Uitspraken

Nu [eiser] woonachtig is in [woonplaats] , heeft de zaak een internationaal karakter. Ingevolge artikel 21 lid 1 van de Verordening (EU) Nr. 1215/2012 van het Europees Parlement en de Raad van 12 december 2012 betreffende de rechterlijke bevoegdheid, de erkenning en de tenuitvoerlegging van beslissingen in burgerlijke en handelszaken kan de werkgever met woonplaats op het grondgebied van een lidstaat worden opgeroepen voor de gerechten van de lidstaat waar hij woonplaats heeft. Nu Stitch Heads is gevestigd in Breda is de kantonrechter te Breda bevoegd om van de vorderingen van [eiser] kennis te nemen. Op grond van artikel 22 lid 2 van voormelde Verordening kan een tegenvordering worden ingesteld bij het gerecht waarvoor de oorspronkelijke vordering is gebracht. Stitch Heads heeft een tegenvordering ingesteld. Dit maakt dat de kantonrechter te Breda ook bevoegd is om kennis te nemen van de vordering van Stitch Heads.

Partijen zijn in de op 15 juli 2020 gesloten arbeidsovereenkomst overeengekomen dat op de arbeidsovereenkomst met [eiser] het Nederlandse recht van toepassing is. Op grond van artikel 8 lid 1 van de hier toepasselijke Verordening (EG) Nr. 593/2008 van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 inzake het recht dat van toepassing is op verbintenissen uit overeenkomst (Rome I) wordt de arbeidsovereenkomst dan ook beheerst door het door partijen gekozen recht, dus het Nederlandse recht.

Ter beoordeling ligt voor de vraag of Stitch Heads aan [eiser] loon is verschuldigd over 28 april 2021 alsmede over de periode van 14 mei 2021 tot en met 21 mei 2021, in totaal zeven werkdagen.

Met betrekking tot 28 april 2021 is tussen partijen allereerst in geschil of [eiser] zich bij Stitch Heads heeft ziek gemeld. De kantonrechter overweegt als volgt. Vast staat dat [eiser] op 28 april 2021 om 08:33 uur, en dus vóór 09:00 uur zoals artikel 7.1 van de arbeidsovereenkomst voorschrijft, naar [naam] heeft gestuurd: “Hey Tim I am currently on my way to the doctor since I am not feeling well. (...)” Naar het oordeel van de kantonrechter heeft Stitch Heads hieruit moeten begrijpen dat [eiser] zich ziek meldde.

Stitch Heads betwist verder dat [eiser] op 28 april 2021 daadwerkelijk arbeidsongeschiktheid was. De kantonrechter volgt haar daarin niet. Het had op de weg van Stitch Heads gelegen om bij twijfels over de arbeidsongeschiktheid direct een bedrijfsarts in te schakelen. Dat heeft zij niet gedaan. Daarbij komt dat in de door [eiser] overgelegde ‘Arbeitsunfähigkeitsbescheinigung’ bij ‘arbeitsunfähig seit’ door de huisarts 28 april 2021 is ingevuld. Dat het document, zoals Stitch Heads aanvoert, dateert van 29 april 2021 en daarop is aangekruist ‘Erstbescheinigung' maakt niet dat de kantonrechter geen geloof hecht aan de ingevulde ingangsdatum van de arbeidsongeschiktheid van [eiser] .

Het voorgaande betekent dat Stitch Heads het loon over 28 april 2021 aan [eiser] is verschuldigd.

Stitch Heads stelt dat zij niet is gehouden tot het betalen van loon over de periode van 14 mei 2021 tot en met 21 mei 2021 omdat er geen sprake was van een vrijstelling van werk en het verrichten van werkzaamheden mogelijk was. Het niet werken komt volgens Stitch Heads dan ook voor rekening en risico van [eiser] . [eiser] betwist dat en voert aan dat hij in onduidelijkheid verkeerde over de vraag of Stitch Heads hem nu wel of niet op kantoor verwachtte. Hij heeft dit een aantal keer aan (de gemachtigde van) Stitch Heads gevraagd maar pas in de middag van 21 mei 2021 kreeg hij die duidelijkheid.

Vooropgesteld wordt dat de werkgever op grond van artikel 7:628 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) verplicht is het loon te voldoen indien de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij dat geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer behoort te komen.

Vast staat dat [naam] en [eiser] op 13 mei 2021 met elkaar hebben gesproken en dat in dat gesprek aan [eiser] een beëindigingsvoorstel is gedaan, waarvan onderdeel uitmaakte een vrijstelling van werk. Vast dat ook dat [eiser] niet met dat voorstel heeft ingestemd. De gemachtigde van Stitch Heads heeft vervolgens aan de gemachtigde van [eiser] gemaild: “Indien uw cliënt dergelijke afspraken niet op prijs stelt, dan is dat ook prima. Uw cliënt wordt in dat geval gewoon weer op het kantoor van mijn cliënte verwacht om zijn bedongen arbeid te verrichten.” [eiser] heeft evenzo, bij herhaling, zijn bereidheid tot het verrichten van werkzaamheden aan (de gemachtigde van) Stitch Heads kenbaar gemaakt. Genoegzaam is gebleken dat er tussen de advocaten van partijen overleg heeft plaatsgevonden over de voorwaarden waaronder (toch) tot een vaststellingsovereenkomst zou kunnen worden gekomen en dat (de gemachtigde van) [eiser] meerdere malen – vanwege afwezigheid van de gemachtigde – rechtstreeks aan Stitch Heads heeft gevraagd of [eiser] op kantoor werd verwacht. De kantonrechter verwijst hierbij specifiek naar de onder 3.6. geciteerde berichten. Ter zitting is door Stitch Heads erkend dat niet eerder dan bij e-mail van 21 mei 2021 om 13:18 uur aan [eiser] onvoorwaardelijk duidelijk is gemaakt dat zij hem op kantoor verwachtte. Gelet op het tijdstip van die e-mail en de onbetwiste stelling van [eiser] dat de reistijd van zijn woning naar het kantoor van Stitch Heads 2 uur en 10 minuten bedraagt, kon van [eiser] niet worden verlangd dat hij die middag nog naar het kantoor van Stitch Heads zou komen. Immers, op het moment dat hij daar zou aankomen, zou het kantoor al bijna sluiten.

Gelet op het voorgaande is de kantonrechter van oordeel dat het, hoewel er van een vrijstelling van werk dus geen sprake was, voor rekening en risico van Stitch Heads moet komen dat [eiser] in de periode van 14 mei 2021 tot en met 21 mei 2021 de overeengekomen arbeid niet heeft verricht. Dit betekent dat zij over die periode het loon is verschuldigd.

Op basis van het voorgaande moet worden geconcludeerd dat het gevorderde bedrag aan achterstallig loon in beginsel voor toewijzing gereed ligt.

Stitch Heads beroept zich op verrekening met teveel betaald loon. Stitch Heads stelt dat [eiser] minder uren heeft gewerkt dan waar hij op grond van de arbeidsovereenkomst toe verplicht was. Zij verwijst daarbij naar de bevindingen van het door haar verrichte onderzoek (productie 1 van Stitch Heads). [eiser] betwist dat Stitch Heads gerechtigd is tot verrekening. Zijn verweer komt er heel kort samengevat op neer dat hij niet te weinig uren heeft gewerkt en dat sprake is van onrechtmatig verkregen bewijs.

Artikel 6:136 BW bepaalt dat de rechter een vordering ondanks een beroep van de gedaagde op verrekening kan toewijzen, indien de gegrondheid van dit verweer niet op eenvoudige wijze is vast te stellen en de vordering overigens voor toewijzing vatbaar is. Naar het oordeel van de kantonrechter doet deze situatie zich hier voor. Het beroep op verrekening wordt daarom gepasseerd.

De vordering van € 554,71 bruto aan achterstallig loon wordt dus toegewezen. Nu geen verweer is gevoerd tegen de gevorderde betaling binnen zeven dagen na dagtekening van dit vonnis, zal ook dat gedeelte van de vordering worden toegewezen.

[eiser] vordert over het achterstallige salaris de wettelijke verhoging van 50%.

De kantonrechter overweegt als volgt. De wettelijke verhoging ex artikel 7:625 BW dient als prikkel voor een werkgever om het salaris tijdig te betalen. De arbeidsovereenkomst tussen partijen is echter al geëindigd zodat de wettelijke verhoging niet meer als prikkel kan dienen om in de toekomst tijdig te betalen. Gelet daarop ziet de kantonrechter aanleiding om de wettelijke verhoging te matigen tot 10%, zijnde een bedrag van € 55,47.

De vordering tot betaling van de wettelijke rente over het achterstallige salaris en over de wettelijke verhoging zal, als op de wet gegrond, worden toegewezen.

De vordering ter zake van de buitengerechtelijke incassokosten is als op de wet gegrond eveneens toewijsbaar.

Als de in het ongelijk gestelde partij zal Stitch Heads tevens worden veroordeeld in de proceskosten van [eiser] . Die kosten worden vastgesteld op € 593,18 (bestaande uit € 131,18 aan dagvaardingskosten, € 214,00 aan griffierecht en € 248,00 (2 punten x € 124,00) aan salaris gemachtigde.

De door [eiser] gevorderde nakosten en de wettelijke rente over de proces- en nakosten zullen worden toegewezen zoals hierna in de beslissing is vermeld.

Stitch Heads vordert in reconventie terugbetaling van een bedrag van € 1.870,80 bruto. Zij baseert zich daarbij op het binnen haar organisatie gebruikte puntensysteem waarbij een werknemer zelf de punten inboekt. Daaruit blijkt volgens Stitch Heads dat er door [eiser] 192 uur aan arbeid niet is verricht. Stitch Heads wijst ter onderbouwing van haar stelling naar het verrichtte onderzoek, dat door haar is overgelegd als productie 1. [eiser] voert uitvoerig verweer tegen de vordering.

Op zichzelf is tussen partijen niet in geschil dat Stitch Heads [eiser] heeft aangesproken op de kwaliteit en de kwantiteit van de door hem verrichtte werkzaamheden. De hoeveelheid gewerkte uren is echter een andere discussie. Naar het oordeel van de kantonrechter had Stitch Heads eerder kunnen opmerken dat [eiser] een beweerdelijk groot aantal uur geen arbeid heeft verricht en [eiser] hierop kunnen aanspreken. Niet, althans onvoldoende, is gebleken dat zij dat heeft gedaan. Gelet daarop is de kantonrechter van oordeel dat voor zover er te weinig uren zouden zijn gewerkt, wat [eiser] betwist, dat voor rekening en risico van Stitch Heads moet komen. Dat sprake zou zijn van list of bedrog door [eiser] is niet gesteld en ook niet gebleken. De vordering van Stitch Heads moet, conform de hoofdregel van 7:628 lid 1 BW, dan ook worden afgewezen.

Het antwoord op de vraag of sprake is van onrechtmatig verkregen bewijs kan gelet op het voorgaande in het midden blijven.

Gelet op de samenhang tussen de vorderingen in conventie en de vordering in reconventie zullen de proceskosten worden gecompenseerd, in die zin dat iedere partij de eigen kosten draagt.