Uitspraken

Aan belanghebbende is een aanslag leges opgelegd van € 15,60 voor het maken van kopieën van door hem opgevraagde stukken. Het daartegen gerichte bezwaarschrift is door de heffingsambtenaar ontvangen op 22 augustus 2019. Bij uitspraak op bezwaar van 5 november 2020 is de aanslag gehandhaafd.

De Rechtbank heeft bij uitspraak van 28 september 2021 het beroep van belanghebbende ongegrond verklaard en diens verzoek om vergoeding van immateriële schade wegens overschrijding van de redelijke termijn afgewezen.

Voor het Hof was onder meer in geschil of aan belanghebbende een vergoeding van immateriële schade diende te worden toegekend wegens overschrijding van de redelijke termijn.

Het Hof heeft vastgesteld dat de redelijke termijn voor berechting van de zaak in eerste aanleg met iets meer dan een maand is overschreden. Het Hof heeft daarin echter geen aanleiding gezien om een schadevergoeding toe te kennen.

Het Hof heeft daartoe onder verwijzing naar het arrest van de Hoge Raad van 24 februari 2017, ECLI:NL:HR:2017:292, overwogen dat in het geval dat een geschil betrekking heeft op een zeer gering financieel belang, zijnde niet hoger dan € 15, geen aanleiding bestaat om uit te gaan van de veronderstelling dat de duur van de procedure spanning en frustratie bij de belanghebbende heeft veroorzaakt.

Het Hof is vervolgens onder verwijzing naar het tijdsverloop sinds de vaststelling van de grens in 2017 en de daarmee gepaard gaande prijsontwikkelingen, tot de slotsom gekomen dat in dit geval, waar het geschil ziet op een bedrag van € 15,60, sprake is van een gering financieel belang, zodat er geen reden is voor vergoeding van immateriële schade.

De Hoge Raad ziet geen aanleiding voor een veroordeling in de kosten van het geding in cassatie en veroordeelt de heffingsambtenaar in de kosten van het geding voor het Hof.

Voor zover belanghebbende is vertegenwoordigd of bijgestaan door zijn zoon, heeft de Hoge Raad daarbij in aanmerking genomen dat die zoon zich in deze procedure niet heeft gepresenteerd als beroepsmatig optredende rechtsbijstandverlener, bijvoorbeeld als belastingadviseur.4 De stukken van het geding bevatten ook overigens geen aanwijzingen dat hij als zodanig is opgetreden. De enkele omstandigheid dat hij het beroepschrift in cassatie heeft ondertekend op het briefpapier van het advocatenkantoor van zijn vader, waarop hij niet als advocaat of anderszins is vermeld, is onvoldoende om aan te nemen dat hij daarmee beroepsmatig rechtsbijstand heeft verleend.

Wel kan een proceskostenvergoeding wegens beroepsmatig verleende rechtsbijstand worden toegekend voor de indiening van het hogerberoepschrift bij het Hof door een advocaat. Ook wordt aan belanghebbende een vergoeding toegekend voor de reiskosten en verletkosten in verband met het bijwonen van de zitting van het Hof. Op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht worden de reiskosten vergoed van € 37,91 en de verletkosten voor drie uren à € 103 per uur, tezamen € 346,91.