Uitspraken

[verzoeker] heeft het verzoek tijdig ingediend, omdat het is ontvangen binnen twee maanden na de dag waarop de arbeidsovereenkomst is geëindigd.

Ter zitting heeft de kantonrechter [verzoeker] gewezen op de in artikel 7:681 BW opgenomen keuzemogelijkheid tussen het verzoeken van vernietiging van de opzegging of een billijke vergoeding, waarop [verzoeker] heeft aangegeven te kiezen voor de (primair) verzochte vernietiging.

Tussen partijen staat niet ter discussie dat in de arbeidsovereenkomst een ontbindende voorwaarde is opgenomen, inhoudende dat de werknemer binnen acht weken na indiensttreding een Verklaring Omtrent Gedrag (VOG) overlegt, bij gebreke waarvan de arbeidsovereenkomst per direct en zonder dat voorafgaande opzegging is vereist, eindigt. Voorts zijn partijen het erover eens dat de arbeidsovereenkomst op 6 september 2021 is ingegaan, dat [verzoeker] daarom uiterlijk op 1 november 2021 een VOG had moeten indienen bij [verweerster] en dat dit niet is gebeurd.

De voor de arbeidsovereenkomst kenmerkende bescherming van de werknemer, die onder meer tot uiting komt in het wettelijk stelsel van het ontslagrecht, brengt met zich dat de geldigheid van een ontbindende voorwaarde in een arbeidsovereenkomst slechts bij uitzondering kan worden aanvaard. De Hoge Raad heeft bepaald dat het opnemen van een ontbindende voorwaarde in de arbeidsovereenkomst onder bepaalde omstandigheden mogelijk is, indien is voldaan aan drie elementen. Zo mag het opnemen van een ontbindende voorwaarde geen strijdigheid opleveren met het stelsel van het ontslagrecht, dient de vervulling van de ontbindende voorwaarde objectief te worden bepaald en moet na de vervulling van de ontbindende voorwaarde geen invulling meer kunnen worden gegeven aan de arbeidsovereenkomst.

De kantonrechter is van oordeel dat in het onderhavige geval aan de drie voornoemde elementen is voldaan en dat de arbeidsovereenkomst tussen [verweerster] en [verzoeker] rechtsgeldig is geëindigd. Hiertoe wordt overwogen dat het opnemen van een ontbindende voorwaarde in de arbeidsovereenkomst voor het overleggen van een VOG op zichzelf genomen niet in strijd is met het ontslagstelsel, enige wettelijke bepaling of een opzegverbod. Door [verweerster] is toegelicht dat zij zich jegens haar verzekeraars, opdrachtgevers en de Douane ertoe verplicht heeft haar personeel te screenen en hen over een geldige VOG te laten beschikken bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst. In dat kader heeft zij gesteld dat zij AEO-vergunninghouder is en dat zij beschikt over het BORG certificaat klasse 4, waarbij de voorwaarde is gesteld dat het personeel beschikt over een VOG. Het opvragen van een VOG is dan ook gerechtvaardigd. Daarbij bevat artikel 16.2 van de arbeidsovereenkomst een concrete (en vooraf voor partijen kenbare) termijn. [verzoeker] heeft middels ondertekening van de arbeidsovereenkomst met deze ontbindende voorwaarde ingestemd. Dat er een eerdere periode wat soepeler werd omgegaan met de verplichting tot het overleggen van een VOG bij zzp’ers die voor [verweerster] werkzaam waren doet, nog daargelaten dat [verweerster] de reden hiervan ter zitting deugdzaam heeft toegelicht, aan het voorgaande niet af. Ten aanzien van het tweede element geldt dat niet kan worden gesteld dat het vervullen van de ontbindende voorwaarde niet objectief bepaalbaar is en afhankelijk is gesteld van de subjectieve waardering van de werkgever. Het afgeven van een VOG geschiedt door het Ministerie van Justitie en Veiligheid en is niet afhankelijk van de wil van partijen. Nu [verweerster] onweersproken heeft gesteld dat zij op verschillende wijzen verplicht is haar personeel te screenen en hen over een geldige VOG te laten beschikken, staat vast dat er geen invulling kan worden gegeven aan de arbeidsovereenkomst indien de betreffende werknemer geen VOG kan overleggen. Hiermee is ook voldaan aan het derde element.

Het voorgaande leidt tot de conclusie dat de arbeidsovereenkomst per 2 november 2021 rechtsgeldig is geëindigd. Voor de verzochte vernietiging bestaat dan ook geen grondslag zodat deze wordt afgewezen.

Nu er geen sprake is van een opzegging, ontbinding of het niet voortzetten van de arbeidsovereenkomst op initiatief van [verweerster] , is voor de verzochte transitievergoeding en vergoeding wegens onregelmatige opzegging evenmin plaats. De nevenverzoeken treffen daarmee hetzelfde lot.

[verzoeker] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten, welke (conform aanbeveling 3.1 Aanbeveling schikking en proceskosten Wwz) aan de zijde van [verweerster] tot en met vandaag worden vastgesteld op een bedrag van € 498,00 aan salaris gemachtigde.