Uitspraken

Appellant, geboren in 1993, is bekend met concentratieproblemen, depressies en persoonlijkheidsproblematiek, en heeft last van angsten, onrust, impulsiviteit en moeilijke emotieregulatie. Het college heeft bij besluit van 21 september 2016 aan appellant op grond van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015) een maatwerkvoorziening individuele begeleiding verstrekt in de vorm van zorg in natura. Appellant heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt, omdat aan hem geen pgb is verstrekt waarmee hij ondersteuning bij zijn begeleider kan inkopen.

Het college heeft bij beslissing op bezwaar van 26 november 2019 (bestreden besluit) het bezwaar ongegrond verklaard. Het college heeft hieraan ten grondslag gelegd dat nader onderzoek naar de ondersteuningsbehoefte van appellant noodzakelijk is, maar dat dit onderzoek niet kan worden uitgevoerd. Appellant is door het CIZ geïndiceerd voor zorg op basis van de Wet langdurige zorg (Wlz), maar heeft niet het volledige indicatiebesluit overgelegd. Hierdoor kan het recht op een maatwerkvoorziening niet worden vastgesteld.

Appellant is het met de uitspraak van de rechtbank niet eens.

Het college heeft in het verweerschrift vermeld dat appellant zich op 31 mei 2021 opnieuw heeft gemeld voor ondersteuning op grond van de Wmo 2015. Ook in het onderzoek naar aanleiding hiervan heeft appellant niet de volledige Wlz-indicatie overgelegd. Uiteindelijk heeft appellant laten weten dat hij een GGZ-indicatie heeft gekregen op grond van de Wlz en is de melding van 31 mei 2021 afgesloten.

Volgens vaste rechtspraak is pas sprake van (voldoende) procesbelang als het resultaat dat de indiener van een bezwaar- of beroepschrift met het maken van bezwaar of het indienen van (hoger) beroep nastreeft, daadwerkelijk kan worden bereikt en het realiseren van dat resultaat voor deze indiener feitelijk betekenis kan hebben. Het hebben van een louter formeel of principieel belang is onvoldoende voor het aannemen van (voldoende) procesbelang. Als sprake is van een periode die al verstreken is, blijft procesbelang aanwezig als een inhoudelijk oordeel over het bestreden besluit van belang kan zijn voor een toekomstige periode. Daarnaast kan procesbelang aanwezig blijven in verband met de beoordeling van een verzoek om schadevergoeding, tenzij op voorhand onaannemelijk is dat schade is geleden.1

De afsluiting van de melding van 31 mei 2021 na het bericht van appellant dat hij op grond van de Wlz een GGZ-indicatie heeft gekregen maakt dat appellant geen belang meer heeft bij een inhoudelijke beoordeling van het bestreden besluit waarmee op grond van de Wmo 2015 een maatwerkvoorziening individuele begeleiding in de vorm van zorg in natura was verstrekt voor een periode in het verleden. Uit wat appellant heeft aangevoerd kan niet worden afgeleid dat hij schade heeft geleden. Het dossier bevat daarvoor overigens ook geen aanknopingspunten.

Uit het bovenstaande volgt dat appellant geen belang heeft bij een inhoudelijke beoordeling van zijn hoger beroep. Het hoger beroep zal daarom niet-ontvankelijk worden verklaard.