In het telefoongesprek d.d. 24 juni 2024 tussen [naam 2] en [gedaagde] is het volgende gezegd:
[gedaagde] : U bent mijn vijand, zo zie ik dat en niet anders. En dan vraag ik u om niet de emoties naar boven te brengen dat ik daar moet komen en iets moet doen, omdat mijn gevoelens zeggen van hè, die mensen hebben slecht intenties met jou.(…)
[gedaagde] : Want ik ken mijzelf
[naam 2] : Ja, en wat houdt dat dan in?
[gedaagde] : Dat houdt in dat ik mijzelf niet kan controleren en dat ik iets doe waar ik later zelf en iedereen spijt van gaat krijgen, dat bedoel ik (…)
[gedaagde] : En u mag achter de schermen doen wat u wilt maar geef mij iemand anders om contact mee te houden. Dan is er ook die confrontatie niet, dan ontstaat er de agressie niet, want ik zie u als vijand, als probleem, als iemand die ik moet uitschakelen. Snap je wat ik bedoel? (…)
[gedaagde] : Ik ken mijzelf, ik ken u inmiddels ook een beetje. U ben in staat mij de juiste prikkels te geven, dat ik explodeer. (…)
[naam 2] : Maar ik hoor u zeggen dat u uzelf niet onder controle hebt en dat er dan dingen gebeuren waar u later spijt van hebt, waar moet ik aan denken meneer?
[gedaagde] : Dan moet u denken aan agressieve dingen
[naam 2] : Zoals?
[gedaagde] : Dan moet u denken aan iemand die je uit huis probeert te zetten, ja? Waarvan ik de mening hebt dat u daar niet het recht voor heb. Dan moet ik die persoon uitschakelen. Dan moet ik die persoon niet de kans geven mijn leven te verpesten. Snap je?(…)
[gedaagde] : Als ik bel voor een reparatieverzoek dan wil niet horen [naam 1] , [naam 2] , juridische afdeling of fraude-afdeling of één of andere bullshit.
[naam 2] : Maar dat blijft wel gebeuren, want dat heeft de directie besloten hier, meneer [gedaagde] .
[gedaagde] : Als de directie dat besloten heeft, dan is dat een fout van een directie. Dan brengt de directie jullie in gevaar. Want ik ga jullie wat aandoen. Ik zeg persoonlijk, ik ga je daar opwachten, ja? Bij De Key ga ik je opwachten en dat ga ik met jou persoonlijk praten, in jouw privé-tijd, snap je?
[naam 2] : Nee, wat wilt u daarmee bereiken?
[gedaagde] : Want je… Ja, je mag vragen, ik begrijp het niet en dit en dat. Je gaat het begrijpen, geloof me, je gaat het begrijpen. En die [naam 1] gaat het ook begrijpen, want ik weet dit spelletje ook te spelen. Maar dan op een andere manier. Maak geen grappen!
[naam 2] : Nee, dit is mijn werk, dus ik maak geen grappen.
[gedaagde] : Dit is ook mijn werk, dit wat ik nu moet gaan doen, is ook mijn werk.
[naam 2] : Maar wat…
[gedaagde] : Ja? Wat jij voor spelletjes kan spelen, ik speel ze op een andere manier. En daar gelden andere regels.
[naam 2] : Maar ik hoor u net zeggen…
[gedaagde] : Snap je?
[naam 2] : Nee…
[gedaagde] : Misschien ga ik verliezen, maar jij hebt meer te verliezen. En die meneer [naam 1] heeft ook meer te verliezen. En nu praat ik een beetje emotioneel, want ik ben nu heel erg emotioneel, maar ik denk dat dit eigenlijk – dit gesprek – voldoende moet zijn, dat de directie ook gaat begrijpen dat dit niet gaat werken.
[naam 2] : Maar wat zou er dan in uw ogen wel werken meneer [gedaagde] ?
[gedaagde] : Wat zou werken, is dat je gewoon normaal communiceert en misschien halen we de advocaat erbij en dan gaan we kijken hoe alle punten rustig te bespreken, feiten op tafel, ja? Want de weg naar de rechter is niet de enige weg. Dat we gaan zitten en kijken: wie is waar fout geweest en dat we de zaak afsluiten. Dat is de juiste weg, maar de weg die willen jullie niet bewandelen. Jullie zoeken de confrontatie op, jullie zoeken de negatieve methode. Dan ga ik daarin mee. Ik ga mee in die negatieve methode, op mijn manier. En dit is een waarschuwing hè? Het is eigenlijk heel lief van mij dat ik daar een waarschuwing voor geef.