Uitspraken

De man is met vijf grieven opgekomen tegen de beslissing van de rechtbank en de daaraan ten grondslag gelegde motivering. Het hof zal de grieven per onderwerp gezamenlijk behandelen.

De man stelt in zijn eerste twee grieven dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat als peildatum voor de waardering van de gemeenschappelijke inboedel van partijen de datum van de feitelijke verdeling zal gelden. Hij betoogt dat de redelijkheid en billijkheid zich verzetten tegen deze peildatum, omdat de procedure bij de rechtbank onnodig lang heeft geduurd en de gemeenschappelijke inboedel in de tussentijd verloren is gegaan bij een brand in de voormalig echtelijke woning op 23 augustus 2021. De vrouw had destijds het uitsluitend gebruik van de woning, overeenkomstig een uitspraak van de voorzieningenrechter in de rechtbank Amsterdam van 4 november 2020. De man heeft de woning eind 2020 verlaten en de gemeenschappelijke inboedel en zijn eigen inboedelzaken in de woning achtergelaten. Omdat de inboedel als gevolg van de brand verloren is gegaan, kon deze ten tijde van de bestreden beschikking, te weten 24 november 2021, niet meer worden verdeeld. De man betoogt dat als de rechtbank voortvarender had gehandeld, de inboedel wel verdeeld had kunnen worden. Het inleidend verzoekschrift tot echtscheiding was immers al op 2 juli 2020 ingediend en de schriftelijke stukken waren reeds in januari 2021 gewisseld. Gelet hierop acht de man het redelijk en billijk dat de peildatum voor de waardering van de gemeenschappelijke inboedel zal worden bepaald op 10 juli 2020, de datum van ontbinding van de beperkte gemeenschap.

De vrouw heeft verweer gevoerd. Zij voert aan dat de vertraging van de procedure bij rechtbank niet voor haar rekening en risico dient te komen. Deze vertraging is niet door haar toedoen ontstaan en zij heeft, net zo min als de man, invloed gehad op de voortgang van de procedure. De vrouw meent dat zij tekort wordt gedaan indien de door de man voorgestelde peildatum wordt gehanteerd, omdat zij de man dan een vergoeding zou moeten betalen voor zaken die zij zelf ook niet meer onder zich heeft. De man heeft de waarde van de inboedel en van de door hem in de woning achtergelaten eigendommen bovendien onvoldoende onderbouwd, aldus de vrouw.

Niet in geschil is dat de vrouw in 2016 een ongeluk heeft gehad, waardoor zij aanspraak kan maken op een letselschade-uitkering. De uitkering is nog niet definitief vastgesteld, maar de vrouw heeft tijdens het huwelijk met de man al wel twee voorschotten ontvangen. De rechtbank heeft geoordeeld dat de aanspraak op de uitkering voor het huwelijk is ontstaan en daardoor niet in de beperkte gemeenschap van goederen is gevallen. Hierover bestaat tussen partijen geen discussie. Wel is in geschil het oordeel van de rechtbank dat de door de vrouw ontvangen voorschotten ook niet in de gemeenschap vallen, zodat de man daarop evenmin aanspraak kan maken. De man heeft hiertegen drie grieven gericht. Hij heeft zijn grief betreffende verknochtheid (grief 3) ter zitting ingetrokken, zodat deze geen bespreking meer behoeft.

De man stelt in zijn overige twee grieven, zo begrijpt het hof naar aanleiding van zijn betoog ter zitting, dat de bedragen die tijdens het bestaan van de beperkte gemeenschap als voorschot zijn uitgekeerd in de gemeenschap vallen voor zover deze zien op een vergoeding van de kosten voor huishoudelijke hulp. Omdat hij tijdens het huwelijk van partijen huishoudelijke taken heeft verricht, heeft hij recht op de helft van deze bedragen, zo begrijpt het hof de stellingen van de man. Het hof gaat aan het betoog van de man voorbij, omdat hiervoor iedere rechtsgrond ontbreekt. Zoals de rechtbank reeds heeft overwogen, valt hetgeen wordt geïnd op een vordering die buiten de gemeenschap valt (in dit geval de vordering tot vergoeding van letselschade) op grond van artikel 1:94 lid 6 BW ook buiten de gemeenschap. Dit wordt niet anders doordat de man mogelijk huishoudelijk werk heeft verricht. Het hof zal de bestreden beschikking op dit punt dan ook bekrachtigen. De vierde en vijfde grief van de man falen.

Dit leidt tot de volgende beslissing.