Uitspraken

vonnis

RECHTBANK UTRECHT

sector handel en kanton

kantonrechter

[eiser],

wonende te [woonplaats].

verder ook te noemen [eiser],

eisende partij,

gemachtigde: mr. L,E.M. de Vries-Blom,

de besloten vennootschap

[gedaagde] B.V.,

gevestigd te [vestigingsplaats],

verder ook te noemen [gedaagde],

gedaagde partij,

gemachtigde: mr. MA. Posthumus-Praasterink.

[eiser] heeft [gedaagde] in kort geding doen dagvaarden.

[gedaagde] heeft voor de zitting een conclusie van antwoord met producties ingediend, die de

kantonrechter zal beschouwen als een pleitnotitie.

De zitting heeft plaatsgevonden op 28 februari 2012, gelijktijdig met de behandeling van het

verzoekschrift tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst tussen partijen voor zover vereist

(zaaknummer: 794843 UE VERZ 12-117). Daarvan is aantekening gehouden.

Partijen hebben elk een pleitnotitie overgelegd.

Hierna is uitspraak bepaald.

2.1 [eiser] is op 29 juli1974 in dienst getreden (bij de rechtsvoorganger) van [gedaagde],

[eiser] was laatstelijk in dienst bij [gedaagde] in de functie van Regionaal Sales Manager

tegen een maandsalaris van €4.882,03 bruto te vermeerderen met vakantiebijslag en

emolumenten.

2.2 Op 27 juli 2011 heeft de General Manager Benelux van [gedaagde]. [A]

(hierna: [A], een presentatie gegeven aan alle Regionaal Sales Managers over een

strategisch plan voor de komende periode om de Nederlandse Organisatie van [gedaagde] weer

winstgevend te maken. Onderdeel van dit plan is het doorvoeren van een

professionaliseringsslag onder het personeel, onder meer inhoudende dat alle medewerkers

van [gedaagde] worden getest door Pi Company.

2.3 Op 17 oktober 2011. alsmede op 25 en 26 oktober 2011 heeft [A] opnieuw een

presentatie gegeven over deze professionaliseringsslag, de hiermee gepaard gaande test en de

consequenties van de testuitslagen. maar nu aan respectievelijk de Store Managers en de

Deputy Store Managers. Bij heide presentaties zijn alle Regionaal Sales Managers -- zo ook

[eiser]- - aanwezig geweest.

2.4 Op 21 november 2011 heeft het Head of Human Resources, [B] (hierna: [B]) de testuitslagen van de Store Managers en Deputy Store Managers aan de Regionaal Sales Managers - waaronder [eiser]- - en de Human Resource Managers medegedeeld.

Ook zijn de Regionaal Sales Managers van hun eigen testresultaten op de hoogte gesteld.

2.5 Op 25 november 2011 hebben de Regionaal Sales Managers -- nu zij de testresultaten

moesten bespreken met de medewerkers - een certificeringstraining gevolgd, waarin door Pi

Company uitleg gegeven is over de test.

2.6 Op 29 november 2011 heeft [A] de Regionaal Sales Managers per brief het besluit

bevestigd om de testresultaten niet in december 2011 -- zoals gepland en aan het betreffende

personeel gecommuniceerd - maar eerst in januari 2012 bekend te maken onder (de rest van)

het personeel.

2.7 [A] en [B] zijn op donderdagmiddag 15 december 2011 door de

Ondernemingsraad geïnformeerd over het feit dat [eiser] twee Store Managers reeds in

december 2011 heeft laten weten dat zij zich geen zorgen hoefden te maken over hun

testuitslagen.

2.8 [gedaagde] heeft [eiser] op maandag 19 december 2011 op staande voet ontslagen

wegens een dringende reden. Deze dringende reden hield volgens [gedaagde] in dat [eiser]--

in strijd met de opgelegde geheimhouding alsmede zorgvuldigheid- de uitkomsten van

testresultaten van twee Store Managers met hen heeft besproken, met dien verstande dat zij

zich geen zorgen hoefde te maken over de resultaten omdat zij de test goed hadden gemaakt.

2.9 Het gegeven ontslag is [eiser] schriftelijk bevestigd bij brief van 19 december

2011. In deze brief is onder meer opgenomen:

(…)

In oktober van dit jaar is door ondergetekende aan u het strategisch plan van [gedaagde] voor de komende periode uiteengezet. Evident detail hierbij is geweest dat wij als organisatie een professionaliseringsslag dienen te maken, inhoudende dat wij in onze medewerkers gaan investeren, zodat zij [gedaagde] op korte termijn weer gezond en winstgevend gaan maken. Het doorvoeren van deze professionaliseringsslag is noodzakelijk om als organisatie in Nederland te overleven.

Gezien de cruciale fase waarin [gedaagde] zich thans bevindt, nemen wij het erg hoog op dat u alleen bij de directie en de Regionaal Store Managers bekende, vertrouwelijke informatie over testresultaten van de medewerkers in dit stadium van het proces – tegen alle regels in- met de betreffende medewerkers deelt.

(…)’

2.10 [gedaagde] heeft de loonbetaling aan [eiser] per direct, na het ontslag op staande voet,

gestaakt en een eindafrekening opgesteld.

2.11 [eiser] heeft hij e-mailbericht van 28 december 2011 van zijn (toenmalige)

gemachtigde een beroep gedaan op de vernietigbaarheid van de opzegging wegens het

ontbreken van een ontslagvergunning en zich beschikbaar gehouden voor het verrichten van

arbeid en aanspraak gemaakt op doorbetaling van loon.

3.1 [eiser] vordert veroordeling van [gedaagde] bij wege van voorlopige voorziening om:

- [eiser] toe te staan en in de gelegenheid te stellen de overeengekomen werkzaamheden

te verrichten en te blijven verrichten, als ook aan [eiser] het overeengekomen

maandsalaris en de overige emolumenten te voldoen en te blijven voldoen tot de

dienstbetrekking rechtsgeldig is geëindigd, zulks met ingang van de eerste dag vanaf

betekening van dit vonnis, althans vanaf een in goede justitie te bepalen termijn:

althans. indien [gedaagde] blijft weigeren om [eiser] tot de overeengekomen werkzaamheden

toe te laten. [gedaagde] te veroordelen aan hem het loon en alle emolumenten te blijven voldoen

tot de dienstbetrekking tussen partijen rechtsgeldig geëindigd zal zijn:

- de loondoorbetaling te verhogen met de maximale wettelijke verhoging ex artikel 7:625

BW en met de wettelijke rente ex artikel 6:119 en 6:120 BW vanaf de vervaldag tot de dag

der algehele voldoening:

-de proceskosten te betalen;

-de nakosten te betalen, waaronder € 131.-- aan advocaatkosten te verhogen met € 68.-- in

het geval dit vonnis wordt betekend. voor het geval [gedaagde] niet binnen twee weken na de

datum van dit vonnis de proceskosten heeft voldaan.

3.2 Ter onderbouwing van zijn vorderingen stelt [eiser] - kort gezegd - dat het gegeven

ontslag vernietighaar is omdat het niet onverwijld is gegeven en hij [gedaagde] daartoe geen

dringende reden heeft gegeven. Dientengevolge is de arbeidsovereenkomst in stand gebleven

en heeft hij aanspraak op betaling van loon.

3.3 [gedaagde] heeft gemotiveerd verweer gevoerd. strekkende tot afwijzing van de gevorderde

voorzieningen.

3.4 Op de inhoud van de stellingen en weren van partijen zal hierna - voor zover van belang

voor de beoordeling - worden ingegaan.

4.1 Vooropgesteld wordt dat [eiser] een spoedeisend belang heeft bij de gevorderde

voorzieningen, gelet op de aard daarvan.

4.2 Voor toewijzing van een voorziening zoals door [eiser] wordt gevorderd, dient

het in hoge mate waarschijnlijk te zijn dat een gelijkluidende vordering in een te voeren

bodemprocedure zal worden toegewezen. De vraag die in het kader van dit kort geding

beantwoord moet worden. is daarom of het al dan niet aannemelijk is dat de bodemrechter in

een eventuele bodemprocedure tot het oordeel zal komen dat het ontslag op staande voet

vernietigbaar is omdat het niet onverwijld is gegeven en/of er geen dringende reden aan het

ontslag ten grondslag is gelegd.

4.3 Naar het voorlopig oordeel van de kantonrechter is het ontslag op staande voet

onverwijld aan [eiser] gegeven. Tussen het moment dat (de directie van) [gedaagde] op

donderdagmiddag 15 december 2011 via de Ondernemingsraad bekend is geraakt met de

gestelde schending van de geheimhoudingsplicht door [eiser] en het moment van ontslag

op maandag 19 december 2011, is om goede redenen enige tijd verstreken. [gedaagde] heeft

immers op vrijdag 16 december 2011 eerst navraag gedaan bij de twee Store Managers aan

wie [eiser] volgens de Ondernemingsraad zou hebben verteld dat zij de test van Pi

Company goed hadden gemaakt. Het ontslag op staande voet is vervolgens op de

eerstvolgende werkdag na het weekend - na voorafgaand overleg door [gedaagde] met haar

advocaat - aan [eiser] gegeven.

4.4 Nu de onverwijldheid van het ontslag aannemelijk wordt geacht, dient beoordeeld te

worden of voor dat ontslag een dringende reden aanwezig was. Als dringende redenen voor

een onverwijlde opzegging van de arbeidsovereenkomst door de werkgever worden

beschouwd zodanige daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer, die ten

gevolge hebben dat van de werkgever redelijkerwijze niet gevergd kan worden de

arbeidsovereenkomst te laten voortduren 7:678 lid 1 8W).

4.5 Blijkens de ontslagbrief van [gedaagde] d.d. 19 december 2011 zijn deze dringende

redenen gelegen in de schending van een (meermaals medegedeelde) geheimhoudingsplicht

en van de zorgvuldigheid door [eiser], door aan twee Store Managers mede te delen dat

zij zich geen zorgen hoefden te maken over de testresultaten omdat zij de test goed hadden

gemaakt. [eiser] heeft op zijn beurt erkend een dergelijke mededeling te hebben gedaan,

maar heeft weersproken dat (strikte) geheimhouding was opgelegd en hij onzorgvuldig zou

hebben gehandeld. Over geheimhouding is slechts gesproken toen de Ondernemingsraad en

de vakbonden nog van niets wisten, Later is door [A] en [B] slechts gesproken over

zorgvuldig handelen ten aanzien van het reorganisatieplan, de testen en de resultaten

daarvan. [eiser] meende dat hij juist in het belang van [gedaagde] heeft gehandeld door de

betreffende twee Sales Managers gerust te stellen en daardoor, meer het in het algemeen, de

rust in het bedrijf te bewaren.

4.6 De kantonrechter stelt voorop dat - gelet op artikel 7:678 lid 2 sub i BW- een

dringende reden voor ontslag aanwezig geacht kan worden indien een werknemer

“bijzonderheden aangaande de huishouding of het bedrijf van de werkgever, die hij behoorde

geheim te houden, bekendmaakt.” In casu blijft onduidelijk of aan [eiser] expliciete

geheimhouding is opgelegd ten aanzien van de resultaten van de testen. Hoewel [gedaagde] een

drietal (exact dezelfde) verklaringen van Regionaal Sales Managers heeft overgelegd die

inhouden dat geheimhouding is benadrukt, heeft [eiser] dat uitdrukkelijk betwist en er -

onweersproken - op gewezen dat [gedaagde] de Regionaal Sales Managers altijd laat tekenen in

het geval geheimhouding uitdrukkelijk gewenst is. Niettemin lag geheimhouding in het kader

van de reorganisatie bij [gedaagde] wel in de rede en had [eiser] dat - zeker gelet op zijn

functie - ook zonder een expliciet opgelegde geheimhoudingsverplichting dienen te

begrijpen. De aard van de onderhavige schending van de geheimhoudingsverplichting

rechtvaardigt daarentegen geenszins het aan [eiser] gegeven ontslag op staande voet. De

mededeling van [eiser] over het resultaat van de test aan de twee medewerkers van

[gedaagde], niet gericht op eigen belang maar juist op het beschermen van het belang van [gedaagde]

en haar medewerkers, is een dusdanige lichte schending dat daarin geen dringende reden is

gelegen.

4.7 Het is onbegrijpelijk dat [gedaagde] heeft gemeend tot het ontslag over te moeten gaan

vanwege de grote onrust die binnen [gedaagde] had kunnen ontstaan indien bekend zou zijn

geworden dat [eiser] bepaalde collega’s al van het resultaat van hun test op de hoogte had

gesteld. [gedaagde] verliest daarbij immers volledig uit het oog dat zij, nog daargelaten dat het

gevreesde verlies van controle over het reorganisatieproces zich niet heeft voorgedaan, dan

eerst en vooral zelf verantwoordelijk is te houden voor toenemende onrust binnen het bedrijf.

[gedaagde] heeft er immers zelf voor gekozen de datum van de bekendmaking van de

testresultaten te verplaatsen van december 2011 naar januari 2012, terwijl de Store Managers

en Deputy Store Managers wisten dat hun testresultaat van grote invloed zou zijn op de

beslissing om hun dienstverband al dan niet voort te zetten. Dat klemt te meer nu [gedaagde]

door een betere planning en voorbereiding had kunnen voorkomen dat de uitslaggesprekken

verzet moesten worden. Het nog moeten voeren van zo’n 230 gesprekken in een periode van

ongeveer twee weken in december 2011, een uit commercieel oogpunt belangrijke maand,

geeft daar in ieder geval geen blijk van.

Al het voorgaande geldt overigens nog daargelaten het grote belang van [eiser] bij het

behoud van zijn dienstverband, gelet op zijn leeftijd en daaraan gekoppelde vooruitzicht op

vroegpensioen.

4.8 Gelet op hetgeen is overwogen onder punt 4.4 tot en met 4.7 van dit vonnis is het

gegeven ontslag op staande voet vernietigbaar wegens het ontbreken van een dringende

reden. Dientengevolge is de arbeidsovereenkomst tussen partijen niet geëindigd op 19

december 2011 Nu [eiser] zich kort na het gegeven ontslag beschikbaar heeft gesteld

voor het verrichten van zijn werkzaamheden is het gevorderde loon (en overige

emolumenten toewijsbaar vanaf 19 december 2011 tot de dag van rechtsgeldige beëindiging

van het dienstverband.

4.9 De vordering tot wedertewerkstelling zal eveneens worden toegewezen met ingang

van de eerste dag vanaf de betekening van dit vonnis. [gedaagde] heeft immers geen (gegronde)

redenen aangevoerd op basis waarvan zij [eiser] niet tot het werk zou kunnen toelaten.

terwijl het (gelijktijdig met deze kort geding procedure behandelde) verzoek tot ontbinding

van de arbeidsovereenkomst tussen partijen hij beschikking van heden is afgewezen.

4.10 Over het verschuldigde loon zal de gevorderde wettelijke verhoging worden

toegewezen op grond van artikel 7:625 BW. echter indien en voor zover reeds verschuldigd

over de respectieve loonperioden en tot maximaal 50%.

4.11 De gevorderde wettelijke rente is eveneens toewijshaar, echter vanaf de data van

opeisbaarheid van de respectieve loonperioden tot de dag van algehele voldoening.

4.12 [gedaagde] wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten

aan de zijde van [eiser].

4.13 De nakosten, waarvan [eiser] betaling vordert, zullen op de in het dictum

weergegeven wijze worden begroot en toegewezen.

De kantonrechter:

geeft de volgende onmiddellijke voorziening:

5.1 veroordeelt [gedaagde] om [eiser] toe te staan en in de gelegenheid te stellen de

overeengekomen werkzaamheden te verrichten en te blijven verrichten, zulks met ingang van

de eerste dag vanaf betekening van dit vonnis:

5.2 veroordeelt [gedaagde] om [eiser] het overeengekomen maandsalaris en de overige

emolumenten te voldoen en te blijven voldoen tot de dienstbetrekking rechtsgeldig is

geëindigd;

5.3 veroordeelt [gedaagde] om [eiser] de wettelijke verhoging over diens loon te voldoen

indien en voor zover reeds verschuldigd over de respectieve loonperioden en tot maximaal

50%

5.4 veroordeelt [gedaagde] om [eiser] de wettelijke rente over diens loon te voldoen

vanaf de data van opeisbaarheid van de respectieve loonperioden tot de dag van algehele

voldoening;

5,5 veroordeelt [gedaagde] tot betaling van de proceskosten aan de zijde van [eiser] tot de

uitspraak van dit vonnis begroot op € 563.64 waarin begrepen € 400,-- aan salaris

gemachtigde:

5.7 veroordeelt [gedaagde], indien niet binnen 14 dagen na vandaag vrijwillig volledig aan

dit vonnis wordt voldaan, in de na dit vonnis ontstane kosten. begroot op:

-te vermeerderen. indien de veroordeelde niet binnen 14 dagen na aanschrijving door

[eiser] aan het vonnis heeft voldaan en vervolgens betekening van de uitspraak heeft

plaatsgevonden. met de explootkosten van betekening van de uitspraak;

Dit vonnis is gewezen door mr. P.S. Elkhuizen- Koopmans, kantonrechter, en is in

aanwezigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken op 14 maart 2012.