Uitspraken

[appellant] en [de uitgeverij] hebben tegen de feitenvaststelling door de rechtbank in rov. 2.4, 2.5, 2.8 en 2.16 van het bestreden vonnis grieven gericht (grief 1 in het principaal en de grieven I en II in het incidenteel hoger beroep). Het hof zal hierna, met inachtneming van deze grieven, de feiten, voor zover van belang, opnieuw vast stellen.

Indien een lid van het Auteursteam niet langer deelneemt aan het Project blijft hij honorarium ontvangen voor de bijdrage die hij heeft geleverd overeenkomstig het verdelingssysteem. Daarnaast ontvangt hij een éénmalige vergoeding, ten laste van het beschikbaar honorarium, waarvan de hoogte wordt vastgesteld door de Uitgever op basis van inbreng, voor zover die bruikbaar is in nog te verschijnen titels, waarbij tevens rekening zal worden gehouden met de omstandigheden van zijn uitsluiting.

Het honorarium voor de leden van het Auteursteam wordt berekend over het geheel van het betreffende leerjaar van de Editie.

De honorariumverdeling, die pas definitief wordt nadat de gehele Editie is voltooid, zal tot, stand komen conform de puntenverdeling die daartoe door de uitgever is opgesteld.

De Uitgever is gerechtigd om deze overeenkomst tussentijds eenzijdig op te zeggen, indien het Auteursteam blijvend tekortschiet in de nakoming van de wezenlijke verplichtingen van deze overeenkomst, door bijvoorbeeld niet tijdig te leveren en/of blijven materiaal van onvoldoende kwaliteit te leveren.

De Uitgever is eveneens gerechtigd om deze overeenkomst tussentijds eenzijdig op te zeggen, wanneer voortzetting van het project naar zijn mening economisch niet verantwoord is. Indien dit niet het gevolg is van onvoldoende kwaliteit van het werk of een of andere tekortkoming van leden van het Auteursteam of van het feit dat de levenscyclus van de editie is voltooid, ontvangen zij een door de Uitgever vast te stellen vergoeding. Bij deze vergoeding zal rekening worden gehouden met het mogelijke honorarium dat gerealiseerd had kunnen worden bij voortzetting van het Project [onder de omstandigheden die aanleiding hebben gegeven tot het staken ervan].

[appellant] heeft - samengevat - gevorderd voor recht te verklaren dat i) [de uitgeverij] door de vervaardiging, inkoop, verkoop, levering en/of het op voorraad hebben van de in de inleidende dagvaarding omschreven werken, inbreuk maakt op de auteursrechten van [appellant] op de werken, een en ander met uitzondering van door [appellant] aan [de uitgeverij] geleverde werken bestemd voor leerjaar 5. [appellant] heeft tevens gevorderd ii) [de uitgeverij] te bevelen iedere inbreuk op de auteursrechten van [appellant] op de hiervoor genoemde werken met onmiddellijke ingang te staken en gestaakt te houden en meer in het bijzonder, [de uitgeverij] te bevelen iedere vervaardiging, inkoop, verkoop, levering of het in voorraad hebben en het aanbieden van die werken te staken en gestaakt te houden, tot het moment dat [de uitgeverij] aan [appellant] de hem toekomende door de rechtbank Groningen vast te stellen vergoeding volledig heeft voldaan, op straffe van een dwangsom van EUR 2.500,- van één van de werken waarmee [de uitgeverij] nalaat aan dit bevel gevolg te geven. [appellant] heeft voorts gevorderd iii) [de uitgeverij] te bevelen aan hem te betalen een bedrag van
EUR 470.763,- te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de dag der dagvaarding, althans een door de rechtbank in goede justitie vast te stellen, eenmalig of periodiek te betalen bedrag, ten vergoeding van de door hem uitgevoerde werkzaamheden met betrekking tot het Geobas4 project. Hij heeft de rechtbank ten slotte verzocht iv) [de uitgeverij] te veroordelen tot vergoeding van de hem gemaakte kosten van rechtsbijstand en in de volledige kosten van het geding.

Na verweer van [de uitgeverij] heeft de rechtbank de vorderingen onder i) en ii) afgewezen omdat, samengevat, [appellant] door ondertekening van de auteursovereenkomsten de volledige auteursrechten op de hoor hem geleverde werken aan [de uitgeverij] heeft overgedragen. De rechtbank heeft ten aanzien van vordering iii) geoordeeld dat de door [appellant] verrichte werkzaamheden gewaardeerd dienen te worden op in totaal EUR 74.507, 92, te weten EUR 56.427,13 voor zijn werkzaamheden als hoofdauteur en EUR 18.080,79 voor zijn werkzaamheden als lesauteur van leerlingenboek 5. Omdat [appellant] reeds een bedrag van EUR 21.500,- bij wijze van voorschot heeft ontvangen, heeft de rechtbank de vordering tot een bedrag van EUR 53.007,92 toegewezen. De rechtbank heeft de proceskosten tussen partijen gecompenseerd.

De overige grieven in het principaal (aangeduid met Arabische cijfers) en incidenteel hoger beroep (aangeduid met Romeinse cijfers) betreffende met name de berekening van de aan [appellant] toekomende afkoopsom. Tegen de vaststelling door de rechtbank in rechtsoverweging 5.9 dat partijen in het licht van de onmogelijkheid van verdere vruchtbare samenwerking zijn overeengekomen de oorspronkelijke regeling inzake periodieke royalty’s te vervangen door een uitkering ineens, welke afkoopsom is gebaseerd op een aan [appellant] toekomend percenatge van de te verwachten netto-omzet, is niet gegriefd zodat ook in hoger beroep hiervan wordt uitgegaan. Het debat in hoger beroep spitst zich vooral toe op de vraag hoe dit percentage in de gegeven omstandigheden moet worden berekend.

Grieven 2 en 3 van het principaal hoger beroep zijn gericht tegen de overwegingen van de rechtbank met betrekking tot de tussentijdse beëindiging van het project en de gevolgen daarvan voor het bepalen van de hoogte van de door [de uitgeverij] aan [appellant] te betalen vergoeding. Allereerst bestrijdt [appellant] dat hij zijn medewerking aan het project tussentijds heeft beëindigd. Hij stelt dat [de uitgeverij] door hem niet in staat te stellen zijn werkzaamheden te hervatten de overeenkomst heeft beëindigd en dat alleen al om die reden artikel 11.2 van de auteurscontracten niet van toepassing is. Meer in het bijzonder bestrijdt [appellant] dat de auteurscontracten van toepassing zijn op de werkzaamheden die hij als hoofdauteur heeft uitgevoerd.

Het hof stelt allereerst vast dat partijen zich over de aard van die overeenkomst in eerste aanleg noch in hoger beroep expliciet uitgelaten. Partijen hebben de overeenkomst niet nader juridisch gekwalificeerd en zich niet de vraag gesteld of het een bijzondere overeenkomst betreft waarvoor Boek 7 BW een regeling geeft.

Artikel 7:400 BW omschrijft de overeenkomst van opdracht, voor zover van belang, als de overeenkomst waarbij de opdrachtnemer zich verplicht jegens de opdrachtgever buiten dienstbetrekking werkzaamheden te verrichten die in iets anders bestaan dat het tot stand brengen van een werk van stoffelijke aard. Uit de briefovereenkomst van 6 april 2005, waarin de afspraken met betrekking tot de door [appellant] uit te voeren werkzaamheden van hoofdauteur zijn vastgelegd, volgt dat de werkzaamheden van [appellant] hoofdzakelijk bestaan uit i) het bewaken en bijstellen van het concept voor de groepen 5 tot en met 8 en ii) het begeleiden van de lesauteurs bij het schrijven van kopij. Nu de werkzaamheden worden verricht buiten dienstbetrekking en uit iets anders bestaan dan het tot stand brengen van een stoffelijke werk en daarenboven, naar uit de briefovereenkomst blijkt, [de uitgeverij] een instructiebevoegdheid en aanwijzigingsbevoegheid met betrekking tot de uitvoering van die werkzaamheden door [appellant] heeft bedongen, voldoet de overeenkomst aan de wettelijke omschrijving van de overeenkomst van opdracht.

De kwalificatie van de overeenkomst als een overeenkomst van opdracht heeft tot gevolg dat op die overeenkomst de bepalingen van de artikelen 7:400 e.v. BW van toepassing zijn.

Met betrekking tot de voortijdige beëindiging van de overeenkomst overweegt het hof dat [appellant] zijn werkzaamheden in juni 2005 door ziekte weliswaar voor enkele maanden heeft opgeschort, maar dat het uiteindelijk [de uitgeverij] is geweest die de overeenkomst heeft beëindigd door [appellant] in maart 2006 te berichten geen prijs te stellen op een hervatting van zijn werkzaamheden. Het hof overweegt verder dat uit het enkele feit dat [appellant] niet heeft gegriefd tegen het door de rechtbank vastgestelde honorarium voor zijn werkzaamheden als lesauteur, niet kan worden afgeleid, anders dan [de uitgeverij] in onderdeel van 25 van zijn memorie van antwoord betoogt, dat [appellant] heeft toegegeven zijn werkzaamheden als lesauteur zelf te hebben beëindigd. Dit is een te beperkte opvatting van de strekking van de grief die geen steun vindt in de toelichting daarop. Grief 2 slaagt derhalve.

Artikel 11.2 van de auteurscontracten bepaalt dat wanneer een lid van het auteursteam zijn medewerking aan het project tussentijds beëindigt, hij in principe een honorariumdeel naar rato van zijn uiteindelijke bijdrage aan de editie ontvangt. Uit de tekst van artikel 11.2 in samenhang met artikel 18 volgt naar het oordeel van het hof dat de daarin opgenomen regeling alleen betrekking heeft op de situatie dat een lid van het auteursteam zelf zijn medewerking beëindigt en niet, zoals in het onderhavige geval, op een situatie waarbij de uitgever de opdracht tussentijds beëindigt, op andere gronden dan het niet economisch verantwoord zijn van voortzetting van het project. Op die laatste situatie ziet artikel 3.4 van de auteurscontracten.

Artikel 3.4 voornoemd, noch een van de andere bijlagen die in het partijdebat zijn genoemd, beperken de opzeggingsbevoegdheden van [de uitgeverij]. Nu anderszins gesteld noch gebleken is dat partijen een dergelijke beperking hebben beoogd, geldt ingevolge artikel 7:408 lid 1 BW dat [de uitgeverij] te allen tijde bevoegd was de overeenkomst op te zeggen. Daarvoor is niet vereist, anders dan [appellant] in onderdeel 46 van zijn memorie van antwoord in incidenteel hoger beroep stelt, dat [appellant] in verzuim verkeerde. De overeenkomst is door [de uitgeverij] in maart 2006 derhalve rechtsgeldig beëindigd.

De financiële gevolgen van de voortijdige beëindiging van de overeenkomst dienen, nu evenmin is gebleken dat partijen van de regeling in artikel 7:411 BW hebben willen afwijken, aan de hand daarvan te worden beoordeeld. Op grond van de hoofdregel van artikel 7:411 BW heeft de opdrachtnemer bij een voortijdig einde van de opdracht recht op een naar redelijkheid vast te stellen deel van het overeengekomen het loon. Uit artikel 7:411 lid 2 volgt dat de opdrachtnemer slechts aanspraak kan maken op het volle loon, indien het einde van de overeenkomst aan de opdrachtgever is toe te rekenen en betaling van het volle loon, gelet op alle omstandigheden van het geval, redelijk is. De omstandigheid dat de opdrachtgever de opdracht rechtsgeldig door opzegging heeft beëindigd, staat daaraan niet in de weg (vgl. HR 28 januari 2005, LJN: AK 4481, NJ 2008,41).

Bij de bepaling van een naar redelijkheid vast te stellen loon dient ingevolge artikel 4:711 lid 1 BW onder meer rekening te worden gehouden met de reeds door de opdrachtnemer verrichtte werkzaamheden, het voordeel dat opdrachtgever daarvan heeft en de grond waarop de overeenkomst is beëindigd. Wat in een concreet geval als redelijk heeft te gelden zal onder meer afhangen van de aard en — zo nodig schattenderwijs te bepalen — omvang van de verrichte werkzaamheden en van hetgeen in de desbetreffende branche in het algemeen gebruikelijk is. In het onderhavige geval, waarin ter zake van de werkzaamheden een loon is afgesproken, kan aanknoping worden gezocht bij hetgeen bij volbrenging van de opdracht is overeengekomen. Verder geldt dat de werkzaamheden die voor het einde van de opdracht zijn verricht, door de opdrachtgever in beginsel volledig dienen te worden vergoed. Omdat aan de bepaling van een redelijk loon niet een nauwkeurige berekening ten grondslag kan worden gelegd, kunnen geen hoge eisen gesteld worden aan de stelplicht van de opdrachtnemer omtrent het redelijke loon (vgl. HR 19 december 2008, LJN: BG1680, NJ 2011, 4).

Alvorens te beslissen op welk deel van het overeengekomen loon [appellant] aanspraak kan maken, dient het hof allereerst vast te stellen wat het overeengekomen loon is. Op dit punt zijn de tussen partijen gemaakte afspraken niet geheel eenduidig.

Voorop wordt gesteld dat de afspraken dienen te worden uitgelegd aan de hand van de Haviltex-maatstaf (HR 13 maart 1981, LJN: AG4158). Daarbij zijn alle omstandigheden van het geval van belang en komt het steeds aan op de zin die partijen over en weer redelijkerwijs aan elkaars verklaringen en gedragingen mochten toekennen en op hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Daarbij zijn telkens van beslissende betekenis alle concrete omstandigheden van het geval, gewaardeerd naar hetgeen de maatstaven van redelijkheid en billijkheid meebrengen. Uit het arrest van de Hoge Raad van 20 februari 2004, NJ 2005, 493, volgt dat in praktisch opzicht de taalkundige betekenis van de bewoordingen, gelezen in de context van het contract als geheel, bij de uitleg vaak wel van groot belang zijn.

Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen het overeengekomen loon voor de werkzaamheden die [appellant] als hoofdauteur en lesauteur heeft verricht. De afspraken met betrekking tot de werkzaamheden van [appellant] als lesauteur zijn vastgelegd in de auteurscontracten (zie producties 11 en 12 bij memorie van grieven). Die contracten zijn naar het oordeel van het hof, anders dan [de uitgeverij] betoogt, niet van toepassing op de werkzaamheden die [appellant] als hoofdauteur heeft verricht. Uit de considerans en artikel 4.1 van de auteurscontracten volgt naar het oordeel van het hof dat de auteurscontracten uitsluitend betrekking hebben op de werkzaamheden van lesauteurs als omschreven in de hiervoor onder 3.1.9 geciteerde notitie van [de uitgeverij]. [de uitgeverij] heeft, mede gelet op het feit dat het contract door haar is geredigeerd en van haar mocht worden verwacht dat wat zij op papier heeft gezet de bedoelingen van partijen juist weergeeft, onvoldoende feiten en omstandigheden hebben gesteld die haar stelling kunnen dragen dat de auteurscontracten waren bedoeld voor het gehele auteursteam, waaronder ook de hoofdauteurs. Die stelling van [de uitgeverij] is ook niet te rijmen met haar eerder ingenomen stelling dat de voorwaarden met betrekking tot de werkzaamheden van [appellant] als inhoudelijk en didactisch hoofdauteur van Geobas4 zijn vastgelegd in de briefovereenkomst van 6 april 2005. In zoverre is grief 3 gegrond. Of dat [appellant] kan baten, zal hierna blijken.

Niet in geschil is dat globaal tien procent van de totale netto-omzet van Geobas4 beschikbaar is als vergoeding voor de hoofdauteurs en lesauteurs van Geobas4. Van die tien procent is acht procent gereserveerd voor de lesauteurs. De resterende twee procent is gereserveerd voor de hoofdauteurs. Van die twee procent is de helft gereserveerd voor de conceptontwikkeling en de andere helft voor de begeleiding van de lesauteurs. Uit het
e-mailbericht van [A] aan [B] (zie hiervoor 3.1.6) volgt dat de verdeling van het honorarium voor de conceptontwikkeling (te weten 1% over de netto-omzet) aan de conceptontwikkelaars zelf is overgelaten. Uit artikel 11 van de auteurscontracten volgt dat het voor de lesauteurs beschikbare percentage onder hen wordt verdeeld op basis van een puntenverdeling per leerjaar. In artikel 10.2 van de auteurscontracten zijn de precieze honorariumpercentages opgenomen voor het leerlingenboek, werkboek, kopieermap en handleiding. [appellant] en [de uitgeverij] zijn wat betreft de bijdrage van [appellant] aan voornoemde onderdelen een afwijkend honorarium overeengekomen. Dit volgt uit het e-mailbericht van [A] aan [appellant] van 4 april 2005 (zie hiervoor onder 3.1.16).

Met de grief 7 in het principaal hoger beroep komt [appellant] op tegen het oordeel van de rechtbank dat de door hem verrichte werkzaamheden met betrekking tot de ontwikkeling van het concept op 0,5% moet worden gewaardeerd.

[appellant] stelt dat hij de opdracht ter zake van de ontwikkeling van het concept in de zomer van 2003 had volbracht. Op basis van dit concept zijn door [de uitgeverij] lesauteurs aangetrokken en begon de schrijffase. Dat het concept gaandeweg is aangepast en bijgesteld brengt niet mee dat het concept van onvoldoende kwaliteit was en dat hij het werk van de conceptontwikkelaar niet naar behoren heeft verricht, aldus [appellant]. [appellant] stelt verder dat het hem niet worden verweten dat hij niet heeft bijdragen aan de definitieve structuur van Geobas4 nu [de uitgeverij] de overeenkomst voortijdig heeft beëindigd. Of [de uitgeverij] het concept volledig heeft overgenomen is volgens [appellant] niet relevant voor het bepalen van zijn vergoeding omdat het overeengekomen honorarium niet afhankelijk was gesteld van de uiteindelijke overname daarvan in Geobas4. Relevant is slechts of [appellant] de opdracht goed heeft uitgevoerd, aldus nog steeds [appellant].

[de uitgeverij] stelt daarentegen dat de beloning van [appellant] als conceptontwikkelaar moet worden bepaald aan de hand van de delen van het concept die door [de uitgeverij] in de uiteindelijk versie van Geobas4 zijn gebruikt. Volgens [de uitgeverij] is het schrijven van een concept een resultaatsverplichting en geen inspanningsverplichting. Nu de uitwerking van de vakinhoudelijke leerlijnen op lesniveau (ook wel de blauwdruk genoemd) zoals die uiteindelijk voor Geobas4 is gebruikt aanzienlijk afwijkt van de blauwdruk die door [appellant] is aangeleverd, komt hem geen volledige vergoeding toe.

[appellant] was gehouden als goed opdrachtnemer te handelen. Er is gesteld noch gebleken dat [appellant] niet heeft gehandeld zoals een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot te werk zou zijn gegaan. [Q] en [R] verklaren weliswaar dat het concept voor Geobas4 naar hun oordeel te moeilijk en omvangrijk was voor het basisonderwijs, maar uit die verklaringen volgt nog niet dat [appellant] niet als een redelijk bekwaam en redelijk handelend vakgenoot te werk is gegaan. Indien het concept, zoals [de uitgeverij] betoogt en [appellant] bestrijdt, inhoudelijk niet voldeed, dan valt niet te begrijpen dat [de uitgeverij] dit concept heeft gebruikt als blauwdruk op basis waarvan zij de lesauteurs aan het werk heeft gezet.

Het hof concludeert dat het ervoor moet worden gehouden dat [appellant] zijn werkzaamheden van conceptontwikkelaar op het moment van de voortijdige beëindiging van de overeenkomst door [de uitgeverij] had afgerond en dat om hij die reden recht heeft op het volle loon.

3.24 Een volgend geschilpunt betreft de vraag hoe dit volle loon moet worden berekend (grief 8 in het principaal hoger beroep). [appellant] stelt dat hij recht heeft op 0,75% van netto-omzet van de gehele editie van Geobas4. Daartoe voert hij aan dat [de uitgeverij] het aan [appellant] en [B] overgelaten om het beschikbare percentage van 1% onderling te verdelen. Dit is door [A] aan [B] bevestigd in zijn e-mailbericht van 5 november 2003. [appellant] en [B] zijn overeengekomen dat 75% van het gereserveerde honorarium van 1% aan hem zou toekomen, aldus nog steeds [appellant]. Ter ondersteuning van zijn stelling verwijst [appellant] naar de verklaring van [B] die als productie 2 bij de memorie van grieven is overgelegd.

[de uitgeverij] erkent dat [appellant] en [B] het werk zelf mochten verdelen. Volgens [de uitgeverij] hield de afspraak tussen [appellant] en [B] in dat [appellant] het bovenbouwdeel voor zijn rekening nam en [B] het onderbouwdeel. Omdat [appellant] in zijn functie van hoofdauteur uitsluitend betrokken is geweest bij de bovenbouw, heeft [appellant] - bij een volledig kwijten van zijn werkzaamheden - dus recht op 1% van de netto-omzet van ieder leerjaar van de bovenbouw, aldus [de uitgeverij].

Het hof overweegt hierover als volgt. Vaststaat dat [de uitgeverij] de verdeling van het honorarium voor de conceptgroep aan [appellant] en [B] overgelaten. Het gaat om de verdeling van het honorarium en niet, zoals [de uitgeverij] betoogt, om de verdeling van de werkzaamheden over de onderbouw en bovenbouw. [B] heeft in haar brief van
24 september 2007 verklaard dat zij met [appellant] met betrekking tot de conceptontwikkeling een taakverdeling is overeengekomen van 1:3, dus eenvierde deel voor [B] en drievierde deel voor [appellant]. Dit betekent dat [appellant] recht heeft op 0,75% van de verkoop van de totale leergang (dus onderbouw en bovenbouw). Uit de door [appellant] overlegde voorbeeldberekeningen (producties 8 en 9 bij memorie van grieven) volgt verder dat het beschikbare honorarium wordt berekend over het totaal aantal verkochte boeken van de gehele editie Geobas4 per leerjaar, waaronder dus ook de topografieboekjes (zie ook punt 32 van en productie 10 bij de memorie van grieven) waaruit volgt dat het onderdeel topografie uiteindelijk wel onderdeel uitmaakte van het concept.

Dit leidt tot het slagen van grief 7 en deels grief 8.

In het tweede deel van de grief 7 klaagt [appellant] erover dat de rechtbank ook zijn werkzaamheden als hoofdauteur met betrekking tot de begeleiding van de lesauteurs te laag heeft gewaardeerd. [appellant] stelt dat hij er redelijkerwijs op mocht vertrouwen dat hij voor de hoofdstukken waarvan hij als hoofdauteur heeft gefunctioneerd zou worden betaald conform de met [de uitgeverij] gemaakte afspraken. [appellant] stelt dat hij 37 hoofdstukken van de in totaal 72 hoofdstukken van de bovenbouw van Geobas4 editie als hoofdauteur heeft gefunctioneerd, zodat hij recht heeft 37/72ste deel van 0,75 % van de totale netto-omzet. Volgens [appellant] geldt ook hier de met [B] overeengekomen verdeling van 1:3. Voor zover het hof mocht menen dat het om de door [de uitgeverij] geplaatste hoofdstukken gaat, stelt [appellant] zich op het standpunt dat hij recht heeft op 20/72ste deel van 0,75 % van de totale netto-omzet van Geobas4.

[de uitgeverij] betoogt daarentegen dat per hoofdstuk dient te worden vastgesteld wat de daadwerkelijke bijdrage van [appellant] als hoofdauteur is geweest en of zijn aanwijzingen de lesauteurs daadwerkelijk hebben bereikt en of die aanwijzingen hebben geleid tot wijzigingen in de uiteindelijk gepubliceerde versies. Op [appellant] rustte immers een resultaats- en geen inspanningsverplichting. Uit het feit dat [appellant] onder bepaalde hoofdstukken als hoofdauteur staat vermeld, kan de daadwerkelijke bijdrage van [appellant] niet worden afgeleid, aldus [de uitgeverij]. [de uitgeverij] stelt verder dat de verdeelsleutel die [appellant] met [B] is overeengekomen niet geldt voor de begeleiding van de lesauteurs.

Het hof overweegt als volgt. Niet in geschil is dat [appellant] zijn werkzaamheden met betrekking tot de lesauteurs niet heeft afgerond. Dat de overeenkomst voortijdig is beëindigd, is in zoverre niet aan [de uitgeverij] toe te rekenen. Gelet op de vertraging die het project reeds had opgelopen en de concrete afspraken die partijen ter voorkoming van verdere vertraging daarover in de briefovereenkomst van 6 april 2005 hadden gemaakt, kon van [de uitgeverij] niet worden verwacht dat zij [appellant], nadat hij in juni 2005 aankondigde zijn werkzaamheden met enkele maanden op te schorten, in staat zou stellen zijn werkzaamheden te hervatten. Om die reden heeft [appellant] dus ook geen recht op het volle loon.

De afspraken met betrekking tot de begeleiding van de lesauteurs, als vastgelegd in de briefovereenkomst van 6 april 2005, laten zich naar het oordeel van het hof kwalificeren als resultaatsverplichtingen. [appellant] diende immers als hoofdauteur ervoor te zorgen dat de definitieve kopij van zijn lesauteurs voor bepaalde data door hem bij [de uitgeverij] werd ingeleverd. Gelet op de strekking van die verplichting, acht het hof het redelijk de vergoeding van de door [appellant] verrichte werkzaamheden te koppelen aan de kopij die door [de uitgeverij] in de uiteindelijke editie van Geobas4 ook is geplaatst. Nu [appellant] niet betrokken is geweest bij de definitieve vaststelling van Geobas4, kan van hem niet worden verlangd, anders dan [de uitgeverij] betoogt, dat [appellant] aangeeft welke van zijn aanwijzingen de lesauteurs daadwerkelijk hebben bereikt en of de lesauteurs die aanwijzingen in hun concepten hebben aangebracht.

Omdat aan de stelplicht van [appellant] omtrent het redelijke loon niet al te hoge eisen kunnen worden gesteld, acht het hof het in de gegeven omstandigheden redelijk om bij schatting van de door [appellant] verrichtte werkzaamheden ervan uit te gaan dat hij met betrekking tot die hoofdstukken die in de uiteindelijke Geobas4 versie zijn geplaatst met zijn naam als hoofdauteur, ook als hoofdauteur heeft gefungeerd. Hieronder vallen ook de hoofdstukken van de werkboeken, antwoordenboeken, handleidingen en kopieermappen. Dit volgt uit de voorbeeldberekeningen die als producties 8 en 9 bij memorie van grieven zijn gelegd. De grieven V en VIII in het incidenteel hoger beroep falen om die reden.

Door [de uitgeverij] is niet bestreden dat [appellant] bij 18 van de 72 hoofdstukken die door [de uitgeverij] zijn geplaatst als hoofdauteur staat vermeld. Van twee hoofdstukken is de naam van [appellant] als hoofdauteur weggevallen. Uit de overgelegde stukken blijkt evenwel dat [appellant] ook van deze hoofdstukken hoofdauteur was. In totaal gaat het dus om 20 hoofdstukken, zodat het aandeel van [appellant] 20/72ste bedraagt.

De grief slaagt. Vaststaat immers dat van gereserveerde honorarium van de lesauteurs en de hoofdauteurs gezamenlijk, twee procent is gereserveerd voor de hoofdauteurs. De afwijkende percentages ten opzichte van de auteurscontracten die in het e-mail-bericht van [A] van 4 april 2005 worden genoemd, zien niet op de verdeling van het honorarium tussen lesauteurs en hoofdauteurs, maar uitsluitend op gegevens die [appellant] in de verdeling met de andere lesauteurs een betere uitgangspositie verschaffen en daarmee een hoger aandeel in het voor de lesauteur beschikbare honorarium. Voor [appellant] is dat bij het werkboek 10% minus 2% voor de hoofdauteurs. Voor de andere lesauteurs 8% minus 2% voor de hoofdauteurs.

[de uitgeverij] klaagt in de grieven VII en VIII in het incidenteel hoger beroep er tevens over dat de rechtbank de berekening van de te verwachten omzet van [appellant] heeft overgenomen. [appellant] is in zijn berekening volgens [de uitgeverij] uitgegaan van een onrealistisch gebruikersaandeel van 25%, onjuist gemiddeld aantal leerlingen en onjuist percentage heraanschaf.

Het hof vindt daarin aanleiding om een comparitie van partijen te gelasten. Het hof zal [de uitgeverij] voorafgaand aan die comparitie in de gelegenheid stellen een nadere onderbouwing van haar netto-omzet te verstrekken. De comparitie zal tevens benut worden voor het beproeven van een minnelijke regeling.

Met Grieven III en IX in het incidenteel hoger beroep klaagt [de uitgeverij] erover dat de rechtbank in haar overweging met betrekking tot de proceskosten niet voldoende rekenschap heeft gegeven ter zake van de toepasselijkheid van artikel 1019h Rv. op de afgewezen auteursrechtelijke vorderingen.

De grieven berusten op een verkeerde lezing van het vonnis. De rechtbank heeft wel degelijk rekening gehouden met de toepasselijkheid van artikel 1019 Rv. Zij heeft evenwel geoordeeld dat de proceskosten moeten worden gecompenseerd omdat van de initiële vordering van [appellant], waaronder naar het oordeel van het hof ook de auteursrechtelijke vorderingen moeten worden begrepen, een beperkt deel is toegewezen en anderszijds meer wordt toegewezen dan door [de uitgeverij] is aangeboden. De grieven falen derhalve.

De beslissing met betrekking tot de proceskosten in hoger beroep wordt aangehouden.

De grieven 4, 5 en 6 in het principaal hoger beroep behoeven gelet op hetgeen hiervoor is overwogen geen afzonderlijke behandeling meer.