Uitspraken

1.1.

1.2.

1.3.

Bij besluit van 19 maart 2015, na bezwaar gehandhaafd bij besluit van 28 augustus 2015 (bestreden besluit), heeft het college de aanvraag om bijzondere bijstand afgewezen. Het college heeft aan de besluitvorming ten grondslag gelegd dat de kosten voor vervanging van duurzame gebruiksgoederen behoren tot de incidenteel voorkomende algemeen noodzakelijke kosten van het bestaan. Bijzondere omstandigheden die tot bijstandverlening moeten leiden ontbreken.

2. Bij de aangevallen uitspraak heeft de rechtbank het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard.

3. Appellant heeft zich in hoger beroep tegen de aangevallen uitspraak gekeerd. Hij heeft - samengevat - aangevoerd dat zijn lage inkomen, in combinatie met zijn schuldenlast en zijn fysieke en geestelijke problematiek bijzondere omstandigheden opleveren voor het verlenen van bijzondere bijstand.

4. De Raad komt tot de volgende beoordeling.

4.1.

In artikel 35, eerste lid, van de PW is bepaald dat, onverminderd paragraaf 2.2, de alleenstaande of het gezin recht heeft op bijzondere bijstand voor zover de alleenstaande of het gezin niet beschikt over de middelen om te voorzien in de uit bijzondere omstandigheden voortvloeiende noodzakelijke kosten van het bestaan en deze kosten naar het oordeel van het

4.2.

De aanvraag om bijzondere bijstand heeft betrekking op de kosten van duurzame gebruiksgoederen. Het gaat hier om incidentele algemene kosten van het bestaan, die in beginsel uit het inkomen op bijstandsniveau en de aanwezige draagkracht dienen te worden voldaan. Dit is niet anders als voor het maken van deze kosten een objectieve noodzaak bestaat. Of iemand voor de kosten heeft kunnen reserveren of de kosten via gespreide betaling achteraf kan voldoen, is een aspect dat moet worden beoordeeld in het kader van de vraag of de zich voordoende, noodzakelijke kosten voortvloeien uit bijzondere omstandigheden.

4.3.

Tussen partijen is in geschil of de kosten waarvoor appellant bijzondere bijstand heeft gevraagd voortvloeien uit bijzondere omstandigheden, waarbij het met name gaat om de vraag of appellant de mogelijkheid heeft gehad om te reserveren voor deze kosten.

4.4.

De rechtbank heeft juist geoordeeld dat van bijzondere omstandigheden als bedoeld in 4.2 in dit geval geen sprake was. Het ontvangen van een inkomen op bijstandsniveau is geen bijzondere omstandigheid, nu appellant wordt geacht te kunnen reserveren. Het ontbreken van voldoende reserveringsruimte in verband met schulden en eventueel daaruit voortvloeiende terugbetalingsverplichtingen kan niet worden aangemerkt als een bijzondere omstandigheid in de zin van artikel 35, eerste lid, van de PW. Dat appellant naast de door hem gestelde financiële problematiek tevens kampt met fysieke en geestelijke klachten kan, los van het feit dat deze klachten niet nader zijn onderbouwd, evenmin als bijzondere omstandigheid worden aangemerkt.

4.5.

Uit 4.1 tot en met 4.4 volgt dat het college de aanvraag van appellant om bijzondere bijstand voor duurzame gebruiksgoederen terecht heeft afgewezen. Dit betekent dat het hoger beroep niet slaagt, zodat de aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.