Uitspraken

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte voor de door haar bewezen geachte feiten zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 maanden, met aftrek van het voorarrest, en een geldboete van € 1.595,-.

Voorts heeft de officier van justitie gevorderd dat aan verdachte de maatregel als bedoeld in

artikel 38v van het Wetboek van Strafrecht zal worden opgelegd, in de vorm van een contact- en locatieverbod voor de duur van 2 jaren, met 1 week hechtenis per overtreding en dat die maatregel dadelijk uitvoerbaar wordt verklaard.

De raadsman heeft verzocht aan verdachte een gevangenisstraf op te leggen gelijk aan het reeds ondergane voorarrest met eventueel aanvullend een taakstraf en een deels voorwaardelijke gevangenisstraf. De eis van de officier van justitie is te hoog, gelet op de jonge leeftijd van verdachte. Daarbij is het functioneren van het vuurwapen niet gecontroleerd. Als niet met het wapen kon worden geschoten, dan zou dat in de strafoplegging moeten worden meegenomen. Verdachte staat open voor hulp bij het vinden van werk en een woning. Het verzoek is daarom om dagbesteding en woonbegeleiding als bijzondere voorwaarden op te leggen. De oplegging van een geldboete en een 38v-maatregel is in deze zaak niet passend.

De hierna te noemen strafoplegging is in overeenstemming met de ernst van het bewezen geachte, de omstandigheden waaronder dit is begaan en de persoon van verdachte, zoals daarvan ter terechtzitting is gebleken.

De rechtbank heeft bij de keuze tot het opleggen van een vrijheidsbenemende straf en bij de vaststelling van de duur daarvan in het bijzonder het volgende laten meewegen.

De ernst van de feiten

Verdachte heeft zich samen met een ander of anderen schuldig gemaakt aan een poging tot afpersing om een vermeende schuld in te lossen. Daarbij heeft verdachte niet alleen zijn vermeende schuldenaar proberen af te persen, maar ook diens moeder en broer. Er werd onder meer gedreigd de woning van aangeefster en haar zonen op te blazen, een dreiging die direct raakt aan iemands basale gevoel van veiligheid. Immers een woning, waar wordt geleefd en geslapen, is bij uitstek de plek waar iemand zich veilig moet voelen. In de media is de laatste tijd veel aandacht voor het toenemende aantal explosies en aanslagen op woningen, waardoor dit soort dreigementen extra impact hebben. Uit de verklaring van aangeefster blijkt dat de poging tot afpersing heftige gevoelens van stress, angst en onveiligheid bij haar heeft veroorzaakt. Zo durfde zij niet meer in haar woning te verblijven en heeft ze overwogen naar het buitenland te vertrekken. Dat laatste heeft haar oudste zoon overigens daadwerkelijk gedaan.

Behalve bij de direct betrokkenen veroorzaken dit soort feiten gevoelens van angst, onrust en onveiligheid in de maatschappij. Bovenop dit feit heeft verdachte een pistool en munitie voorhanden gehad. Het voorhanden hebben van een vuurwapen en munitie door een daartoe niet bevoegde, vormt een onaanvaardbaar risico voor de veiligheid van personen. Verdachte heeft met dit feit de veiligheid van mensen in gevaar gebracht. De rechtbank acht het heel zorgelijk dat verdachte een wapen onder zijn bed bewaart, mede gezien zijn leeftijd en de ernstige feiten die doorgaans met dit soort wapens worden gepleegd.

De persoonlijke omstandigheden

Uit het strafblad van verdachte van 3 mei 2024 blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld voor afpersing, maar wel voor een ander vermogensdelict (diefstal door middel van braak in vereniging) op 17 november 2022. Daarbij is aan verdachte een deels voorwaardelijke gevangenisstraf opgelegd (zie hierna onder tenuitvoerlegging voorwaardelijke straf veroordeling); verdachte liep in de proeftijd van deze veroordeling.

De rechtbank heeft kennisgenomen van het rapport van Reclassering Nederland van 20 mei 2024, opgemaakt door [naam] . Aan het rapport ontleent de rechtbank onder meer het volgende.

In het rapport staat dat het reeds aan verdachte opgelegde reclasseringstoezicht moeizaam verloopt. Verdachte geeft weinig openheid van zaken en lijkt niet ontvankelijk voor advies en sturing op gedragsverandering. Daarnaast wordt bij verdachte een pro-criminele houding geconstateerd. Verdachte is gerecidiveerd binnen zijn proeftijd en de reclassering acht de kans op recidive hoog. Er zijn geen mogelijkheden gevonden om het recidiverisico met interventies te verlagen en gedragsverandering te realiseren. De reclassering adviseert daarom een straf zonder bijzondere voorwaarden.

Met behulp van het ASR wegingskader is door de reclassering onderzocht of betrokkene in aanmerking komt voor toepassing van het jeugdstrafrecht. Er zijn geen aanwijzingen voor een verstandelijke beperking en de heer [verdachte] lijkt zich te gedragen conform zijn kalenderleeftijd. Hij beschikt over voldoende handelingsvaardigheden en lijkt niet ontvankelijk te zijn voor pedagogische beïnvloeding. Tevens lijkt er sprake te zijn van een criminele levensstijl wat als contra-indicatie wordt beschouwd voor het toe passen van het adolescentenstrafrecht. De reclassering adviseert daarom het volwassenenstrafrecht toe te passen.

De rechtbank neemt de conclusies en adviezen van de reclassering over en maakt die tot de hare.

Hoewel de rechtbank in de persoon en leeftijd van verdachte geen aanleiding ziet tot toepassing van het adolescentenstrafrecht, zal de rechtbank wel in strafmatigende zin rekening houden met de nog jonge leeftijd van verdachte.

Verdachte wordt nu voor de tweede keer voor een ernstig feit veroordeeld. Op zitting heeft hij aangegeven zijn leven te willen verbeteren en zijn scholing en werk te willen oppakken. Alhoewel de rechtbank, net als Reclassering Nederland, constateert dat verdachte nauwelijks openheid van zaken geeft en ook op zitting vooral sociaal wenselijke antwoorden geeft, ziet de rechtbank ook dat verdachte pas 21 jaar oud is en nog een heel leven voor zich heeft en hij in staat moet worden geacht een andere dan een pro-criminele keus te maken. De rechtbank wil hem die kans om een andere keus te maken nog geven door een deels voorwaardelijke in plaats van een geheel onvoorwaardelijke gevangenisstraf op te leggen. Het voorwaardelijk strafdeel dient tevens om verdachte ervan te weerhouden opnieuw strafbare feiten te plegen.

Oriëntatiepunten

Voor het voorhanden hebben van een vuurwapen in een woning, wordt door het Landelijk Overleg Vakinhoud Strafrecht (LOVS) als oriëntatiepunt voor een op te leggen straf aangegeven een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 4 maanden. Voor een poging tot afpersing bestaan geen oriëntatiepunten. De rechtbank heeft ten aanzien van dit feit gekeken naar straffen die voor soortgelijke feiten zijn opgelegd.

De strafoplegging

Alles afwegende, waarbij de rechtbank in strafmatigende zin veel gewicht toekent aan de jonge leeftijd van verdachte, zal de rechtbank aan verdachte opleggen een gevangenisstraf van 7 maanden, waarvan 3 maanden voorwaardelijk, met aftrek van de tijd die verdachte reeds in voorarrest heeft doorgebracht.

Nu de reclassering geen mogelijkheden ziet om het hoge recidiverisico bij verdachte met interventies te verlagen, worden geen bijzondere voorwaarden opgelegd.

38v-maatregel

De rechtbank zal conform de eis van de officier van justitie, ter voorkoming van nieuwe strafbare feiten in de richting van aangeefster en haar zoons, de maatregel als bedoeld in artikel 38v van het Wetboek van Strafrecht opleggen, inhoudende dat verdachte gedurende
2 jaren geen direct of indirect contact mag hebben met aangeefster en de zoons van aangeefster, [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] . Daarnaast zal verdachte zich voor de duur van 2 jaren niet mogen ophouden binnen een straal van 100 meter van het adres [adres] . Om deze maatregel kracht bij te zetten, heeft iedere keer dat verdachte de maatregel overtreedt, een vervangende hechtenis van 1 week te gelden, tot een maximum van 6 maanden. De rechtbank zal deze maatregel dadelijk uitvoerbaar verklaren, omdat er ernstig rekening mee moet worden gehouden dat verdachte zich weer belastend zal gedragen jegens aangeefster en haar zoons.