Uitspraken

Het opzeggen van een arbeidsovereenkomst is een eenzijdige rechtshandeling en is in beginsel vormvrij. Een dergelijke opzegging kan ook besloten liggen in gedragingen waaruit duidelijk de wil tot opzegging blijkt. Volgens vaste rechtspraak van de Hoge Raad is voor het aannemen van een opzegging door de werknemer een duidelijke en ondubbelzinnige wilsuiting die gericht is op definitieve beëindiging van de arbeidsovereenkomst vereist. Deze strenge maatstaf dient ertoe de werknemer te behoeden voor de ernstige gevolgen die vrijwillige beëindiging van de arbeidsovereenkomst voor hem kan hebben, zoals het verloren gaan van de mogelijkheid zich op ontslagbescherming te beroepen en het mogelijk verlies van aanspraken ingevolge de sociale zekerheidswetgeving, met name een werkloosheidsuitkering. Deze maatstaf brengt met zich dat een werkgever niet snel mag aannemen dat een verklaring van de werknemer is gericht op een vrijwillige beëindiging 1 . Onder omstandigheden moet de werkgever zich er met redelijke zorgvuldigheid van vergewissen dat de werknemer inderdaad beëindiging van de arbeidsovereenkomst heeft beoogd.

Overwogen wordt als volgt. Allereerst valt uit het e-mailbericht van de zijde van [verzoeker01] van 18 juli 2022 niet op te maken dat [verzoeker01] ontslag neemt. Hij schrijft dat hij in verband met de reistijden niet meer op Schiphol wil werken, maar dat zegt niets over het verrichten van werkzaamheden op andere locaties. Vast staat immers dat [verzoeker01] op verschillende locaties werd ingezet. RWSE had op grond van deze enkele mededeling niet mogen concluderen dat [verzoeker01] de arbeidsovereenkomst opzegde. Als goed werkgever had het op de weg van RWSE gelegen om bij [verzoeker01] na te vragen wat precies zijn bedoeling was en of hij zijn arbeidsovereenkomst wilde opzeggen. Bovendien had RWSE, [verzoeker01] moeten wijzen op de gevolgen van opzegging. Niet gebleken is dat RWSE dat heeft gedaan. Zij heeft [verzoeker01] laten weten zijn e-mailbericht te beschouwen als zijn ontslagbrief, maar heeft nimmer impliciet gevraagd naar een bevestiging. Evenmin heeft zij [verzoeker01] uitgelegd wat in dat geval de vervolgstappen zouden zijn. RWSE die in haar (aanvullend) verweerschrift weliswaar stelt dat zij aan haar onderzoeksplicht heeft voldaan, geeft daarvoor geen enkele onderbouwing. De verklaringen van [naam04] , hoofd planning, dat [verzoeker01] op 18 juli 2022 meldde dat hij niet meer zou komen werken en van [naam05] , algemeen directeur, dit terwijl hij zojuist was geslaagd voor zijn opleiding tot luchthaven beveiliger vormen evenmin het bewijs dat [verzoeker01] ontslag heeft genomen. De verklaring van [naam05] vormt eerder een bevestiging van de stelling van [verzoeker01] dat hij alleen heeft laten weten dat hij niet meer op Schiphol wilde werken. Uit de door [verzoeker01] overgelegde verklaringen van collega’s blijkt dat meerdere werknemers bij voorkeur niet op Schiphol wilden werken.

Dat [verzoeker01] zijn kleding en bedrijfseigendommen heeft ingeleverd kan ook niet als een bewijs van ontslagname worden gezien, hij volgde daarmee de opdracht van [naam01] op.

Loonbetaling

[verzoeker01] heeft aanspraak gemaakt op loonbetaling totdat de arbeidsovereenkomst rechtsgeldig is geëindigd. RWSE heeft hiertegen primair het verweer gevoerd dat [verzoeker01] sinds 18 juli 2022 niet meer heeft gewerkt zodat hij geen recht heeft op loon. Daarnaast vordert RWSE schadevergoeding vanwege onregelmatige opzegging door [verzoeker01] en vergoeding van de kosten van de BAST-opleiding.

Subsidiair verzoekt RWSE het loon te verrekenen met de openstaande vorderingen van RWSE van € 8.002,-.

Onduidelijk is vanaf welk moment [verzoeker01] aanspraak maakt op loonbetaling. Onder III. verzoekt hij het loon vanaf 1 juli 2022 tot de dag dat de dienstbetrekking rechtsgeldig geëindigd zal zijn, en onder V. verzoekt hij veroordeling van RWSE tot betaling van het gebruikelijke salaris per maand vanaf 18 juli 2022 tot het einde van de arbeidsovereenkomst.

Uitgegaan wordt van een vergissing in de opstelling van het petitum. Omdat het dienstverband niet geëindigd is op 18 juli 2022 heeft [verzoeker01] recht op betaling van loon vermeerderd met 8% vakantietoeslag, vanaf die datum tot het einde van het dienstverband op 14 november 2022. Niet is gebleken dat [verzoeker01] door RWSE na 18 juli 2022 is opgeroepen om te werken. Er kan daarom niet worden gezegd dat [verzoeker01] niet bereid en beschikbaar is geweest om te werken. Uit de van 6 september 2022 van de gemachtigde van [verzoeker01] volgt dat hij zich in ieder geval vanaf dat moment uitdrukkelijk beschikbaar heeft gehouden voor het verrichten van de bedongen werkzaamheden.

Voor matiging van het loon op grond van artikel 7:680a BW bestaat geen aanleiding. De loonvordering wordt dan ook toegewezen.

Wettelijke verhoging

Wettelijke rente

Transitievergoeding

[verzoeker01] stelt dat hij recht heeft op een transitievergoeding, omdat de arbeidsovereenkomst van rechtswege is geëindigd op initiatief van RWSE.

Uit artikel 7:673 lid 1 BW volgt dat een werkgever aan een werknemer een transitievergoeding verschuldigd is wanneer de arbeidsovereenkomst door de werkgever is opgezegd; op verzoek van de werkgever is ontbonden; of na een einde van rechtswege op initiatief van de werkgever niet aansluitend is voortgezet. De transitievergoeding is onder meer niet verschuldigd wanneer het eindigen of niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst het gevolg is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werknemer. Zoals hiervoor is overwogen is van ernstig verwijtbaar handelen of nalaten door [verzoeker01] geen sprake. RWSE is daarom aan [verzoeker01] de transitievergoeding verschuldigd. Gelet op de beëindigingsdatum van 14 november 2022 en het tussen partijen vaststaande bruto maandinkomen, wordt de aan [verzoeker01] ten laste van RWSE toe te kennen transitievergoeding berekend op € 343,98 bruto.

Billijke vergoeding

Buitengerechtelijke kosten

Tegenverzoeken van RWSE

Schadevergoeding vanwege onregelmatige opzegging door [verzoeker01]

Vergoeding van de kosten van de BAST-opleiding

Ook dit verzoek wordt afgewezen. Vast staat dat RWSE de door [verzoeker01] gevolgde opleiding heeft betaald. Verder staat vast dat partijen geen studiekostenbeding in de arbeidsovereenkomst hebben opgenomen of een aparte studieovereenkomst hebben gesloten. Er moet daarom van worden uitgegaan dat tussen partijen geen afspraken zijn gemaakt over terugbetaling door [verzoeker01] van de door hem gevolgde en door RWSE betaalde BAST-opleiding.

Dat RWSE nauwelijks tot geen profijt heeft gehad van de door [verzoeker01] gevolgde opleiding, komt voor haar eigen risico. Het had op haar weg gelegen om met [verzoeker01] afspraken te maken over een eventuele terugbetaling van opleidingskosten.

Proceskosten