Uitspraken

[de werkgever] heeft de kantonrechter verzocht om deze zaak gevoegd te behandelen met de zaak van [de werkgever] tegen [de collega] onder zaak/rekestnummer 11351308 AZ VERZ 24-68. De kantonrechter is van oordeel dat de beide zaken verknocht zijn met elkaar omdat het feitencomplex en de verzoeken in beide zaken nagenoeg hetzelfde zijn. Het verzoek tot voeging wordt toegewezen. Dit betekent dat beide zaken tegelijkertijd zijn behandeld en dat in beide procedures tegelijk wordt beslist. Er blijft evenwel sprake van twee verschillende procedures. Voeging is immers slechts een maatregel van orde en tast geen rechten aan. Beide procedures behouden dan ook hun zelfstandigheid.

[werknemer] heeft ter zitting erkend dozen met Rituals producten bij [de werkgever] te hebben meegenomen en die in Polen te hebben verkocht en daarmee een dringende reden te hebben gegeven voor een ontslag op staande voet. Hij betwist ook verder niet dat het ontslag op staande voet terecht is gegeven. De verzochte verklaring voor recht dat het ontslag op staande voet op 13 augustus 2024 rechtsgeldig is gegeven, wordt daarom toegewezen.

[de werkgever] verzoekt om toekenning van een gefixeerde schadevergoeding als bedoeld in artikel 7:677 lid 2 Burgerlijk Wetboek (BW). Voor toewijzing van de gefixeerde schadevergoeding is vereist dat de dringende reden door opzet of schuld is gegeven. Gelet op hetgeen hiervoor onder 5.2 is overwogen, is dat het geval.

[werknemer] is daarom de verzochte gefixeerde schadevergoeding verschuldigd. Hij heeft op de zitting ook verklaard bereid te zijn deze vergoeding te betalen. De vergoeding is gelijk aan het bedrag van het in geld vastgestelde loon over de termijn dat de arbeidsovereenkomst bij regelmatige opzegging had behoren voort te duren. Het gaat om het bruto loon inclusief vakantiegeld over de periode van 13 augustus 2024 tot en met 31 augustus 2024 (€ 1.654,84) en van 1 september 2024 tot en met 30 september 2024 (€ 2.700,00). De gefixeerde schadevergoeding bedraagt – anders dan [de werkgever] stelt – dus € 4.354,84 bruto.

Bij akte heeft [de werkgever] gesteld dat zij aan eindafrekening nog een bedrag van € 2.967,72 netto/€ 4.431,11 bruto aan [werknemer] verschuldigd is en zij beroept zich op verrekening van de eindafrekening met hetgeen [werknemer] aan haar verschuldigd is. [werknemer] heeft niet meer gereageerd op de door [de werkgever] overgelegde eindafrekening (productie 13) die ziet op het loon en vakantiegeld tot 13 augustus 2024, vakantiedagen en overuren. Hierdoor wordt ervan uit gegaan dat de eindafrekening juist is. Na verrekening is [werknemer] daarom aan gefixeerde schadevergoeding een bedrag van niets meer aan [de werkgever] verschuldigd (€ 4.354,84 bruto minus € 4.431,11 bruto = € -76,27 bruto).

[de werkgever] verzoekt voor recht te verklaren dat [werknemer] onrechtmatig heeft gehandeld jegens haar. Dit verzoek zal worden toegewezen wegens diefstal/verduistering op 9 augustus 2024 waardoor schade aan [de werkgever] is toegebracht.

[de werkgever] verzoekt [werknemer] te veroordelen tot betaling van het bedrag van € 7.172,15 aan gemaakte onderzoekskosten. Die kosten komen als vermogensschade voor vergoeding in aanmerking indien er sprake is van redelijke kosten ter vaststelling van schade en aansprakelijkheid (artikel 6:96 lid 2 aanhef en onder b BW ). De kantonrechter acht het redelijk dat [de werkgever] een onafhankelijk bureau heeft ingeschakeld om onderzoek te doen naar diefstal binnen haar onderneming omdat zij steeds goederen mistte. Uit dit onderzoek volgt dat [werknemer] degene is die met [de collega] goederen van [de werkgever] in de auto van [werknemer] heeft geplaatst en heeft meegenomen, zodat er causaal verband is met het handelen van [werknemer] om die kosten op [werknemer] te verhalen. De kantonrechter is van oordeel dat de kosten voldoende zijn onderbouwd met de als productie 10 overgelegde factuur en deze zijn zonder btw toewijsbaar. [de werkgever] kan btw namelijk verrekenen waardoor btw geen schadepost is voor haar. Er wordt dan ook uitgegaan van een bedrag van € 5.927,40 aan kosten die redelijk worden beschouwd en deze kosten zijn toewijsbaar. Op dit bedrag komt nog een bedrag van € 76,27 bruto ter zake de eindafrekening in mindering gelet op de verzochte verrekening (zie 5.5). [de werkgever] verzoekt ook wettelijke rente over de onderzoekskosten, maar zij heeft niet onderbouwd op welk moment zij de kosten heeft betaald. Daarom zal de wettelijke rente worden toegewezen vanaf datum indiening verzoekschrift op 11 oktober 2024 (artikel 6:119 BW).

[de werkgever] verzoekt om vergoeding van advocaatkosten van € 1.100,28 voor het verrichten van buitengerechtelijke incassowerkzaamheden. Die kosten komen ook voor vergoeding in aanmerking omdat ze voldoen aan de dubbele redelijkheidstoets. Zowel het door [de werkgever] inroepen van rechtsbijstand als de gemaakte kosten, zoals onderbouwd is met de als productie 11 overgelegde factuur, zijn redelijk. De verzochte btw is niet toewijsbaar. Dit betekent dat aan advocaatkosten een bedrag van € 913,80 (€ 888,00 + € 25,80) toewijsbaar is. De verzochte wettelijke rente zal ook worden toegewezen vanaf datum indiening verzoekschrift op 11 oktober 2024 omdat niet onderbouwd is wanneer de kosten zijn betaald. (artikel 6:119 BW).

[de werkgever] verzoekt om vergoeding van schade door de weggenomen Rituals producten die volgens haar totaal € 410,28 bedragen. [werknemer] heeft die schade niet betwist en dit bedrag zal worden toegewezen. De verzochte wettelijke rente hierover zal ook worden toegewezen vanaf 9 augustus 2024 (artikel 6:119 BW).

In de zaak van [de werkgever] tegen [de collega] is geoordeeld dat ook [de collega] zich schuldig heeft gemaakt aan diefstal/verduistering op 9 augustus 2024 en hij aansprakelijk is voor de onderzoekskosten, de advocaatkosten en de schade. Hierdoor is er sprake van groepsaansprakelijkheid en geldt dat iedere deelnemer hoofdelijk aansprakelijk is (artikel 6:166 BW). Daarom zal [werknemer] hoofdelijk worden veroordeeld tot betaling van de toegewezen bedragen aan onderzoekskosten, advocaatkosten en schade.

De proceskosten komen voor rekening van [werknemer] omdat [de werkgever] grotendeels in het gelijk is gesteld. Vanwege de gezamenlijke mondelinge behandeling met de zaak tegen [de collega] zal het salaris worden gematigd tot de helft van het geldende liquidatietarief. De kosten van het betekeningsexploot worden afgewezen als niet noodzakelijke kosten. De proceskosten aan de zijde van [de werkgever] worden begroot op € 1.951,00 waarvan € 1.409,00 aan griffierecht, € 407,00 (0,5 x € 814,00) aan salaris gemachtigde en € 135,00 aan nakosten plus de kosten van betekening zoals vermeld in de beslissing.