Uitspraken

Uit het dossier blijkt het volgende.

Op 21 juli 2020 kwam bij de politie een melding binnen van mogelijk seksueel misbruik door verzoeker van een minderjarige op een kinderdagverblijf. Er werd geen aangifte gedaan maar verzoeker werd door zijn werkgever wel uitgenodigd om, in bijzijn van twee leidinggevenden, in gesprek te gaan met de moeder van de desbetreffende minderjarige over de melding. De moeder van de minderjarige had zich tijdens dat gesprek onaangenaam naar verzoeker opgesteld en gedreigd in de openbaarheid te zullen treden. Verzoeker heeft verklaard werkzaam te zijn in de kinderopvang als pedagogisch werker en niet te weten waar ze het over hadden of waar het verhaal vandaan kwam.

Verzoeker heeft direct contact gezocht met de zedenrecherche, die hem adviseerde eerst juridische bijstand te zoeken alvorens als getuige door de politie te worden gehoord. Verzoeker heeft vervolgens zijn raadsman in de arm genomen.

Op 3 augustus 2020 is verzoeker in het bijzijn van zijn raadsman door twee zedenrechercheurs als getuige gehoord over zijn mogelijke betrokkenheid in de zaak. De volgende dag is er contact geweest tussen de raadsman en de recherche over een mogelijk sepot en over de sepotcode. De recherche heeft de raadsman op 4 augustus 2020 geantwoord dat het met de officier van justitie is besproken en dat het sepotcode 01 zou worden, ‘ten onrechte als verdachte aangemerkt’.

Omdat verzoeker niet als verdachte is gehoord, maar als getuige, is er geen sepotbeslissing gevolgd.

Ontvankelijkheid

Indien de zaak tegen een verdachte eindigt zonder oplegging van straf of maatregel en zonder dat toepassing is gegeven aan artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht kan op verzoek van de gewezen verdachte op grond van artikel 530 lid 2 Sv, aan hem, uit ’s Rijks kas een vergoeding worden toegekend voor de schade, die hij ten gevolge van tijdverzuim door de vervolging en de behandeling der zaak ter terechtzitting werkelijk heeft geleden, alsmede in de kosten van een raadsman.

Naar het oordeel van de rechtbank schuurt het verhoor van verzoeker en de aanloop daar naar toe dicht tegen een verdachteverhoor aan. Het ging om een beschuldiging van een zedendelict, waarbij verzoeker de enige was tegen wie de verdenking was gericht en hij werkzaam was in de kinderopvang. Daarbij was door de politie aan verzoeker te kennen gegeven dat hij er goed aan deed juridische bijstand te zoeken alvorens door hen te worden verhoord.

Onder deze omstandigheden is de rechtbank van oordeel dat de verdenking tegen verzoeker als een “zaak” in de zin van artikel 530 Sv kan worden aangemerkt. Het enkele feit dat verzoeker als “getuige” is gehoord maakt dat niet anders.

Het verzoek kan slechts worden ingediend binnen drie maanden na de beëindiging van de zaak. De rechtbank gaat daarbij uit van 4 augustus 2020, de datum dat een eventuele sepotcode is medegedeeld door de recherche.

Het verzoek is tijdig ingediend.

Inhoudelijk

De rechtbank acht, alle omstandigheden in aanmerking genomen, gronden van billijkheid aanwezig een vergoeding toe te kennen voor de kosten van de raadsman. De opgegeven kosten worden gestaafd door de overgelegde urenspecificatie en declaratie. De gevraagde vergoeding zal dan ook worden toegekend.

De rechtbank zal voor het opmaken, indienen en behandelen van het verzoekschrift de standaardvergoeding toekennen.

De rechtbank komt tot de volgende beslissing.