Uitspraken

De grieven I tot en met V in het principaal appel zijn gericht tegen een aantal overwegingen die hebben geleid tot afwijzing van de vorderingen van [appellante], en deze afwijzing zelf.

Het hof zal de grieven gezamenlijk behandelen.

[appellante] vordert onder meer een verklaring voor recht dat [geïntimeerde] aansprakelijk is voor alle geleden en te lijden schade van [appellante] door de plaatsing van de foto’s met de bijbehorende suggestieve teksten over [appellante] op internet (4.2 sub a).

Als grondslag voor deze vordering voert [appellante] aan dat [geïntimeerde] door het plaatsen van haar foto’s en de suggestieve teksten op het internet jegens haar onrechtmatig heeft gehandeld, waardoor zij schade heeft geleden (€ 3.600,= materiële schade en € 15.000,= immateriële schade).

[geïntimeerde] heeft in zijn memorie van antwoord het verweer gevoerd dat [appellante] in de strafrechtelijke procedure tegen [geïntimeerde] als gevoegde partijen een vordering tot schadevergoeding heeft ingesteld. Als de strafrechter deze vordering op inhoudelijke gronden heeft afgewezen is [appellante] niet ontvankelijk in haar vorderingen (4.2 sub a en b), aldus [geïntimeerde].

Volgens het proces verbaal van de comparitie in eerste aanleg heeft de advocaat van [appellante] verklaard dat [appellante] haar vordering tot schadevergoeding voor de strafzitting heeft ingetrokken, omdat het strafdossier nog niet beschikbaar was. [geïntimeerde] heeft deze verklaring in hoger beroep niet bewist, en voormeld verweer evenmin anderszins aangevuld. Het verweer wordt derhalve verworpen, omdat het onvoldoende is gemotiveerd.

Overigens blijkt uit overgelegde stukken ook niet dat [geïntimeerde] door de strafrechter is veroordeeld schadevergoeding aan [appellante] te betalen, dan wel dat de strafrechter deze vordering heeft beoordeeld maar op inhoudelijke gronden heeft afgewezen,

Bij de beoordeling van voormelde vordering staat voorop dat ingevolge artikel 21 Auteurswet (Aw) openbaarmaking van een niet in opdracht vervaardigd portret ongeoorloofd is voor zover een redelijk belang van de geportretteerde zich tegen openbaarmaking verzet. Deze norm richt zich niet alleen tot de maker, maar evenzeer tot derden. Een redelijk belang als bedoeld in art. 21 Aw kan zowel zien op persoonlijke (privacy) belangen als op commerciële belangen. Uit het recht op eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer, dat naar inhoud mede door artikel 8 EVRM wordt bepaald, vloeit voort dat indien door openbaarmaking van een portret op dit recht inbreuk wordt gemaakt, in beginsel sprake is van een redelijk belang van de geportretteerde als bedoeld in artikel 21 Aw dat zich tegen die openbaarmaking verzet. Beantwoording van de vraag of openbaarmaking jegens de geportretteerde onrechtmatig is, vergt een afweging in het kader van het door artikel 8 EVRM beschermde recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer en/of eer en goede naam enerzijds, en het door art. 10 EVRM beschermde recht op vrijheid van meningsuiting en informatievrijheid anderzijds. Deze afweging dient te geschieden met inachtneming van alle bijzonderheden van het gegeven geval en strekt ertoe na te gaan welk van de betrokken belangen het zwaarst weegt. Bij de afweging kunnen van belang zijn de persoon van de geportretteerde, de plaats en wijze van totstandkoming van de afbeelding, de aard en intimiteit waarin de geportretteerde is afgebeeld, het karakter van de afbeelding, de context van de publicatie, de juistheid van de overige in de publicatie verstrekte informatie, alsmede het maatschappelijk belang, de nieuwswaarde of informatieve waarde van de openbaarmaking hiervan. Voor zover gericht op de bescherming van privacybelangen is het portretrecht een persoonlijkheidsrecht waaraan in de regel een zwaarwegend gewicht zal toekomen. Dit geldt vooral ten aanzien van een geportretteerde die geen publieke bekendheid geniet, in die zin dat deze openbaarmaking van zijn/haar portret in beginsel niet hoeft te dulden (HR 14 juni 2013, LJN CA2788).

Wat betreft mededelingen die inbreuk maken op de persoonlijke levenssfeer en/of de eer en goede naam geldt evenzeer dat het antwoord op de vraag of openbaarmaking van een dergelijke mededeling onrechtmatig is, moet worden gevonden door een afweging van enerzijds het recht op bescherming van eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer en/of de eer en goede naam van de desbetreffende persoon en anderzijds het recht op vrijheid van meningsuiting en informatievrijheid aan de zijde van degene die verantwoordelijk is voor de openbaarmaking (HR 18 januari 2008, LJN: BB3210). De vraag welke van beide rechten in een concreet geval zwaarder weegt, moet worden beantwoord door een afweging van alle relevante omstandigheden van het geval.

[appellante] stelt dat [geïntimeerde] door het plaatsen van de desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten op bedoelde websites haar persoonlijke levenssfeer en eer en goede naam heeft geschonden, en derhalve onrechtmatig jegens haar heeft gehandeld.

Veronderstellenderwijs ervan uitgaande dat [geïntimeerde] de desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten op bedoelde websites heeft geplaatst (4.13), geldt naar het oordeel van het hof dat [geïntimeerde] onder de gegeven omstandigheden hierdoor onrechtmatig jegens [appellante] heeft gehandeld, met name vanwege de inbreuk op haar persoonlijke levenssfeer en eer en goede naam. De desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten, tenminste een aantal daarvan, wekken de indruk dat [appellante] werkt als escortgirl, terwijl gesteld noch gebleken is dat dit het geval is. Voor zover een aantal van de foto’s – al dan niet door afwezigheid van de bijbehorende teksten - niet de indruk wekken dat [appellante] werkzaam is als escortgirl, doen de namen van bedoelde websites een dergelijk vermoeden rijzen. Voorzover [geïntimeerde] heeft bedoeld de stelling van [appellante] te betwisten, dat zij zich door de publicatie van de desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten op bedoelde websites vaak gestresst voelde, nu zij dacht dat iedereen haar als een escortdame zou beschouwen en zich door iedereen bekeken voelde en derhalve amper haar woning durfde te verlaten, heeft [geïntimeerde] dit onvoldoende gemotiveerd gedaan. [geïntimeerde] heeft evenmin gesteld dat met publicatie van de desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten op bedoelde websites een (substantieel en/of publiek) belang was gemoeid, noch is een dergelijk belang gebleken.

Voormeld oordeel wordt niet anders door het gegeven dat [appellante] eerder in de openbaarheid is getreden door vrijwillig mee te doen aan een reportage met [erotisch actrice] in het blad Foxy (prod. 3 cva). Het feit dat in de reportage foto’s van een half ontblote [appellante] zijn opgenomen, terwijl valt te lezen dat [appellante] – na jarenlang als model voor bruidsfoto’s en lingerie te hebben gewerkt – het aandurfde om foto’s te laten maken als opgenomen in de reportage, laat onverlet dat het thans gaat om andere foto’s en teksten, terwijl gesteld noch gebleken is dat [appellante] voor publicatie hiervan toestemming heeft gegeven. [appellante] is door de reportage in Foxy niet “vogelvrij” geworden. Daarbij komt dat de bij de desbetrefende foto’s behorende teksten de indruk wekken dat [appellante] in de escortservice werkt, hetgeen in bedoelde repportage in Foxy niet werd beweerd, zodat de desbetrefende foto’s met bijbehorende teksten de eer en goede naam van [appellante] (verder) aantasten.

Ook het gegeven dat de desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten niet eenvoudig op internet waren te vinden, doet geen afbreuk aan voormeld oordeel. [geïntimeerde] heeft niet betwist dat de desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten wél waren te vinden. Het feit dat de desbetreffende foto’s met bijbehorende teksten minder gemakkelijk traceerbaar waren, maakt weliswaar dat de openbaarmakingen naar alle waarschijnlijkheid een minder groot publiek hebben bereikt, maar dit laat onder onverlet dat de foto's en teksten hoe dan ook zijn gepubliceerd.

Uit het voorgaande volgt dat het (voorwaardelijk) incidenteel appel faalt.