Uitspraken

Het standpunt van de verdediging

De raadsvrouw van verdachte heeft zich op het standpunt gesteld dat sprake is van onherstelbare vormverzuimen in de zin van artikel 359a van het Wetboek van Strafvordering (hierna: Sv). De Aanwijzing Zeden is niet nageleefd door politie en justitie, waardoor niet kan worden uitgesloten dat er sprake is geweest van beïnvloeding. De informatieverstrekking door de politie is niet neutraal geweest. De audio opnames van de gesprekken komen niet overeen met de processen-verbaal, wat een schending oplevert van de artikelen 152 jo. 153 Sv. Er is doelbewust informatie achtergehouden die bepalend is geweest voor het verloop van het onderzoek. Daarnaast is gebleken dat er onderling overleg heeft plaatsgevonden tussen aangeefsters [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] en getuigen [getuige 1] en [getuige 2] , waardoor verdere beïnvloeding niet kan worden uitgesloten. Door deze grove fouten die zijn gemaakt in de opsporing, is er een zodanig ernstige inbreuk gemaakt op het recht van verdachte op een eerlijk proces in de zin van artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (hierna: EVRM), dat het Openbaar Ministerie niet ontvankelijk moet worden verklaard in de vervolging.

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat er geen sprake is van vormverzuimen in de zin van artikel 359a Sv. Hoewel de verbalisant pittige ideeën heeft over de handelingen waarvan verdachte verdacht werd, is hij niet sturend geweest op de inhoud van de verklaring. Er is ook geen informatie achtergehouden. Uitwerkingen van de gevoerde gesprekken zijn door de verdediging overgelegd en kunnen door de rechtbank worden getoetst. Artikel 6 EVRM is niet geschonden.

Het oordeel van de rechtbank

Met de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat de verbalisant die het informatieve gesprek met mw. [benadeelde partij 1] heeft gevoerd, niet sturend is geweest op de inhoud daarvan. [benadeelde partij 1] legt tijdens dit gesprek een voor verdachte belastende verklaring af. De inhoud daarvan wordt herhaald tijdens de aangifte en bij de rechter-commissaris. Haar verklaring vindt daarnaast steun in de verklaringen van anderen, die op overeenkomende wijze over het handelen van verdachte verklaren.

De rechtbank is daarnaast van oordeel dat niet kan worden vastgesteld dat doelbewust essentiële informatie is achtergehouden in het proces-verbaal van aangifte van mw. [benadeelde partij 2] . Van een begin van aannemelijkheid is geen sprake. Dat de exacte bewoordingen uit de opnames niet precies overeenkomen met hetgeen in de processen-verbaal staat gerelateerd, is onvoldoende om de betrouwbaarheid daarvan in twijfel te trekken.

De beginselen van de behoorlijke procesorde, waaronder het recht van verdachte op een eerlijk proces in de zin van artikel 6 EVRM, zijn niet geschonden. Van vormverzuimen in de zin van artikel 359a Sv is geen sprake. De officier van justitie is ontvankelijk.

De verklaringen

[benadeelde partij 1] heeft kort samengevat verklaard dat zij verdachte op haar negentiende, begin 2016, heeft leren kennen via karate. Hun contact werd al snel intensief. Eerst hadden ze seks bij haar thuis, later in seksclubs en een seksshop. Er was sprake van gezamenlijk cocaïnegebruik bij de seks en de seks werd steeds extremer en ruiger. Verdachte en [benadeelde partij 1] hebben een BDSM-contract getekend, er was sprake van veel ruzies en uiteindelijk was er sprake van seks met anderen, ook tegen betaling. Aangeefster heeft alles onder invloed van cocaïne en drank over zich heen laten komen, ook dingen die zij niet wilde. Hoewel ze op die momenten geen gebruik heeft gemaakt van het ‘safe word’, heeft ze wel eens gezegd dat ze niet wilde. Ook was ze wel eens aan het huilen tijdens seksuele handelingen, maar dan ging verdachte toch door.

[benadeelde partij 2] heeft kort samengevat verklaard dat ze van 21 juli 2021 tot en met 16 februari 2022 een BDSM-relatie met verdachte heeft gehad. Ze leerden elkaar kennen via de sportbond Euro Budo. Het contact via WhatsApp werd seksueel getint, waarna ze hebben afgesproken. [benadeelde partij 2] verklaart dat zij op initiatief van verdachte regelmatig onder invloed van cocaïne seks hebben gehad, waardoor het experimenteren verder was gegaan: ze moest grote voorwerpen inbrengen waardoor er wel eens scheurtjes bij haar anus zijn ontstaan, ze is met een riem en een USB-kabel geslagen, ze heeft – hoewel ze dit niet wilde – aan urineseks gedaan en heeft diverse blauwe plekken opgelopen. [benadeelde partij 2] heeft seks met verdachte gehad bij haar ouders thuis, in haar eigen huis en in een erotische bioscoop in Hilversum. In deze bioscoop heeft ze ook seks gehad met andere mannen. Ze verklaart dat ze een wekker met camera moest kopen, zodat verdachte mee kon kijken. Uiteindelijk had verdachte gezegd dat ze geld kon vragen voor seksdates met andere mannen en is het zover gekomen dat hij haar – tegen haar wil in – heeft overgehaald om een advertentie te plaatsen op Kinky.nl om haar diensten aan te bieden. Hiervoor heeft ze ook een prepaid werktelefoon moeten aanschaffen. Omdat ze dit toch niet wilde, is de relatie beëindigd.

De verklaring van [getuige 1] komt er kort gezegd op neer dat zij verdachte via de vechtsport heeft leren kennen. Omdat ze samen online evenementen organiseerden tijdens de coronatijd van 2020-2021, werd hun contact intensiever en kregen ze een relatie waar niemand van mocht weten. Deze relatie heeft van mei 2020 tot en met oktober 2021 geduurd. De relatie was intens en verdachte ging in sommige dingen te ver. Hij wilde dat ze een contract ondertekende, maar dat wilde ze zelf niet. Verdachte hield van pijn en ruige seks, bood haar cocaïne aan zodat ze wat losser werd en hij wilde haar verleden van seksueel misbruik met haar naspelen zodat ze over haar trauma heen zou komen. Daarnaast maakte hij regelmatig fimpjes van de seks en wilde hij dat [getuige 1] webcamseks uitoefende en met andere mannen seks zou hebben. Ook wilde hij met haar naar parenclubs, maar dat is nooit gebeurd. Ze verklaart dat ze een trio heeft gehad met verdachte en aangeefster [benadeelde partij 2] , waarna hun relatie is beëindigd en hij verder is gegaan met haar.

[getuige 2] heeft samengevat verklaard dat zij verdachte sinds 2017 via Euro Budo kent en dat ze van mei 2022 tot en met september 2022, op achttienjarige leeftijd, een relatie met hem heeft gehad. Ze hadden intensief contact via WhatsApp. Na een maand hebben ze voor het eerst seks gehad in het huis van haar ouders. Hierbij overtuigde verdachte haar om cocaïne te gebruiken. Ze verklaart dat ze drie keer seks met verdachte heeft gehad. Na de seks heeft ze een keer een blauwe plek en een scheurtje vanuit haar vagina richting de anus opgelopen. Door de cocaïne werden haar grenzen verlegd.

Verdachte erkent dat hij bovengenoemde relaties heeft gehad. Over de relaties met [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] heeft hij uitgebreid verklaard. Alles wat er is gebeurd was consensueel en paste binnen de BDSM-relaties die hij met hen heeft gehad.

Hoewel de verklaringen van aangeefsters [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] door verdachte op onderdelen wordt tegengesproken, gaat de rechtbank uit van de inhoud daarvan. Aangeefsters hebben gedetailleerd en consistent verklaard en de verklaringen bevatten veel overeenkomsten, ook met de verklaringen van [getuige 1] en [getuige 2] . Er is sprake van een overeenkomende modus operandi van verdachte. Er is steeds sprake van een BDSM-karakter binnen de relatie, het gebruik van cocaïne en het ruige karakter van de seks. Ook komt het hebben van seks met anderen steeds weer ter sprake. Dit geldt ook voor het bezoeken van parenclubs en het uitvoeren van seksuele handelingen voor de camera. Hoewel er bij [getuige 1] en [getuige 2] uiteindelijk geen strafbare feiten zijn geconstateerd, waardoor het niet tot het doen van aangifte is gekomen, bieden hun verklaringen wel steun aan de verklaringen van [benadeelde partij 1] en [benadeelde partij 2] . De rechtbank gaat bij de beoordeling van de tenlastelegging dan ook uit van de inhoud van beide aangiftes.

Vrijspraak van het onder 1 en 2 primair en het onder 2 subsidiair ten laste gelegde

Bij de beoordeling van de vraag of de onder 1 en 2 primair ten laste gelegde mensenhandel, dan wel de onder 2 subsidiair ten laste gelegde poging tot mensenhandel, kan worden bewezen, dient allereerst te worden vastgesteld of sprake was van handelen met het oogmerk van uitbuiting van een andere persoon. Om te kunnen spreken van dit oogmerk van uitbuiting is vereist dat het handelen van verdachte, naar hij moet hebben beseft, als noodzakelijk en dus door hem gewild gevolg meebracht dat een andere persoon door hem werd of zou kunnen worden uitgebuit.

Uit het dossier en de verklaring van verdachte volgt dat dat hij grotendeels de feitelijke gedragingen die in de tenlastelegging van de feiten 1 en 2 zijn vermeld, heeft verricht. Hij heeft de twee aangevers kennis laten maken met het gebruik van cocaïne, waarna dit tijdens de seks steeds opnieuw terug kwam. Verdachte heeft met beide aangevers een BDSM-contract getekend en vervolgens hebben er meerdere seksuele handelingen plaatsgevonden, gedurende langere tijd.

Indien naar deze handelingen wordt gekeken, zijn dit handelingen die naar hun uiterlijke verschijningsvorm zouden kunnen worden aangemerkt als te zijn gericht op het daadwerkelijk werven en uitbuiten van een persoon.

Met de raadsvrouw van verdachte is de rechtbank echter van oordeel dat deze handelingen niet los kunnen worden gezien van de context waarin zij hebben plaatsgevonden, namelijk binnen de BDSM-sfeer, waardoor het oogmerk van seksuele uitbuiting van personen die zich in een kwetsbare positie bevonden ontbreekt.

De rechtbank acht niet bewezen wat onder 1 en 2 primair en onder 2 subsidiair is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.

Bij de beoordeling van het bewijs komt betekenis toe aan de aard van de handelingen, de context waarin deze zijn verricht, het subject van die handelingen en de positie van het (vermeende) slachtoffer.

De rechtbank is van oordeel dat het onder 1 subsidiair en onder 2 meer subsidiair ten laste gelegde wettig en overtuigend kan worden bewezen op basis van de in bijlage 2 uitgewerkte bewijsmiddelen. Verdachte heeft teveel druk op aangeefsters uitgeoefend, waardoor ze zich onder druk gevoeld hebben en dingen hebben gedaan die zij zelf niet wilden. Hoewel voor beide aangeefsters geldt dat zij zelf ook interesse hadden in een BDSM-relatie met verdachte, volgt uit het dossier dat hun grenzen herhaaldelijk zijn overschreden. Waar de regels aan het begin van de relaties duidelijk waren, zijn deze naarmate de relaties vorderden, vervaagd. Dit maakt echter niet dat elk handelen binnen het BDSM-spel toelaatbaar is. Uit de verklaringen van aangeefsters volgt dat de grenzen en afspraken door verdachte op een gegeven moment niet meer werden gehandhaafd. Dit volgt duidelijk uit het afnemen van het ‘safe word’ bij [benadeelde partij 2] in het kader van bestraffing. Het gebruik van een safe word zou een halt moeten toeroepen aan elk (seksueel) handelen binnen het BDSM-spel. Het negeren van zo’n woord of het afnemen daarvan staat daarmee in conflict. Het doorzetten van handelingen, duidt dan op dwang: er wordt echt iets tegen de wil van een ander gedaan. Naar het oordeel van de rechtbank geldt dit ook voor het uiten van emoties: zodra duidelijk is dat iemand verdrietig of bang is, moet het duidelijk zijn dat een persoon niet verder wil gaan en moeten grenzen worden gerespecteerd. Dit had voor verdachte dan bijvoorbeeld ook volstrekt helder moeten zijn in club Roxy in Haarlem, toen [benadeelde partij 1] huilend in een ‘swing’ zat en aangaf niet meer te willen. Hierna heeft zij alsnog seks gehad met anderen, tegen haar wil in, uit angst om verdachte ‘voor schut te zetten’ en uit angst dat hij de relatie zou verbreken. Hoewel verdachte aanvankelijk heeft verklaard dat de tenlastegelegde handelingen allemaal passen binnen de BDSM-relaties die hij met aangeefsters had, is de rechtbank van oordeel dat verdachte op bepaalde punten te ver is gegaan. Verdachte ziet dit op bepaalde punten ook in met [benadeelde partij 2] : reden waarom de raadsvrouw zich heeft gerefereerd aan het oordeel van de rechtbank. De rechtbank is ten aanzien van beide aangeefsters van oordeel dat het op verschillende momenten voor verdachte duidelijk had moeten zijn dat er geen sprake (meer) was van consensus en dat aangeefsters enkel in zijn handelen mee zijn gegaan uit angst hem te verliezen, waarmee hij ook heeft gedreigd. Verdachte had zich zeker op de genoemde moeten bezinnen en moeten staken waar hij mee bezig was. Dat heeft hij niet gedaan en daardoor heeft hij strafbaar gehandeld.

De rechtbank komt ook tot bewezenverklaring van het onder 3 ten laste gelegde verstrekken van cocaïne. Verdachte heeft bekend dat hij verschillende keren cocaïne heeft meegenomen en aan aangeefster heeft verstrekt, waarna er sprake is geweest van gezamenlijk drugsgebruik.