Uitspraken

[naam 1] stelt dat de accountantskamer in de bestreden uitspraak ten onrechte heeft geoordeeld dat hij niet binnen zes maanden na afloop van het boekjaar 2020 een jaarrekening heeft opgesteld. Bij zijn aanvullende hogerberoepschrift heeft hij een e-mailbericht gevoegd, waaruit volgens hem blijkt dat hij dat wel degelijk (tijdig) heeft gedaan.

[naam 1] – die niet aanwezig was bij de zitting van de accountantskamer – heeft in hoger beroep een afschrift overgelegd van een e-mailbericht, verzonden op 16 april 2021 aan [naam 6] , destijds bestuurslid en voorzitter van de VvE hoofdsplitsing. De bijlage bij dit bericht bevat onder meer een ‘Balans per 31 december 2020’, een ‘Staat van baten en lasten over 2020’, een ‘Toelichting op de onderscheiden posten van de balans’, alsmede een ‘Stand bank per heden’. [naam 1] heeft ter zitting bij het College verklaard dat het de bedoeling was dat de in de bijlage opgenomen overzichten in de komende vergadering van de VvE zouden worden vastgesteld als de jaarrekening 2020. Nu [naam 4] c.s. niet hebben weersproken dat de hiervoor genoemde stukken kunnen worden aangemerkt als jaarrekening in de zin van de klacht, is het College van oordeel dat [naam 1] met het opstellen van deze stukken heeft voldaan aan de verplichting om binnen zes maanden na afloop van het boekjaar 2020 een jaarrekening op te stellen. Anders dan [naam 4] c.s. kennelijk menen, is niet vereist dat de jaarrekening ook daadwerkelijk binnen zes maanden is vastgesteld. Klachtonderdeel h is daarom ten onrechte gegrond verklaard. De hogerberoepsgrond slaagt.

[naam 1] betoogt dat de VvE hoofdsplitsing (naast een betaalrekening) wel degelijk over een aparte spaarrekening beschikt. Dit blijkt volgens hem uit het Financieel Jaaroverzicht [Bank] 2021, dat hij in hoger beroep heeft overgelegd. Volgens dit overzicht bestond er in 2021 – op naam van ‘VvE “ [gebouw] ”’ – een spaarrekening.

[naam 1] stelt dat hij wel degelijk maatregelen heeft genomen nadat de onjuiste constructie aan het licht kwam. Hij wijst er onder meer op dat het bestuur van de VvE hoofdsplitsing direct na de brief van [naam 4] c.s. van 5 januari 2020 aan de eigenaars van de woningen in het appartementengebouw ‘ [gebouw] ’ op 17 februari 2020 een vergadering van eigenaars heeft belegd. Hier is een onderzoek aangekondigd naar de inrichting van de VvE’s en naar de servicekosten en het reservefonds. Op 30 september 2020 is het eindrapport van dit onderzoek verzonden en is een uitnodiging uitgegaan voor een nieuwe ledenvergadering op 3 november 2020. Deze is in verband met de Covid-pandemie uitgesteld. Intussen was het conflict tussen het bestuur, eigenaars en [naam 4] c.s. zo hoog opgelopen dat het bestuur geen maatregelen meer durfde te nemen. De aansprakelijkstelling en dagvaarding die [naam 4] c.s. [naam 1] hebben doen toekomen, maakten deze impasse bepaald niet beter, aldus [naam 1] .

Hoewel het College zich kan voorstellen dat de door [naam 1] genoemde omstandigheden van invloed zijn geweest op het handelen van het bestuur, kunnen deze omstandigheden niet wegnemen dat hij op grond van artikel 13, eerste lid, van de VGBA de regels omtrent het appartementsrecht in Boek 5 van het BW, het modelreglement en de akte van splitsing had moeten naleven, en aan de overige bestuursleden maatregelen had moeten voorstellen, dan wel zelf maatregelen had moeten nemen om de feitelijke situatie in overeenstemming te brengen met die regelgeving, met als uiterste consequentie de beëindiging van zijn functie als secretaris en penningmeester. Op de zitting bij het College heeft [naam 1] erkend dat deze maatregelen nog immer niet (alle) zijn genomen. Hiermee staat vast dat [naam 1] , nadat hij geconstateerd heeft dat hij en het bestuur van de VvE in strijd handelen en hebben gehandeld met wet- en regelgeving, geen toereikende maatregel op de voet van artikel 22 van de Verordening gedrags- en beroepsregels accountants (VGBA) heeft getroffen. De hogerberoepsgrond slaagt niet.

[naam 1] acht de hem door de accountantskamer opgelegde maatregel te zwaar. Hij was op het moment dat hij in het bestuur van de VvE hoofdsplitsing werd benoemd nog geen registeraccountant en verrichtte zijn werkzaamheden op vrijwillige basis, in zijn vrije tijd en voor een geringe onkostenvergoeding. Hoewel hij in hoger beroep niet meer bestrijdt dat sinds zijn inschrijving als accountant op 23 oktober 2012 bij de uitoefening van deze bestuursfunctie sprake is geweest van een professionele dienst, betoogt hij dat de accountantskamer bij het opleggen van de maatregel vorengenoemde feiten en omstandigheden onvoldoende heeft meegewogen.

Het College overweegt dat [naam 1] in hoger beroep heeft erkend dat hij – kort gezegd – in strijd heeft gehandeld met de wet- en regelgeving over appartementsrechten. Nu de klacht – met uitzondering van klachtonderdeel h, dat het College hierna ongegrond zal verklaren – op alle onderdelen gegrond is, acht het College, gelet op de aard en ernst van de geconstateerde overtredingen, de maatregel van berisping passend en geboden. Daarbij acht het College van belang dat [naam 1] – anders dan in de procedure bij de accountantskamer, waar hij niet op de zitting is verschenen – op de zitting bij het College meer duidelijkheid heeft verschaft over de achtergrond van zijn handelen en zich daarover ook schuldbewust heeft betoond.

[naam 4] c.s. hebben op de zitting bij het College verzocht om toekenning van vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid, van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM).