Uitspraken

Overwegingen

1. Op grond van artikel 8:81, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) voor zover hier van belang, kan, indien tegen een besluit voorafgaand aan een mogelijk beroep bij de rechtbank bezwaar is gemaakt of administratief beroep is ingesteld, de voorzieningenrechter van de rechtbank die bevoegd kan worden in de hoofdzaak op verzoek een voorlopige voorziening treffen indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist.

2. De voorzieningenrechter stelt eerst vast dat het tijdelijk in bewaring nemen van het paspoort op grond van artikel 72, derde lid, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw) gelijk dient te worden gesteld met een besluit.

3. Verzoeker stelt dat verweerder ten onrechte heeft geweigerd het paspoort aan hem terug te geven omdat hij rechtmatig verblijf heeft. Verweerder heeft hem bij besluit van 12 oktober 2021 voorlopig uitstel van vertrek verleend in afwachting van een beslissing op zijn aanvraag om toepassing van artikel 64 van de Vw. Bij brief van diezelfde datum heeft verweerder hem bovendien te kennen gegeven dat hij een verblijfssticker kan ophalen bij het IND-loket. Gelet hierop mocht verzoeker erop vertrouwen dat hij zijn paspoort met onmiddellijke ingang zou terugontvangen. Bij besluit van 9 december 2021 is zijn aanvraag om toepassing van artikel 64 van de Vw afgewezen. Verzoeker heeft hiertegen echter bezwaar gemaakt en een verzoek om een voorlopige voorziening ingediend waardoor hij in afwachting van de beslissing op dit verzoek rechtmatig verblijf heeft. Bovendien heeft hij een aanvraag voor een verblijfsvergunning regulier onder de beperking arbeid als zelfstandige ingediend. Ook hieraan ontleent hij rechtmatig verblijf. Hij heeft zijn paspoort in het dagelijkse leven nodig. Bovendien moet hij over zijn paspoort beschikken om aan zijn identificatieplicht te kunnen voldoen. Daarnaast heeft hij nog aangevoerd dat hij zijn paspoort nodig heeft om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen in het kader van een operatie voor een levensbedreigende aandoening.

4. Verweerder stelt zich op het standpunt dat verzoeker op dit moment slechts een tijdelijk procedureel verblijfsrecht heeft. Verzoeker heeft ook geen spoedeisend belang bij de gevraagde voorziening.

5. De voorzieningenrechter stelt vast dat verzoeker de beslissingen op zijn verzoek om voorlopige voorziening in de artikel 64 Vw procedure en zijn aanvraag voor een verblijfsvergunning regulier onder de beperking arbeid als zelfstandige in Nederland mag afwachten maar niet over een verblijfsvergunning beschikt. Dat betekent dat slechts sprake is van een tijdelijk procedureel rechtmatig verblijf. De voorzieningenrechter ziet dan ook geen grond voor het oordeel dat de weigering om het paspoort terug te geven evident onrechtmatig is.

6. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft verzoeker voorts zijn spoedeisend belang bij onmiddellijke teruggave van het paspoort niet aannemelijk gemaakt. Verzoeker heeft zijn stellingen niet onderbouwd. Zoals verweerder ter zitting heeft gesteld, heeft verzoeker bij de inname van het paspoort een bewijs van inname ontvangen. Bovendien heeft verweerder hem, zoals toegezegd tijdens de zitting, na afloop van het onderzoek ter zitting een kopie van zijn paspoort verstrekt. Verzoeker heeft niet aannemelijk gemaakt dat het innamebewijs en de kopie van het paspoort in de praktijk niet als legitimatie worden geaccepteerd en dat hij hierdoor problemen heeft ondervonden dan wel zal ondervinden. Verweerder heeft ter zitting nog te kennen gegeven dat in het geval dat van verzoeker wordt verlangd dat hij zijn originele paspoort toont, hij een afspraak met het DT&V kan maken om onder begeleiding het originele document te tonen. De voorzieningenrechter ziet geen aanleiding om aan deze informatie van verweerder te twijfelen.

7. Gelet op het vorenstaande ziet de voorzieningenrechter geen aanleiding voor het treffen van een voorlopige voorziening en wijst daarom het verzoek om een voorlopige voorziening af.

8. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Tegen deze uitspraak staat geen hoger beroep of verzet open.