Uitspraken

Dit is een betwistingsprocedure als bedoeld in artikel 477a lid 2 Rv, waarin Huntington de door Bopec als derde onder wie beslag is gelegd afgelegde verklaring wordt betwist. Bopec is nadat een datum voor vonnis was bepaald in staat van faillissement verklaard. Voor de beoordeling van dit geschil heeft dat geen gevolgen.

Bopec heeft zich in de eerste plaats beroepen op een aantal fouten bij de beslaglegging. Zij wijst er op dat aan het beslag waarop Huntington haar vorderingen in dit geding baseert op 5 april 2019 een ander beslag is voorafgegaan. Dat eerste beslag werd in het proces-verbaal van beslaglegging aangeduid als een ‘aandelenbeslag’ (op olie). De opmerkingen van Bopec over dat beslag kunnen buiten beschouwing blijven, omdat dat eerste beslag niet aan de vorderingen van Huntington ten grondslag wordt gelegd.

Het door Bopec gesignaleerde gebrek in het gecorrigeerde, tweede conservatoir beslag hiervoor genoemd onder 2 b), kan niet leiden tot haar gevolgtrekking dat dit tweede beslag en de omzetting daarvan op 10 juli 2019 in een executoriaal beslag nietig zijn. Bopec stelt dat een aanzegging als bedoeld in artikel 475 lid 3 Rv ontbreekt. Artikel 475 Rv kent echter (anders dan in Europees Nederland) geen derde lid. Een bevel aan de derde als bedoeld in artikel 475 lid 1 om het verschuldigde of de zaken onder zich te houden op straffe van onwaarde van elke in weerwil van het beslag gedane betaling of afgifte wordt bij conservatoir derdenbeslag niet voorgeschreven. Bovendien heeft het ontbreken van een dergelijk bevel voor Bopec geen nadelige gevolgen gehad.

Bopec stelt voorts dat de door Huntington in dit geding betwiste verklaring niet op het tweede beslag zag (het conservatoir derdenbeslag op de olie), maar op het eerste beslag (aandelenbeslag). Die stelling zal worden gepasseerd. Nu Bopec, zoals zij zelf ook stelt, haar verklaring derdenbeslag op 8 april 2019 en 12 augustus 2019 nogmaals aan de deurwaarder heeft afgegeven, moet deze verklaring (mede) worden gezien als een verklaring naar aanleiding van het tweede, gecorrigeerde beslag. Huntington heeft deze verklaring als zodanig mogen beschouwen.

Huntington betwist de juistheid van de door Bopec afgegeven verklaring derdenbeslag. Volgens Huntington geldt primair dat de bij Bopec opgeslagen olie in eigendom toebehoort aan Venezuela, waarbij PDVSA (slechts) als agent voor Venezuela optreedt. De olie is volgens Huntington bestemd om door PDVSA, als agent voor Venezuela, te worden geleverd aan China. Subsidiair stelt Huntington met verwijzing naar door haar overgelegde rechtskundige adviezen dat beoordeeld naar het recht van Venezuela als de lex societatis, PDSVA moet worden vereenzelvigd met haar aandeelhouder Venezuela. Meer subsidiair komt PDVSA volgens Huntington geen beroep toe op haar vermeende juridische zelfstandigheid, omdat dit kwalificeert als misbruik van bevoegdheid.

Bopec heeft haar verklaring dat tussen haar en Venezuela geen rechtsverhouding bestaat op grond waarvan zij iets aan Venezuela verschuldigd is in dit geding onderbouwd met een cognossement (productie 5 Bopec) en met verwijzing naar het Warehousing and Throughput Agreement van 2002 (productie 18 Huntington). In het cognossement is PDVSA Petróleo S.A. (en niet: Venezuela) vermeld als geconsigneerde van de betreffende lading ‘fuel oil slurry isla’ met als haven van bestemming Bonaire. Het Agreement vermeldt PDVSA Petróleo (en niet: Venezuela) als de opdrachtgever van Bopec met betrekking tot de opslag van olieproducten.

Naar het oordeel van het gerecht heeft Bopec haar verklaring voldoende onderbouwd en kan die verklaring de betwisting door Huntington weerstaan. De stellingen van Huntington zien niet op de rechtsbetrekking van Bopec met haar opdrachtgever, maar op de vraag of een ander dan de opdrachtgever als de eigenaar van de bij Bopec opgeslagen olie moet hebben te gelden. Huntington ‘overvraagt’ Bopec als derde onder wie beslag is gelegd door van Bopec te verlangen dat zij Huntington volgt - en in die zin haar verklaring aanpast - in de stelling dat niet de opdrachtgever van Bopec maar een ander (Venezuela) eigenaar is van de olie op grond van leerstukken (naar vreemd recht) als vereenzelviging en misbruik (niet door Bopec zelf) van identiteitsverschil. Bopec stelt zich - naast haar inhoudelijke betwisting van de desbetreffende stellingen van Huntington - op goede grond op het standpunt dat dit een debat zou moeten zijn dat Huntington met de (vermeend) eigenaren van de olie voert (PDVSA Petróleo, PDVSA, Venezuela), niet met een bewaarder als Bopec. De verplichting van Bopec strekt blijkens artikel 476a lid 2 sub a Rv tot opgave ‘of hij al dan niet iets aan de geëxecuteerde verschuldigd is of uit een ten tijde van het beslag reeds bestaande rechtsverhouding zal worden, dan wel of hij al dan niet iets voor deze onder zich heeft’. Van die verplichting heeft Bopec zich gekweten. Ook indien zou worden aangenomen dat Venezuela als eigenaar van de olie moet worden aangemerkt - al dan niet op een van de door Huntington gestelde gronden - dan doet dat aan de juistheid van de verklaring van Bopec niet af. Bopec heeft ook dan geen rechtsverhouding met Venezuela op grond waarvan zij Venezuela iets verschuldigd is en heeft ook dan niets voor (niet: ‘van’) Venezuela onder zich.

Voor zover het door Huntington gelegde beslag mede was bedoeld als een beslag op roerende zaken ex artikel 439 e.v. Rv (het hiervoor onder 2 b bedoelde proces-verbaal duidt daarop), vloeien daaruit voor Bopec geen verklaringsverplichtingen voort.

Op grond van het voorgaande wordt de betwisting door Huntington van Bopecs verklaring verworpen. Daaruit volgt al dat ook de vorderingen sub ii. en iii. van Huntington niet kunnen slagen. Ten aanzien van de gevraagde benoeming van een bewaarder (vordering sub ii.) geldt daarnaast dat het belang daarbij niet valt in te zien, nu blijkens het proces-verbaal van beslaglegging reeds een bewaarder is benoemd. Wat precies wordt beoogd met de vordering sub iii. dat Bopec haar opslagkosten niet bij Huntington in rekening kan brengen, is niet duidelijk geworden. Als Bopec kosten heeft gemaakt voor de opslag van de olie, kan zij die naar het zich laat aanzien tegenwerpen aan eenieder, onder wie de beweerdelijk rechthebbende(n) op de olie.

Op grond van hetgeen hiervoor onder 4.2 en 4.3 is overwogen, zullen de reconventionele vorderingen van Bopec worden afgewezen.

Op de voet van artikel 60 Rv zal over de proceskosten worden beslist als hierna omschreven.