Uitspraken

Strikt genomen gaat artikel 233 Rv over het treffen van een voorlopige voorziening tijdens een aanhangige bodemprocedure. Gezien het eigen en flexibele karakter kan ook tijdens een aanhangig kort geding om een voorlopige voorziening (een ordemaatregel voor de duur van het kort geding) worden verzocht. In artikel 254 Rv is immers bepaald dat in alle spoedeisende zaken waarin gelet op de belangen van partijen een onmiddellijke voorziening is vereist, de voorzieningenrechter bevoegd is deze te geven. Bij de redactie van de te verlenen voorziening heeft de voorzieningenrechter een grote mate van vrijheid, binnen het raamwerk van de vordering.

Eisers vorderen bij wijze van ordemaatregel om ex parte, dus zonder gedaagden te horen, om een account dat gedaagde sub 2 aanhoudt bij gedaagden sub 1 en 3 te bevriezen en te bepalen dat de verdere behandeling van deze voorziening wordt voortgezet op de mondelinge behandeling van dit kort geding, waar de hoofdvordering wordt behandeld. Uitgangspunt is dat hoor en wederhoor wordt toegepast voordat een beslissing wordt gegeven. Dat fundamentele recht kan alleen wijken indien dat nodig is voor een adequate rechtsbescherming in een specifieke zaak. Dat kan het geval zijn indien een ordemaatregel nodig is om te voorkomen dat wat in kort geding wordt gevorderd anders geheel of gedeeltelijk illusoir zou worden.

Eisers hebben hun verzoek om een ordemaatregel te treffen als volgt onderbouwd. Zij zijn slachtoffer geworden van een geraffineerde beleggingsfraude die is gepleegd door gedaagde sub 2 en een aan hem gelieerde vennootschap ( [bedrijf] B.V., hierna [bedrijf] ). Zij dachten obligaties te kopen via een account van de Luxemburgse firma VKD Invest, maar dit account bleek nep. De op die manier afhandig gemaakte gelden zijn via [bedrijf] en via gedaagde sub 2 ondergebracht bij gedaagden sub 1 en 3. Bij verstekvonnis van deze rechtbank van 13 februari 2024 is gedaagde sub 2 op vordering van eiseres sub 1 veroordeeld tot betaling van € 376.781,78 met rente en kosten. Bij verstekvonnis van de rechtbank Midden-Nederland van 10 juli 2024 is gedaagde sub 2 op vordering van eisers sub 2 en 3 veroordeeld tot betaling van € 374.489,- met rente en kosten. Naar aanleiding van die vonnissen, waartegen geen verzet is ingesteld, zijn geen betalingen ontvangen. Dit maakt dat eisers recht hebben op en belang hebben bij een ordemaatregel die ertoe strekt het account dat gedaagde sub 2 aanhoudt bij gedaagden sub 1 en 3 zo snel mogelijk te bevriezen om op die wijze hun verhaalsmogelijkheden veilig te stellen. Van de bevriezing moet een verrassingseffect uitgaan omdat het beoogde effect van een bevel anders gemakkelijk kan worden ontlopen. De bevriezing zou in ieder geval moeten duren totdat in het kort geding een eindvonnis is gewezen. Op de mondelinge behandeling van dit kort geding kunnen gedaagden verweer voeren of desgewenst verstek laten gaan, dit alles aldus eisers.

Gezien hetgeen hierover in de conceptdagvaarding is opgenomen heeft de voorzieningenrechter rechtsmacht en acht hij zich bevoegd om van het verzoek van eisers kennis te nemen.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat eisers aan de hand van de conceptdagvaarding en de daarbij behorende producties voorshands voldoende aannemelijk hebben gemaakt dat zij het slachtoffer zijn geworden van fraude. Eveneens hebben zij voldoende aannemelijk gemaakt dat zij een spoedeisend belang hebben bij de verzochte ordemaatregel en dat die ordemaatregel in dit geval ex parte moet worden gegeven, omdat die anders te gemakkelijk kan worden ontlopen. Een parallel kan worden getrokken met het leggen van conservatoir beslag waarvoor de voorzieningenrechter het verlof in de regel ook ex parte verleent, indien het bestaan van de vordering summierlijk deugdelijk wordt geacht. Dit alles maakt dat voldoende aanleiding bestaat de ordemaatregel te verlenen zoals verzocht.

Met betrekking tot de te plannen kortgedingzitting wordt het volgende overwogen. Voor zover nodig verleent de voorzieningenrechter verlof om op verkorte termijn te dagvaarden. Omdat een ordemaatregel naar zijn aard niet (te) lang mag duren, wordt het volgende tijdspad vastgesteld. Hierbij wordt ervan uitgegaan dat de voorzieningenrechter in spoedeisende gevallen in kort geding verstek kan verlenen tegen een in het buitenland gevestigde gedaagde wanneer nog niet is gebleken dat de betekeningsvoorschriften in acht zijn genomen, indien zoveel mogelijk is gewaarborgd dat de dagvaarding degene voor wie die is bestemd daadwerkelijk heeft bereikt en wel zo tijdig dat hij nog de mogelijkheid heeft gehad verweer te voeren. Bepaald wordt dat de mondelinge behandeling in december 2024 zal moeten plaatsvinden, waarbij de datum zal worden bepaald na opgave van de verhinderdata door de advocaat van eisers via het e-mailadres kortgeding.ams@rechtspraak.nl. Indien die datum is verkregen dienen eisers de dagvaarding zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk 20 november 2024, te betekenen en per e-mail en/of per post aan gedaagden te verzenden. De ordemaatregel zal in ieder geval duren totdat in het kort geding eindvonnis is gewezen. Verdere behandeling van de ordemaatregel zal plaatsvinden op de mondelinge behandeling van dit kort geding. Iedere verdere beslissing wordt aangehouden.