Uitspraken

De kamer heeft in de bestreden beslissing de klacht van klaagster tegen gerechtsdeurwaarders 1 tot en met 4 ongegrond verklaard. Gerechtsdeurwaarder 5 is door de kamer niet als beklaagde, maar als gemachtigde aangemerkt.

Dit klachtonderdeel richt zich tegen gerechtsdeurwaarders 1 tot en met 3.

Klaagster stelt dat in de exploten van 29 oktober 2018, 11 november 2019 en 15 januari 2020 ten onrechte is opgenomen dat op het desbetreffende adres niemand is aangetroffen om de stukken in ontvangst te nemen. Klaagster stelt dat zij en haar echtgenoot op al die dagen de gehele dag thuis waren.

De kamer heeft over dit klachtonderdeel het volgende overwogen. Uitgangspunt is dat een exploot van een gerechtsdeurwaarder een authentieke akte is in de zin van artikel 156 lid 2 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (hierna: Rv). Op grond van het bepaalde in artikel 157 lid 1 Rv levert een zodanige akte dwingend bewijs op van de daarin gerelateerde verrichtingen van de gerechtsdeurwaarder. Dat betekent dat de inhoud daarvan vast staat behoudens tegenbewijs. Dat heeft klaagster niet geleverd. Het moet er daarom voor worden gehouden dat de exploten aan klaagster zijn betekend door achterlating van de exploten in een gesloten envelop, omdat de gerechtsdeurwaarders niemand hebben aangetroffen. Dat de gerechtsdeurwaarders niemand hebben aangetroffen, betekent overigens niet zonder meer dat er niemand op het betreffende adres aanwezig was. De gerechtsdeurwaarders hebben alleen niemand op het betreffende adres getroffen, bijvoorbeeld omdat niet gereageerd is op aanbellen of aankloppen. Tuchtrechtelijk verwijtbaar handelen kan met betrekking tot dit klachtonderdeel niet worden vastgesteld.

Het hof verenigt zich met dit oordeel van de kamer en de gronden waarop dat berust. In hoger beroep zijn geen feiten of omstandigheden naar voren gekomen die een ander oordeel rechtvaardigen. Dit klachtonderdeel is ongegrond.

Het hof is, anders dan de kamer, van oordeel dat ten aanzien van deze klachtonderdelen gerechtsdeurwaarder 5 als beklaagde moet worden gemerkt, en niet gerechtsdeurwaarders 1 tot en met 4. De klachtonderdelen betreffen de kantoororganisatie van [bedrijf] . Gerechtsdeurwaarder 5 heeft de klachten ook zo begrepen en heeft verklaard dat hij – in zijn hoedanigheid als gerechtsdeurwaarder (ondernemer) en eigenaar van het gerechtsdeurwaarderskantoor – daarvoor verantwoordelijk is. In het verweerschrift in eerste aanleg heeft gerechtsdeurwaarder 5 zich ook opgeworpen als beklaagde en gesteld dat hij tuchtrechtelijk verantwoordelijk is voor het doen en nalaten van de bij hem werkzame medewerkers. De klacht is door klaagster weliswaar gericht tegen gerechtsdeurwaarders 1 tot en met 4, maar uit het klaagschrift volgt dat klaagster dat heeft gedaan omdat zij desgevraagd van de medewerkers van het gerechtsdeurwaarderskantoor niet de naam van de verantwoordelijke gerechtsdeurwaarder heeft gekregen en dat haar daarom niets anders restte dan haar klacht te richten tegen de vier gerechtsdeurwaarders die de desbetreffende exploten hebben betekend.

Uit het voorgaande volgt dat klachtonderdeel b ongegrond is. De bestreden beslissing zal in zoverre worden bevestigd. Ten aanzien van de overige klachtonderdelen (a en c tot en met j) merkt het hof gerechtsdeurwaarder 5 aan als beklaagde. Voordat het hof overgaat tot een inhoudelijke beoordeling van die klachtonderdelen, wordt gerechtsdeurwaarder 5 in de gelegenheid gesteld desgewenst een verweerschrift in te dienen.

Het hiervoor overwogene leidt tot de volgende beslissing.