Uitspraken

Zaaknummer: 322182 HA VERZ 07-223

beschikking van de kantonrechter d.d. 12 februari 2008

in de zaak van verzoekster:

tegen verweerder:

Partijen worden hierna mede aangeduid als werkgeefster respectievelijk werknemer.

1. Het procesverloop

2. De feiten

2.1 Werknemer, geboren op [1977], is sedert 1 september 2007 in dienst van werkgeefster, laatstelijk als poederspuiter tegen een salaris van € 1.775,- bruto per maand exclusief vakantietoelage.

2.2 Werknemer heeft zich op 31 oktober 2007 ziek gemeld. Afspraken om het werk deels te hervatten op 8 november, 12 november en 26 november 2007 zijn niet nagekomen.

2.3 Hoewel daarvoor uitgenodigd is werknemer op 29 november 2007, zonder bericht, niet verschenen bij de bedrijfsarts.

2.4 Op 3 december 2007 heeft werkgeefster de voicemail van werknemer ingesproken en hem per brief gesommeerd uiterlijk 7 december 2007 een afspraak te maken met de bedrijfsarts.

2.5 Op 5 december 2007 heeft werkgeefster van de politie vernomen dat werknemer in hechtenis zat.

2.6 Omdat van werknemer niets meer werd vernomen heeft werkgeefster hem op 11 december 2007 op staande voet ontslagen.

2.7 Werknemer erkent te zijn aangehouden voor een geweldsdelict in de privésfeer en thans nog in voorlopige hechtenis te zitten.

3. De beoordeling

3.1 Werkgeefster verzoekt thans – voor het geval dat bij gewijsde komt vast te staan dat de arbeidsovereenkomst na 11 december 2007 voortduurt – ontbinding van de arbeidsovereenkomst wegens gewichtige redenen, primair bestaande uit een dringende reden en subsidiair wegens verandering van omstandigheden. Werkgeefster heeft daartoe (samengevat) aangevoerd dat werknemer willens en wetens instructies om zich te melden voor zijn werkzaamheden, dan wel bij de bedrijfsarts, aan zijn laars lapt, onverminderd dat werkgeefster niet geassocieerd wil worden met strafrechtelijke connotaties zijdens werknemer.

3.3 Gesteld noch gebleken is dat zich in casu een opzegverbod voordoet.

3.4 Gelet op het verzoekschrift dienen de loonopschorting en de rechtmatigheid van het ontslag op staande voet in dit geding buiten beschouwing te blijven.

3.5 De kantonrechter acht geen dringende reden aanwezig. Met name is onvoldoende gebleken dat werknemer "willens en wetens" heeft verzuimd.

3.6 De kantonrechter is wel van oordeel dat het gedrag van werknemer een verandering van omstandigheden heeft opgeleverd die ontbinding rechtvaardigt. Het moge zo zijn dat overtreding van controlevoorschriften of detentie wegens een strafbaar feit in de privésfeer in beginsel nog geen grond voor ontbinding geeft, dat neemt niet weg dat zulks onder bijkomende omstandigheden anders kan zijn. Welnu, de kantonrechter constateert vooreerst dat zich in casu het één èn het ander voordoet. Daarbij komt dat werknemer, om voor zijn risico komende redenen, werkgeefster niet tijdig heeft ingelicht over de redenen van zijn afwezigheid en de vermoedelijke duur ervan. Mede in acht genomen de korte duur van het dienstverband en de strubbelingen rond gedeeltelijke werkhervatting waar werknemer ook geen acceptabele verklaring voor heeft gegeven, is de kantonrechter van oordeel dat er sprake is van een voor risico van werknemer komende vertrouwensbreuk van dien aard dat ontbinding zonder vergoeding op haar plaats is.

3.7 Gelet op de verhouding tussen partijen en de overige omstandigheden van het geval zijn er termen om de proceskosten te compenseren als hierna vermeld.

4. De beslissing

De kantonrechter, beschikkende voor het geval dat bij gewijsde komt vast te staan dat de arbeidsovereenkomst na 11 december 2007 voortduurt:

ontbindt de tussen partijen bestaande arbeidsovereenkomst met ingang van 1 maart 2008;