Uitspraken

Onderdeel I van het middel richt zich tegen het oordeel van het hof (in rov. 3.6.3) dat [verzoeker] niet erin is geslaagd zijn verzoek voldoende duidelijk en concreet te maken, en dat onvoldoende duidelijk zou zijn wat volgens [verzoeker] de aard en het beloop van de in te stellen vordering is en op welk feitelijk gebeuren het voorlopig getuigenverhoor betrekking zou moeten hebben. Het onderdeel klaagt dat het hof, in aanmerking nemende het door [verzoeker] gestelde, ofwel te hoge eisen heeft gesteld aan de stelplicht dan wel de beschikking onvoldoende heeft gemotiveerd, nu het hof bij dat oordeel onvoldoende inzicht heeft gegeven waarom [verzoeker] niet aan deze stelplicht heeft voldaan.

De verzoeker tot een voorlopig getuigenverhoor dient ingevolge art. 187 lid 3, aanhef en onder a en b, Rv in zijn verzoekschrift de aard en het beloop van de vordering te vermelden, alsmede de feiten of rechten die hij wil bewijzen. Dit dient hij te doen op zodanige wijze dat voor de rechter die op het verzoek moet beslissen, voor de rechter voor wie het verhoor zal worden gehouden, alsmede voor de wederpartij voldoende duidelijk is op welk feitelijk gebeuren het verhoor betrekking zal hebben. Niet is vereist dat de verzoeker al in het verzoekschrift nauwkeurig aangeeft welke feiten en stellingen hij aan zijn voorgenomen vordering ten grondslag wil leggen en omtrent welke feiten hij getuigen wil doen horen. Evenmin hoeft de verzoeker zich uit te laten over de precieze aard van de in te stellen vordering en, in voorkomend geval, de omvang van de geleden schade. Een voorlopig getuigenverhoor dient (in een geval als het onderhavige) nu juist ertoe degene die daarom verzoekt, in staat te stellen te beoordelen of het zinvol is een voorgenomen vordering in te stellen.2Bij het verzoek tot een voorlopig getuigenverhoor dient wel voldoende duidelijk, en dus ook concreet, te worden vermeld op welk feitelijk gebeuren het verhoor betrekking zal hebben. Voorts geldt dat, zo nodig, ook duidelijk dient te worden gemaakt waarom de te horen getuigen hierover (mogelijk) kunnen verklaren.3

Uit de stellingen die [verzoeker] in dit geding naar voren heeft gebracht, blijkt dat hij aanvankelijk aanspraak maakte op verkrijging door verjaring van het gehele terrein, dat naar aanleiding daarvan in november 2017 een afspraak is gemaakt met de Gemeente en met [verweerster 2] die inhield dat [verzoeker] zijn verjaringsaanspraak beperkte tot de spie grond, dat de wethouder van de Gemeente bij deze afspraak was betrokken en dat een ambtenaar van de Gemeente de afspraak over de spie grond heeft ingetekend op een kadastrale kaart, dat [verweerster 2] in het kader van die afspraak heeft toegezegd voor haar rekening de garagemuur te verplaatsen in die zin dat de spie grond hetzij als garage, hetzij als carport bij het pand van [verzoeker] kon worden betrokken, en dat [verzoeker] hierbij belang had omdat hij zijn auto in de huidige garage lastig kon parkeren door de naar binnenwijkende muur. [verzoeker] heeft deze stellingen onderbouwd met een afschrift van de kaart waarin naar zijn zeggen een ambtenaar van de Gemeente de spie grond in heeft getekend en met de brief van 15 november 2017 waarin de afspraken met [verweerster 2] zijn vastgelegd.

Gezien hetgeen hiervoor in 3.2 en 3.3 is overwogen, geeft het oordeel van het hof dat [verzoeker] niet erin is geslaagd zijn verzoek voldoende duidelijk en concreet te maken, en dat onvoldoende duidelijk is gemaakt wat volgens [verzoeker] de aard en het beloop van de in te stellen vordering is en op welk feitelijk gebeuren het voorlopig getuigenverhoor betrekking heeft, ofwel blijk van een onjuiste rechtsopvatting over de eisen die gesteld worden aan een verzoek tot een voorlopig getuigenverhoor, ofwel is het onvoldoende gemotiveerd nu het hof onvoldoende inzicht heeft gegeven waarom [verzoeker] niet aan de in dit kader te stellen eisen heeft voldaan. De klacht slaagt dus.

Opmerking verdient dat de omstandigheid dat het woningbouwproject al gereed is en nakoming van de gestelde afspraak daardoor blijvend onmogelijk zou zijn, in dit geval op zichzelf niet tot afwijzing van het verzoek tot een voorlopig getuigenverhoor kon leiden. Indien nakoming onmogelijk blijkt, kan [verzoeker] aanspraak maken op schadevergoeding indien aan de vereisten daarvoor is voldaan.

Onderdeel II klaagt dat onbegrijpelijk is het oordeel van het hof (in rov. 3.6.3) dat het huidige belang van [verzoeker] onduidelijk is gebleven, mede nu hij niet nader heeft willen toelichten of de spie grond betrokken is bij de koopovereenkomst met de derde.

Ook deze klacht slaagt. [verzoeker] heeft gesteld dat hij zijn pand inclusief de spie grond heeft verkocht aan de derde en dat die derde aanspraak maakt op het pand inclusief de spie grond. Uit de tekst van de koopovereenkomst uit juli 2019 blijkt dat de benedenwoning is verkocht met een perceel. Deze omschrijving kan mede betrekking hebben op de spie grond, zodat niet is uitgesloten dat [verzoeker] , naar hij stelt, bij de verkoop van het pand ook de spie grond heeft verkocht. [verzoeker] heeft in dat geval belang erbij dat hij de spie grond kan leveren aan de derde. Ook als de spie grond niet deel zou uitmaken van de koopovereenkomst heeft [verzoeker] belang bij de vordering die hij ten grondslag legt aan het verzoek tot een voorlopig getuigenverhoor. Die vordering strekt immers ertoe dat hij aanspraak heeft op de spie grond. Hiervoor in 3.5 is overwogen dat die aanspraak in een voorkomend geval ook een grondslag kan bieden voor een aanspraak op schadevergoeding van [verzoeker] .

Onderdeel III slaagt voor zover de daarin verwoorde klacht voortbouwt op onderdeel I.