Uitspraken

Appellante is onder meer bekend met gewrichtsklachten en een longaandoening.

Met een besluit van 21 september 2017 heeft het college aan appellante op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015) een maatwerkvoorziening verstrekt, bestaande uit een scootmobiel, in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb) met een looptijd zes jaar. Daarnaast heeft het college aan appellante een pas voor Aanvullend openbaar vervoer (AOV) verstrekt.

Appellante heeft het pgb gebruikt voor de aanschaf van een gesloten buitenwagen.

Met een besluit van 1 juni 2021 heeft het college, onder verwijzing naar een advies van het Indicatieadviesbureau Amsterdam (IAB) van 26 mei 2021, de aanvraag van appellante voor een maatwerkvoorziening in de vorm van een gesloten buitenwagen afgewezen. Met een besluit van 21 december 2021 (bestreden besluit) is het hiertegen door appellante gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Volgens het college is appellante medisch en functioneel niet aangewezen op een gesloten buitenwagen en wordt met de al verstrekte maatwerkvoorzieningen een passende bijdrage geleverd aan haar zelfredzaamheid en participatie. De looptijd van het pgb waarmee appellante de gesloten buitenwagen heeft aangeschaft is nog niet voorbij en eventuele meerkosten van onderhoud en verzekering van de gesloten buitenwagen worden niet vergoed.

In de beroepsprocedure heeft appellante nadere medische stukken ingebracht. De rechtbank heeft hierin aanleiding gezien het onderzoek ter zitting te schorsen en het college op te dragen bij het IAB een nieuw medisch advies aan te vragen.

Op 18 oktober 2022 heeft het IAB een nieuw advies uitgebracht. Volgens de adviserend arts is de combinatie scootmobiel en AOV nog steeds passend ondanks de gewijzigde gezondheidssituatie van appellante. Het college heeft dit advies overgenomen.

2. De rechtbank heeft het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard en daarmee het bestreden besluit in stand gelaten. De rechtbank heeft daartoe overwogen dat het advies van het IAB zorgvuldig tot stand is gekomen, inzichtelijk en concludent is en dat er geen redenen zijn om te twijfelen aan dit advies. Dit betekent dat het college zich op dit advies mocht baseren. De eventuele meerkosten die het gevolg zijn van de keuze van appellante om in plaats van een scootmobiel een gesloten buitenwagen aan te schaffen hoeven niet voor rekening van het college te komen.

3. Appellante is het met de uitspraak van de rechtbank niet eens. Volgens appellante zijn haar medische beperkingen onderschat. Zij kan, met name in de koude wintermaanden, onmogelijk een scootmobiel veilig besturen. Volgens appellante is dit voldoende medisch geobjectiveerd.

Wat appellante aanvoert is in de kern een herhaling van wat zij in beroep heeft aangevoerd. De rechtbank heeft in de aangevallen uitspraak uitgelegd waarom dat niet leidt tot vernietiging van het bestreden besluit. De Raad is het eens met het oordeel van de rechtbank en met de overwegingen waarop dat oordeel is gebaseerd en neemt deze overwegingen over. In wat appellante in hoger beroep naar voren heeft gebracht heeft de Raad geen steun gevonden om tot een ander oordeel te komen dan waartoe de rechtbank is gekomen.

Het hoger beroep slaagt dus niet. De aangevallen uitspraak wordt bevestigd. Dit betekent dat de afwijzing van de aanvraag voor een maatwerkvoorziening bestaande uit (de (meer)kosten verbonden aan) een gesloten buitenwagen in stand blijft.