Uitspraken

Mitralis Diagnostisch Centrum B.V. (hierna: Mitralis) is in 2008 opgericht als een joint venture van destijds in Heerlen werkzame radiologen en Atrium.

De aandelen in Mitralis waren vanaf de oprichting in 2008 tot 5 oktober 2017 voor 80% in handen van het op 31 januari 2008 opgerichte Diagnostisch Centrum Parkstad B.V. (hierna: DCP). Enkele radiologen die (via hun praktijkvennootschappen) lid waren van de maatschap radiologie, hebben aandelen in de vennootschap DCP. Eén van die aandeelhouders in DCP is [de B.V.] . De overige 20% van de aandelen in DCP was in handen van Mitralis Zuyderland Klinieken B.V. (hierna: ZBC), een 100% dochter van Stichting Zuyderland Medisch Centrum.

In januari 2015 heeft de Commissie Radiologie (ook “Commissie [commissie] ”), die is ingesteld naar aanleiding van een gesprek tussen de maatschap radiologie en de Raad van Bestuur van Atrium, gerapporteerd dat sprake is van verstoorde relaties tussen de radiologen in de maatschap. Het rapport houdt onder meer het volgende in:

“De thans gesuggereerde onevenredige verdeling van de aandelen schept wantrouwen in de groep. Opvallend zijn de verschillen in perceptie van de maatschapleden en aandeelhouders ten aanzien van de ongelijke verdeling van de aandelen. Sommige aandeelhouders begrijpen niet dat andere aandeelhouders en maatschapleden deze ongelijkheid als een probleem zien. Het probleem is deels emotioneel nl het gevoel van ongelijkheid. Daarnaast kunnen besluiten in de AVA van DCP in de toekomst rechtstreekse gevolgen hebben op de revenuen van de maatschapleden. (…)

Er is onderling wantrouwen en achterkamertjespolitiek. (…) De Commissie acht het vertrouwen tussen de radiologen ernstig verstoord. (…)

Van belang is dat de onderlinge machtsverhouding hersteld wordt en alle radiologen weer gelijk zijn aan elkaar. Daarnaast moet het financiële vertrouwen herwonnen worden door transparantie te creëren over transacties met de aandelen van DCP, de managementfee stromen en de maatschapcontractwijzigingen. Hierin hebben [appellant] / [persoon A] / [persoon B] / [persoon C] / [persoon D] als leidende personen de sleutels in handen. Zij moeten volle openheid geven van alle zaken, ook aan diegene[n] die (nog) geen aandeelhouder zijn. (…)

Indien verdere escalatie niet voorkomen wordt dan voorziet de Commissie grote risico’s en problemen voor de maatschap radiologie met alle mogelijke consequenties van dien. De problemen zijn door het gedrag van de radiologen veroorzaakt zodat daar ook de oplossing gezocht moet worden. (…)

Er dient duidelijkheid te komen over de relatie tussen de maatschap en het DCP. De huidige situatie is zeer onwenselijk en veroorzaakt problemen. Er dient een keuze gemaakt te worden uit 2 scenario’s:

Op 19 maart 2015 hebben het bestuur van MSB en de Raad van Bestuur van Zuyderland de vakgroep radiologie in Heerlen een aanwijzing gegeven om het plan van aanpak met betrekking tot de omgangsregels binnen de vakgroep uit te voeren. Tevens voorziet de aanwijzing in de aanstelling van een externe voorzitter voor de vakgroep. Voorts houdt de brief van het bestuur van MSB en de Raad van Bestuur van Zuyderland het volgende in:

“Los staand van de aanwijzing, adviseren Raad van Bestuur en Bestuur van het MSB ten stelligst DCP te ontvlechten van de maatschap radiologie in Heerlen in zowel juridische, financiële als personele zin (werkzaamheden radiologen). In financiële zin adviseren wij een bindende uitspraak te laten doen over de waarde van het aandelenpakket en een afrekening te laten plaatsvinden. Gezien de ontstane situatie verzoeken beide besturen met klem de lopende juridische conflicten op te schorten en een werkbare oplossing overeen te komen.”

De heer [persoon F] (hierna: [persoon F] ) is de heer [persoon E] als tweede externe voorzitter opgevolgd. Om te komen tot de vorming van één fusievakgroep hebben tot en met begin 2016 diverse besprekingen plaatsgevonden tussen de vakgroepen radiologie in Heerlen en Sittard zonder dat deze resultaat hebben opgeleverd. Een mailbericht van 11 december 2015 omtrent deze fusiebesprekingen van [ persoon N] , radioloog binnen de maatschap Sittard, aan [persoon F] houdt onder meer het volgende in:

“De afgelopen jaren hebben er ettelijke gesprekken plaatsgevonden tussen de 2 maatschappen allen in het kader van samenwerking en toenadering. Dit is allesbehalve soepel verlopen. Herhaaldelijk werden we geconfronteerd met zeer wisselende geluiden vanuit de maatschap afhankelijk van welk poppetje je sprak en herhaaldelijk bleek dat Heerlen vooral vanuit eigenbelang de gesprekken aanvloog. (…). De spindocters waren destijds [persoon C] , [appellant] en [persoon D] . (…) In feite kwam het [er] op neer dat je Heerlen (in de vorm van de vorige 3 poppetjes) alleen zag als Heerlen een vraag of een probleem had. Waarbij met name het waarborgen van de setting rondom hun kindje Mitralis tot zeer grote hoogte opliep. Met name rondom de mamma-werkgroep is dit uitermate vervelend gebleken. (…) Van begin af aan heeft radiologie Heerlen zeer duidelijk zijn antipathie tegen deze werkgroep uitgesproken, vanzelfsprekend voor een groot deel ingegeven door het feit dat het een mogelijke bedreiging voor Mitralis vormde aangezien men daar over de 1ste lijns mammo zou kunnen beslissen. (…) Echter als er vervolgens bepaalde zaken vanuit de werkgroep werden gecommuniceerd dan was Heerlen altijd wel bereid om vrij ongenuanceerd commentaar te leveren in de persoon van [persoon C] of [appellant] . Met het dalen van de productie en het inkomen van de radiologen in huis en de budgettering die zowel op ziekenhuis maar vooral ook op Mitralis effect had is de neiging van Heerlen om koste wat kost Mitralis uit de wind te houden alleen maar geëscaleerd. Er was een heel sterke financiële drijfveer bij vooral [persoon C] en [appellant] aantoonbaar. Dit heeft tot zulke bizarre praktijken geleid binnen de maatschap maar ook in het ziekenhuis dat de RVB en MSB dit een halt hebben toegeroepen. (…) ik weet niet of je het rapport van de commissie [hof: bedoeld wordt het rapport van de Commissie Radiologie, 3.1.6] hebt gelezen maar daar staan dingen in waar de honden geen brood van lusten. En het belangrijkste is dat met name het trio hierin wordt beschreven als een groep die regeert door liegen bedriegen en bedreigen vanuit een zeer zwaar financieel motief met de meest prominente rol voor [persoon C] . De maatschap Sittard heeft het allemaal zien gebeuren en vooral ook de klaagzang vanuit de andere kant van de maatschap (…).

Maar goed omwille van de samenwerking (…) maakt dat we bereid zijn over veel dingen heen te stappen en achter ons te laten en trachten alsnog er een vakgroep van te maken (…). Echter er zijn nu eenmaal zaken die van dusdanig belang zijn om überhaupt tot een goede verstandhouding te komen dat hier eerst duidelijkheid over verschaft dient te worden aangezien deze punten in de voorgeschiedenis altijd tot hoog oplopende discussies hebben geleid. Vooral ook omdat de maatschap Sittard geen zin heeft om opnieuw er veel tijd en energie in te steken als blijkt dat punten “onbespreekbaar” blijven (zoals in voorgaande maanden, jaren…). (…).”

In een verslaglegging IMFS Radiologie Zuyderland van 22 november 2016 staan de bevindingen omtrent een traject Individueel Functioneren Medisch Specialist en het functioneren van de vakgroep Radiologie als volgt vermeld:

“De radiologen geven aan dat in de afgelopen periode de communicatie is verbeterd en dat men beter naar elkaar luistert en dat de communicatie qua vorm rustiger verloopt. Uit de gevoerde gesprekken wordt echter duidelijk dat nog niet alle problemen zijn opgelost. Over bepaalde thema’s lopen de meningen sterk uiteen. Het valt op dat de communicatie binnen de vakgroep weinig respectvol is: er worden vrij snel beschuldigingen geuit, aannames gedaan en conclusies getrokken. (…) Zeker in deze fase waarin er sprake is van beschadigd vertrouwen is het essentieel om eerst deze basis op orde te krijgen. (…)

Een ander punt van zorg is dat er zeer beperkt samenwerking plaatsvindt. Enerzijds is dit het gevolg van specialismen binnen de vakgroep, anderzijds wordt de samenwerking weinig opgezocht waarbij de reden te vinden is in ondermeer de werkdruk en beperkte behoefte elkaar op te zoeken. Bovengenoemde punten zijn reden tot zorg voor de psycholoog. De volgende risico’s bestaan:

De praktijkvennootschappen van [appellant] , [persoon C] en [persoon G] hebben DCP op

28 februari 2017 gedagvaard en hebben onder meer gevorderd dat de rechtbank voor recht verklaart dat sprake is van een non-existent besluit, althans van een nietig besluit. Zuyderland en ZBC hebben zich aan de zijde van DCP gevoegd, de overige aandeelhouders van DCP zijn tussengekomen.

Buiten aanwezigheid van [appellant] , [persoon C] en [persoon G] - zij waren niet uitgenodigd - hebben de overige radiologen van de fusievakgroep in wording op 13 februari 2017 een vergadering gehouden teneinde het fusieproces nieuw leven in te blazen. In deze vergadering zijn de volgende aanvullende voorwaarden voor participatie van [appellant] , [persoon C] en [persoon G] geformuleerd:

“4. Aanvullende voorwaarden voor participatie van [persoon G] , [appellant] en [persoon C] :

Op 12 januari 2017 is er een voorval geweest in verband met de ziekte van een van de radiologen. Daardoor zijn patiënten naar huis gestuurd, die waren ingepland voor een tweedelijns mammografie (inclusief punctie), omdat er geen gekwalificeerde radioloog beschikbaar was. Op 3 februari 2017 is hierover met [appellant] en zijn raadsvrouw gesproken door de Raad van Bestuur van het ziekenhuis en door het bestuur van MSB. Op 10 maart 2017 is [appellant] schriftelijk een waarschuwing toegezonden namens de Raad van Bestuur van het ziekenhuis en namens MSB. Deze waarschuwing houdt onder meer het volgende in:

“(…) In de eerste plaats zijn wij van oordeel dat u vanuit uw verantwoording voor de planning een eenvoudig te vermijden risico hebt genomen door (…) in te delen zonder uzelf of een ander beschikbaar te hebben als back-up. (…)

In de tweede plaats zijn wij van oordeel dat het niet zo kan zijn dat u als lid van de vakgroep niet bereikbaar bent voor uw collega’s in een geval waarin een gezamenlijke inspanning verwacht mag worden om te zorgen dat patiënten die ingeboekt staan, geholpen kunnen worden. Daarbij is het feit dat u niet bereikbaar was geen onfortuinlijke toevalligheid, maar een bewuste keuze geweest. (…) Daarna, toen duidelijk was dat er een probleem was, heeft u ervoor gekozen om uw collega’s niet meer te woord te staan. Dat vinden wij onacceptabel.

In de derde plaats zijn wij van oordeel dat de door u gesuggereerde oplossing van een ouderejaars AIOS die het mammaprogramma zou moeten overnemen twee ernstige bezwaren ontmoet.

Allereerst is een AIOS niet geautoriseerd om dat te doen. De door u voorgestelde oplossing levert geen veilige patiëntenzorg en brengt de opleiding in gevaar. Als medeopleider had u zulks moeten weten.

Daarnaast heeft u een voor de hand liggender oplossing gemist: u had natuurlijk zelf naar het ziekenhuis moeten komen en het mammaprogramma moeten verslaan. Door uw collega’s bent u er al op gewezen dat screeningswerkzaamheden ook op een later tijdstip hadden kunnen plaatsvinden. In werkelijkheid waren zelfs de screeningswerkzaamheden geen beletsel om naar het ziekenhuis te komen. U gaf zelf aan die werkzaamheden de avond ervoor al te hebben afgerond.

De reden dat u niet naar het ziekenhuis kon komen (…) was omdat u werkzaam was in Mitralis DC. Dit was niet overeenkomstig het door u opgestelde rooster, en in zoverre heeft u uw collega’s verkeerd ingelicht. Niet minder belangrijk is het feit dat u ermee bekend bent dat vanaf 1 januari 2017 werkzaamheden in Mitralis DC niet meer zijn toegestaan voor de radiologen verbonden aan het MSB en werkzaam in Zuyderland.

(…)

Desondanks zet u die concurrerende werkzaamheden voort, niet zichtbaar voor uw collega’s in de roosters. U laat zich daarbij op geen enkele manier leiden door de belangen van het ziekenhuis en het MSB waar u lid van bent, en geeft aan die werkzaamheden voorrang boven een vol tweedelijnsprogramma in het ziekenhuis. Dat vinden wij onacceptabel.

Tot slot stellen wij, mede op basis van ons gesprek, vast dat wij de ernst van de situatie met verschillende intensiteit beleven. U wijst op het feit dat er wel eens vaker programma’s uitvallen en dat het geen acute patiënten waren. Dat vinden wij voor een professioneel hulpverlener een onbegrijpelijk lakse houding. Dat er wel vaker een programma in het ziekenhuis uitvalt, is natuurlijk een feit. Maar iedere keer dat dat gebeurt, doen wij onze patiënten tekort. Dat het geen spoedgevallen waren, doet niet af aan het feit dat het gaat om patiënten (…) met een zorgvraag waarover zij zo spoedig mogelijk uitsluitsel wilden ontvangen. In uw e-mail (…) lezen wij niet het verantwoordelijkheidsgevoel dat wij van onze medisch specialisten verwachten. Dat het naar huis sturen van patiënten “Niet ideaal” is, is een kwalificatie die de lading niet dekt.

De Raad van bestuur en het bestuur vinden de gang van zaken op 12 januari 2017 onaanvaardbaar en zijn van mening dat u daarin onjuist gehandeld heeft en wel als volgt:

Ter zake geven wij u een waarschuwing.

U heeft tijdens ons overleg van 3 februari ook erkend dat u nog altijd in Mitralis DC werkt. Dit doet u ondanks dat het u bekend is dat wij dit als concurrerende werkzaamheden kwalificeren. Wij beschouwen dit als een schending van uw contractuele verplichtingen jegens het MSB en Zuyderland. De gang van zaken op 12 januari laat zien dat als het u uitkomt u ook voorrang geeft aan uw werkzaamheden in Mitralis DC.

(…)

In artikel 14 van de Ledenovereenkomst is een concurrentiebeding opgenomen. Artikel 14.3 bepaalt dat het Lid en de Medisch Specialist zich, behoudens voorafgaande schriftelijke toestemming van het MSB en met in acht name van eventuele reeds verstrekte goedkeuringen voor ten tijde van het ondertekenen van de Ledenovereenkomst bestaande participaties, onthoudt van directe of indirecte participatie in het zorgaanbod binnen of buiten de onderneming van het MSB en een Opdrachtgever dat concurreert met het zorgaanbod van MSB of een Opdrachtgever. U bent daarmee in verzuim bij de nakoming van uw verplichtingen uit de Ledenovereenkomst.

Op grond van het voorgaande geven wij u een waarschuwing ter zake van uw werkzaamheden in Mitralis DC.”

Op 13 april 2017 heeft wederom een fusiebespreking plaatsgevonden. In deze bespreking is door [persoon C] , [appellant] en [persoon G] te kennen gegeven dat zij niet met de aanvullende voorwaarden akkoord gaan. Door hen wordt medegedeeld dat de rechtszaak uitsluitsel moet geven ongeacht de consequenties die daaruit voortvloeien.

Voorzitter [persoon H] heeft kenbaar gemaakt dat het fusieproces doorgaat, maar dat [appellant] , [persoon C] en [persoon G] niet actief zullen kunnen participeren in verschillende werkgroepen, terwijl door hen uitkomsten van overleg niet opnieuw bediscussieerd zullen kunnen worden. De hoop wordt uitgesproken dat [appellant] , [persoon C] en [persoon G] zich op een later moment wel zullen aansluiten. [persoon C] en [appellant] hebben daarna de vergadering verlaten. [persoon G] was al eerder vertrokken omdat zij dienst had.

Op 19 juni 2017 schrijven [appellant] , [persoon C] en [persoon G] aan de Raad van Bestuur van Zuyderland en het bestuur van MSB dat zij voor geen enkele fusiebespreking worden uitgenodigd en dringen zij aan op deelname aan het fusieproces.

In een reactie van 7 juli 2017 schrijven de beide besturen geen aanleiding te zien om “vanuit het oogpunt van kwaliteit en continuïteit van zorg” te interveniëren. Zij geven ook te kennen het “invoelbaar” te vinden dat gesprekken over vakgroepvorming ernstig belast worden door de door [appellant] , [persoon C] en [persoon G] aanhangig gemaakte procedures. Aangegeven wordt dat er geen formele instrumenten zijn om in te grijpen inzake de fusievakgroep in wording.

Beide besturen constateren dat [appellant] , [persoon C] en [persoon G] nog altijd worden betrokken bij de vakgroep radiologie ter zake van relevante operationele besluiten.

Bij de beoordeling ten behoeve van de hernieuwde erkenning van de opleiding radiologie van het Zuyderland te Heerlen van 30 juni 2017 wordt door de Registratiecommissie geneeskundig specialisten het volgende opgemerkt:

“De redenen voor het verlenen van een erkenning voor een beperkte duur zijn als volgt:

(…)

Er is sprake van een lopend zakelijk conflict waarbij leden van de vakgroep radiologie Heerlen en de vakgroep medische beeldvorming Sittard partij zijn evenals de opleidingsinrichting. Afgewacht zal moeten worden of en hoe dit conflict opgelost wordt en welke invloed dit conflict uiteindelijk zal hebben op de vorming van één gezamenlijke opleidingsgroep, de fusie met de locatie Sittard-Geleen en het opleidingsklimaat.

(…).”

Bij e-mail van 13 juli 2017 aan (het bestuur van) MSB heeft het dagelijks bestuur van de fusievakgroep in wording grote zorgen uitgesproken over de situatie binnen de vakgroep radiologie Heerlen. Het bericht houdt onder meer in:

“Wij ervaren dat de verhoudingen binnen de groep met de dag verslechteren waarbij de emotionele druk bij een groot deel van de leden onhoudbaar is thans. (…) Het nemen van vrijwel iedere beslissing wordt maximaal vertraagd, in verband met conflicterende belangen die jullie allen bekend zijn. Thans treft het de continuïteit van zorg en komt indirect ook de patiënt veiligheid in het gedrang: het aannemen van twee chef de clinics en 1 fellow wordt door een deel van de Heerlense vakgroep tegen gehouden, ondanks serieuze onderbezetting.”

Diezelfde dag vindt een overleg plaats tussen het dagelijks bestuur, MSB en Zuyderland. Van dat overleg is een verslag gemaakt, dat onder meer het volgende inhoudt:

“Het DB heeft in zijn brief zijn zorgen uitgesproken over de continuïteit van zorg en de veiligheid van de zorg. [persoon H] licht toe dat sprake is van maximale oppositie door 3 vakgroepleden van locatie Heerlen in de vergaderingen van de vakgroep Heerlen. Zij blokkeren alle besluiten waardoor de continuïteit en veiligheid in gedrang komen. Laatstelijk (10 juli) is het aanstellen van tijdelijke artsen tegen gehouden die nodig waren om in de continuïteit te voorzien. Er is een onhoudbare situatie ontstaan. Twee vakgroepleden, [persoon D] en [persoon A] , trekken dat niet langer. Drie vakgroepleden – [appellant] , [persoon G] en [persoon C] – hebben vanuit de juridische procedures die zij zijn gestart, geen baat bij een goed lopende zorg in de eerste en tweede lijn. Om die zorg te kunnen garanderen, moet capaciteit uitgebreid worden. Daar zijn 20 radiologen en nucleair geneeskundigen het over eens, maar 3 radiologen zijn er tegen. Met het oog op fusie worden dit soort besluiten gezamenlijk genomen. [appellant] bestrijdt besluitvorming in fusieverband omdat er nog twee aparte vakgroepen zijn. Hij eist dat besluiten in aparte locatiegebonden vakgroepvergaderingen worden genomen.

[persoon H] licht de vraag om vacaturestelling toe. [persoon L] vertrekt per 1 september a.s. Het verzoek is gedaan haar te vervangen. In de tweede en eerste lijn ontstaan uiterlijk per september continuïteitsproblemen. Lateralisatie vraagt het werken op alle locaties. Daar kan nu niet aan voldaan worden. Ook op deelgebieden is te weinig capaciteit. In Mitralis worden Weertse radiologen ingezet om de continuïteit te kunnen borgen.

[persoon G] , [persoon C] en [appellant] zijn tegen elke vorm van lateralisatie omdat verschuiving van zorg hun honorarium raakt. Elke vorm van lateralisatie zien zij als omzetverlies.

(…)

[persoon H] geeft aan dat [appellant] het brein is achter de acties van de groep van drie. (…) [appellant] kent alle dossiers uit en te na en obstrueert hierin. Als penningmeester van de vakgroep en de enige tekeningsbevoegde in bankzaken, heeft hij de mogelijkheid om voorschotten niet uit te keren aan de leden evenals de goodwill op te schorten van oud-radiologen. (…) [persoon H] verzoekt het bestuur MSB om de vergoedingen van de individuele leden aan hun BV’s over te maken zodat zij in ieder geval hun inkomen hebben gegarandeerd. Vanaf de fusie kan het voorschot op de bankrekening van de nieuwe vakgroep worden overgemaakt.”

Een mailbericht van het oud-lid van de Sittardse maatschap [ persoon N] aan de vakgroepleden en gericht aan [appellant] van 6 december 2017 houdt het volgende in:

“Beste [appellant] ,

Op de vakgroepvergadering [hof: van 8 november 2017] is jou in het bijzijn van de aanwezige vakgroepleden expliciet gevraagd om de financiële gegevens oud Heerlen aan te leveren zodat [persoon O] een objectieve beoordeling financiële afwikkeling kan opstellen. (…) Ik begrijp dat tot op heden niets door jou is aangeleverd en [persoon O] derhalve nog niets heeft kunnen doen. (“on the side”: een fenomeen mbt MdB dat bij mij in ieder geval een repetitief/herkenbaar karakter oproept zodra het om cruciale getallen en/of gegevens gaat.)

Ik vind het uitermate vervelend en vooral van weinig respect richting de vakgroep getuigen dat het voor jou blijkbaar een sport is om jan en alleman inclusief het DB te wijzen op dingen waarvan jij vindt dat ze te kort komen / hun ding niet goed doen en dat terwijl jou 1 dingetje is gevraagd om aan te leveren dat van belang is om de financiële zaken (waar jij nota bene zelf sterk op aan hebt gedrongen) naar behoren te kunnen afhandelen en jij dit tot op heden nog niet hebt gedaan.

(…)”.

Een mailbericht van [persoon P] aan de vakgroepvoorzitter [persoon Q] en (onder andere) de oud-leden van de maatschap Sittard, naar aanleiding van een bericht van [appellant] van 4 januari 2018:

“Namens mijn persoonlijke naam, maar indirect voor wellicht de gehele kascommissie, uit ik met deze mijn volledig wantrouwen naar collega [appellant] , in verband met onderliggend schrijven. De stellingname dat de 2 diensten van de vakgroep niet financieel met elkaar verbonden zijn, is onaanvaardbaar. Dit heeft tot gevolg dat Sittard met deze zijn voorstel om alsnog solidair met oud Heerlen te zijn voor overgangsmaatregel tav Mitralis, is hiermede volledig van de baan. We kunnen nog wel kijken overwegen een zekere solidariteit naar bepaalde leden (niet als groep).

Dit is een duidelijke verharding van de standpunten.”.

De praktijkvennootschappen van) [appellant] , [persoon C] en [persoon G] hebben op

16 januari 2018 (de praktijkvennootschappen van) onder meer de nog werkzame radiologen [persoon I] , [persoon A] en [persoon D] aansprakelijk gesteld voor de schade die zij hebben geleden als gevolg van het handelen van [persoon A] , als bestuurder van DCP, en als gevolg van de gedragingen van [persoon I] , [persoon A] en [persoon D] als (indirecte) aandeelhouders van DCP. De schade, aldus de aansprakelijkstelling, bestaat onder meer uit het verschil tussen de huidige volgens [appellant] , [persoon C] en [persoon G] veel te lage opbrengst van de verkoop van het belang in Mitralis en de opbrengst die behaald had kunnen worden.

[appellant] , [persoon C] en [persoon G] hebben in de brief van 16 januari 2018 het bestuur van DCP ook gesommeerd om tijdens de algemene vergadering van DPC van 18 januari 2018 de definitieve documentatie te verstrekken met betrekking tot de verkoop van het belang in Mitralis.

Naar aanleiding van die aansprakelijkstelling heeft op 8 februari 2018 een gesprek plaatsgevonden tussen [appellant] , [persoon G] en [persoon C] en hun advocaten, en de heer

[persoon R] (voorzitter MSB), mevr. [persoon S] (directeur MSB), de heer [persoon T] (Raad van Bestuur Zuyderland) en de advocaat van MSB en Zuyderland. Op dezelfde datum schrijven de ‘Sittardse’ leden van de fusievakgroep aan het bestuur:

“Sinds 2014 zijn we namens de vakgroepen van beide ziekenhuizen met elkaar in gesprek over de fusie die dient plaats te vinden tussen die groepen. Naast enkele positieve ontwikkelingen, verloopt dit proces op diverse cruciale fronten nauwelijks of niet. Sterker nog, met name het laatste jaar overheerst het gevoel dat we eerder achteruit lopen dan dichter bij elkaar komen, zelfs na opdracht van het MSB die “de vorming van een nieuwe vakgroep” heeft opgelegd. Dit leidt tot torenhoge spanningen in de onderlinge verhoudingen en werkrelaties, niet alleen fysiek op locatie Heerlen, maar ook bij de overige radiologen en nucleair geneeskundigen, waardoor het onderling vertrouwen en werkvreugd tot een dieptepunt is gedaald. Er is aangegeven dat men bang is fouten te maken en emotioneel/mentaal niet veel meer aan te kunnen. Hierdoor worden basale zorgprocessen zodanig verstoord dat het zorgproces in het geding komt.

De problemen bij de “Radiologie Heerlen” zijn zeer omvangrijk en overschrijden zakelijke en persoonlijke grenzen. De diverse rechtszaken rondom Mitralis verzieken het werkproces volledig. Deze ontwikkelingen hebben een schisis [hof: schisma] veroorzaakt tussen de vakgroepen en 3 radiologen, te noemen Dhr [persoon C] , Dhr [appellant] en Mevr [persoon G] , en hebben naast op de Heerlen gebaseerde radiologen, ook een duidelijke impact op de totale groep ‘Radiologie Sittard/Nucleaire Geneeskunde’.”

Bij brief aan MSB van 20 februari 2018 van achttien leden van de fusievakgroep (deze brief van de fusievakgroep was gevoegd bij de hiervoor genoemde brief van MSB van 20 februari 2018) schrijven deze leden onder meer:

“(…) Het DB heeft ten behoeve van het gesprek op 6 februari de opvattingen van de vakgroepleden die niet betrokken zijn in het geschil geïnventariseerd. Daaruit komt de breed gedragen opvatting dat er een totaal verziekt werkklimaat heerst en er absoluut geen vertrouwen is in deze 3 oud-Heerlense collega’s [hof: [appellant] , [persoon G] en [persoon C] ]. Bij de inventarisatie is aan ons de vraag voorgelegd of wij deze situatie bijvoorbeeld zouden kunnen volhouden tot ons pensioen. Daarop kwam unaniem een ontkennend antwoord. (…)

De hele vakgroep wordt door het geschil over Mitralis gegijzeld. De vakgroep staat stil. (…)

Wij hebben aangegeven dat het vertrouwen in [appellant] , [persoon G] en [persoon C] volledig weg is, de situatie niet meer werkbaar is en dat zelfs een toekomst met deze drie binnen de vakgroep niet mogelijk wordt geacht. (…)

U heeft de vraag voorgelegd of het de patiëntenzorg raakt. Wij hebben daar geen concrete voorbeelden van. Niettemin kan het niet anders dan dat de stapeling van conflicten het functioneren van de meest direct betrokkenen raakt. Je kunt in een conflict over miljoenen niet samenwerken alsof er niets aan de hand is. (…)

Het conflict in het Heerlense smaldeel is oud en reeds beschreven door de commissie [commissie] in januari 2015. Daarop is in maart 2015 een aanwijzing gegeven en zijn drie interimmers, [persoon E] , [persoon F] en [persoon H] , aangesteld. Dat heeft niet geleid tot een verbetering van de verhoudingen, sterker nog, volgens ons zijn de verhoudingen alleen maar verslechterd. De aansprakelijkstelling die aanleiding was voor het gesprek is ook niet meer dan een symptoom in een door en door verziekt werkklimaat. De verhoudingen zijn naar onze waarneming duurzaam ontwricht en het alleen wegnemen van de zichtbare conflicthaarden zal er hoogstwaarschijnlijk niet toe leiden dat er geen nieuwe zullen ontstaan. (…)

Bij dit alles speelt ook een rol dat wij uit uw terugkoppeling van het gesprek met [appellant] , [persoon C] en [persoon G] hebben begrepen dat zij menen dat de samenwerking niet geraakt wordt door de geschillen. (…)”

Deze brief van de fusievakgroep was gevoegd bij de hiervoor in nr. 3.1.39 genoemde brief van [persoon R] .

Bij ongedateerde brief (volgens MSB van 20 februari 2018) van [persoon Q] , voorzitter vakgroep medische beeldvorming, aan [persoon R] , voorzitter bestuur MSB Zuyderland, laat [persoon Q] weten:

“(…)

In de afgelopen maanden heb ik als voorzitter echter een nog duidelijker beeld gekregen van de volstrekt verstoorde verhoudingen binnen de vakgroep.

Er heerst een angst cultuur waarbij leden elkaar zonder overleg controleren, maar ook beschuldigen van onvoldoende werklust en inzet. Hierbij zie ik in deze zeer regelmatig mails van met name dhr. [appellant] en dhr. [persoon C] .

Er is tussen beide heren en de rest van de vakgroep geen sprake van intercollegiaal overleg, waarbij moeilijke casussen met elkaar besproken worden.

Vragen mijnerzijds ten aanzien van diverse onderwerpen (financiën , opleiding e.d.) aan beide heren worden, ondanks herhaald verzoek, alleen beantwoord als het hen uitkomt. Er is geen sprake van constructief overleg met mij.

Tijdens vergaderingen vormen zij samen met collega [persoon G] één front en tonen geen positieve houding naar de rest.

Grondslag van dit alles is ontstaan door een diepgaand conflict betreffende de afhandeling van het Mitralis dossier.

Hierbij nemen de collegae [appellant] , [persoon C] en [persoon G] een positie in die voor de rest van de

vakgroep niet acceptabel is.

Als klap op de vuurpijl mochten we recent kennis nemen van de aansprakelijkstelling door collegae [appellant] , [persoon G] en [persoon C] van enkele goedwillende leden van de vakgroep.

Diverse vakgroepleden zowel uit de oude vakgroep Heerlen, als uit de oude vakgroep Sittard, hebben aangegeven dat in alle opzichten naar hun idee er geen werkbare situatie meer is. Tevens is voor enkele leden de situatie zodanig ernstig dat uitval dreigt.

(…)

Wil Zuyderland MC werken aan een goed functionerende opleiding vakgroep medische

beeldvorming, zullen er naar mijn mening definitieve stappen gezet moeten worden. Helaas lijkt me hierbij een afscheid nemen van de drie collegae onontkoombaar.”.

De procedure bij de rechtbank

€ 10.000,- per dag voor elke dag dat MSB hiermee in gebreke blijft tot een maximum van

€ 500.000,- is bereikt;

Aan deze vordering heeft [appellant] c.s., kort samengevat, het volgende ten grondslag gelegd.

De kapstok voor de opzegging is gelegen in de door [appellant] , [persoon C] en [persoon G] verstuurde aansprakelijkstelling van 16 januari 2018 en de echte reden voor de opzegging is dan ook dat MSB van mening is dat het onmogelijk is om (collegiaal) in één vakgroep samen te werken zolang de procedures werden doorgezet. De aansprakelijkstelling betreft echter een zakelijk geschil, dat geen invloed heeft gehad op het functioneren. MSB heeft niet tijdig bemiddeld en/of anderszins ingegrepen. [appellant] c.s. is verder van mening dat niet blijkt welk concreet gedrag aan hem wordt verweten, uit niets blijkt dat hij toerekenbaar is tekortgeschoten. De opzegging heeft verder zeer verstrekkende gevolgen en dient geen redelijk doel, mede omdat [appellant] uitstekend functioneerde en prettig in de omgang was. De opzegging is daarmee naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar.

[appellant] c.s. stelt dat een minder vergaande maatregel dan opzegging mogelijk was, gelet op art. 8 van de ledenovereenkomst, zeker indien MSB, zoals [appellant] c.s. mogen verwachten, zeer zorgvuldig zou zijn omgegaan met de belangen van [appellant] c.s.

Op basis van art. 5.4 van de ledenovereenkomst geldt dat bij opzegging door MSB een opzegtermijn van zes maanden in acht moet worden genomen, tenzij sprake is van een dringende reden die onverwijld moet zijn medegedeeld. In deze zaak is aan geen van beide voorwaarden voldaan,

De procedure in hoger beroep

(…)

Het MSB stelt voorop dat het voortduren en verergeren van het conflict in het Heerlense deel, en het betrokken raken van de Sittardse collega’s in de fusievakgroep, tot ingrijpen nopen. Daarbij verwijt het MSB u in ieder geval de escalatie met juridische procedures die in 2017 en 2018 heeft plaatsgevonden. U blijft hangen in standpunten die door twee rechterlijke colleges uitgebreid gewogen en van geen gewicht bevonden zijn. U blijft persoonlijke financiële belangen najagen op een manier die ontwrichtend werkt voor de samenwerking in de vakgroep. U bent meermalen gewezen op het effect dat de procedures hebben op de sfeer en de samenwerking in de vakgroep. U heeft daar geen enkele boodschap aan en gaat maar door, en komt zelfs met een nieuwe aansprakelijkstelling die, zo moeten we aannemen, op dezelfde juridische grondslag is gebaseerd als die waarvan u twee rechterlijke colleges tevergeefs hebt proberen te overtuigen. Dat is een concreet verifieerbaar verwijt aan uw adres dat ertoe heeft geleid dat uw collega’s het vertrouwen in u hebben opgezegd. (…)

6. Besluit van het MSB

Met deze brief zegt het MSB het lidmaatschap en de Ledenovereenkomst met u en uw vennootschap [de vennootschap] op met onmiddellijke ingang.

Het besluit tot opzegging met onmiddellijke ingang van de Ledenovereenkomst berust op de volgende grondslagen:

● Artikel 5.1 sub e: er is mede door uw toedoen een onwerkbare situatie ontstaan binnen de vakgroep radiologie Heerlen. De verhoudingen binnen de vakgroep radiologie zijn duurzaam ontwricht en er is binnen de vakgroep geen basis voor verdere samenwerking. Herstel van de verhoudingen met een werkbare uitkomst valt niet te verwachten. Daarmee is er sprake van een onoplosbaar probleem. Het MSB constateert dat er sprake is van een gebrek aan samenwerking als bedoeld in artikel 5.1 sub e van de Ledenovereenkomst.

● Artikel 5.1 sub g: U heeft in de periode van 1 januari tot en met 31 mei 2017

concurrerende werkzaamheden verricht voor Rad-doc BV. U heeft daarvoor geen

toestemming van het MSB en Zuyderland gevraagd en gekregen. Daarmee handelt u in strijd met artikel 14.3 van de Ledenovereenkomst. Dat levert op grond van artikel 5.1 sub g een opzeggingsgrond op.

● Artikel 5.1 sub j: het MSB constateert dat achttien leden van de vakgroep geen vertrouwen in u hebben. Daarnaast acht het MSB het aannemelijk dat u betrokken bent (geweest) bij Rad-doc BV, en leidt uw opstelling in de discussie over dit onderwerp er mede toe dat het MSB het vertrouwen in u is kwijtgeraakt. Alle omstandigheden tezamen, zoals in deze brief besproken, leiden ertoe dat niet van het MSB kan worden verlangd de Ledenovereenkomst met u ongewijzigd in stand te houden.

Toelichting

Op basis van het voorgaande kan er wat ons betreft geen twijfel over bestaan dat er geen “goede verhouding in collegialiteit en teamgeest” in de vakgroep is en dat de verhoudingen duurzaam ontwricht zijn. Achttien collega’s hebben het vertrouwen in u opgezegd om redenen die het MSB begrijpelijk vindt. De voortdurende geschillen over Mitralis en uw houding bij - en na de vakgroepvorming maken dat uw collega’s niet meer met u willen samenwerken. Er is een langdurig samenwerkingsprobleem dat tenminste teruggaat tot 2014 en dat in elk geval mede door uw optreden is veroorzaakt. Ondanks vele pogingen daartoe blijkt dat niet opgelost te kunnen worden. Daarbij is in 2017 en 2018 een verdere escalatie van conflicten opgetreden waarvan het einde niet in zicht komt. Die conflicten hebben in het verleden er al toe geleid dat collega’s vertrokken, en het DB van de vakgroep schat in dat de conflicten wederom tot discontinuïteit bij collega’s gaan leiden. Terzake van die escalatie legt het MSB de schuld eenzijdig bij u. U bent procedures gestart met het oog op het frustreren van de uitvoering van een meerderheidsbesluit. Daarbij heeft u met de recente aansprakelijkstelling laten zien dat de strijd wat u betreft doorgaat. Die situatie kan niet langer voortduren en vereist nu ingrijpen door het MSB.

Het MSB ziet geen basis meer voor een goed functionerende vakgroep medische beeldvorming zolang u daarvan onderdeel uitmaakt. De Raad van Bestuur van Zuyderland onderschrijft dat en acht, met het MSB, ingrijpen noodzakelijk met het oog op de kwaliteit, veiligheid en continuïteit van patiëntenzorg. Deze omstandigheden leiden ertoe dat het MSB besluit de Ledenovereenkomst met u op te zeggen.

Gebrek aan vertrouwen bestaat tussen u en uw collega’s, maar ook tussen u en het MSB. Uw weigering om u uit te laten over uw betrokkenheid bij Rad-doc BV maakt dat het MSB geen vertrouwen heeft in uw inzet en loyaliteit richting het MSB bij de uitvoering van de opdracht. Het MSB heeft goede grond te vrezen dat u zich laat leiden door andere belangen zonder daarover openheid van zaken te willen geven en wil zichzelf en zijn opdrachtgever daar niet meer aan blootstellen.

Het MSB heeft uit meerdere bronnen vernomen dat u ten behoeve van werkzaamheden in Mitralis meerdere radiologen overeenkomsten heeft voorgehouden om via Rad-doc BV te gaan werken. Daarmee handelt u in strijd met het concurrentiebeding hetgeen eveneens een grond voor opzegging vormt. Dat is overigens niet de eerste keer dat u dat doet. U heeft een waarschuwing gekregen voor uw werkzaamheden als radioloog in Mitralis. Het MSB heeft voorts sterke aanwijzingen dat u ook betrokken bent geweest bij het ingediende handhavingsverzoek bij de NZa om handhavend op te treden jegens CZ. Voor dat handhavingsverzoek is Maverick advocaten ingeschakeld. In de facturen van Maverick advocaten komt uw naam meerdere keren voor.

Het MSB zegt de overeenkomst met onmiddellijke ingang op. Naar het oordeel van het MSB levert het belang van kwaliteit, veiligheid en continuïteit van de patiëntenzorg dringende redenen op om zulks te doen.

(…)

Uw belang bij inachtneming van de contractuele opzegtermijn van zes maanden legt het af tegen het belang van het MSB om tot een goed functionerende vakgroep te komen waar kwaliteit, veiligheid en continuïteit niet langer op het spel gezet worden met uw gedrag, de juridische procedures en aansprakelijkstellingen. Dat laatste rechtvaardigt een opzegging met onmiddellijke ingang. (…)”.

Het wettelijk kader

De Samenwerkingsovereenkomst is de overeenkomst tussen het MSB en Zuyderland die ertoe strekt dat het MSB in opdracht van Zuyderland medisch specialistische zorg levert. Krachtens artikel 2.1 van de Ledenovereenkomst gelden de verplichtingen uit de Samenwerkingsovereenkomst ook voor het Lid en de Medisch Specialist. Artikel 4A van de Samenwerkingsovereenkomst luidt:

“Het MSB en de Instelling verzorgen (…) binnen de Organisatorische Eenheid waarbinnen Leden werkzaam zijn de continuïteit van de desbetreffende patiëntenzorg. Naast afstemming inzake productie, kwaliteit, continuïteit en beschikbaarheid zal het MSB zorgdragen voor de goede verhouding in collegialiteit en teamgeest binnen de Operationele Eenheid.”

De opzeggingsgrond als bedoeld in artikel 5 lid 1 onder e van de Ledenovereenkomst

Waarschuwingsplicht?

Gebrek in de samenwerking mede door de medisch specialist?

Klachtplicht?

Inhoudelijke beoordeling van de opzeggingsgrond artikel 5.1 sub e Ledenovereenkomst

Zoals hiervoor overwogen is de kern van de opzegging door MSB van de Ledenovereenkomst op basis van deze opzeggingsgrond dat de verhoudingen binnen de vakgroep duurzaam zijn ontwricht en er binnen de vakgroep geen basis is voor verdere samenwerking. MSB heeft dit concreet onderbouwd met de brief van de ‘Sittardse’ leden van de fusievakgroep aan het bestuur van 8 februari 2018 (3.1.38). De stelling van [appellant] c.s. dat de Sittardse leden niet uit eigen wetenschap kunnen verklaren over de problemen binnen de vakgroep Heerlen en dat er binnen de fusievakgroep vanaf 1 augustus 2017 geen sprake is van onvoldoende samenwerking, ziet eraan voorbij dat in de loop van 2015 ook al is getracht tot een fusie van de vakgroepen Heerlen en Sittard te komen. In dat traject, dat uiteindelijk heeft geleid tot een praktisch samenwerkingsverband, is door het Sittardse deel ervaring opgedaan met de vakgroep Heerlen en [appellant] zelf. Een constructieve samenwerking is toen niet ervaren door de vakgroep Sittard, zo blijkt uit het mailbericht van [ persoon N] (3.1.11), terwijl ook na de vorming fusievakgroep geen goede samenwerking met [appellant] werd ervaren (3.1.35-3.1.36). Voorts steunt de opzegging op een brief van 20 februari 2018 van 18 leden van de fusievakgroep, waarin deze leden verklaren dat er een totaal verziekt werkklimaat heerst en er absoluut geen vertrouwen is in (onder meer) [appellant] (3.1.40). Daarbij komt ook gewicht toe aan de brief van [persoon Q] , voorzitter vakgroep medische beeldvorming, aan [persoon R] , voorzitter bestuur MSB Zuyderland, die een angstcultuur signaleert, mede toegeschreven aan de acties van [appellant] . Er is geen sprake van intercollegiaal overleg tussen [appellant] en [persoon C] en de rest van de vakgroep. Vanuit de fusievakgroep is aangegeven dat geen sprake meer is van een werkbare situatie en dat voor enkele leden uitval dreigt (3.1.41).

Naar het oordeel van het hof heeft het MSB hiermee voldoende onderbouwd dat er sprake is van een gebrek aan samenwerking als bedoeld in artikel 5.1 sub e van de Ledenovereenkomst. De verwijten slaan op het persoonlijk handelen van [appellant] en zijn voldoende concreet toegespitst op het functioneren van [appellant] . Van een optelsom van de verwijten gericht op [persoon C] , [appellant] en [persoon G] , zoals [appellant] c.s. heeft gesteld, is geen sprake. Dat het juridische conflict omtrent het besluit van de algemene vergadering van aandeelhouders van DCP om de aandelen Mitralis aan Zuyderland te verkopen een impact heeft gehad op de samenwerking binnen de vakgroep Heerlen en de fusievakgroep staat vast, maar het hof ziet onvoldoende aanknopingspunten voor de stelling van [appellant] c.s. dat de enige en werkelijke reden van de opzegging is gelegen in het niet instemmen door [appellant] c.s. met de verkoop van de aandelen. Het stond [appellant] c.s. uiteraard vrij het conflict omtrent de aandelen voor te leggen aan een rechter. Dit conflict heeft bijgedragen aan de uiteindelijke ontstane vertrouwensbreuk, maar is, gelet op de lange voorgeschiedenis van een vakgroep waarin het vertrouwen ernstig is verstoord en de moeizame totstandkoming van de fusievakgroep, niet de voornaamste oorzaak ervan.

De rol van MSB

Voor zover [appellant] c.s. zich met klachten heeft gericht tegen rov. 4.9 van het vonnis van de rechtbank, is het hof met de rechtbank van oordeel dat MSB de problemen tijdig heeft onderkend en daarop voldoende heeft gereageerd. Er is bij aanwijzing in 2015 een plan van aanpak opgelegd en in de daaropvolgende jaren is tot driemaal toe een externe voorzitter aangesteld. MSB heeft niet gehandeld in strijd met haar contractuele verplichtingen door de Ledenovereenkomst op te zeggen, terwijl die opzegging ook niet kan worden gekwalificeerd als naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar. MSB heeft voldoende onderzoek gedaan naar hetgeen naar voren is gekomen naar aanleiding van de aansprakelijkheidsstelling op 16 januari 2018 door onder andere [appellant] c.s. en heeft kennelijk de verhoudingen tussen de vakgroepleden als zo duurzaam verstoord ingeschat dat een poging tot herstel van het vertrouwen en/of het aanstellen van een mediator als kansloos werd gezien. Die inschatting is naar het oordeel van het hof niet onbegrijpelijk. Dat MSB mogelijk op eerdere momenten andere keuzes had kunnen maken en/of eerder tot opzegging had kunnen overgaan, betekent niet dat MSB niet meer gerechtigd zou zijn tot opzegging op 11 april 2018, welke opzegging thans door het hof wordt beoordeeld.

Gelet op de omvang van de vertrouwensbreuk kon MSB ook niet volstaan met minder vergaande maatregelen dan een opzegging van de Ledenovereenkomst. Voor zover [appellant] c.s. stelt dat MSB de procedures uit het vakgroepreglement, het ‘Reglement subtiele signalen’ en het ‘Conceptreglement Functioneringsvraag medisch specialist’ had moeten volgen, kan hij daarin niet worden gevolgd. Het vakgroepreglement regelt bevoegdheden van de vakgroep ten opzichte van een lid van de vakgroep. Het laat de bevoegdheden van MSB ten aanzien van de Ledenovereenkomst onverlet. Ten aanzien van het ‘Reglement subtiele signalen’ geldt dat daarvoor eerst melding bij de desbetreffende commissie moet zijn gedaan. Ook het ‘Conceptreglement Functioneringsaanvraag medisch specialist’ beperkt de bevoegdheden van MSB met betrekking tot de Ledenovereenkomst niet.

De rechtbank heeft ten aanzien van de onmiddellijke opzegging het volgende overwogen:

“(…) Voor MSB is het kritieke punt, waarop zij de escalatie van het conflict omtrent Mitralis niet langer kon tolereren, bereikt in de periode na het moment dat [appellant] , [persoon G] en [persoon C] de aansprakelijkstellingen verstuurden en nadat het overgrote deel van de leden van de fusievakgroep het vertrouwen in [appellant] opzegde (derhalve in de loop van februari 2018). De rechtbank acht zonder meer begrijpelijk dat MSB zo snel mogelijk aan deze situatie een definitief einde wilde maken, mede gezien de gevaren die bij een dergelijke situatie naar het oordeel van de rechtbank in ieder geval in potentie kunnen ontstaan voor de kwaliteit en veiligheid van de patiëntenzorg. De rechtbank kan hierbij in het midden laten of deze gevaren daadwerkelijk zijn ontstaan of daadwerkelijk zouden zijn ontstaan bij instandhouding van de ledenovereenkomst met [appellant] c.s. De situatie rechtvaardigde naar het oordeel van de rechtbank dan ook een onmiddellijke opzegging.”.

Artikel 6 lid 1 Mw verbiedt (onder meer) overeenkomsten tussen ondernemingen die ertoe strekken of ten gevolge hebben dat de mededinging op de Nederlandse markt of een deel daarvan wordt verhinderd, beperkt of vervalst. De begrippen ‘overeenkomst’ en ‘onderneming’ moeten worden uitgelegd overeenkomstig artikel 101 lid 1 van het Verdrag voor de Werking van de Europese Unie (VWEU). Ook overigens wordt de uitleg en toepassing van artikel 6 lid 1 Mw bepaald door (onder meer) de rechtspraak van het Hof van Justitie over de toepassing van artikel 101 lid 1 VWEU en de toepassing van het kartelverbod door en het beleid van de Europese Commissie. Door [appellant] c.s. is geen beroep gedaan op artikel 101, lid 1 VWEU. Nu niet is gebleken en ook de stellingen van partijen geen aanwijzingen bevatten dat aan de toepassingsvoorwaarden van artikel 101, lid 1, VWEU is voldaan (met name de voorwaarde: gevolgen voor de handel tussen lidstaten), is er voor het hof geen grond voor (ambtshalve) toepassing van die bepaling.

Overeenkomsten (of delen daarvan) die onder het verbod van artikel 6 lid 1 Mw vallen zijn van rechtswege nietig (artikel 6 lid 2 Mw). Het partijdebat is beperkt gebleven tot de toepassing van artikel 6 lid 1 Mw op het concurrentiebeding. Geen van partijen heeft zich op het standpunt gesteld dat de eventuele nietigheid van het concurrentiebeding leidt tot nietigheid van de (gehele) Ledenovereenkomst. Het hof beperkt de beoordeling derhalve tot (alleen) het concurrentiebeding.

Toepassingsvoorwaarden artikel 6 lid 1 Mw: onderneming en overeenkomst

Strekkingsbeding of gevolgbeperking

Noodzakelijk voor de coöperatie?