Uitspraken

Afdeling privaatrecht Team Familie & Jeugd

zaaknummer / rekestnummer: C/13/744866 / FA RK 24-160

Beschikking van 30 januari 2024 van de rechtbank Amsterdam naar aanleiding van het door de officier van justitie ingediende verzoek tot het verlenen van een zorgmachtiging als bedoeld in artikel 6:4 van de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz), ten aanzien van:

geboren op [geboortedatum] 1985 te [geboorteplaats] (Sri Lanka),

wonende te [adres 1] ,

zorgaanbieder: GGZ inGeest,

advocaat: mr. J. Kuijper.

De rechtbank overweegt als volgt:

Uit de overgelegde stukken, de gehouden verhoren en de verkregen inlichtingen is het volgende gebleken.

Betrokkene geeft aan dat hij het niet eens is met de diagnose. Hij is niet psychotisch en heeft er zelf voor gekozen om op straat te leven, waarbij hij om zijn woonkosten te verlagen in een tent is gaan leven. Op de vraag of dat op een camping was, antwoord hij dat dat niet het geval was, dat wel overwogen te hebben en geeft hij aan dat die in oktober te sluiten en dat hij onder een brug heeft geleefd.

Ten aanzien van het niet eens zijn met de diagnose vertelt betrokkene in totaal maar 7 gesprekken te hebben gehad, waarbij de eerste 5 gesprekken volgens hem geheel vrijblijvend waren. Betrokkene geeft aan over zijn passie te hebben verteld en heeft verteld wat hij aan het onderzoeken was zonder dat hij wist beoordeeld te worden.

Op de vraag van de rechter waarom betrokkene denkt dat de diagnose niet klopt en of hij arts, psycholoog of psychiater is antwoord betrokkene dat hij dat niet is, maar dat hij wel een gezond verstand heeft en ook rechten heeft gestudeerd. Hij heeft weliswaar niet dezelfde kwalificaties, maar ze hebben hem verkeerd begrepen. Ze hebben na een aantal gesprekken gezegd dat betrokkende warrig overkwam en vervolgens zou betrokkene hebben gevraagd of hij kon laten zien wat hij uitgewerkt had.

Over wat betrokkene wil bereiken de komende tijd geeft hij aan dat hij zelf een baan en onderdak wil vinden. Op de vraag wat betrokkene daarvoor heeft gedaan, antwoord hij dat hij een startup voorbereidt. Als de rechter uit de medische verklaring voorleest over wat er bij de beoordeling is opgeschreven wat betrokkene gezegd zou hebben over zijn crowd-funding en dat een dialoog zou hebben met stakeholders met stemmen in uw hoofd, dan verklaart betrokkene dat ze hem verkeerd hebben begrepen. Hij ontkent dat hij stemmen hoort. Betrokkene vertelt vervolgens gebruik te maken van zijn sociaal atoom aan wie hij zijn problemen voorlegt. Uit wat betrokkene vervolgens uitlegt, begrijpt de rechter dat betrokkene daarmee bedoeld in zijn gedachten na te denken over bepaalde ideeën (in zich zelf, zonder met anderen te spreken) en dit te ‘bespreken’ waarbij hij dat vanuit verschillende invalshoeken als een vorm van innerlijke tegenspraak beziet. Hij probeert zich op zo’n manier in te leven in anderen en hoe zij over bepaalde vraagstukken nadenken. Dit doet hij sinds zijn studietijd en zal hij ook altijd blijven doen.

Betrokkene merkt op een vraag van de rechter verder nog op niet veel contact te hebben met familie; contact verloopt via Whatsapp.

Betrokkene verzoekt bij monde van zijn advocaat om een second opinion waarbij psychiater
A.E. Grochowska als deskundige wordt voorgesteld.

De zorgverantwoordelijke geeft dat aan dat betrokkene in zijn hoofd communiceert met allerlei mensen en het idee heeft dat hij in een soort virtual reality leeft. Hij kan soms meerdere uren per dag hiermee bezig zijn en verder tot niets komen. Ook bagatelliseert betrokkene de zorgen. Betrokkene is zijn baan en woning kwijtgeraakt. Hij verblijft nu al een halfjaar in de maatschappelijke opvang waarbij het hem niet om stappen te zetten. De zorgverantwoordelijke wil betrokkene behandelen met antipsychotica. Een second opinion is volgens haar niet nodig en zal alleen maar tot vertraging leiden.

Het ernstig nadeel waarvoor wordt gevreesd is met name gelegen in maatschappelijke teloorgang.

Na de mondelinge behandeling is contact gezocht met psychiater Grochowska. Zij is werkzaam bij het Pieter Baan Centrum te Almere en heeft als pro Justitia rapporteur in strafzaken meermalen geadviseerd over de mogelijke opleggen van een zorgmachtiging in het kader van de Wet Forensische Zorg. Vanuit haar werkgever zijn er geen belemmeringen voor het verrichten van de second opinion.

De rechtbank acht, nu betrokkene de diagnose betwist en het hier om een eerste zorgmachtiging gaat, een contra-expertise noodzakelijk en zal zich laten informeren als na te melden alvorens verder te beslissen. Hoewel gebruikelijk is dat, nu de aanvraag door GGZ inGeest is gedaan, een dergelijke second opinion wordt uitgevoerd door Arkin ziet de rechtbank in dit specifieke geval aanleiding om toch psychiater mevrouw A.E. Grochowska als deskundige te benoemen.

Hoewel in artikel 6:2 lid 4 Wvggz is bepaald dat de beslistermijn bij contra-expertise met drie weken kan worden verlengd, zal de rechtbank om haalbare doelen te stellen, bepalen dat de resultaten van de contra-expertise binnen drie weken na verzending van deze beschikking bij de rechtbank binnen moeten zijn.

De rechtbank:

Deze beschikking is gegeven door mr. H.P.E. Has, rechter, in tegenwoordigheid van mr. M. Amarki, griffier, op 30 januari 2024 en schriftelijk vastgesteld op 5 februari 2024.