Uitspraken

Sector civiel recht

Locatie Zwolle

zaaknummer / rolnummer: 193947 / KZ ZA 12-3

Vonnis in kort geding van 7 februari 2012

in de zaak van

tegen

Partijen zullen hierna [eiser c.s.] (dan wel de eerste 4 eisers tezamen: [A], eiser sub 5: [B] en eiser sub 6: [C]) en [gedaagde] genoemd worden.

2.2. Vanaf medio 2007 is [gedaagde] door een burn-out enige tijd uit de roulatie geweest. In augustus 2008 heeft [gedaagde] zijn werkzaamheden bij [A] hervat. In september 2009 is [gedaagde] opnieuw met medische klachten uitgevallen en heeft hij hiervoor psychische begeleiding gehad. In februari 2010 heeft [gedaagde] op eigen initiatief zijn werkzaamheden hervat.

2.3. In juni 2010 heeft [A] [gedaagde] vanwege vermeend ongeoorloofd gedrag binnen zijn werkzaamheden vrijgesteld van het verrichten van werkzaamheden. APAC Arbodienst is ingeschakeld om te onderzoeken op welke wijze [gedaagde] nog binnen [A] zou kunnen functioneren.

2.4. Op 14 juli 2011 heeft tussen [A] en [gedaagde] een bespreking plaatsgevonden over de terugkeer van [gedaagde] binnen [A]. Onder meer is afgesproken dat [gedaagde] op 9 augustus 2011 zijn werkzaamheden onder begeleiding zou hervatten, hetgeen is geschied.

2.5. Op 23 augustus 2011 heeft [A] [gedaagde] meegedeeld dat hij vanwege zijn gedrag vrijgesteld is van zijn werkzaamheden hangende een procedure tot ontbinding van zijn arbeidsovereenkomst.

2.6. Bij vonnis van 14 november 2011 heeft de kantonrechter de arbeidsovereenkomst met ingang van [datum] ontbonden.

3. Het geschil

3.1. [eiser c.s.] vordert - samengevat - ten eerste een contactverbod, in die zin dat het [gedaagde] wordt verboden om nog langer op welke wijze dan ook contact op te nemen met (personen betrokken bij) [A]. Na vermindering van eis ter zitting luidt de vordering betreffende het straatverbod dat het [gedaagde] verboden wordt zich te bevinden binnen een straal van 25 meter van bepaalde woon- en werkadressen van [eiser c.s.] Ten slotte vordert [eiser c.s.] een dwangsom voor iedere overtreding alsmede de machtiging tot het inroepen van de hulp van de sterke arm van politie en justitie.

3.2. [gedaagde] voert verweer. [gedaagde] wijst erop dat hij na 16 januari jongstleden is gestopt met het versturen van e-mails en brieven. Voorts zou een beperking om zich te begeven binnen een straal van 500 meter binnen de door [A] genoemde adressen hem bemoeilijken in de uitvoering van de werkzaamheden bij zijn nieuwe werkgever c.q. opdrachtgever die hij, naar hij stelt, op korte termijn zal gaan uitvoeren. Tegen het gewijzigde straatverbod heeft hij geen bezwaar.

4.2. Een straat- en contactverbod vormt een inbreuk op het aan een ieder toekomend recht om zich vrijelijk te verplaatsen. Voor het toewijzen van een zo ingrijpende maatregel moet sprake zijn van in hoge mate aannemelijke feiten en omstandigheden die zo'n inbreuk kunnen rechtvaardigen.

4.4. In verband met de eisen van proportionaliteit zullen de verboden voor de hierna te noemen duur worden opgelegd.

4.5. De gevorderde dwangsom zal worden beperkt als volgt.

4.6. De gevorderde machtiging om overtredingen van het straat- en contactverbod te kunnen laten effectueren met behulp van de sterke arm van politie en justitie dient naar het oordeel van de voorzieningenrechter te worden afgewezen. Immers bevat een in executoriale vorm gegeven rechterlijke uitspraak (na betekening daarvan aan de wederpartij) blijkens de geschiedenis van de totstandkoming van art. 430 Rv, ''een bevel aan de regterlijke ambtenaren, deurwaarders, en de openbare magt, om dezelve ten uitvoer te leggen'', zodat in de vermelding ''in naam der Koningin'' op de grosse van een rechterlijke uitspraak ligt besloten de opdracht aan de openbare macht om desgevraagd de uitspraak ten uitvoer te leggen of bijstand te verlenen bij de tenuitvoerlegging. In zoverre is dan ook de machtiging door de rechter van eiser om de uitspraak zo nodig met de ''sterke arm'' ten uitvoer te leggen, strikt genomen overbodig, ofschoon veelal wel gewenst om (ongefundeerde) aarzeling aan de zijde van de politie om in actie te komen, te overwinnen. Deze bijstand ziet dan slechts op de naleving van het straatverbod.

5.1. verbiedt [gedaagde] om gedurende één jaar na heden [eiser c.s.], alsmede aan [A] verbonden werknemers en directieleden, per telefoon, per e-mail, per brief of anderszins te benaderen, lastig te vallen, dan wel hinderlijk te volgen,

5.3. veroordeelt [gedaagde] om aan [A] een dwangsom te betalen van EUR 500,00 voor iedere keer dat hij niet aan de in 5.1 en 5.2 uitgesproken hoofdveroordeling voldoet, tot een maximum van EUR 25.000,00 is bereikt;

5.4. veroordeelt [gedaagde] in de proceskosten, aan de zijde van [A] tot op heden begroot op EUR 1.708,12,

5.5. verklaart dit vonnis tot zover uitvoerbaar bij voorraad,

5.6. wijst het meer of anders gevorderde af.

Dit vonnis is gewezen door mr. E.B.E.M. Rikaart-Gerard en in het openbaar uitgesproken op 7 februari 2012 in tegenwoordigheid van de griffier.?

Bij afwezigheid van de rechter is deze uitspraak alleen getekend door de griffier.