Uitspraken

Het hof zal oordelen dat [appellant] niet tijdig in verzet is gekomen tegen het verstekvonnis. [appellant] is daarmee niet-ontvankelijk in haar vordering. Aan een inhoudelijke beoordeling van de zaak wordt daarom niet toegekomen. Het hoger beroep slaagt niet. Dat wordt hierna uitgelegd.

Op 6 oktober 2006 heeft de deurwaarder het verstekvonnis aan [appellant] betekend door een afschrift van het verstekvonnis in een gesloten envelop aan het adres van [appellant] achter te laten.

[appellant] heeft van maart 2009 tot en met half juli 2018 niet in Nederland gewoond.

Op 31 augustus 2020 heeft NS Reizigers ten laste van [appellant] executoriaal derdenbeslag gelegd onder Kalff II B.V. op een loonvordering van [appellant] op Kalf II B.V.

Op 7 september 2020 heeft de deurwaarder dit onder Kalf II B.V. gelegde executoriaal derdenbeslag aan [appellant] betekend door een afschrift van het exploot van het derdenbeslag in een gesloten envelop aan het (geheime) adres van [appellant] achter te laten. In het exploot van het derdenbeslag van 31 augustus 2020 is opgenomen dat beslag wordt gelegd op verzoek van NS Reizigers uit kracht van een executoriale titel d.d. 22 februari 2006.

In de periode van 14 september 2020 tot en met 7 december 2020 heeft Kalf II B.V. vanwege het executoriaal derdenbeslag twaalf keer € 9,24 aan de deurwaarder betaald.

Op 21 mei 2021 heeft NS Reizigers ten laste van [appellant] executoriaal derdenbeslag gelegd onder ING Bank N.V. Op 27 mei 2021 heeft de deurwaardig dit beslag aan [appellant] betekend door een afschrift van het exploot van het derdenbeslag in een gesloten envelop aan het adres van [appellant] achter te laten.

Op 20 juli 2021 heeft de advocaat van [appellant] het tegen [appellant] gewezen verstekvonnis ontvangen.

Bij dagvaarding van 27 juli 2021 is [appellant] tegen het verstekvonnis van 2 februari 2006 in verzet gekomen.

Op grond van de wet1 vangt de verzettermijn aan op de dag waarop het vonnis ten uitvoer is gelegd. De wet2 gaat ervan uit dat het vonnis ten uitvoer is gelegd na de eerste betaling onder het door NS Reizigers gelegde executoriale derdenbeslag. Die eerste betaling was, dat is niet in geschil, op 14 september 2020. De wettelijke regeling van de verzettermijn brengt dus mee dat de door [appellant] in acht te nemen verzettermijn van vier weken is aangevangen op 14 september 2020 en al enige tijd was verstreken toen het verzet werd ingesteld.

Bij de toepassing van deze wettelijke regeling van de verzettermijn is de rechtspraak van de Hoge Raad3van belang, die inhoudt dat toepassing van deze regeling achterwege moet blijven als dat tot een resultaat leidt dat niet voldoet aan de eisen van een eerlijk proces als bedoeld in artikel 6 EVRM. Dit geldt in het bijzonder in een situatie waarin een bij verstek veroordeelde pas in het stadium van tenuitvoerlegging met het veroordelend vonnis bekend raakt.

[appellant] stelt dat zij niet eerder dan op 20 juli 2021 van het verstekvonnis kennis heeft genomen. In het licht van de feiten en omstandigheden zoals die mede naar aanleiding van het door NS Reizigers gevoerde verweer zijn komen vast te staan, heeft [appellant] die stelling onvoldoende onderbouwd. Vast staat namelijk dat het verstekvonnis in oktober 2006 in een gesloten envelop op het adres van [appellant] is achtergelaten en ook dat het exploot van het derdenbeslag in september 2020 in een gesloten envelop op haar (geheime) adres is achtergelaten. De ontvangst van deze gesloten enveloppen is door [appellant] niet betwist. In het exploot van het derdenbeslag van 31 augustus 2020 is opgenomen dat beslag wordt gelegd op verzoek van NS Reizigers uit kracht van een executoriale titel van 22 februari 2006. Vervolgens zijn bedragen van haar loon ingehouden. [appellant] heeft erkend dat beslag is gelegd en loon is ingehouden, dat zij navraag bij haar werkgever heeft gedaan en dat die meedeelde dat het ging om een schuld aan NS. [appellant] heeft ook erkend dat zij vervolgens op 2 oktober 2020 contact heeft gehad met de beslagleggende deurwaarder en dat deze meedeelde dat zij een schuld aan NS had die zij moest betalen. Op basis van deze feiten en omstandigheden kan worden aangenomen dat [appellant] in ieder geval in oktober 2020 op de hoogte was van (indien zij de gesloten enveloppen niet heeft geopend: de globale inhoud van) het verstekvonnis of de tenuitvoerlegging daarvan. In deze situatie wordt de eisen van een eerlijk proces geen geweld aangedaan als [appellant] gehouden wordt aan de wettelijke verzettermijn van vier weken. [appellant] heeft niet binnen vier weken na 14 september 2020 verzet ingesteld, maar pas in juli 2021. [appellant] is daarom niet tijdig in verzet gekomen tegen het verstekvonnis.

Het hoger beroep slaagt niet. Omdat [appellant] in het ongelijk zal worden gesteld, zal het hof [appellant] tot betaling van de proceskosten in hoger beroep veroordelen.

De proceskostenveroordeling in deze uitspraak kan ook ten uitvoer worden gelegd als een van partijen de beslissing van het hof voorlegt aan de Hoge Raad (uitvoerbaarheid bij voorraad).