Uitspraken

In cassatie kan van het volgende worden uitgegaan.

(i) De Gemeente heeft met Geveke Ontwikkeling B.V. (hierna: Geveke) een exploitatieovereenkomst gesloten, uit hoofde waarvan de Gemeente en Geveke gezamenlijk gronden zouden exploiteren ten behoeve van een nieuwbouwproject. De Gemeente en Geveke hebben de economische eigendom van die gronden ingebracht in de gezamenlijke exploitatie.

(ii) De Gemeente heeft zestien kavels verkocht.

(iii) In opdracht van de Gemeente hebben de notarissen de leveringsakten met betrekking tot deze kavels gepasseerd.

(iv) Bij het passeren van de akten hebben de notarissen over het hoofd gezien dat niet de Gemeente maar Geveke eigenaar van deze kavels was en dat daarop nog een hypotheekrecht rustte ten gunste van FGH Bank (hierna: de beroepsfout).

(v) De Gemeente heeft vervolgens gezocht naar een manier om de kopers van de desbetreffende kavels alsnog eigenaar te laten worden, zonder een nog op de kavels rustend hypotheekrecht van FGH Bank.

(vi) Dit is uiteindelijk gelukt, na een vaststellingsovereenkomst, doordat Geveke al haar (rechten op) gronden in het project heeft geleverd aan de Gemeente en het hypotheekrecht van FGH Bank op de kavels is doorgehaald.

(vii) De Gemeente heeft de notarissen aansprakelijk gesteld voor de schade als gevolg van de beroepsfout.

“Met grief VI in principaal hoger beroep komt de gemeente op tegen het oordeel van de rechtbank dat de gemeente de door haar gevorderde interne kosten onvoldoende heeft onderbouwd en dat aan bewijslevering niet wordt toegekomen. De gemeente wijst erop dat zij (al in eerste aanleg) een urenverantwoording van de betrokken medewerkers van de Kompanjie B.V. heeft overgelegd, evenals een schriftelijke verklaring van een gemeenteambtenaar dat de genoemde kosten zijn voldaan via de Gemeenschappelijke Regeling van de gemeente. Het hof begrijpt dat met de Gemeenschappelijke Regeling twee gemeentes, waaronder de gemeente, uit oogpunt van kostenbesparing en efficiëntie hun ambtelijk apparaat hebben samengevoegd, waardoor deze voor twee gemeentes wordt ingezet. De mensen en de taken zijn er en de financiering door de twee gemeenten van hun ‘externe’ organisatie is ook een gegeven. Voor het kunnen vorderen van vergoeding van interne kosten is bepalend of de gemeente meer of andere (interne) kosten heeft moeten [maken] door de fout van de notarissen. En dat is niet uitgewerkt. Het feit dat het reeds in dienst zijnde personeel werkzaamheden uitvoert, is daarvoor onvoldoende. Grief VI faalt eveneens.”