Uitspraken

De vorderingen in conventie en reconventie hangen samen en de rechtbank zal deze vorderingen daarom gezamenlijk bespreken.

Valcon heeft gesteld dat zij haar verplichting om werkzaamheden te verrichten en de app te releasen mocht opschorten, omdat Partypin de openstaande facturen niet betaalde.

Op grond van artikel 6:52 Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) is een schuldenaar, die een opeisbare vordering heeft op zijn schuldeiser, bevoegd de nakoming van zijn verbintenis op te schorten tot voldoening van zijn vordering plaatsvindt, indien tussen vordering en verbintenis voldoende samenhang bestaat om deze opschorting te rechtvaardigen.

Voor een beroep op opschorting is geen verzuim vereist, slechts een opeisbare vordering. Eerst moet dus worden beoordeeld op welk moment de vorderingen van Valcon opeisbaar zijn geworden. Uit de artikelen 6:38 en 6:39 BW volgt dat Valcon haar vorderingen tot betaling na afloop van de tussen partijen overeengekomen betalingstermijn kon opeisen.

Begin juli 2023 hebben partijen afspraken gemaakt over de betaling van de facturen. Partijen zijn het erover eens dat de ‘contractor bills’ – de facturen voor zzp’ers die Valcon inhuurde – door Partypin betaald moesten worden en dat daarvoor een betaaltermijn van 45 dagen gold.

Door middel van dit bericht heeft Valcon haar verplichting tot het verrichten van werkzaamheden opgeschort. Hiertoe was Valcon ook gerechtigd omdat in ieder geval de twee facturen van 30 juni en 31 juli 2023 opeisbaar en onbetaald waren.

Partypin heeft hier tegenin gebracht dat zij er geen vertrouwen meer in had dat Valcon in staat zou zijn een goed werkende app op te leveren. Dat is echter geen geldige reden om de twee openstaande facturen niet te betalen, mede omdat Partypin eind september 2023 bij gebrek aan een opeisbare verplichting aan de kant van Valcon nog niet van Valcon kon verlangen dat op dat moment een werkende app werd opgeleverd. Een termijn daarvoor hadden partijen immers niet afgesproken. Dat Partypin er geen vertrouwen meer in had, ontsloeg haar op dat moment dus niet van haar eigen (betalings)verplichting.

De tussenconclusie is dan ook dat Valcon op 28 september 2023 haar verplichtingen – tot het verrichten van werkzaamheden waaronder het releasen van de app – terecht heeft opgeschort. Als de ene partij, Valcon, haar verplichtingen opschort, komt de andere partij, Partypin, daardoor in verzuim (artikel 6:59 BW). Doordat (en zolang) Partypin in verzuim was, kon zij de overeenkomst daarna niet ontbinden (of haar eigen verplichtingen opschorten). Dat betekent dat geen werking toekomt aan de door Partypin op 3 oktober 2023 verstuurde ingebrekestelling en ook niet aan de door Partypin uitgebrachte buitengerechtelijke ontbindingsverklaring van 11 oktober 2023.

De grondslag voor de vordering in reconventie slaagt daarom niet. Door het terechte beroep op opschorting door Valcon was ontbinding van de overeenkomst door Partypin niet mogelijk. De vorderingen in reconventie moeten reeds daarom worden afgewezen.

Valcon vordert betaling van de openstaande facturen. De facturen die zien op de ‘contractors’ zijn opeisbaar en moeten dus worden betaald door Partypin.

Over de opeisbaarheid van de ‘main bills’ verschillen partijen van mening. Valcon stelt dat voor deze facturen een betaaltermijn van 90 dagen is afgesproken en dat met deze termijn op verzoek van Partypin rekening is gehouden met het moment van de volgende financieringsronde die in oktober 2023 zou plaatsvinden. Partypin stelt daarentegen dat afgesproken is dat deze facturen alleen hoeven te worden betaald áls er geld zou worden opgehaald bij een volgende financieringsronde. Dat laatste is niet gebeurd en daarom hoeft Partypin volgens haar de ‘main bills’ niet te betalen.

De vraag wat partijen hier hebben afgesproken over de betaling van de ‘main bills’ is een kwestie van uitleg. Bij deze uitleg wordt gekeken naar hoe Valcon en Partypin in de gegeven omstandigheden elkaars verklaringen en gedragingen moesten begrijpen en wat zij daarbij redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. De bewoordingen, de aard en de strekking van wat is overeengekomen spelen daarbij ook een rol.1

De rechtbank volgt Partypin niet in haar standpunt dat de betaling om de ‘main bills’ te betalen een voorwaardelijke verplichting was, afhankelijk van het verkrijgen van aanvullende financiering. Valcon heeft de zinsnede (“Main bill invoiced after October, after raising our next financing round”) in de e-mail van Partypin van 7 juli 2023 redelijkerwijs niet zo hoeven begrijpen dat Partypin uitsluitend zou betalen áls Partypin financiering zou ophalen. Die zinsnede moet worden gelezen tegen de achtergrond van wat partijen in de e-mails van 4 en 5 juli 2023 met elkaar hebben gecommuniceerd. Daarin gaat het – ook in de eigen woorden van Partypin – slechts over het uitstellen (“defer” en “push”) van de facturering en betaling tot of na de maand oktober. Het voorwaardelijk maken van een betalingsverplichting is iets wezenlijks anders dan een langere betalingstermijn. Indien Partypin haar betalingsverplichting voorwaardelijk had willen maken, had zij dat dus duidelijker en explicieter kenbaar moeten maken.

Dit betekent dat de ‘main bills’ opeisbaar zijn geworden na oktober 2023 en na de betaaltermijn van 90 dagen. Valcon heeft ook voldoende gesteld dat zij werkzaamheden heeft verricht. Het verweer van Partypin dat ze eraan twijfelt of Valcon überhaupt werkzaamheden heeft verricht omdat er geen werkende app is opgeleverd, is te speculatief en is een onvoldoende betwisting van de door Valcon in de facturen opgenomen specificatie van de werkzaamheden.

Valcon heeft voldoende onderbouwd dat het totaal aan openstaande facturen € 146.671,36 bedraagt. Tegen de hoogte van dat bedrag is door Partypin geen verder verweer gevoerd en die hoofdsom zal dus worden toegewezen.

Valcon heeft gevorderd dat de facturen moeten worden vermeerderd met de wettelijke handelsrente vanaf de dag van opeisbaarheid van de facturen. De wettelijke handelsrente is toewijsbaar op grond van artikel 6:119a lid 1 BW vanaf de dag volgende op de dag van uiterste betaling. Schematisch ziet dat eruit als volgt:

Valcon vordert daarnaast vergoeding van buitengerechtelijke incassokosten. Aan de wettelijke eisen voor een vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten is voldaan. Valcon heeft gesteld dat zij buitengerechtelijke werkzaamheden heeft verricht. Partypin heeft dit niet betwist. De hoogte van de vordering zal worden getoetst aan het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten (hierna: het Besluit). De gevorderde vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten is gelijk aan het tarief dat in het Besluit is bepaald. Daarom wordt het gevorderde bedrag van € 2.241,71 toegewezen. De wettelijke rente over de buitengerechtelijke incassokosten is ook toewijsbaar.

Valcon vordert Partypin te veroordelen tot betaling van de beslagexplootkosten. Deze vordering is gelet op het bepaalde in artikel 706 Rv toewijsbaar. Valcon heeft ter zitting bevestigd dat bij het (tweede) beslag in december 2023 slechts beslag is gelegd onder de Bunq bank. Daardoor zullen de explootkosten van (enkel) dat tweede beslag worden toegewezen. Dat is een bedrag van € 378,43. De kosten van de in oktober 2023 gelegde beslagen komen niet voor vergoeding in aanmerking, omdat die beslagen nietig zijn vanwege het verzuim van Valcon om de eerdere, op 31 oktober 2023 uitgebrachte, dagvaarding bij de rechtbank aan te brengen.

Partypin is in het ongelijk gesteld in conventie en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) in conventie betalen. De proceskosten van Valcon worden begroot op:

Partypin is ook in het ongelijk gesteld in reconventie en moet daarom de proceskosten in reconventie betalen. De proceskosten van Valcon worden begroot op: € 2.814,00, bestaande uit € 2.714,00 aan salaris advocaat (2 punten × € 2.714,00 × factor 0,5) en € 100,00 aan nakosten (plus de verhoging zoals vermeld in de beslissing).

De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten in conventie en in reconventie wordt toegewezen zoals vermeld in de beslissing.