Procesverloop
Bij besluit van 3 februari 2020 (het primaire besluit) heeft verweerder de aanvraag van eiser voor een uitstallingsvergunning voor 2020 bij zijn bloemenstal afgewezen.
Bij besluit van 15 maart 2021(het bestreden besluit) heeft verweerder de bezwaren van eiser ongegrond verklaard.
Eiser heeft tegen het bestreden besluit beroep ingesteld.
Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.
De rechtbank heeft het beroep op 29 juni 2022 op zitting behandeld. Hieraan hebben deelgenomen: eiser, de gemachtigde van eiser, de gemachtigde van verweerder en wegbeheerder de heer [A] . Ook is de buurman van eiser verschenen.
Overwegingen
Waar gaat deze zaak over?
1. Sinds 1985 verkoopt eiser bloemen en planten vanuit een bloemenkiosk ( [adres] [nummer] ) die staat op een perceel van een brede scheiding van twee rijbanen vlakbij een kruispunt. Sinds 2003 wordt de kop van het perceel doorsneden door een fietspad. Het gevolg is dat de ruimte voor het uitstallen tussen de voorkant van de kiosk en de rijbaan afnam en sindsdien reikt tot het fietspad. Eiser heeft daarom een strook (8m2), gelegen over het fietspad heen tot aan de rijbaan, gebruikt om zijn waren uit te stallen. In het seizoen dat er veel vraag is naar bloemen en planten is dit voor eiser van belang.
2. Verweerder heeft de aanvraag voor zover die ziet op de 8m2-strook afgewezen uit oogpunt van doelmatig beheer van de weg, daaronder mede begrepen de bescherming van de belangen van het rij- en voetgangersverkeer. Hij baseert zijn standpunt op het advies van het Vooroverleg Over Verkeerszaken (VOV) dat luidt dat een uitstalling op deze locatie het overzicht belemmert van de kruising en dit afbreuk doet aan de verkeersveiligheid.
Wat vindt eiser in beroep?
3. Op de zitting heeft eiser toegelicht dat hij de besluitvorming van verweerder niet kan doorzien. Hij begrijpt niet dat de wegbeheerder heeft aangegeven dat wat hem betreft de uitstalling er mocht staan, maar dat het door verweerder gevolgde advies anders luidt.
Eiser begrijpt evenmin waarom hij jarenlang met rust is gelaten. De verkeersituatie is volgens hem niet gewijzigd. Eiser vindt dat om andere redenen bij het kruispunt sowieso gevaarlijke situaties kunnen ontstaan. Eiser vindt dat hij onevenredig wordt benadeeld.
Wat is het oordeel van de rechtbank?
4. De wegbeheerder geeft als verklaring voor het bij eiser gerezen misverstand dat hij heeft gezegd dat hij persoonlijk geen problemen heeft met de uitstalling, maar dat vanuit zijn functie geredeneerd de uitstalling over het fietspad heen verkeerskundig betekent dat de medewerkers en de klanten continue het drukke fietspad kunnen oversteken en daarmee afbreuk doen aan de verkeersveiligheid van alle betrokken weggebruikers.
Per vergissing is de persoonlijke opvatting van de wegbeheerder ook met eiser gedeeld. Het oversteken van het fietspad is niet verboden, maar verweerder moet onnodige bewegingen zoveel als mogelijk voorkomen. Daarbij helpt het niet als klanten die bezig zijn met het aanschaffen van planten en daardoor mogelijk afgeleid kunnen zijn van de verkeersituatie.
5. De rechtbank stelt met verweerder vast dat op grond van de APV voor Den Haag er geen uitstalling mag worden geplaatst op een locatie zonder dat hiervoor een vergunning is verleend.1 Indien ten minste een van de weigeringsgronden uit de APV zich voordoet, mag de vergunning worden geweigerd.
5.1.
De rechtbank stelt vast dat het VOV waaraan verweerder advies heeft gevraagd als een deskundigenorgaan is te beschouwen. Het VOV heeft negatief geadviseerd. Ook de Adviescommissie |Openbare Ruimte (ACOR) heeft negatief geadviseerd, ofschoon voor het vragen van dat advies in dit geval geen aanleiding bestond. Verweerder mag grote betekenis toekennen aan het advies van het VOV.
5.2.
De rechtbank begrijpt dat bij eiser onvrede bestaat over de wijze van besluitvorming, maar stelt ook vast dat gelet op de regelgeving en het advies van de VOV, verweerder na afweging van de bescherming van de belangen van het rij- en voetgangersverkeer en de verdeling van gebruiksmogelijkheden van de weg en het belang van eiser om zijn goederen op de strook uit te stallen, aan het belang van eiser minder betekenis is toegekend. Van verweerder wordt verwacht dat hij geen vergunning geeft als het geen denkbeeld is dat vergunningverlening voor gevaarlijke situaties kan zorgen. Verweerder heeft voldoende duidelijk gemaakt dat vergunningverlening op de strook voor gevaarlijk situaties kan zorgen. Dat die zich naar eiser zegt nog niet hebben voorgedaan is daarbij niet van doorslaggevende betekenis. Van algemene bekendheid is dat sedert 2003 het aantal inwoners van Den Haag en de verkeersdrukte is toegenomen. Daarmee mag verweerder rekening houden.
Weliswaar is vele jaren tegen de niet-vergunde uitstalling op die strook niet opgetreden, maar dit betekent niet dat verweerder op de aanvraag van eiser niet afwijzend mocht beslissen.
6. Wat eiser naar voren heeft gebracht is geen aanleiding om verweerder op te dragen een ander besluit te nemen.
7. Het beroep is ongegrond.
8. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr. G.P. Kleijn, rechter, in aanwezigheid van mr. E.N.H.J. Schenk, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 27 juli 2022.
Afschrift verzonden aan partijen op:
Bent u het niet eens met deze uitspraak?
Als u het niet eens bent met deze uitspraak, kunt u een brief sturen naar de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State waarin u uitlegt waarom u het er niet mee eens bent. Dit heet een beroepschrift. U moet dit beroepschrift indienen binnen zes weken na de dag waarop deze uitspraak is verzonden. U ziet deze datum hierboven.
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
