Uitspraken

Partijen twisten over de vraag of de eerste overeenkomst die zij hebben gesloten kwalificeert als een consumentenkoop op grond van artikel 7:5 van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW). Op grond van artikel 7:5 lid 1 sub a BW is voor de toepasselijkheid van de bepalingen over consumentenkoop vereist dat de koop betrekking heeft op een roerende zaak. Volgens artikel 3:3 lid 1 BW zijn als onroerend aan te merken de grond, alsmede de gebouwen en werken die duurzaam met de grond zijn verenigd. Roerend zijn alle zaken die niet onroerend zijn, aldus het tweede lid van artikel 3:3 BW. Beslissend voor de vraag of een zaak roerend of onroerend is, is of het gebouw naar zijn aard en inrichting bestemd is om duurzaam ter plaatse te blijven.

Geoordeeld wordt dat geen sprake is van een consumentenkoop omdat de door [eiser] gekochte recreatiewoning een onroerende zaak betreft. De recreatiewoning is aangesloten op alle voorzieningen en gelet op de uiterlijke kenmerken met de grond verenigd en bestemd om duurzaam ter plaatse te blijven.

De koopovereenkomst is als eerste tussen partijen gesloten overeenkomst aan te merken als de belangrijkste overeenkomst. Zonder deze overeenkomst zou het afsluiten van de andere overeenkomsten zinloos zijn. Daarom heeft het voorgaande tot gevolg dat de kantonrechter zich niet bevoegd acht om van deze gehele zaak kennis te nemen. Dit is ter zitting al beslist. De zaak is toen in de stand waarin deze zich bevindt verwezen naar een kamer voor andere zaken dan kantonzaken van deze rechtbank. Nu partijen zijn verschenen bij advocaat is de mondelinge behandeling voortgezet door de rechter als handelsrechter.

De rechter stelt vast dat [eiser] een natuurlijk persoon is, die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf. Op grond van artikel 6:236 aanhef en sub n BW wordt dan als onredelijk bezwarend aangemerkt een in de algemene voorwaarden voorkomend beding, dat voorziet in de beslechting van een geschil door een ander dan de rechter die volgens de wet bevoegd zou zijn, tenzij het de wederpartij een termijn gunt van tenminste een maand nadat de gebruiker zich schriftelijk jegens haar op het beding heeft beroepen, om voor beslechting van het geschil door de volgens de wet bevoegde rechter te kiezen.

Europarcs heeft aangevoerd dat sprake is van een artikel uit de koopovereenkomst en niet uit de algemene voorwaarden zodat artikel 6:236 BW niet van toepassing is in onderhavig geval, maar hieraan wordt voorbijgegaan nu sprake is van een standaardbeding en niet van een kernbeding in de overeenkomst. Verder is de genoemde tenzij-regel hier niet van toepassing. Op grond van artikel 6:236 aanhef en sub n BW moet artikel 10 lid 6 van de koopovereenkomst dus als onredelijk bezwarend worden aangemerkt en op grond van artikel 6:233 aanhef en sub a BW wordt het forumkeuzebeding vernietigd.

Op grond van artikel 101 Rv is deze rechtbank bevoegd om van de ingestelde vorderingen kennis te nemen.

Artikel 6:193b - 6:193d BW bepalen dat een handelspraktijk oneerlijk en misleidend is indien informatie wordt verstrekt die de gemiddelde consument misleidt of kan misleiden, zoals ten aanzien van de aard van het product en de voornaamste kenmerken van het product. Bovendien is een handelspraktijk misleidend indien er sprake is van een misleidende omissie, waarbij essentiële informatie wordt weggelaten, waardoor de gemiddelde consument een besluit over een overeenkomst neemt of kan nemen, dat hij anders niet had genomen.

Ter zitting is met partijen besproken wat de koopovereenkomst eigenlijk inhield. Partijen zijn het erover eens dat [eiser] door het sluiten van de overeenkomst het recht van gebruik heeft gekregen van de recreatiewoning (de economische eigendom). Zij heeft de woning niet in eigendom geleverd gekregen. De woning moest nog geplaatst worden en vanaf het moment van plaatsing moet de woning worden aangemerkt als onroerende zaak (zie hiervoor onder 4.2.2.) die eigendom is geworden van de eigenaar van de grond, te weten Resort Kaatsheuvel (artikel 5:20 BW en gerechtshof Amsterdam 9 september 2008, ECLI:NL:GHAMS:2008:BG1919).
Partijen zijn het er ook over eens dat voorafgaand aan het sluiten van de koopovereenkomst niet met [eiser] is besproken dat zij alleen het gebruiksrecht van de recreatiewoning (de economische eigendom) zou verkrijgen en de woning niet in eigendom geleverd zou krijgen. [eiser] heeft er terecht op gewezen dat er van verkoop noch van levering sprake is geweest en dat het verkregen gebruiksrecht haar een zwakkere rechtspositie biedt, bijvoorbeeld als aan de huur van de kavel een einde komt. Dit terwijl de aanduiding van koopovereenkomst (zie hiervoor onder 2.1.) veronderstelt dat de woning wel in eigendom wordt gekocht, en de “koopprijs” van € 205.095,00 daar ook op duidt. Europarcs c.s. hebben geen goede uitleg gegeven voor de hoogte van dit bedrag in relatie tot het gebruiksrecht. Zij heeft wel aangevoerd dat [eiser] een koopoptie op de kavel grond heeft gekregen, maar dat maakt haar rechtspositie niet sterker en het betaalde bedrag ook niet lager.

In de gegeven omstandigheden levert de handelswijze van Europarcs een oneerlijke handelspraktijk in de zin van artikel 6:193b – 193d BW op. Europarcs heeft [eiser] immers bij het aangaan van de overeenkomst de essentiële informatie onthouden dat ze de eigendom van de recreatiewoning niet geleverd zou krijgen. [eiser] heeft onweersproken gesteld dat zij de overeenkomst niet zou hebben gesloten indien Europarcs haar juist en volledig zou hebben geïnformeerd. Europarcs heeft aldus onrechtmatig jegens [eiser] gehandeld. Op grond van het bepaalde in artikel 6:193j BW is Europarcs voor de dientengevolge geleden schade aansprakelijk (tenzij zij bewijst dat dit niet aan haar schuld te wijten is noch op andere grond voor haar rekening komt) en is de koopovereenkomst vernietigbaar.

[eiser] vordert de koopovereenkomst te vernietigen. Uit het voorgaande volgt dat deze vordering toewijsbaar is. De vernietiging zal dan ook in dit vonnis worden uitgesproken, en deze werkt terug tot de datum van 10 augustus 2021 (artikel 3:53 BW). De gevolgen van de koopovereenkomst moeten daarom ongedaan worden gemaakt. Dit betekent dat de betaalde koopprijs door Europarcs aan haar moet worden terugbetaald. [eiser] heeft onweersproken gesteld dat het gaat om vier facturen van Europarcs van in totaal € 205.095,00. Resort Kaatsheuvel moet aan [eiser] terugbetalen de betaalde gebruikskosten verminderd met ontvangen huuropbrengsten. [eiser] heeft onweersproken gesteld dat het om de volgende bedragen gaat:
- gebruikskosten € 7.795,24
- huuropbrengsten minus € 6.965,11,
totaal € 830,13.
Terecht voeren Europarcs c.s. aan dat er geen aanleiding is voor een hoofdelijke veroordeling, zoals [eiser] vordert.

De overige overeenkomsten zouden partijen, zoveel is wel duidelijk, niet hebben gesloten zonder de koopovereenkomst. Deze zijn evenals de koopovereenkomst als gevolg van de oneerlijke handelspraktijk tot stand gekomen en daarom eveneens vernietigbaar.

[eiser] heeft haar vorderingen eerst en vooral erop gegrond dat bij haar sprake was van een geestelijke stoornis (artikel 3:34 BW) en dat Europarcs zich niet op gerechtvaardigd vertrouwen (artikel 3:35 BW) kan beroepen. Subsidiair heeft zij haar vorderingen gebaseerd op dwaling. Bij een beoordeling van deze grondslagen heeft [eiser] geen belang meer nu de overeenkomsten vanwege de oneerlijke handelspraktijk al zullen worden vernietigd en haar daarmee samenhangende geldvordering zal worden toegewezen.
Maar omdat [eiser] veel werk heeft gemaakt van met name haar beroep op een geestelijke stoornis wordt het volgende opgemerkt. Heel kort gezegd strandt het beroep op de geestelijke stoornis op het feit dat [eiser] niet heeft aangetoond dat zij ten tijde van het aangaan van de overeenkomsten leed aan een geestelijke stoornis die belette dat zij haar belangen redelijk kon waarderen of dat zij onder invloed van haar stoornis de overeenkomsten is aangegaan. [eiser] heeft wel aangetoond dat zij enkele dagen voor het aangaan van de koopovereenkomst van dichtbij een brand heeft meegemaakt, daardoor ontregeld is geraakt en een PTSS-stoornis heeft. Maar er is geen verklaring van een (onafhankelijke) arts waaruit blijkt dat [eiser] destijds daardoor haar belangen niet redelijk kon waarderen of dat zij onder invloed van de PTSS de overeenkomsten is aangegaan.
Het subsidiaire beroep op dwaling houdt met name in dat [eiser] door toedoen van Europarcs heeft gedwaald over de aard van het gekochte en het te verwachten rendement bij verhuur van de woning door haar. Gelet op hetgeen is overwogen onder

is de kantonrechter met [eiser] van oordeel dat zij heeft gedwaald over de aard van het gekochte. Maar over het rendement had zij - tegenover het gemotiveerde verweer van Europarcs – haar stelling moeten toelichten met een duidelijke vergelijking tussen de concrete informatie die bij het aangaan van de koopovereenkomst aan haar is gegeven over het rendement bij verhuur en de werkelijke rendementscijfers.

Kosten boekhouder € 840,95.
[eiser] stelt dat Equus accountants en belastingadviseurs te Ede kosten in rekening heeft gebracht voor de boekhouding verband houdend met de aankoop. Volgens Europarcs c.s. moeten deze kosten voor rekening van [eiser] blijven. Europarcs c.s. waren er echter mee bekend dat [eiser] rendement wilde behalen door verhuur van de woning. Het is niet ongebruikelijk om de administratie daarvan door een boekhouder te laten verzorgen. Zonder het onrechtmatig handelen van Europarcs zou [eiser] deze kosten niet hebben gemaakt. Europarcs is dan ook gehouden om haar deze kosten te vergoeden.

Premies opstalverzekering € 1.140,62.
[eiser] stelt dat de premies noodzakelijke kosten waren. Dit hebben Europarcs c.s. niet betwist. Ook hier geldt dat Europarcs deze kosten aan [eiser] moet vergoeden.

Kosten internet en tv € 418,53.
[eiser] stelt dat zij deze kosten heeft gemaakt in de periode waarin zij de recreatiewoning te huur aanbood. Zij stelt de recreatiewoning zelf niet of nauwelijks te hebben gebruikt. Daarom moet Europarcs deze kosten vergoeden.