Uitspraken

De voorzieningenrechter stelt vast dat Rijkswaterstaat zich in het bestek op één (hier relevant) onderdeel dwingend heeft verbonden om op een bepaalde wijze te handelen, namelijk in het geval [Combinatie II] niet binnen de in de ingebrekestelling gestelde termijn van zeven dagen als bedoeld in artikel 31.3 lid 1 (geciteerd onder 2.2) alsnog haar verplichtingen op grond van het bestek geheel zou nakomen. Dit betreft een fatale termijn. Die combinatie zou bij overschrijding van die termijn in verzuim zijn en de overeenkomst zou dan ontbonden moeten worden. Dat zou er in voorkomend geval mogelijk toe kunnen leiden dat [Combinatie I] uit hoofde van de wachtkamerovereenkomst de opvolgend contractant zou worden.

[Combinatie I] beoogt kennelijk met de onderhavige vordering informatie te verzamelen om te kunnen nagaan of Rijkswaterstaat ten onrechte niet tot ontbinding van de overeenkomst met [Combinatie II] is overgegaan en daarmee opvolgende rechten van [Combinatie I] heeft veronachtzaamd. Dat is voldoende voor het oordeel dat op dit onderdeel sprake is van een rechtsbetrekking tussen [Combinatie I] en Rijkswaterstaat als bedoeld in artikel 843a van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv). Het is niet aan de voorzieningenrechter om in dit geding te beoordelen of een vordering van [Combinatie I] uit hoofde van de wachtkamerovereenkomst toewijsbaar zal zijn. [Combinatie I] heeft er ook een rechtmatig belang bij om te weten of [Combinatie II] op de hiervoor genoemde grond in verzuim is komen te verkeren. Dat Rijkswaterstaat op grond van de met [Combinatie I] gesloten wachtkamerovereenkomst niet verplicht is om de opdracht, na ontbinding van de overeenkomst met [Combinatie II], aan [Combinatie I] te gunnen, waar Rijkswaterstaat op heeft gewezen, doet naar oordeel van de voorzieningenrechter niet af aan het gestelde belang. Het is immers voorshands aannemelijk dat [Combinatie I] bij een eventuele ontbinding daadwerkelijk als opvolgend contractant zal worden aangezocht, nu het hier werk betreft dat zonder meer moet worden verricht en de opdracht geen uitstel kan dulden. Daar komt bij dat niet valt uit te sluiten dat [Combinatie I] in voorkomend geval Rijkswaterstaat ook op een andere grondslag zou kunnen aanspreken.

Rijkswaterstaat heeft verklaard dat er geen enkele reden is voor afgifte van de gevraagde stukken nu duidelijk is dat ontbinding van de overeenkomst met [Combinatie II] niet aan de orde is, omdat zij niet in verzuim is komen te verkeren. Ter onderbouwing daarvan heeft Rijkswaterstaat een tijdspad geschetst, uitgaande van alle uiterlijke termijnen. Het uitvoeringsplan moest uiterlijk 1 februari 2022 worden ingediend (zes weken na 21 december 2021). Rijkswaterstaat moest dat plan uiterlijk binnen 15 werkdagen, dus uiterlijk op 22 februari 2022, goedkeuren. Als dan zou blijken dat het uitvoeringsplan niet zou voldoen, dan zou de opdrachtnemer nog zeven werkdagen krijgen om dit te herstellen. Dat herstelde plan zou dan dus uiterlijk 3 maart 2022 ingediend moeten zijn. Volgens Rijkswaterstaat zijn al deze uiterlijke data gehaald en heeft hij het plan daarna goedgekeurd.

Rijkswaterstaat heeft voorts aangegeven dat op 17 februari 2022 [Combinatie II] (dus nog voordat de termijn van beoordeling van het door haar ingediende uitvoeringsplan door Rijkswaterstaat was verstreken) de door haar al ingediende bijlage 1 bij dat plan eigener beweging heeft vervangen door een herziene bijlage 1. Rijkswaterstaat heeft dat ook onderbouwd met de overlegging van een e-mailbericht van 17 februari 2022 van [Combinatie II]. Rijkswaterstaat heeft de daarbij gevoegde bijlage 1 ook overgelegd in deze procedure, met dien verstande dat de daarop vermelde kentekens en transporteurs onleesbaar zijn gemaakt.

Het standpunt van Rijkswaterstaat dat daarmee het belang van [Combinatie I] bij haar vordering is komen te ontvallen, wordt verworpen. Om te weten of [Combinatie II] in verzuim is komen te verkeren, is immers op de eerste plaats relevant wanneer Rijkswaterstaat, na beoordeling van het uitvoeringsplan, aan [Combinatie II] te kennen heeft gegeven dat zij de gelegenheid heeft om dat plan te herstellen/alsnog haar bestekverplichting volledig na te komen. Dat Rijkswaterstaat dat moet hebben gedaan, volgt uit het feit dat bij de indiening van de herziene bijlage 1 nog niet alle terbeschikkingsstellingsovereenkomsten waren ingediend, zo is ter zitting gebleken. Rijkswaterstaat heeft zich niet uitgelaten over de exacte datum waarop hij om herstel heeft gevraagd. Op de tweede plaats is van belang wanneer [Combinatie II] het herstelde plan daarna heeft ingediend. De voorzieningenrechter begrijpt de stellingen van Rijkswaterstaat als vermeld onder 4.3 aldus dat dit ergens begin maart 2022 het geval was, maar dat heeft Rijkswaterstaat tot op heden niet geconcretiseerd of met stukken onderbouwd.

De vordering van [Combinatie I] is naar het oordeel van de voorzieningenrechter dan ook toewijsbaar voor zover het de stukken betreft waaruit die twee relevante data blijken. Het gaat hierbij om afgifte van voldoende gespecificeerde bescheiden die bij Rijkswaterstaat voorhanden moeten zijn en waarbij van bedrijfsvertrouwelijke informatie geen sprake is. Dat er andere gewichtige redenen zijn om hier niet aan te voldoen, is gesteld noch gebleken.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat [Combinatie I] er geen rechtmatig belang bij heeft om afschriften te ontvangen van alle overigens door haar in de vordering genoemde stukken of om deze stukken in te kunnen zien. De aanbesteding is afgerond en de tussen Rijkswaterstaat en [Combinatie II] gesloten overeenkomst wordt nu uitgevoerd, waarbij het aan Rijkswaterstaat is om te beoordelen of hij goedkeuring kan verlenen aan door [Combinatie II] ingediende stukken en welke gevolgen hij wil verbinden aan eventuele gebreken. Met uitzondering van hetgeen hiervoor is besproken, heeft Rijkswaterstaat zich daarbij in het bestek niet verplicht om sancties te verbinden aan een bepaalde wijze van handelen. [Combinatie I] heeft er geen recht op om in de gelegenheid te worden gesteld om na te gaan of zij het eens is met de beoordeling van Rijkswaterstaat en de door Rijkswaterstaat gemaakte keuzes in het kader van zijn contractuele relatie met [Combinatie II]. Daar komt bij dat [Combinatie I], gezien de stukken die op grond van het vorenstaande aan haar verstrekt zullen worden in combinatie met het bewijs dat zij zelf al stelt te hebben, onvoldoende aannemelijk heeft gemaakt dat de overige stukken nog van belang zijn voor het bepalen van haar rechtspositie. De vordering zal daarom voor het overige worden afgewezen. Overigens heeft Rijkswaterstaat ook terecht nog een gemotiveerd beroep gedaan op de bedrijfsvertrouwelijkheid van andere stukken, waaronder ook de onleesbaar gemaakte informatie van bijlage 1.

Gezien het vorenstaande zal de voorzieningenrechter beslissen als na te melden. Voor oplegging van een dwangsom ziet de voorzieningenrechter geen aanleiding, nu ervan uit mag worden gegaan dat Rijkswaterstaat deze uitspraak nakomt.

Nu partijen over en weer deels in het (on)gelijk zijn gesteld, zullen de proceskosten tussen hen worden gecompenseerd als na te melden.