Uitspraken

2.1

De voorzieningenrechter gaat uit van de volgende feiten en omstandigheden.

2.2

Op 30 september en 21 oktober 2020 hebben twee toezichthouders, waaronder een toezichthoudend dierenarts controles uitgevoerd bij de bedrijfslocatie en de woonlocatie van verzoeker. Hun bevindingen zijn neergelegd in een rapport van 2 december 2020 (rapport van bevindingen).

2.3

Bij het primaire besluit heeft verweerder aan verzoeker de verplichtingen opgelegd.

3.1

Verzoeker betwist dat hij de in het primaire besluit genoemde overtredingen heeft begaan. Verder voert verzoeker aan dat een aantal maatregelen betrekking heeft op door hem gehouden ooievaars maar dat hij deze ooievaars niet meer heeft. Voor de maatregel die ziet op de maatvoering van de hokken is het door verweerder gehanteerde toetsingskader onduidelijk en baseert verweerder zich ten onrechte op het document ‘Review: huisvesting en verzorging van roofvogels’ (Review).

3.2

Verweerder stelt zich op het standpunt dat uit het rapport van bevindingen blijkt dat verzoeker de in het besluit genoemde overtredingen heeft begaan en dat de maatregelen terecht zijn opgelegd.

5.1

Naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter heeft verweerder op basis van het rapport van bevindingen terecht geconstateerd dat verzoeker de overtredingen heeft begaan die ten grondslag zijn gelegd aan de maatregelen 3 tot en met 12. Verweerder was dan ook bevoegd om een last onder dwangsom op te leggen. Hieraan doet niet af dat dat een aantal van deze overtredingen volgens verzoeker inmiddels zijn beëindigd. De voorzieningenrechter ziet ten aanzien van de maatregelen 3 tot en met 12 dan ook geen aanleiding tot het treffen van een voorlopige voorziening.

5.2

Ten aanzien van de eerste en de tweede maatregel overweegt de voorzieningenrechter als volgt. Volgens deze maatregelen mogen de door verzoeker gehouden roofvogels alleen kortstondig worden aangebonden en moet verzoeker er voor zorgen dat de hokken groot genoeg zijn. Deze maatregelen zijn gebaseerd op artikel 1.6, eerste en tweede lid van het Bhd. Deze bepalingen bevatten doelvoorschriften in de vorm van een algemene verplichting voor de houders van dieren. In deze bepalingen staat niet hoe lang een dier mag worden aangebonden of hoe groot een hok moet zijn en wettekst laat dat afhangen van de ruimte die het dier nodig heeft voor zijn fysiologische en ethologische behoeften. Verweerder dient daarom met bewijs te onderbouwen waarom verzoeker, gelet op de fysiologische en ethologische behoeften van de door hem gehouden roofvogels, onvoldoende ruimte voor deze dieren beschikbaar heeft gesteld.

5.3

Voor het aanbinden van roofvogels en de noodzakelijke maatvoering van de hokken baseert verweerder zich op het document ‘Review: huisvesting en verzorging van roofvogels’ (Review). Verzoeker heeft onder meer met een rapportage van een deskundige, [naam 4] gemotiveerd de inhoud van de Review weersproken. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter lenen de in dit verband te beantwoorden rechtsvragen zich niet om in deze spoedprocedure te beantwoorden. Het gaat om complexe en principiële vragen over de invulling van open normen, die nader onderzoek en overdenking vragen. De voorzieningenrechter onthoudt zich daarom van een voorlopig rechtmatigheidsoordeel en volstaat aan de hand van een belangenafweging te bepalen of er aanleiding bestaat om, in afwachting van de beslissing op bezwaar, een voorlopige voorziening te treffen.

6. De voorzieningenrechter kan zich voorstellen dat in de bezwaarprocedure nader (onafhankelijk) onderzoek nodig is naar de maatvoering van de hokken en het aanbinden van roofvogels zonder dat verzoeker hoeft te voldoen aan de last of tussentijds dwangsommen zal verbeuren. Dit belang van verzoeker weegt in dit geval zwaarder dan het belang van verweerder om de in de last genoemde maatregelen hangende de bezwaarprocedure in stand te laten. De voorzieningenrechter wijst het verzoek dan ook toe en treft de voorlopige voorziening dat de maatregelen 1 en 2 uit het primaire besluit zijn geschorst tot zes weken na bekendmaking van de beslissing op bezwaar.

7. De voorzieningenrechter veroordeelt verweerder in de door verzoeker gemaakte proceskosten. Deze kosten stelt de voorzieningenrechter op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op € 1518,- (1 punt voor het indienen van het verzoekschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 759,- en een wegingsfactor 1).