Uitspraken

Het geschil van partijen ziet met name op de vraag of het vestigen van een groep 3 op de eerste verdieping van het schoolgebouw onzorgvuldig was gezien de aanwezigheid van een trap met een trapleuning en een trapgat. Volgens Ditzo levert het inrichten van de school op die wijze reeds onrechtmatigheid op.

Ditzo stelt kort weergegeven dat de trap met trapleuning en het aanwezige trapgat een onverantwoord risico met zich brengt. De aantrekkingskracht van het afglijden van de leuning van de trap op 6-7 jarige kinderen is algemeen bekend. Een groep 3 had niet op de eerste verdieping van het schoolgebouw gehuisvest mogen worden. De leerlingen van de school met een kapstok op de vide moeten de trap vaak betreden, hetgeen extra uitnodigt om van de trapleuning te glijden. Relevant is daarbij dat het aanwezige trapgat een val van 4 tot 6 meter mogelijk maakt. Een dergelijke val kan tot ernstige gevolgen leiden. De school had daarmee rekening moeten houden.

Volgens Amstelwijs is het gebruikelijk dat basisscholen worden gehuisvest in gebouwen met meerdere verdiepingen en ook dat een groep 3 op de eerste verdieping is gevestigd. De school heeft diverse schoolregels waaronder het niet rennen op de trap en het niet glijden van de trapleuning. Die regels zijn bekend bij de leerlingen. Van leerlingen in de leeftijd van [minderjarige] mag je verwachten dat zij op normale wijze de trap afgaan en dat zij niet op of over de leuning klimmen. Het ongeval was niet voorzienbaar. Van een situatie waarin leerlingen vaker probeerden van de trapleuning te glijden, was evenmin sprake.

Ter beoordeling ligt voor of de school heeft gehandeld in strijd met de zorgvuldigheid die van een school mag worden verwacht en daarmee onrechtmatig heeft gehandeld (artikel 6:162 BW). Daarbij gaat het om de vraag of sprake is van gevaarzetting, ofwel of sprake is van de situatie dat iemand voor een ander een gevaar in het leven roept wat in de gegeven omstandigheid onrechtmatig is jegens die ander. De enkele mogelijkheid dat een gedraging tot schade leidt, maakt die gedraging nog niet onrechtmatig. Dat is enkel zo indien de mate van waarschijnlijkheid van schade als gevolg van dat gedrag zo groot is dat de betrokkene zich naar maatstaven van zorgvuldigheid daarvan had moeten onthouden. Daarbij dient rekening te worden gehouden met de mate van waarschijnlijkheid dat de vereiste oplettendheid en voorzichtigheid niet in acht wordt genomen, maar ook op de hoegrootheid van de kans dat daaruit ongevallen ontstaan, op de ernst die de gevolgen daarvan kunnen hebben, en op de mate van bezwaarlijkheid van het nemen van veiligheidsmaatregelen (de zogeheten Kelderluik-criteria).

Het gaat aldus om de vraag of Amstelwijs in strijd met genoemde zorgvuldigheid heeft gehandeld door een groep 3 van [naam school] , met leerlingen van 6/7 jaar oud, op de eerste verdieping van het schoolgebouw te huisvesten waardoor deze leerlingen gebruik moesten maken van de trap. Daarbij is van belang in hoeverre voorzienbaar was dat een leerling van groep 3 op de trapleuning zou klimmen. De aanwezigheid van een trap met een trapleuning en een trapgat brengt in zijn algemeenheid niet mee dat van een gevaarzettende situatie sprake is. Trappen komen veelvuldig voor in woningen en (openbare) gebouwen, waaronder gebouwen waarin scholen zijn gehuisvest. Kinderen zijn doorgaans al op jonge leeftijd goed bekend met (het gebruik van) trappen. Kinderen van 6/7 jaar kunnen zelfstandig een trap op en af gaan. Van kinderen met die leeftijd kan en mag worden verwacht dat zij weten waarvoor een trapleuning is bedoeld, dat zij inzien dat zij niet mogen klimmen op een trapleuning en dat dit gevaarlijk is. De aanwezigheid van een trapgat maakt dat niet anders. Niet is gesteld of gebleken dat de trap in het schoolgebouw wezenlijk anders was dan andere trappen of dat leerdelingen op enige wijze werden uitgenodigd om op de trapleuning te klimmen. Verder is niet concreet weersproken dat de door de school uitgedragen schoolregels leerlingen aansporen tot voorzichtigheid. Dit alles maakt dat voor Amstelwijs niet in zodanige mate voorzienbaar was dat een leerling op de trapleuning zou klimmen dat van een gevaarzettende situatie sprake was als in de hierboven bedoelde zin. Dat leerlingen toch de trapleuning beklimmen is niet uitgesloten, maar een school hoeft een leerling niet te behoeden voor elk risico. Het enkele feit dat een risico bestaat, leidt aldus nog niet tot onrechtmatigheid. Dit alles betekent dat Amstelwijs met het vestigen van een groep 3 op de eerste verdieping van het schoolgebouw op zichzelf niet onrechtmatig heeft gehandeld jegens Ditzo.

Het voorgaande zou anders zijn als de school signalen zou hebben ontvangen van een gevaarlijke situatie. Niet is gesteld of gebleken dat uitlatingen of gedragingen van [minderjarige] daartoe enige aanleiding gaven. Indien door (andere) leerlingen van de trapleuning werd gegleden of bekend was dat zij dat van plan waren, had van de school verwacht mogen worden dat zij daarop zou hebben gehandeld. Tijdens de mondelinge behandeling heeft de directeur van de school echter toegelicht dat nog nooit een leerling de trapleuning had beklommen. Het klimmen op de leuning was ook geen onderwerp dat speelde: leerlingen wisten dat dat niet mocht, aldus de directeur. Ditzo heeft daartegenover niet concreet toegelicht dat vaker op de trapleuning werd geklommen. De verklaring van de moeder van [minderjarige] dat [minderjarige] tegen haar heeft gezegd dat het vaker voorkwam dat leerlingen van de trapleuning wilden glijden, is onvoldoende specifiek en wordt niet ondersteund door andere verklaringen. Wel staat vast dat één leerling, vóór de val van [minderjarige] , een keer van de trapleuning wilde gaan glijden maar dat hij tijdig is tegengehouden. Dit ene incident is onvoldoende om te concluderen dat de school vanaf dat moment ernstig rekening moest houden met de mogelijkheid dat de trapleuning zou worden beklommen door een leerling zodat de school maatregelen had moeten nemen.

De aansprakelijkheid van Amstelwijs stuit op het voorgaande af. Ditzo heeft aan de vordering ook ten grondslag gelegd dat onzorgvuldig is gehandeld doordat op het moment van het ongeval door de leerkracht van de groep van [minderjarige] geen toezicht is gehouden op de kinderen die de trap af moesten gaan om hun spullen te pakken. De wijze waarop de school het houden van toezicht heeft vormgegeven, acht de rechtbank niet onzorgvuldig. Daarbij speelt mee dat een ongeval zoals dat met [minderjarige] heeft plaatsgevonden niet in die mate voorzienbaar was dat de leerkracht ten allen tijde hoefde te letten op de leerlingen die op de trap waren.

De vorderingen worden afgewezen.

Ditzo wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de proceskosten, aan de zijde van Amstelwijs tot op heden begroot op:

• -

  griffierecht € 2.042,00

• -

  salaris advocaat € 2.228,00 (2 punten x tarief € 1.114,-)

Totaal € 4.270,00

De nakosten worden ambtshalve toegewezen op de wijze zoals in de beslissing vermeld.