Uitspraken

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 16 januari 2025 en 28 januari 2025.

De rechtbank heeft kennisgenomen van de vordering van de officier van justitie, mr. O.J.M. van der Bijl, en van wat verdachte en zijn raadsman, mr. B.W. van Beek, naar voren hebben gebracht.

Aan verdachte is – kort gezegd – ten laste gelegd dat hij zich heeft schuldig gemaakt aan het (medeplegen van) feitelijke leidinggeven aan het doen van onjuiste belastingaangiften door [bedrijfsnaam 1] (feiten 1 en 3) en door [bedrijfsnaam 2] (feiten 2 en 4), tussen 2015 en 2018.

De volledige tenlastelegging is opgenomen in de bijlage bij dit vonnis.

Anders dan de officier van justitie acht de rechtbank het ten laste gelegde niet bewezen en overweegt daartoe als volgt.

Uit het dossier volgt dat verdachte met medeverdachte [medeverdachte] heeft samengewerkt in ieder geval in één van voornoemde ondernemingen. [medeverdachte] was in de tenlastegelegde periode de eigenaar van de in de tenlastelegging genoemde ondernemingen en hij is bij vonnis van vandaag door deze rechtbank veroordeeld voor de feiten die ook aan verdachte ten laste gelegd zijn. Hij is vrijgesproken van het medeplegen van die feiten.

Hoewel verdachte dit ontkent, volgt naar het oordeel van de rechtbank uit het dossier wel dat verdachte wetenschap had van administratieve onvolkomenheden binnen in ieder geval [bedrijfsnaam 1] De rechtbank maakt dit op uit administratie die bij verdachte thuis is aangetroffen, met onder andere handgeschreven urenstaten die niet overeenkomen met de urenstaten die aan de boekhouder zijn verstrekt voor het doen van belastingaangifte. Daarnaast blijkt de wetenschap van deze administratieve onvolkomenheden uit berichtenverkeer tussen verdachte en [medeverdachte] over contante betalingen aan werknemers, dat in het dossier is weergegeven.

Uit het dossier blijkt echter onvoldoende welke rol verdachte in de ondernemingen had. [medeverdachte] heeft verklaard dat hij alle beslissingen in overleg met verdachte nam en dat zij eigenlijk samen de baas waren. Verdachte heeft dit ontkend en heeft verklaard dat hij weliswaar manager was bij [bedrijfsnaam 1] , maar dat hij geen beslissingsbevoegdheid had. [medeverdachte] zou de baas zijn geweest en ook degene die uiteindelijk alle beslissingen nam. Ook voormalig werknemers hebben als getuige verklaard dat verdachte weliswaar een grote rol had binnen het bedrijf, maar dat [medeverdachte] uiteindelijk de baas was. Bovendien was het [medeverdachte] , en niet verdachte, die opdracht gaf aan de boekhouder tot het doen van belastingaangifte. [medeverdachte] is tot slot ook in het handelsregister van de Kamer van Koophandel ingeschreven als eigenaar en bestuurder van de ondernemingen.

De rechtbank is op grond van het voorgaande van oordeel dat niet kan worden vastgesteld dat [medeverdachte] in nauwe en bewuste samenwerking met verdachte de uiteindelijke leiding had. Ook kan niet worden vastgesteld dat verdachte aan de ten laste gelegde verboden gedragingen feitelijk leiding heeft gegeven. Niet is gebleken dat verdachte initiatief heeft genomen tot gedragingen die tot het doen van de onjuiste belastingaangiften hebben geleid. Evenmin is gebleken dat verdachte een materiële of intellectuele bijdrage van voldoende gewicht heeft geleverd aan zulke gedragingen of die gedragingen heeft bevorderd. Zowel het zelfstandig als het samen met [medeverdachte] feitelijke leidinggeven aan het door de ondernemingen doen van onjuiste belastingaangiften, kan dus niet worden bewezen. De rechtbank spreekt verdachte daarom vrij.