Uitspraken

Dit vonnis is op tegenspraak gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 9 november 2023.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie mr. N.R. Bakkenes en van wat verdachte en zijn raadsvrouw, mr. R.V.S. Adriaanse, naar voren hebben gebracht.

Aan verdachte is ten laste gelegd dat

1

hij op of omstreeks 1 augustus 2023 te Amsterdam, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, een of meerdere telefoonhouders en/of accessoires, in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan winkelketen T-Mobile (filiaal: Gelderlandplein) en/of [slachtoffer 1] , in elk geval aan een ander dan aan verdachte en/of zijn/haar mededader(s) toebehoorde(n) heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen voornoemde [slachtoffer 1] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, door

2

hij op of omstreeks 1 augustus 2023 te Amsterdam, althans in Nederland, tezamen en in vereniging met een of meer anderen, althans alleen, een telefoon en/of tas, in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan [slachtoffer 2] , in elk geval aan een ander dan aan verdachte en/of zijn/haar mededader(s) toebehoorde(n) heeft weggenomen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze diefstal werd voorafgegaan, vergezeld en/of gevolgd van geweld en/of bedreiging met geweld tegen voornoemde [slachtoffer 2] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden of gemakkelijk te maken, of om, bij betrapping op heterdaad, aan zichzelf of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, door

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in de verdediging geschaad.

De dagvaarding is geldig, deze rechtbank is bevoegd tot kennisneming van de ten laste gelegde feiten en de officier van justitie is ontvankelijk. Er zijn geen redenen voor schorsing van de vervolging.

De rechtbank acht op grond van de in de bijlage vervatte bewijsmiddelen bewezen dat verdachte:

ten aanzien van feit 1:

op 1 augustus 2023 te Amsterdam, tezamen en in vereniging met een ander, telefoonhouders en/of accessoires die aan winkelketen T-Mobile, filiaal Gelderlandplein, toebehoorden heeft weggenomen met het oogmerk om deze zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van bedreiging met geweld tegen [slachtoffer 1] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, door

ten aanzien van feit 2:

op 1 augustus 2023 te Amsterdam tezamen en in vereniging met een ander een telefoon en een tas, die aan [slachtoffer 2] toebehoorden, heeft weggenomen met het oogmerk om deze zich wederrechtelijk toe te eigenen, terwijl deze diefstal werd voorafgegaan en vergezeld van geweld en bedreiging met geweld tegen voornoemde [slachtoffer 2] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden en gemakkelijk te maken, door

De bewezen geachte feiten zijn volgens de wet strafbaar. Het bestaan van een rechtvaardigingsgrond is niet aannemelijk geworden.

Er is geen omstandigheid aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluit. Verdachte is dan ook strafbaar.

Ten aanzien van de benadeelde partij [naam getuige]

De benadeelde partij [naam getuige] vordert een bedrag van € 1.000,- aan vergoeding van immateriële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente daarover. Verder heeft de benadeelde partij verzocht om oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

De hoogte van de vordering is ter terechtzitting betwist. De raadsvrouw heeft verzocht om de hoogte van de immateriële schadevergoeding aanzienlijk te matigen, omdat de benadeelde partij niet heeft aangetoond dat zij psychische gevolgen heeft ervaren na het incident.

De rechtbank overweegt dat uit de uitspraak van de Hoge Raad van 23 juni 2023 (ECLI:NL:HR:2023:941) volgt dat van aantasting in de persoon ‘op andere wijze’ in ieder geval sprake is indien de benadeelde partij geestelijk letsel heeft opgelopen. Degene die zich hierop beroept, zal voldoende concrete gegevens moeten aanvoeren waaruit kan volgen dat in verband met de omstandigheden van het geval psychische schade is ontstaan. Daartoe is vereist dat naar objectieve maatstaven het bestaan van geestelijk letsel kan worden vastgesteld. Ook als het bestaan van geestelijk letsel in voornoemde zin niet kan worden aangenomen, is niet uitgesloten dat de aard en de ernst van de normschending en van de gevolgen daarvan voor de benadeelde, meebrengen dat van de in artikel 6:106, aanhef en onder b, BW bedoelde aantasting in zijn persoon ‘op andere wijze’ sprake is. In zo een geval zal degene die zich hierop beroept de aantasting in zijn persoon met concrete gegevens moeten onderbouwen. Dat is slechts anders indien de aard en de ernst van de normschending meebrengen dat de in dit verband relevante nadelige gevolgen daarvan voor de benadeelde zo voor de hand liggen, dat een aantasting in de persoon kan worden aangenomen. Van een aantasting in de persoon ‘op andere wijze’ als bedoeld in art. 6:106, aanhef en onder b, BW is niet reeds sprake bij de enkele schending van een fundamenteel recht.

Zowel in het schadevergoedingsformulier als ter terechtzitting is namens de benadeelde partij toegelicht wat de gevolgen van het handelen van de verdachte zijn geweest.

Gezien de ingrijpende aard van het handelen van de verdachte – een gewapende overval plegen in een winkel – en de grote inbreuk die daarmee op de benadeelde partij is gemaakt, is de rechtbank voldoende gebleken dat de benadeelde partij als gevolg van het bewezen verklaarde handelen van de verdachte op andere wijze in de persoon is aangetast en daardoor immateriële schade heeft geleden. Uit het schadeformulier blijkt dat de benadeelde tot op heden bang is dat verdachten terugkomen in de winkel. Zij is bang dat de verdachten haar wat aan willen doen, waardoor zij zich nog steeds onveilig voelt in en rondom de winkel. Ook is benadeelde tot op de dag van vandaag wantrouwend en meer voorzichtig in het dagelijks

leven. Als zij op straat loopt, houdt zij personen in de gaten met dezelfde uiterlijke kenmerken als de verdachten. Ook voelt zij zich onveilig als zij bijvoorbeeld langs een groep jongeren moet lopen of als zij geld moet storten en heeft het voorval haar vakantie in negatieve zin beïnvloed: zij voelde zich onveilig.

Alles afwegende, begroot de rechtbank de immateriële schade op grond van de door de benadeelde partij gestelde omstandigheden en rekening houdend met de vergoedingen die in soortgelijke zaken worden toegekend, naar maatstaven van billijkheid op het bedrag van € 600,00. De vordering zal voor dat bedrag worden toegewezen.

Het toe te wijzen bedrag aan immateriële schadevergoeding zal worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 1 augustus 2023, zijnde de datum waarop het strafbare feit is gepleegd en de schade is ontstaan, tot aan de dag van algehele voldoening.

Voorts dient de verdachte te worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.

In het belang van de benadeelde partij wordt, als extra waarborg voor betaling aan haar, de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht aan de verdachte opgelegd.

De benadeelde partij zal voor het overige deel niet-ontvankelijk worden verklaard in haar vordering. Zij kan het resterende deel van haar vordering bij de burgerlijke rechter aanbrengen.

Ten aanzien van de benadeelde partij [slachtoffer 2]

De benadeelde partij [slachtoffer 2] vordert een bedrag van € 950,25 aan vergoeding van materiële schade, te vermeerderen met de wettelijke rente. Verder heeft de benadeelde partij verzocht om oplegging van de schadevergoedingsmaatregel.

Vast staat dat aan de benadeelde partij door het onder rubriek 5. bewezenverklaarde rechtstreeks materiële schade is toegebracht. De hoogte van de vordering is ter terechtzitting betwist. De raadsvrouw heeft aangevoerd dat niet de nieuwwaarde, maar de dagwaarde van de gestolen iPhone dient te worden vergoed. De rechtbank is van oordeel dat geen sprake is van aftrek van de waarde van de telefoon door afschrijving, omdat de telefoon minder dan één jaar oud was. De rechtbank zal dan ook het gehele gevorderde bedrag van € 950,25 toewijzen. Deze schadevergoeding zal worden vermeerderd met de wettelijke rente vanaf 1 augustus 2023, zijnde de datum waarop het strafbare feit is gepleegd en de schade is ontstaan, tot aan de dag van algehele voldoening.

Voorts dient de verdachte te worden veroordeeld in de kosten die de benadeelde partij heeft gemaakt en ten behoeve van de tenuitvoerlegging van deze uitspraak nog zal maken.

In het belang van de benadeelde partij wordt, als extra waarborg voor betaling aan haar, de maatregel van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht aan de verdachte opgelegd.

Bij de stukken bevindt zich de op 23 oktober 2023 ter griffie van deze rechtbank ontvangen vordering van de officier van justitie in het arrondissement Amsterdam in de zaak met parketnummer 10/163325-23, betreffende het onherroepelijk geworden vonnis van 7 juli 2023 van de rechtbank Rotterdam, waarbij verdachte is veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 44 dagen met aftrek overeenkomstig artikel 27 van het Wetboek van Strafrecht, met bevel dat van deze straf een gedeelte groot 30 dagen niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten op grond dat de veroordeelde zich voor het einde van een op twee jaren bepaalde proeftijd aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Tevens bevindt zich bij de stukken een geschrift waaruit blijkt dat de mededeling als bedoeld in artikel 366a van het Wetboek van Strafvordering aan verdachte per post is toegezonden.

Gebleken is dat verdachte zich voor het einde van voornoemde proeftijd aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt, zoals naar voren komt uit de verdere inhoud van dit vonnis. De rechtbank ziet hierin aanleiding de tenuitvoerlegging van dat voorwaardelijke strafdeel te gelasten.

De op te leggen straf en maatregel zijn gegrond op de artikelen 36f, 57, 60a en 312 van het Wetboek van Strafrecht.

Deze wettelijke voorschriften zijn toepasselijk zoals geldend ten tijde van het bewezen geachte.

De rechtbank komt op grond van het voorgaande tot de volgende beslissing.