Herziening. Faillissementsfraude in vastgoedmarkt. Medeplegen bedrieglijke bankbreuk (meermalen gepleegd) in faillissementen van vennootschap (holding) van vader van verdachte en van vader in privé (art. 341.a (oud) Sr), in geval van faillissement ter bedrieglijke verkorting van rechten van schuldeisers enig goed aan boedel onttrekken (art. 344.1 (oud) Sr) en (feitelijk leiding geven aan) schuldwitwassen (door rechtspersoon) (meermalen gepleegd) (art. 420quater.1.b Sr). 1. Aangevoerd wordt dat met uitspraak in ontnemingszaak, waarin hof de vordering tot ontneming van w.v.v. heeft afgewezen, bewezenverklaringen zijn uitgesproken die niet overeen zijn te brengen, art. 457.1.a Sv. 2. Aangevoerd wordt dat uit uitspraak in ontnemingszaak volgt dat benadelingsbedrag aanzienlijk lager is dan waar in strafrechtelijke procedure vanuit is gegaan en dat hof, zou het bekend zijn geweest met dit bedrag, lagere straf aan aanvrager zou hebben opgelegd, art. 457.1.c Sv.
Ad 1. Oordeel in ontnemingszaak kan niet worden aangemerkt als ‘bewezenverklaring’ a.b.i. art. 457.1.a Sv.
Ad 2. Daarmee wordt miskend dat onder ‘minder zware strafbepaling’ a.b.i. art. 457.1.c Sv moet worden verstaan strafbepaling met minder zware strafbedreiging. Oplegging door rechter van andere (minder zware) sanctie of achterwege laten van oplegging van sanctie valt daar niet onder.
Afwijzing aanvraag. Vervolg op HR:2024:1285 (herziening) en HR:2024:806 (strafzaak).
op een aanvraag tot herziening van een in kracht van gewijsde gegaan arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 2 december 2022, nummer 21-006932-16, ingediend door M.M. van der Marel, advocaat in Eindhoven,
namens
[aanvrager] ,
geboren in [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1982,
hierna: de aanvrager.
1 De uitspraak waarvan herziening is gevraagd
Het hof heeft in hoger beroep – met vernietiging van een vonnis van de rechtbank Overijssel van 16 december 2016 – de aanvrager veroordeeld voor 1. “medeplegen van bedrieglijke bankbreuk” en “in het geval van faillissement of in het vooruitzicht daarvan, terwijl dat faillissement is gevolgd, ter bedrieglijke verkorting van de rechten der schuldeisers, enig goed aan de boedel onttrekken”, 2. “medeplegen van bedrieglijke bankbreuk, meermalen gepleegd” en 3. “schuldwitwassen, meermalen gepleegd” en “schuldwitwassen, begaan door een rechtspersoon, terwijl verdachte daaraan feitelijke leiding heeft gegeven” tot een gevangenisstraf van achttien maanden.
2 Eerdere herzieningsaanvraag
De aanvrager heeft eerder herziening gevraagd van voormelde veroordeling. Die aanvraag is door de Hoge Raad bij arrest van 24 september 2024, ECLI:NL:HR:2024:1285 afgewezen.
3 De aanvraag tot herziening
3.1
De aanvraag tot herziening is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.
3.2
In de aanvraag wordt een beroep gedaan op een uitspraak in een ontnemingszaak tegen de aanvrager van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 12 maart 2025, ECLI:NL:GHARL:2025:1351 waarin het hof de vordering tot ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel heeft afgewezen.
4 Beoordeling van de aanvraag
4.1
Volgens artikel 457 lid 1, aanhef en onder a, van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv) kan herziening plaatsvinden op grond van de omstandigheid dat bij verschillende arresten of vonnissen die onherroepelijk zijn geworden of bij verstek zijn gewezen, bewezenverklaringen zijn uitgesproken die niet overeen zijn te brengen. Daarnaast kan, voor zover hier van belang, volgens artikel 457 lid 1, aanhef en onder c, Sv herziening plaatsvinden op grond van een met stukken onderbouwd gegeven dat bij het onderzoek op de terechtzitting aan de rechter niet bekend was en dat het ernstige vermoeden wekt dat, als dit gegeven bekend zou zijn geweest, het onderzoek van de zaak zou hebben geleid hetzij tot een vrijspraak van de gewezen verdachte, hetzij tot een ontslag van alle rechtsvervolging, hetzij tot de niet-ontvankelijkverklaring van het openbaar ministerie, hetzij tot de toepassing van een minder zware strafbepaling.
4.2
Voor zover de aanvraag een beroep doet op de in artikel 457 lid 1, aanhef en onder a, Sv omschreven herzieningsgrond, kan zij niet slagen omdat zich hier niet voordoet het geval dat bij verschillende uitspraken bewezenverklaringen zijn uitgesproken die niet zijn overeen te brengen. Het oordeel in een ontnemingszaak – ongeacht of dat strekt tot toe- of afwijzing van de vordering – kan niet worden aangemerkt als een ‘bewezenverklaring’ als bedoeld in artikel 457 lid 1, aanhef en onder a, Sv.
4.3
De aanvraag kan ook niet slagen voor zover wordt aangevoerd dat het hof een lagere straf aan de aanvrager zou hebben opgelegd als het hof zou hebben kennisgenomen van de onder 3.2 vermelde uitspraak in de ontnemingszaak tegen de aanvrager. In de aanvraag wordt miskend dat onder ‘een minder zware strafbepaling’ in de zin van artikel 457 lid 1, aanhef en onder c, Sv moet worden verstaan een strafbepaling met een minder zware strafbedreiging. De oplegging door de rechter van een andere (minder zware) sanctie of het achterwege laten van de oplegging van een sanctie valt daar niet onder.
4.4
De aanvraag is kennelijk ongegrond.
5 Beslissing
De Hoge Raad wijst de aanvraag tot herziening af.
Dit arrest is gewezen door de raadsheer A.L.J. van Strien als voorzitter, en de raadsheren T.B. Trotman en R. Kuiper, in bijzijn van de waarnemend griffier E. Schnetz, en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 27 mei 2025.
De gegevens worden opgehaald
Hulp bij zoeken
Er is een uitgebreide handleiding beschikbaar voor het zoeken naar uitspraken, met onder andere uitleg over:
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
