Uitspraken

De rechtbank acht niet bewezen wat onder feit 6 is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken. De aangeefster [slachtoffer 3] heeft verklaard dat haar portemonnee uit haar handtas is weggenomen. Zij heeft een signalement doorgegeven van de dader en zegt tegen de ter plaatse gekomen verbalisanten dat het één van de jongens betreft die ongeveer 50 meter verderop staat, aangezien één van hen dezelfde kleding draagt als de dader, namelijk een broek met een witte band op de zijkanten. De jongens zijn staande gehouden en later aangehouden. Verdachte behoorde echter niet tot dit groepje en aldus is verdachte niet door de aangeefster herkend. Ook wanneer de stills van de lift aan haar worden getoond, vindt geen herkenning van verdachte plaats, maar wijst zij een ander aan.

De rechtbank constateert dat de aangeefster dus een ander signalement heeft doorgegeven van degene die haar portemonnee zou hebben gestolen. Naar het oordeel van de rechtbank is daarmee onvoldoende duidelijk geworden dat verdachte desondanks degene is geweest die in de kamer van [slachtoffer 3] is geweest en haar portemonnee heeft weggenomen. Dat zich DNA van verdachte in haar handtas bevond, wordt door verdachte niet ontkend, aangezien hij verklaard heeft dat hij wel in de handtas heeft gegraaid, maar dat hij niets heeft aangetroffen. Al met al bevat het dossier onvoldoende aanknopingspunten om tot een bewezenverklaring voor dit feit te komen, zodat verdachte hiervan zal worden vrijgesproken.

De rechtbank acht feit 1 (de diefstal met geweld van [slachtoffer 1] ) bewezen. [slachtoffer 1] heeft kort na het incident een verklaring afgelegd tegenover de politie, waaruit blijkt dat zij in het Mercure hotel in Amsterdam verbleef, dat een man naar haar kamer kwam en dat haar telefoon door deze man is meegenomen, onder bedreiging van een vuurwapen. Hij heeft het vuurwapen doorgeladen en haar patronen laten zien. Er heeft vervolgens een worsteling plaatsgevonden, waarbij het wapen af is gegaan. Tegen een hotelmedewerker genaamd [naam medewerker] heeft [slachtoffer 1] , die op dat moment erg overstuur was, ook direct gezegd dat haar telefoon is weggenomen.

Verdachte heeft ter terechtzitting bekend dat hij naar de hotelkamer van [slachtoffer 1] is gegaan met het oogmerk om haar geld afhandig te maken. Hij zou hier door iemand anders naartoe zijn gereden en moest de klus uitvoeren om zijn schulden af te betalen. Hij heeft verklaard dat hij een vuurwapen bij zich had en dat er een worsteling is geweest, maar dat hij na de worsteling is vertrokken zonder iets mee te nemen.

De rechtbank acht bewezen dat verdachte de telefoon van [slachtoffer 1] heeft gestolen. Zij heeft dit direct tegen een medewerker van het hotel gezegd en ook tegen de politie. De rechtbank acht de verklaring van verdachte op dit punt niet aannemelijk, mede omdat hij ten aanzien van elk feit heeft verklaard dat hij niets heeft weggenomen en hieronder, bij de bespreking van feit 2, naar het oordeel van de rechtbank blijkt dat hij wel degelijk iets heeft meegenomen. Dit doet afbreuk aan zijn geloofwaardigheid, terwijl [slachtoffer 1] een consistente verklaring heeft afgelegd.

Dit feit betreft de diefstal van een telefoon en 800 euro van de aangeefster [benadeelde partij 1] , die werkzaam was als prostituee en een afspraak had gemaakt met een man in het Van Der Valk hotel in Amsterdam Zuid. Op de tijd van de afspraak kwam er inderdaad een man naar haar kamer. Deze man pakte echter al snel een vuurwapen, dat hij doorlaadde en op [benadeelde partij 1] richtte. Vervolgens heeft de man haar telefoon gepakt en even later ook haar tas, waarin onder andere briefgeld van [benadeelde partij 1] zat. Er heeft een worsteling plaatsgevonden, waarbij de briefjes geld door de hotelgang vlogen. De man is vervolgens vertrokken, waarbij hij haar telefoon en 800 euro aan briefgeld heeft meegenomen, aldus de verklaring van aangeefster.

Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat hij wederom naar de hotelkamer is gebracht door een ander en dat hij een afspraak had met [benadeelde partij 1] . Het was zijn bedoeling om haar geld afhandig te maken. Hij heeft een nepvuurwapen gepakt en er is een worsteling ontstaan. Verdachte is echter vertrokken zonder iets te hebben meegenomen, behalve één gescheurd briefje van 50 euro.

Op camerabeelden van het hotel is het incident te zien. De beelden komen overeen met de beschrijving die [benadeelde partij 1] over de gebeurtenissen geeft. Onder meer is te zien dat verdachte meerdere keren iets opraapt van de grond. De rechtbank maakt hieruit op dat verdachte meer dan alleen één gescheurd briefje van 50 euro heeft meegenomen. Zij is dan ook van oordeel dat de verklaring van verdachte op dit punt niet aannemelijk is en dat de verklaring van aangeefster [benadeelde partij 1] moet worden gevolgd. De rechtbank kan alleen niet vaststellen hoeveel geld er is gestolen en acht daarom bewezen dat verdachte een telefoon en een geldbedrag van [benadeelde partij 1] heeft weggenomen en dat daarbij een vuurwapen is gebruikt om mee te dreigen.

Uit de verklaring van aangeefster [benadeelde partij 2] blijkt dat zij zich op 24 mei 2022 in de woning aan de [adres woning] bevond. Toen er rond 16.00 uur werd aangebeld, deed aangeefster de deur open. Er stond een man met een handpistool in zijn hand, dat hij op [benadeelde partij 2] richtte. [benadeelde partij 2] wilde de deur sluiten, maar de man deed zijn voet tussen de deur. [benadeelde partij 2] riep vervolgens haar vriendin [naam vriendin] om te helpen. Uiteindelijk heeft [benadeelde partij 2] de voet van de man uit de deuropening geschopt en heeft zij de deur gesloten. Ook [naam vriendin] heeft verklaard dat zij het vuurwapen heeft gezien.

Verdachte heeft ten aanzien van dit feit verklaard dat hij wederom naar het juiste adres was gebracht door een ander en dat hij met behulp van een vuurwapen geld zou proberen weg te nemen. Er is echter niks gebeurd, behalve dat hij het vuurwapen in zijn hand had toen de deur werd geopend en dat de deur daarna meteen werd dichtgedaan. Hij heeft het vuurwapen niet op [benadeelde partij 2] gericht.

Anders dan de verdediging heeft betoogd, is de rechtbank van oordeel dat bovenstaande gang van zaken een bedreiging oplevert. [benadeelde partij 2] heeft verklaard dat verdachte het pistool op haar richtte en [naam vriendin] heeft verklaard dat zij het vuurwapen heeft gezien. Gelet op de werkwijze van verdachte bij de andere feiten en zijn duidelijke doel om via bedreiging prostituees geld afhandig te maken, vindt de rechtbank de verklaring van [benadeelde partij 2] geloofwaardig en deze wordt ondersteund door de verklaring van [naam vriendin] . De rechtbank acht bewezen dat verdachte het wapen gericht heeft. Het feit zal dan ook bewezen worden verklaard.

Deze feiten hebben betrekking op het incident aan de [adres 2] . De aangeefster ten aanzien van feit 4, [benadeelde partij 3] , is op 4 juli 2022 iets na 03.00 uur aangetroffen onderaan de flat waar zij verbleef. Uit haar verklaring en latere aangifte blijkt dat zij uit het raam was gesprongen. Rond 03.00 uur kwam er een man bij haar, waarvan eerder duidelijk was geworden dat ze die moest behandelen. De man pakte echter een vuurwapen en laadde dit door. Op een gegeven moment richtte hij het wapen op haar. [benadeelde partij 3] dacht dat de man haar dood wilde schieten en ze werd zo bang dat ze uit het raam sprong, met diverse ernstige breuken in haar lichaam tot gevolg. De man heeft het vuurwapen ook op haar vriendinnen gericht.

[slachtoffer 2] , de aangeefster ten aanzien van feit 5, heeft verklaard dat ze de man met het pistool ongeveer twee seconden heeft gezien, nadat ze haar vriendin [benadeelde partij 3] (de rechtbank begrijpt: [benadeelde partij 3] ) hoorde schreeuwen. Hij heeft het wapen ook op [slachtoffer 2] gericht. Ook heeft zij verdachte herkend op stills van de camera in de lift in het flatgebouw.

Verdachte heeft verklaard dat hij wederom door dezelfde persoon als in de andere gevallen naar de plaats delict is gebracht, met het oogmerk om geld weg te nemen. Hij had een nepvuurwapen bij zich en heeft één vrouw gezien. Hij heeft het nepvuurwapen niet op haar gericht en ook heeft hij niet de intentie gehad om haar iets aan te doen.

De verklaringen van [benadeelde partij 3] en [slachtoffer 2] ondersteunen elkaar, hetgeen de rechtbank tot de conclusie brengt dat verdachte het vuurwapen op zowel [benadeelde partij 3] als [slachtoffer 2] heeft gericht. Dit maakt dat zij de feiten 4 en 5 wettig en overtuigend bewezen acht. Ten aanzien van feit 4 geldt dat voor de primair ten laste gelegde poging tot diefstal. De rechtbank weegt daarbij ook mee dat verdachte de intentie had om een diefstal onder bedreiging van geweld te plegen, dat blijkt immers uit zijn verklaring die hij ter terechtzitting heeft afgelegd. Door een (nep)vuurwapen te tonen en op [benadeelde partij 3] te richten, is naar het oordeel van de rechtbank sprake van een begin van de uitvoering van diefstal onder bedreiging met geweld.

Ten aanzien van het zwaar lichamelijk letsel geldt het volgende. [benadeelde partij 3] heeft vele ingrijpende breuken opgelopen als gevolg van de sprong uit het raam van haar woning op de vierde verdieping. Uiteindelijk moest zelfs haar onderbeen worden geamputeerd. Vanwege de aard van het letsel en de omstandigheid dat volledig herstel uitgesloten is, kan dit zonder meer worden gekwalificeerd als zwaar lichamelijk letsel. Dat is door de verdediging ook niet betwist. Wel heeft de verdediging zich op het standpunt gesteld dat het letsel niet aan verdachte kan worden toegerekend, omdat verdachte hier geen opzet op had en ook niet had voorzien dat [benadeelde partij 3] uit het raam zou springen.

De rechtbank stelt vast dat het bij de vraag of het zwaar lichamelijk letsel aan verdachte kan worden toegerekend, niet relevant is of verdachte hier opzet op had. Opzet op dit letsel wordt hem namelijk niet verweten. Verder is in de eerste plaats van belang dat [benadeelde partij 3] niet uit het raam was gesprongen als verdachte haar niet met een vuurwapen had bedreigd. In beginsel was verdachte er dus de oorzaak van dat zij uit het raam sprong. Evenwel kan de keten van causaliteit worden doorbroken wanneer sprake is van een zodanig buitensporige reactie van [benadeelde partij 3] , dat die reactie en de daarmee gepaard gaande gevolgen niet langer redelijkerwijs aan verdachte kunnen worden toegerekend. Van een dergelijk buitensporige reactie is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake. Hoewel [benadeelde partij 3] mogelijk anders had kunnen handelen en zich achteraf heeft afgevraagd of het wel de juiste beslissing was om uit het raam te springen, constateert de rechtbank dat haar gedraging een reactie was op een zeer afschrikwekkende situatie, die plaatsvond in een kleine ruimte, haar slaapkamer, waarbij zij redelijkerwijs de vrees kon hebben dat zij de confrontatie met verdachte niet zou overleven. In een dergelijke situatie wordt de keten van causaliteit niet doorbroken en kan het zwaar lichamelijk letsel redelijkerwijs aan verdachte worden toegerekend.

Samenvattend acht de rechtbank de feiten 4 primair en 5 bewezen.

De rechtbank acht het voorhanden hebben van het valse paspoort ook bewezen. Door experts van de Koninklijke Marechaussee is vastgesteld dat het een vals paspoort betreft en dat de foto op het paspoort van verdachte is. Daarnaast geldt dat het paspoort in de jaszak van verdachte is gevonden, hetgeen er niet op duidt dat verdachte het enkel in bewaring had voor een vriend, zoals hij heeft verklaard.