Uitspraken

De hoofdzaken betreffen het hoger beroep tegen de vonnissen van de rechtbank

Noord-Holland van 22 maart 2022 (zaak-/rolnummers HAA 19/5240 en HAA 18/2491), waarbij de beroepen van verzoekers tegen de uitspraken op bezwaar ongegrond zijn verklaard (betreffende onderscheidenlijk een aan [X] B.V. opgelegde aanslag vennootschapsbelasting en een aan mr. [verzoeker] opgelegde navorderingsaanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen).

Het wrakingsverzoek is op 8 november 2023 door de wrakingskamer behandeld. Op de zitting waren aanwezig:

- mr. [verzoeker] namens verzoekers;

- mr. Van den Berg namens de raadsheren.

De raadsheren voldoen niet aan artikel 6 EVRM (de wrakingskamer begrijpt dat gesteld wordt dat de procedure in hoger beroep niet voldoet aan artikel 6 EVRM indien deze raadsheren de zaken behandelen). Verzoekers hebben daarover aanvankelijk op 11 oktober 2023 een brief naar het hof gestuurd. Omdat geen reactie werd verkregen is tot wraking overgegaan.

In de hoofdzaken wordt in het beroepschrift onder andere aan de orde gesteld dat de zaken zouden moeten worden teruggewezen naar de rechtbank, omdat een van de rechters in eerste aanleg, mr. [naam] , voorafgaand aan de behandeling door de rechtbank werkzaam was bij de Belastingdienst als cassatiejurist en daarom niet een onafhankelijke en onpartijdige rechter zou zijn geweest. De procedure bij de rechtbank was dus in strijd met het door artikel 6 EVRM beschermde recht op een eerlijk proces.

Nu is mr. [naam] sinds 1 juli 2023 raadsheer bij het hof. Het is verzoekers gebleken dat mr. [naam] met exact dezelfde raadsheren die in de hoofdzaken over haar onafhankelijkheid moeten oordelen, onlangs nog zaken heeft beoordeeld bij hetzelfde hof. Zij behoort tot het hetzelfde team als de raadsheren. Feitelijk gaat het erom dat de raadsheren onder meer over een collega raadsheer/het college in eerste aanleg moet oordelen of die/dat al dan niet onafhankelijk was.

De raadsheren hebben in hun schriftelijke reactie/op de zitting meegedeeld dat zij niet in het verzoek tot wraking berusten (de schriftelijke reactie is aan deze beslissing gehecht).

De reactie van de raadsheren is kort samengevat als volgt:

Het hoger beroep van verzoekers wordt behandeld door de zetel waarin de

gewraakte raadsheren zitting hebben, en door niemand anders.

Enige maanden na de eerste mondelinge behandeling op 28 maart 2023 is mr.

[naam] benoemd tot raadsheer in het team Belastingen. Zij heeft deel uitgemaakt van de zetel die het beroep van verzoekers in eerste aanleg heeft behandeld.

Het hoger beroep van verzoekers is op geen enkele wijze (inhoudelijk

dan wel anderszins) aan de orde geweest in gesprekken met mr. [naam] . De enkele

omstandigheid dat mr. [naam] nu deel uitmaakt van het team Belastingen en

daarmee een directe collega is geworden, maakt niet dat de gewraakte raadsheren

niet langer geschikt zouden zijn om over het hoger beroep van verzoekers te

oordelen.

Verzoekers vinden het bezwaarlijk dat de raadsheren moeten beoordelen of een collega raadsheer in eerste aanleg al dan niet onafhankelijk was. In hoger beroep, ingesteld door verzoekers, ligt bij het hof de vraag voor of de rechtbank hun beroepen terecht ongegrond heeft verklaard. Dat is een fiscaal-technische vraag die beantwoord wordt op basis van het (omvangrijke) dossier met de door partijen aangeleverde stukken. Op geen enkele wijze wordt bij dat oordeel betrokken, de mogelijke/gestelde (on)afhankelijkheid van mr. [naam] . Voor de (fiscale) beslissing is dat niet relevant.

Verzoekers begrijpen niet waarom de raadsheren in hun gezamenlijke antwoord stellen dat de mogelijke (on)afhankelijkheid van mr. [naam] op geen enkele wijze bij het oordeel wordt betrokken. Nota bene zijn die stellingen ingebracht in het beroepschrift en nog eens nader uitgewerkt in het tiendagenstuk dat als bijlage was gezonden bij de indiening van het wrakingsverzoek. Er wordt nota bene letterlijk verzocht om daar een oordeel over te vellen.