Uitspraken

Een minderjarige kan ingevolge artikel 1:254 lid 1 BW onder toezicht worden gesteld van de stichting indien hij zodanig opgroeit dat zijn zedelijke of geestelijke belangen of zijn gezondheid ernstig worden bedreigd, en andere middelen ter afwending van deze bedreiging hebben gefaald of, naar is te voorzien, zullen falen.

Ingevolge artikel 1:256 lid 2 BW kan de duur van de ondertoezichtstelling telkens worden verlengd tot ten hoogste een jaar.

De moeder kan zich met deze verlenging niet verenigen omdat volgens haar - kort gezegd - niet wordt voldaan aan de wettelijke gronden voor een ondertoezichtstelling.

De moeder betwist dat er sprake zou zijn van enige bedreiging voor de kinderen, laat staan van een ernstige. Er wordt daarbij geen uitvoering gegeven aan de ondertoezichtstelling. Zij wijst erop dat BJZ op geen enkele wijze hulp aan de kinderen of de moeder verleent. Volgens de moeder heeft BJZ ter zitting van de rechtbank ook aangegeven dat zij de verzoeken niet handhaaft hetgeen volgens de moeder tot afwijzing had moeten leiden. Alleen dat al is volgens de moeder een reden om die beschikkingen te vernietigen.

De ondertoezichtstelling heeft volgens de moeder geen toegevoegde waarde, het werkt juist averechts. [de minderjarige1] heeft last van de ondertoezichtstelling. Er wordt volgens de moeder onvoldoende waarde toegekend aan zijn mening. En dat [de minderjarige2] in groep 3 is blijven zitten heeft volgens de moeder ook enkel te maken met deze kwestie en de spanning eromheen.

De moeder betwist dat [de minderjarige1] reeds, zo vroeg in het schooljaar, 28 uur ziek is gemeld bij school en vraagt zich af waar de vader deze informatie vandaan haalt.

De moeder benadrukt ter zitting dat zij de kinderen nooit bij de vader zou weghalen, dat ze hen de vader nooit zou ontzeggen, maar dat ze zich gedwongen voelt om ze te beschermen.

Zij verzet zich niet tegen samenwerking met de vader en staat open voor omgang, maar volgens de moeder willen de kinderen geen omgang. De stagnatie in de onderlinge samenwerking is, aldus de moeder, te wijten aan BJZ en de vader en dat een viertal geplande gesprekken niet is doorgegaan is de schuld van mensen om haar heen. Als BJZ het niet regelt dan is dat niet aan de moeder te wijten. De moeder vindt het niet eerlijk dat alles in haar nadeel wordt uitgelegd. Ze wijst erop dat de kinderen zeggen dat zij hen niet beschermt en dan zelf naar een advocaat gaan.

De moeder geeft aan dat ze in een vrijwillig kader veel meer zal meewerken.

Zowel BJZ als de vader heeft de visie van de moeder ten aanzien van de verlenging van de ondertoezichtstelling van [de minderjarige1] en [de minderjarige2] gemotiveerd bestreden en acht de ondertoezichtstelling vooralsnog noodzakelijk. BJZ krijgt geen ingang bij de moeder waardoor er geen vorderingen zijn gemaakt en de ontwikkelingsbedreigingen van [de minderjarige1] en [de minderjarige2] zijn niet verminderd.

Uit het verweerschrift van BJZ blijkt dat BJZ thans voornemens is om verplichte opvoedingsondersteuning, tevens observatie, in te zetten in het gezin van de moeder op basis van een schriftelijke aanwijzing.

Op grond van de stukken en hetgeen tijdens de mondelinge behandeling naar voren is gebracht is het hof van oordeel dat, anders dan de moeder aanvoert, de gronden voor de ondertoezichtstelling nog steeds aanwezig zijn.

Bij beschikking van 31 juli 2014 heeft het hof aannemelijk geoordeeld dat [de minderjarige1] en [de minderjarige2] zodanig opgroeien dat hun zedelijke of geestelijke belangen of hun gezondheid ernstig worden bedreigd en andere middelen ter afwending van deze bedreiging hebben gefaald of, naar te voorzien is, zullen falen. Het hof stelt vast dat er nadien niets (in positieve zin) is veranderd. Zo blijkt dat de moeder nog steeds niet meewerkt en dat er feitelijk geen uitvoering wordt gegeven aan de ondertoezichtstelling. Desondanks is de situatie van de kinderen erg zorgelijk. Op dit moment worden [de minderjarige1] en [de minderjarige2] alleen maar verder in een loyaliteitsconflict getrokken.

Gelet op deze omstandigheden dient BJZ naar het oordeel van het hof doortastender te worden dan zij tot nu toe is geweest en sneller te reageren op zorgelijke ontwikkelingen.

Het is van belang dat BJZ de situatie nauwlettend monitort en zich -mede door derden- voldoende laat informeren over de kinderen, zoals bijvoorbeeld over het schoolverzuim door ziekte van [de minderjarige1] waarover nu onduidelijkheid bestaat. BJZ dient alles te ondernemen wat nodig is, ook eventuele verdergaande maatregelen om de positie van de kinderen te beschermen in de niet aflatende strijd van de moeder.

Het hof acht aannemelijk dat [de minderjarige1] en [de minderjarige2] bij het uitblijven van de verzochte verlenging zodanig zullen opgroeien dat hun zedelijke of geestelijke belangen of hun gezondheid ernstig zullen worden bedreigd en andere middelen ter afwending van die bedreiging, naar is te voorzien, zullen falen.

Het hof acht professionele en deskundige hulp voor [de minderjarige1] en [de minderjarige2] dringend geboden. Dat hulpverlening in een vrijwillig kader effect zal hebben acht het hof niet aannemelijk.