Uitspraken

Vaststaande feiten

Op zondag 8 april 2018 om 20.21 uur kwam er een melding bij de meldkamer binnen dat er vermoedelijk zou zijn geschoten aan de [Straatnaam] te Breda. De politie trof ter plaatse een dode man aan in voornoemde woning die door een misdrijf bleek te zijn omgekomen. De man bleek na identificatie te zijn: [Slachtoffer 1]1[Slachtoffer 1]

Het forensisch onderzoek

Uit het pathologisch onderzoek is gebleken dat [Slachtoffer 1] als gevolg van letsel veroorzaakt door schoten om het leven is gekomen. Bij hem zijn in totaal vier huidperforaties door schotletsels geconstateerd, passend bij twee inschoten en één doorschot. Het schotkanaal van het doorschot liep van de achterzijde van de rechterschouder naar de voorzijde van het lichaam. De twee inschotopeningen bevonden zich aan de strekzijde van de linker pols en hoog aan de rug rechts. Bij het schotkanaal van het laatst genoemde inschot werden meerdere verbrijzelde borst- en halswervels en complete verbrijzeling van het ruggenmerg ter plekke geconstateerd. Als gevolg van deze beschadiging van het ruggenmerg is [Slachtoffer 1] overleden2.

In en bij de woning aan de [Straatnaam] te Breda zijn diverse sporen van schoten aangetroffen. De belangrijkste daarvan zijn de volgende. Op de galerij bij de voordeur van de woning zijn drie hulzen3 met afvuursporen aangetroffen4. In de slaapkamerdeur zijn twee perforaties aangetroffen die zijn veroorzaakt door projectielen5. Tussen de fauteuil en de rechtermuur van de woonkamer is een kogelpunt aangetroffen6. In de bosschages onder woning [Nummer] is een vierde huls aangetroffen7. Deze huls en de drie aangetroffen hulzen op de galerij voor woning [Nummer] waren gelijksoortig 8.

Op grond van de aangetroffen hulzen op de galerij, de gaten in de slaapkamerdeur en de beschadigingen in de slaapkamermuur en de aangetroffen kogel in de woonkamer heeft de politie geconcludeerd dat er zeer waarschijnlijk vanuit de richting van de galerij met een vuurwapen schoten zijn afgevuurd in de woning of in de richting van de woning9.

Op de in de woning gevonden kogelpunt is DNA-materiaal aangetroffen dat matcht met het DNA van [Slachtoffer 1] .1011

Uit het onderzoek is gebleken dat de vier aangetroffen hulzen zijn afgevuurd met het in de berm van de oprit naar de A58 aangetroffen vuurwapen1213. Van dat wapen14 is gebleken dat het een centraalvuur/automatisch aanvalsgeweer van het merk Zastava betrof. De totale lengte van het wapen is 65,5 centimeter, met uitgeklapte schoudersteun 90 centimeter. De aanvoer van de patronen gebeurt door een uitneembaar magazijn. Het wapen is voorzien van een vuurregelaar met de standen “U” blokkeerstand, “R” automatisch en “J” semi-automatisch. In de “R” stand schiet het wapen bij het vasthouden van de trekker automatisch, totdat het magazijn leeg is. De lege hulzen worden naar rechts uitgeworpen. De vuurregelaar stond bij het aantreffen op deze “R” stand. Het wapen was niet doorgeladen en er zat geen patroon in de kamer. Het wapen functioneerde mechanisch naar behoren en was voor direct gebruik geschikt. Bij dit wapen werd een specifiek voor dit wapen bestemd patroonmagazijn in beslag genomen dat geladen was met 25 patronen maar geschikt was om 30 patronen te bevatten15.

In diezelfde berm als waar de Zastava is aangetroffen, is later, op aanwijzen van [Medeverdachte 1] , tevens een vuurwapen van het merk Beretta aangetroffen16. Het wapen was werkend en had een magazijn met 6 patronen.17

Ook heeft er DNA-onderzoek plaatsgevonden aan bemonsteringen van de aangetroffen hulzen. Op een van de hulzen is materiaal dat matcht met het DNA van [Medeverdachte 4] aangetroffen18.

Ripdeal

Op grond van het dossier kan worden vastgesteld dat er in de woning aan [Straatnaam] te Breda een ripdeal met dodelijke afloop heeft plaatsgevonden, waarvoor verdachte en zijn mededaders van te voren plannen hebben gemaakt. Daarover blijkt uit het dossier het volgende.

De rechtbank heeft waar nodig aansluiting gezocht bij objectieve bewijsmiddelen of verklaringen van getuigen, aangezien de verklaringen van verdachten over wat er in het weekend van 6 t/m 8 april 2018 is gebeurd weliswaar grotendeels overeen komen maar op een aantal punten verschillend en tegenstrijdig zijn. Dit kan komen doordat verdachten een belang hebben om hun eigen aandeel te beperken.

Vrijdag 6 april 2018

Op vrijdag 6 april 2018 zijn [Medeverdachte 3] , [Medeverdachte 2] , [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 4] met een Mercedes die eerder al was gehuurd naar Breda gegaan. [Medeverdachte 3] en [Medeverdachte 2] zijn daar rond gaan rijden met de Mercedes om een drugsdealer aan te trekken, zodat zij daarmee een deal konden maken en vervolgens de afgesproken hoeveelheid wiet van de dealer konden stelen. Zij zijn aldaar in contact gekomen met [Slachtoffer 1] . Er is toen aan hen een monster wiet getoond, waarop [Medeverdachte 2] haar goedkeuring heeft gegeven en er vervolgens acht kilo hennep is besteld. Afgesproken werd dat de deal de volgende dag zou worden gesloten1920.

Zaterdag 7 april 2018

Naar aanleiding van de afspraak van 6 april 2018 zou de deal, en daarmee de rip, op 7 april 2018 gaan plaatsvinden. Op die dag heeft [Medeverdachte 5] wegens omstandigheden de plaats van [Medeverdachte 3] ingenomen2122. [Medeverdachte 5] wist dat het om een ripdeal ging en dat hij er voor moest zorgen dat de deal tot stand kwam en de hennep beschikbaar zou komen23. [Medeverdachte 5] is door [Medeverdachte 2] , [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 4] met de Mercedes opgehaald. Vervolgens hebben zij [Medeverdachte 1] bij [Verdachte] afgezet24. Ondertussen heeft [Medeverdachte 4] [Medeverdachte 6] benaderd om naar Breda te rijden voor € 100,- om iets weg te brengen2526. [Medeverdachte 2] , [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 4] hebben vervolgens [Medeverdachte 6] opgehaald en zijn daarna samen met haar de Opel Corsa van [Medeverdachte 2] gaan ophalen. Vanaf het moment dat de Opel Corsa is opgehaald, is [Medeverdachte 5] de Mercedes gaan besturen27. [Medeverdachte 6] en [Medeverdachte 4] zijn samen in de Opel Corsa gestapt waarmee zij, evenals [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] in de Mercedes, vervolgens terug naar de woning van [Medeverdachte 4] zijn gereden28. Daar heeft [Medeverdachte 1] een tas met vuurwapens, te weten de Zastava (verdachte [Medeverdachte 1] spreekt in zijn verklaring weliswaar over een Kalasjnikov, maar de rechtbank begrijpt uit het dossier dat hij hiermee doelt op de aangetroffen Zastava, zijnde een nabootsing van een Kalasjnikov geweer) en de Beretta, kogelwerende vesten en bivakmutsen achter in de Opel Corsa gezet2930. Vervolgens zijn [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] met de Mercedes, [Medeverdachte 6] en [Medeverdachte 4] met de Opel Corsa en [Verdachte] en [Medeverdachte 1] met de Toyota Yaris van de moeder van [Verdachte] naar Breda gereden3132. De Opel is ergens in Breda geparkeerd33. [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] zijn naar [Naam 2] gegaan waar zij [Slachtoffer 1] zouden ontmoeten. [Medeverdachte 2] droeg daarbij een blonde pruik. [Medeverdachte 6] , [Medeverdachte 4] , [Verdachte] en [Medeverdachte 1] zijn achter gebleven. [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] kregen echter van [Slachtoffer 1] te horen dat de deal die dag niet door kon gaan, omdat het te laat was. Daarop zijn [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] terug naar de anderen gegaan3435. Met het oog op het risico dat werd gelopen door nog een keer met de Opel Corsa, met daarin onder meer de vuurwapens, op en neer te rijden is besloten om de Opel Corsa in Breda te laten staan36. Omdat de volgende dag opnieuw naar Breda afgereisd zou worden, heeft [Medeverdachte 6] bij [Medeverdachte 4] , in zijn woning, geslapen37.

Zondag 8 april 2018

Op zondag zijn [Medeverdachte 5] , [Medeverdachte 2] , [Medeverdachte 4] en [Medeverdachte 6] in de Mercedes en [Verdachte] en [Medeverdachte 1] in de Toyota wederom naar Breda vertrokken3839. [Medeverdachte 2] heeft onderweg haar blonde pruik opnieuw opgezet40 . In Breda aangekomen is [Medeverdachte 6] bij de Opel Corsa afgezet en is [Medeverdachte 4] bij [Verdachte] en [Medeverdachte 1] ingestapt4142. [Medeverdachte 1] heeft de tas met daarin onder meer de vuurwapens uit de Opel Corsa gehaald en in de Toyota Yaris gezet43. [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] zijn weer naar [Slachtoffer 1] gegaan44. [Medeverdachte 6] fungeerde als zogenaamde “geldauto” en zou ook naar [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] komen als de deal gesloten moest worden4546. Uiteindelijk zijn [Slachtoffer 1] samen met [Slachtoffer 2] en [Slachtoffer 3] in een auto, [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] in de Mercedes en [Medeverdachte 6] met de Opel Corsa achter elkaar aan naar de [Straatnaam] te Breda gereden47. Onderweg heeft [Slachtoffer 1] nog in de auto van [Medeverdachte 6] gekeken48. Al die tijd onderhield [Medeverdachte 2] telefonisch contact met [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 1] met [Medeverdachte 6]49. De bedoeling was dat [Verdachte] , [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 4] hen op afstand zouden volgen maar zij zijn op enig moment de weg kwijtgeraakt50. [Medeverdachte 5] en [Medeverdachte 2] hebben in de [Straatnaam] geparkeerd51. [Medeverdachte 6] parkeerde op aanwijzing52 in de Duurstedestraat53. In eerste instantie is alleen [Medeverdachte 5] mee de woning in gegaan. [Medeverdachte 2] en [Slachtoffer 3] moesten achter blijven54. [Medeverdachte 2] heeft buiten nog een sigaret met [Medeverdachte 6] gerookt en met haar gesproken55. Ook heeft zij telefonisch nog aan [Medeverdachte 1] het adres doorgegeven5657. [Medeverdachte 5] heeft in de woning telefonisch met de oom van [Slachtoffer 2] gesproken waarmee hij eerder gedetineerd heeft gezeten. Daarna is [Medeverdachte 5] de woning uitgegaan terug naar [Medeverdachte 2] . Aan haar heeft hij verteld over het telefoongesprek met de oom van [Slachtoffer 2] . Desondanks is besloten met het plan door te gaan. [Medeverdachte 2] en [Slachtoffer 3] mochten vervolgens ook de woning in komen5859. [Medeverdachte 5] heeft bij het terug gaan naar de woning nog een vuilniszak met hennep meegenomen die voor [Slachtoffer 1] door een onbekende persoon werd afgegeven60. De bedoeling was dat de rippers in actie zouden komen, maar [Verdachte] , [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 4] waren er op dat moment nog niet61. In de woning is de deal verder gesloten. [Medeverdachte 2] is vervolgens naar buiten gegaan, zogenaamd om het geld te gaan halen bij [Medeverdachte 6] . Op dat moment waren [Verdachte] , [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 4] net gearriveerd62. [Verdachte] had bij het uitstappen uit de auto zijn vuurwapen, een Sig Sauer, uit het dashboardkastje gepakt. [Medeverdachte 4] is direct bij het uitstappen weggelopen in de richting van [Naam 3] , omdat hij niet meer mee wilde doen6364. [Medeverdachte 2] heeft [Medeverdachte 6] op dat moment naar huis gestuurd6566. [Medeverdachte 2] is terug gelopen en heeft [Medeverdachte 1] en [Verdachte] het flatgebouw binnengelaten6768. Beiden droegen een kogelwerend vest dat ze onderweg in de auto hadden aangetrokken. In het trapportaal heeft [Medeverdachte 1] de Zastava uit de tas gehaald69. [Medeverdachte 2] is de woning ingegaan en vervolgens voor een telefoongesprek opnieuw naar buiten gelopen. [Slachtoffer 2] is achter haar aangelopen, omdat hij het niet vertrouwde en zag toen twee mannen aankomen, beiden met een bivakmuts op en een wapen70. Hij heeft de deur van de woning toen willen sluiten, maar werd door [Medeverdachte 5] achterover, naar de grond, getrokken71. Er ontstond een worsteling aan de deur waarbij aan de buitenzijde van de deur [Medeverdachte 1] aan de linkerkant stond en [Verdachte] meer rechts72 en aan de binnenzijde [Slachtoffer 2] en [Slachtoffer 1]73. Tijdens de worsteling is het glas in de deur kapot gegaan en zijn er schoten met het automatische wapen (Zastava) dat [Medeverdachte 1] tegen zijn lichaam had geplaatst, gelost74. [Verdachte] is op enig moment tijdens die worsteling weggerend75. [Medeverdachte 5] is op enig moment de woning uit gerend76. [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 2] hebben vervolgens in de woonkamer de hennep gepakt en zijn ook de flat uit gerend77. [Verdachte] was inmiddels al weggereden in de Toyota Yaris. [Medeverdachte 5] stond met de Mercedes met draaiende motor te wachten. [Medeverdachte 1] is vervolgens achterin gestapt en [Medeverdachte 2] voorin. Vervolgens zijn zij met hoge snelheid weggereden7879. Onderweg zijn diverse goederen uit de Mercedes gegooid waaronder de Zastava80 en de Beretta81, het kogelvrije vest van [Medeverdachte 1]82 en diverse goederen uit het tasje van [Slachtoffer 1]8384. Het tasje dat [Slachtoffer 1] om had gehad op het moment van de chaos, bleek naar de auto te zijn meegenomen85. [Verdachte] heeft de telefoon van [Medeverdachte 1] die bij hem in de auto lag, weggegooid86. [Medeverdachte 5] , [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 2] hebben [Medeverdachte 4] opgehaald en zijn naar de woning van [Medeverdachte 4] gegaan. Iedereen behalve [Verdachte] en [Medeverdachte 6] heeft zich in de woning van [Medeverdachte 4] verzameld87. [Medeverdachte 4] heeft [Medeverdachte 6] telefonisch benaderd om ook daar naartoe te komen8889. Zij zijn die nacht bij [Medeverdachte 4] gebleven90. De weggenomen hennep is verkocht9192 en vervolgens zijn [Medeverdachte 1] , [Medeverdachte 2] en [Medeverdachte 4] naar Spanje vertrokken93. Om het verblijf daar te bekostigen, is opbrengst van de hennepverkoop gebruikt.94 Nadat zij weer terug waren hebben zij samen met de broer van [Medeverdachte 1] nog gezocht naar de weggegooide wapens95.

Na enkele weken onderzoek zijn de verdachten [Medeverdachte 1] , [Medeverdachte 2] , [Medeverdachte 5] , [Medeverdachte 4] en [Medeverdachte 6] aangehouden. Zes weken later is ook [Verdachte] als verdachte aangehouden in deze zaak.

Bewijsoverweging

Tussenconclusie op basis van de vaststaande feiten

Op grond van het voorgaande stelt de rechtbank vast dat [Medeverdachte 1] samen met anderen een van te voren geplande ripdeal heeft gepleegd, waarbij een hoeveelheid hennep en het tasje van [Slachtoffer 1] is weggenomen. Hij heeft daarbij een automatisch vuurwapen meegenomen, en vast gehad toen dat minimaal vier keer is afgegaan. [Slachtoffer 1] is door drie kogels uit dat wapen geraakt en als gevolg van één van die schotverwondingen overleden. Op het moment dat het wapen afging, bevond [Slachtoffer 2] zich in de hal van de woning.

Vast staat verder dat [Medeverdachte 1] vanaf de galerij met de Zastava de gang van de woning in heeft geschoten waarin [Slachtoffer 1] , [Slachtoffer 2] en [Medeverdachte 5] zich bevonden.

Op grond van het voorgaande stelt de rechtbank bovendien vast dat [Verdachte] op zaterdag 7 april 2018 daadwerkelijk bij het plan van de ripdeal betrokken is geraakt.

Opzet en oogmerk

Alvorens zich uit te laten over of sprake is geweest van opzet en oogmerk bij verdachte zal de rechtbank eerst de vraag beantwoorden of [Medeverdachte 1] , degene die heeft geschoten, opzet heeft gehad op de dood van [Slachtoffer 1] , [Slachtoffer 2] en [Slachtoffer 3] en of sprake was van oogmerk gericht op de diefstal.

[Medeverdachte 1] zelf is de enige die heeft verklaard over de wijze waarop het wapen zou zijn afgegaan. Hij heeft verklaard dat hij tegen de deur duwde, sloeg en schopte, met de Zastava in de hand. [Medeverdachte 1] had zijn vinger op de trekker en tijdens het “kloten” bij de deur is het wapen per ongeluk afgegaan. Hij moest naar binnen, omdat zijn vriendin [Medeverdachte 2] naar binnen was geglipt en hij haar uit de woning moest halen. Naar zijn zeggen was het op dat moment niet meer de bedoeling de hennep te stelen. Het was op dat moment ‘mission failed’ verklaart verdachte. Meerdere raadslieden hebben aangevoerd dat dit een contra-indicatie voor voorwaardelijk opzet op de dood van [Slachtoffer 1] oplevert, ook omdat hij nooit de kans zou hebben aanvaard om [Medeverdachte 2] te raken.

De rechtbank overweegt dat de uiterlijke verschijningsvorm tegenspreekt dat er sprake van is geweest dat [Medeverdachte 1] het plan om hennep te stelen heeft laten varen. Uit de bewijsmiddelen blijkt immers dat hij, nadat hij had geschoten, de woning binnen is gegaan, langs het lichaam van [Slachtoffer 1] is gelopen en samen met [Medeverdachte 2] de hennep heeft gepakt en meegenomen. Eén van de daders heeft ook het tasje van [Slachtoffer 1] meegenomen.

Daar komt bij dat de rechtbank het onaannemelijk acht dat [Medeverdachte 2] zich ten tijde van het schieten in de woning bevond. [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 2] hebben hierover verklaard en ook [Verdachte] heeft verklaard dat hij [Slachtoffer 2] en [Medeverdachte 2] naar binnen heeft zien gaan. Zijn verklaring wijkt in zoverre af dat [Medeverdachte 1] en [Medeverdachte 2] hebben verklaard dat [Medeverdachte 2] tijdens de worsteling om de deur kans zag naar binnen te glippen terwijl [Medeverdachte 2] volgens de verklaring van [Verdachte] naar binnen zou zijn gegaan voordat het geschreeuw en geduw begon.

Daar staan tegenover de verklaringen van [Slachtoffer 2] . Hij is meerdere malen als getuige gehoord en heeft consistent verklaard dat [Medeverdachte 2] niet in de woning was op het moment van het schieten. In zijn eerste verklaring verklaart hij dat het meisje (de rechtbank begrijpt: [Medeverdachte 2] ) ineens een telefoontje aan moest pakken en daarvoor naar buiten liep de galerij op. [Slachtoffer 2] is achter haar aan gelopen en op het moment dat hij naar links keek, zag hij jongens met wapens aan komen. Daarop wilde hij de deur dicht gooien, maar de jongen achter hem pakte hem van achteren vast waardoor hij viel. Hij was druk bezig met de deur dicht te houden96. Dat herhaalt hij in zijn volgende verklaring van 12 april 2018. Hij verklaart dat op het moment dat het meisje weer naar buiten loopt om te bellen, hij in de gaten had dat het niet goed was en er achter aan liep om de deur dicht te doen maar dat hij werd tegengehouden door de andere man. Omdat hij en [Slachtoffer 1] de deur dicht hielden duurde het even voordat de mannen met de bivakmutsen en wapens naar binnen konden. Het meisje was buiten op de galerij toen de Mercedesman (de rechtbank begrijpt: [Medeverdachte 5] ) hem tegenhield toen hij de deur dicht probeerde te doen. [Slachtoffer 2] verklaart dat hij gefocust was op de deur en die mannen die binnen wilden komen97. Op 17 mei 2018 verklaart [Slachtoffer 2] opnieuw dat het meisje op de galerij stond, ditmaal meer specifiek aan de voor hem rechterkant98. Tot slot herhaalt hij zijn verklaring dat het meisje buiten op de galerij was bij de rechter-commissaris op 7 maart 201999. Volgens hem liep het meisje naar buiten de galerij op en is gelijk naar rechts gegaan. Met zijn hand op de deurklink keek [Slachtoffer 2] naar links en zag toen de jongens aankomen met de wapens waarop hij probeerde de deur dicht te gooien. De rechtbank ziet niet welk belang [Slachtoffer 2] zou hebben om op dit punt een ongeloofwaardige verklaring af te leggen en acht zijn verklaring dan ook betrouwbaar.

Dit geldt temeer omdat daaruit blijkt dat [Slachtoffer 2] vanaf het moment dat [Medeverdachte 2] de woning uitliep tot het moment van de schoten niet bij de voordeur weg is geweest. Zijn hand lag zelfs op de deurklink op het moment dat hij de mannen van links zag aankomen waarna hij de deur heeft geprobeerd dicht te gooien en de worsteling bij de deur ontstond. Het betreft een zeer smalle hal, nauwelijks breder dan de deur.100 De focus van [Slachtoffer 2] was continu op de voordeur van de woning gericht, teneinde de mannen met de bivakmutsen buiten de woning te houden. Dat de mannen met de wapens en bivakmutsen niet gelijk binnen konden komen, terwijl [Medeverdachte 2] desondanks een kans zou hebben gezien om toch opnieuw de woning in te glippen wat dan niet door [Slachtoffer 2] zou zijn gezien, acht de rechtbank volstrekt onaannemelijk.

Daar komt bij dat de verklaringen van [Slachtoffer 2] steun vinden in de verklaringen van [Medeverdachte 5] . Ook hij heeft meermalen verklaard dat [Medeverdachte 2] buiten stond. Als getuige ter zitting op 22 november 2019 verklaarde hij dat [Medeverdachte 2] buiten stond op het moment dat [Medeverdachte 5] met [Slachtoffer 2] in de gang bij de voordeur aan het worstelen was. Ook als getuige bij de rechter-commissaris op 20 mei 2019 heeft hij verklaard dat, toen de deur open ging en hij naar buiten rende, [Medeverdachte 2] buiten naast de man met het grote wapen stond.

De rechtbank acht de geschetste contra-indicatie dat paniek om de deur te openen om [Medeverdachte 2] te bevrijden maakte dat het wapen is afgegaan, dan ook onaannemelijk.

Er zijn ook kanttekeningen te plaatsen bij de verklaring van [Medeverdachte 1] dat het wapen per ongeluk is afgegaan. Uit de verklaring van [Medeverdachte 1] blijkt dat dat de schoudersteun van de Zastava was uitgeklapt en dat hij deze tegen zijn lichaam had. Uit de hoogte van de in de woonkamer en de slaapkamer aangetroffen perforaties (tussen 90 cm en 1.70 m)101 en het treffen van [Slachtoffer 1] hoog aan de rug leidt de rechtbank af dat [Medeverdachte 1] het wapen op het moment van schieten kennelijk naar voren gericht hield, hetgeen betekent dat hij, gezien de lengte van het wapen -90 centimeter met uitgeklapte schoudersteun- tenminste op een afstand van 90 centimeter van de deur moet hebben gestaan. Dat het wapen per ongeluk in het gedrang om de deur is afgegaan, zoals door de verdediging gesteld, acht de rechtbank gelet op deze omstandigheid onaannemelijk.

Daar komt bij dat de rechtbank van oordeel is dat bij verdachte en zijn mededaders reeds voorafgaand aan het schieten voorwaardelijk opzet aanwezig was. Uit de bewijsmiddelen blijkt dat [Medeverdachte 1] en zijn mededaders een ripdeal hebben gepleegd die zij van te voren hebben gepland. [Medeverdachte 1] heeft verklaard dat het de bedoeling was om boeven te pakken. Ze hebben daarvoor vuurwapens, waaronder de Zastava en kogelvrije vesten meegenomen. Daaruit blijkt dat zij er rekening mee hielden dat zij op tegenstand van de tegenpartij konden stuiten, die daarbij wellicht ook vuurwapens zou gebruiken. Anders is het gebruik van kogelvrije vesten ook niet te verklaren. Uit de verklaring van [Medeverdachte 1] blijkt ook dat hiermee rekening werd gehouden. Hij verklaart dat het link zou zijn met een handwapen, zeker als zij (rechtbank begrijpt: de tegenpartij) ook een handwapen en kogelvrije vesten zouden hebben. Daarom hebben ze de Zastava meegenomen en zijn ze zo grof te werk gegaan. [Medeverdachte 1] wist ook dat de Zastava geladen was.102

Gelet op het feit dat [Medeverdachte 1] er rekening mee hield dat de tegenpartij over vuurwapens zou beschikken en hij en zijn mededader zelf geladen vuurwapens hebben meegenomen en kogelwerende vesten hebben aangetrokken, kan het niet anders dan dat [Medeverdachte 1] er rekening mee heeft gehouden dat tijdens of na de overval zodanig verzet zou worden gepleegd dat moest worden geschoten in de richting van de tegenpartij en dat deze mogelijkheid deel uitmaakte van het plan. Dat [Medeverdachte 1] niet zou hebben geweten dat het wapen was doorgeladen doet niet ter zake. Hij wist dat het wapen was geladen en heeft naar eigen zeggen het wapen verder niet gecontroleerd en desondanks zijn vinger op de trekker gehouden, terwijl hij wist dat zich op dat moment personen in de hal achter de deur bevonden.

Conclusie

Uit het voorgaande volgt dat bij [Medeverdachte 1] sprake is geweest van voorwaardelijk opzet op de dood van [Slachtoffer 1] en [Slachtoffer 2] . Ook volgt daaruit dat de doodslag ten aanzien van [Slachtoffer 1] en de poging tot doodslag ten aanzien van [Slachtoffer 2] is gepleegd met het oogmerk om de ripdeal mogelijk te maken. Het voorwaardelijk opzet ziet immers enkel op de doodslag, niet op het oogmerkvereiste voor de diefstal.

Opzet en oogmerk bij verdachte

Uit de aangehaalde bewijsmiddelen en de overwegingen ten aanzien van het opzet en oogmerk van [Medeverdachte 1] blijkt dat de rechtbank er vanuit gaat dat [Verdachte] samen met de anderen het doel had om een rip te plegen, dat bij de rip kogelwerende vesten zijn gedragen en dat wapens zijn meegenomen waaronder een automatisch vuurwapen, waarmee zou worden afgedreigd. Daarmee is op enig moment ook geschoten.

De verdediging heeft betwist dat [Verdachte] de aanmerkelijke kans op de dood van [Slachtoffer 1] en [Slachtoffer 2] heeft aanvaard. Hij zou geen kogelwerend vest hebben gedragen, geen weet hebben gehad van meegenomen wapens en zelf slechts een alarmpistool bij zich hebben gehad. Net voor de schoten vielen, is hij tot inkeer gekomen en weggerend.

Wetenschap wapens, kogelwerende vesten en alarmpistool

Over de wetenschap van de wapens overweegt de rechtbank dat het gelet op de gemoeide financiële belangen in de drugshandel in de lijn der verwachting ligt dat een rip van ongeveer acht kilo hennep in aanwezigheid van de verkopers, niet zachtzinnig zal verlopen en zal stuiten op de nodige weerstand. Het is geen uitzondering te noemen dat daar vuurwapengeweld aan te pas komt.

De rechtbank acht niet aannemelijk dat [Verdachte] niet wist dat er een Zastava zou worden meegenomen en dat hij zelf enkel een alarmpistool zou hebben meegenomen.

Juist vanwege het te verwachten verzet zou daarmee niet alleen [Verdachte] zelf, als een van de bewapende rippers, maar ook ieder van de anderen een groot risico lopen, indien de tegenpartij verzet zou bieden. Dat wordt ook bevestigd door de verklaring van [Medeverdachte 1] , waardoor de rechtbank die verklaring ook volgt in plaats van de verklaring van [Verdachte] . [Medeverdachte 1] heeft namelijk verklaard dat hij de Zastava heeft meegenomen omdat ze iets groots gingen doen en ze niet met veel mensen waren en dat dat wapen uitstraling had waardoor iedereen zou gaan liggen103. Uit de verklaringen van [Medeverdachte 1] volgt dat [Verdachte] wist dat de Zastava mee in de tas ging, tezamen met de Beretta, en de kogelwerende vesten.104 Daar komt bij dat de tas met wapens en andere spullen op een bijzondere manier is vervoerd, te weten in een extra auto bestuurd door [Medeverdachte 6] . Die auto met daarin de tas met wapens is zaterdagavond in Breda achtergelaten, omdat het te risicovol gevonden werd om weer met die wapens terug te rijden. De rechtbank acht het ongeloofwaardig dat [Verdachte] niet zou hebben geweten dat dit de reden was dat de auto achterbleef. [Verdachte] heeft zelf verklaard dat de volgende dag in Breda de tas vanuit de Opel Corsa in zijn Toyota werd gezet.105 Dat hij niet wist wat er in deze tas zou zitten acht de rechtbank volstrekt ongeloofwaardig. Overigens heeft [Medeverdachte 1] ook verklaard dat hij van tevoren met [Verdachte] heeft gesproken over het door [Medeverdachte 6] laten vervoeren van die spullen.106

Hoewel [Verdachte] ook dat ontkent, acht de rechtbank bovendien bewezen dat zowel hij als [Medeverdachte 1] kogelwerende vesten hebben gedragen. Niet alleen [Medeverdachte 1] maar ook [Medeverdachte 4] heeft dat verklaard. [Medeverdachte 1] heeft verklaard dat hij tijdens het rijden achterin de auto is gaan zitten om het vest aan te trekken en [Verdachte] heeft het al rijdend aangetrokken107. [Medeverdachte 4] heeft verklaard dat hij zag dat er kogelwerende vesten werden aangetrokken en dat hij voor anderen ook kogelwerende vesten in zijn woning heeft bewaard108.

In het verlengde van het te verwachten verzet acht de rechtbank het evenmin aannemelijk dat [Verdachte] slechts een alarmpistool bij zich had. Ook op dat punt acht de rechtbank de verklaring van [Medeverdachte 1] bruikbaar voor het bewijs. Hij heeft verklaard dat [Verdachte] zelf een vuurwapen had meegenomen. Dat was een Sig Sauer 9 mm waarvan de kogels blauwe punten hadden109.

De rechtbank gaat er op grond van het voorgaande dan ook vanuit dat hij wel degelijk op de hoogte was van de aanwezige vuurwapens, dat hij een kogelwerend vest droeg en dat hijzelf ook een echt vuurwapen bij zich had.

Distantiëren

Over het gevoerde verweer dat er evenmin sprake is geweest van aanvaarding van de aanmerkelijke kans op de dood van [Slachtoffer 1] , [Slachtoffer 2] en [Slachtoffer 3] , omdat [Verdachte] voor de schoten werden gelost is weggerend en zich daarmee van de ripdeal heeft gedistantieerd overweegt de rechtbank het volgende.

Eerder heeft de rechtbank vastgesteld dat [Verdachte] samen met anderen het doel had om een rip te plegen waarbij hij samen met [Medeverdachte 1] als ripper op zou treden. Samen met [Medeverdachte 1] is hij de flat van aan de [Straatnaam] ingegaan. Zij droegen beiden een kogelwerend vest. In het trappenhuis hebben zij hun bivakmuts opgezet en de vuurwapens tevoorschijn gehaald. Op het moment dat zij de galerij op zijn geslopen, zijn zij door [Slachtoffer 2] gezien110 die achter [Medeverdachte 2] aan de woning uit kwam. Dat gaf voor hen beiden aanleiding om snel naar de woning te gaan ter voorkoming dat de voordeur gesloten zou worden waardoor de rip zou falen. Uit de verklaringen van [Medeverdachte 1]111 en [Slachtoffer 2]112 blijkt dat [Verdachte] ook voor de deur stond en probeerde deze open te duwen. De uitvoering van de rip was op dat moment al begonnen. [Verdachte] moet zich vanaf het begin bewust zijn geweest van de aanmerkelijke kans dat geweld zou moeten worden gebruikt bij het uitvoeren van het plan van de ripdeal en heeft daarmee net als zijn mededaders al vanaf het begin voorwaardelijk opzet gehad op de mogelijke gevolgen van dat geweld. Of [Verdachte] vóór of na de schoten bij de woning is weggerend doet naar het oordeel van de rechtbank voor het aannemen van het opzet en het oogmerk niet ter zake.

Gelet op de gedragingen van [Verdachte] en de anderen voor en tijdens het plaatsvinden van de ripdeal, de daarbij gevolgde werkwijze, één en ander in onderling verband bezien, is er met betrekking tot het feit sprake van een zodanig hechte en intensieve samenwerking dat niet van belang is wie van hen welke rol bij of rond het plegen van het feit heeft vervuld, zodat zij afzonderlijk als medepleger van het feit en daarom als dader dienen te worden aangemerkt.

Op grond van hetgeen hierboven is overwogen is de rechtbank van oordeel dat sprake was van een nauwe en bewuste samenwerking tussen [Verdachte] en de andere verdachten en dat daarmee wettig en overtuigend is bewezen dat zij zich tezamen schuldig hebben gemaakt aan het primair tenlastegelegde onder 1 en 2.

Vrijspraak [Slachtoffer 3]

Ten aanzien van de onder 2 primair tenlastegelegde poging tot doodslag ten aanzien van [Slachtoffer 3] is de rechtbank met de officieren van justitie en de verdediging van oordeel dat daarvan vrijspraak dient te volgen. Niet kan worden vastgesteld of [Slachtoffer 3] zich in de buurt van de schootsbanen heeft bevonden, waardoor zij geraakt had kunnen worden en had kunnen komen te overlijden. Van de onder 2 primair tenlastegelegde poging tot doodslag van [Slachtoffer 3] dient verdachte daarom te worden vrijgesproken.