Uitspraken

Beoordeling

4. In dit kort geding dient te worden beoordeeld of de in deze zaak aannemelijk te achten omstandigheden een ordemaatregel vereisen dan wel of de vordering van Ymere in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft dat het gerechtvaardigd is op de toewijzing daarvan vooruit te lopen door het treffen van een voorziening zoals gevorderd. Het navolgende behelst dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

5. Op grond van de door Ymere gepresenteerde feiten en omstandigheden, die door [gedaagde] niet of onvoldoende zijn bestreden, is in dit geding voldoende aannemelijk geworden dat sprake is van een zeer ernstige tekortkoming van [gedaagde] in zijn verplichting uit de huurovereenkomst om geen overlast aan derden te veroorzaken. Die tekortkoming rechtvaardigt naar verwachting een ontbinding van de huurovereenkomst in de bodemprocedure. [gedaagde] veroorzaakt in en vanuit zijn woning ernstige, structurele en langdurige overlast. Deze bestaat uit ernstige en ontoelaatbare geluidsoverlast, maar zijn gedragingen resulteren ook in ernstige gevoelens van onveiligheid in zijn woonomgeving. Meerdere malen de afgelopen periode heeft de politie op het adres van [gedaagde] moeten ingrijpen, hetgeen de gevoelens van onveiligheid door [gedaagde] nog verder versterken. Onbestreden is gebleven dat een dag voor de mondelinge behandeling nog politie aan de deur van de woning is geweest in verband met overlast. Deze gedragingen van [gedaagde] leiden ertoe dat zijn omgeving ernstig beperkt wordt in het huurgenot. Eerdere waarschuwingen en zelfs de aankondiging van dit kort geding hebben er niet voor gezorgd dat [gedaagde] de overlast stopt. Dat persoonlijke omstandigheden, waaronder een fysieke aandoening, daaraan mogelijk ten grondslag liggen, maken de ernst en het structurele karakter van deze overlast niet minder ernstig en rechtvaardigen in ieder geval niet de verwachting dat het in de nabije toekomst in deze omgeving beter zal gaan, zoals [gedaagde] ter terechtzitting heeft betoogd en dat hij in staat zal zijn de gevoelens van onveiligheid daar weg te nemen. Onbestreden is ook gebleven dat in verband met de gedragingen van [gedaagde] een buur van [gedaagde] niet langer in de woning verblijft en Ymere daar geen huur meer voor ontvangt zolang [gedaagde] nog in zijn woning verblijft.

6. Onder deze omstandigheden dient het belang van Ymere om op korte termijn over de woning te kunnen beschikken te prevaleren boven het belang van [gedaagde] om daar te kunnen blijven in afwachting van een opname in de kliniek. Ymere heeft bovendien nog ter terechtzitting verklaard dat zij kan instemmen met een ontruimingstermijn van drie weken, waarmee deze periode naar verwachting grotendeels zal worden overbrugd.

7. Voor zover uit het verweer van [gedaagde] nog kan worden afgeleid dat hij na meent dat zijn belang bij de woning voorrang verdient en ontruiming niet op zijn plaats is, nu hij na zijn verblijf in de kliniek weer wil en kan terugkeren naar de woning, wordt het volgende opgemerkt. De ernst en het structurele karakter van de overlast en het onverbeterlijke karakter daarvan, in combinatie met de einde interventie verklaring rechtvaardigt de conclusie dat dit belang van [gedaagde] bij de woning minder zwaarwegend is dan het spoedeisende belang van Ymere om weer vrij over de woning te kunnen beschikken en de omwonenden te kunnen garanderen dat [gedaagde] daar niet meer terugkeert. Daarmee is Ymere ook weer in staat om huur voor de boven de woning van [gedaagde] gelegen woning te ontvangen. Dat [gedaagde] nu met behulp van de reclassering bezig is zijn problemen aan te pakken is prijzenswaardig, maar dat is in het licht van de ernst en duur van de overlast geen aanleiding om [gedaagde] de mogelijkheid te geven om naar deze woning terug te keren. Bovendien geeft die hulp voor [gedaagde] ook ondersteuning bij het vinden van alternatieve woonruimte na ontslag uit de kliniek. Daarnaast biedt het laatste kans beleid [gedaagde] de mogelijkheid langs die weg onder voorwaarden aan andere woonruimte te komen.

8. Het woonbelang van [gedaagde] , zoals dat is neergelegd in artikel 8 EVRM, en waarop [gedaagde] impliciet een beroep heeft gedaan, weegt onder deze omstandigheden dan ook niet voldoende zwaar. (zie HR 12 januari 2024 ECLI:NL:HR:2024:25) Dit brengt mee dat de ontruiming als evenredig en noodzakelijk is te kenschetsen gelet op de belangen die door Ymere naar voren zijn gebracht.

9. Het vorenstaande leidt ertoe dat de vordering tot ontruiming als na te melden toewijsbaar en is er ook aanleiding om de veroordeling uitvoerbaar bij voorraad te verklaren, zoals door Ymere is gevorderd.

10. [gedaagde] dient als de in het ongelijk gestelde partij met de proceskosten te worden belast. Nu hij onder bewind staat, zal de bewindvoerder deze kosten in haar hoedanigheid van bewindvoerder, als na te melden dienen te voldoen.