Uitspraken

Het primaire verzoek van [verzoekster] strekt tot vernietiging van het in haar visie aan haar verleende ontslag op staande voet en veroordeling van CCC Thuis in Zorg tot betaling van het loon. Aan dat verzoek heeft [verzoekster] ten grondslag gelegd - kort weergegeven - dat geen sprake is van een dringende reden voor een ontslag op staande voet en dat dit ontslag niet onverwijld is gegeven en niet onverwijld aan haar is meegedeeld. Hieromtrent wordt het volgende overwogen.

Ter zitting heeft [bestuurder] namens CCC Thuis in Zorg verklaard dat [verzoekster] zich niet ziek heeft gemeld. Eerst heeft [verzoekster] telefonisch met een collega gesproken maar toen haar leidinggevende haar kort daarop belde heeft [verzoekster] gezegd dat zij niet ziek was maar rust wilde hebben. Een bedrijfsarts is niet ingeschakeld omdat [verzoekster] familie is van bij CCC Thuis in Zorg betrokken personen en de privéomstandigheden van [verzoekster] bekend zijn. Aan [verzoekster] is al meerdere keren een vaststellingsovereen-komst aangeboden en er is een verbetertraject geweest waarbij aan [verzoekster] is gezegd dat bij het uitblijven van verbetering ontslag zou volgen. Omdat [verzoekster] op 19 september 2022 niet op het werk verscheen en niet is ingegaan op verzoeken om in gesprek te gaan heeft zij, [bestuurder], diezelfde dag per brief aan [verzoekster] met onmiddellijke ingang ontslag verleend, aldus [bestuurder].

Naar het oordeel van de kantonrechter kan aan de hand van de door beide partijen geschetste omstandigheden niet worden vastgesteld dat aan [verzoekster] rechtsgeldig ontslag op staande voet is verleend. Uit hetgeen is gezegd, geschreven en gebeurd leidt [verzoekster] af dat CCC Thuis in Zorg niet langer wenst dat zij nog werkzaamheden voor CCC Thuis in Zorg verricht. Hoewel ter zitting is gebleken dat dit een juiste conclusie is, kan niet worden vastgesteld dat de arbeidsovereenkomst op enig moment is beëindigd doordat die op grond van een onverwijld aan [verzoekster] meegedeelde dringende reden is opgezegd. Daarvan blijkt althans niet uit de WhatsAppcorrespondentie die [verzoekster] heeft overgelegd, terwijl van de zijde van CCC Thuis in Zorg geen bescheiden in het geding zijn gebracht die een gegeven ontslag op staande voet kunnen bevestigen. Wel heeft [bestuurder] ter zitting verklaard dat CCC Thuis in Zorg op 19 september 2022 per brief aan [verzoekster] heeft laten weten dat CCC Thuis in Zorg met onmiddellijke ingang aan [verzoekster] ontslag verleende maar die brief is niet in het geding gebracht. Nadat [verzoekster] verklaarde dat zij die brief niet heeft ontvangen en dat zij met de inhoud daarvan niet bekend is verklaarde [bestuurder] dat zij niet wist of de brief door [verzoekster] was ontvangen. Geoordeeld wordt dan ook dat voor zover sprake zou zijn geweest van een dringende reden op grond waarvan CCC Thuis in Zorg aan [verzoekster] ontslag zou hebben willen verlenen, CCC Thuis in Zorg niet heeft aangetoond dat zij heeft voldaan aan het bepaalde in artikel 7:677 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (BW) dat eist dat het ontslag onverwijld is gegeven, onder onverwijlde mededeling van die dringende reden aan [verzoekster]. Van een rechtsgeldig ontslag op staande voet is dus geen sprake (geweest).

Omdat andere omstandigheden op grond waarvan zou kunnen worden geoordeeld dat het dienstverband is geëindigd niet zijn gesteld of gebleken is de conclusie dat de arbeidsovereenkomst nog steeds voortduurt en partijen de daaruit voortvloeiende verbintenissen die zij ten opzichte van elkaar hebben, waaronder de op beiden rustende verplichtingen die verband houden met de ziekmelding van [verzoekster], dienen na te komen.

Uit het voorgaande vloeit voort dat de primaire vordering tot vernietiging van het ontslag en de subsidiaire vordering die strekt tot veroordeling van CCC Thuis in Zorg om diverse uit de wet voortvloeiende vergoedingen in verband met het veronderstelde ontslag te voldoen, moeten worden afgewezen. De voorwaardelijk ingestelde meer subsidiaire vordering treft hetzelfde lot.

Omdat CCC Thuis in Zorg het loon te laat heeft betaald zal zij, zoals reeds in het inleidend verzoekschrift verzocht, worden veroordeeld tot betaling van de wettelijke verhoging van artikel 7:625 BW. Het bedrag daarvan zal echter worden beperkt tot € 630,00, hetgeen neerkomt op 10% van het bruto maandloon van € 1.260,49 in de vijf maanden vanaf oktober 2022 tot en met februari 2023.

Verder zal de wettelijke rente worden toegewezen over het niet betaalde loon en emolumenten (vakantiebijslag, eindejaarsuitkering en eventuele overige looncomponenten) vanaf de eerste dag die volgt op de maand waarin het gebruikelijke loon en de emolumenten hadden moeten zijn uitbetaald tot aan de dag van de volledige voldoening van dat loon en die emolumenten.

CCC Thuis in Zorg is tevens gehouden om salarisspecificaties aan [verzoekster] te verstrekken. Dit volgt uit artikel 7:626 BW. De vordering van [verzoekster] tot veroordeling van CCC Thuis in Zorg om dit vanaf de maand oktober 2022 te doen zal dan ook worden toegewezen. De salarisspecificaties behoeven niet noodzakelijk fysiek aan [verzoekster] te worden overgelegd. De kantonrechter acht toezending van die specificaties per e-mail aan [verzoekster] voldoende. Een dwangsom zal aan deze veroordeling niet worden verbonden. Ter zitting heeft [verzoekster] namelijk desgevraagd verklaard dat zij in het verleden de specificaties steeds tijdig heeft ontvangen. Gelet hierop bestaat geen grond om te veronderstellen dat CCC Thuis in Zorg niet aan de uit te spreken veroordeling voldoet.

Nu in deze beschikking al een beslissing wordt gegeven op het gewijzigde verzoek van [verzoekster], is er geen reden meer om met toepassing van artikel 223 Rv een voorlopige voorziening te treffen. Een voorlopige voorziening op grond van dat artikel kan immers alleen worden getroffen voor de duur van het geding.

De kosten van deze procedure komen voor rekening van CCC Thuis in Zorg, omdat zij ongelijk krijgt. De kosten worden in de beslissing hieronder vastgesteld.