Uitspraken

1.1.

[gedaagde 2] is een verenging met als doel het vormen van een politiek partij. [gedaagde 2] is op 15 juni 2020 opgericht door (onder andere) [gedaagde 1] . [gedaagde 1] is sindsdien voorzitter van [gedaagde 2] . In de statuten van [gedaagde 2] is opgenomen dat [eiser] zal optreden als lid van het bestuur. In het Handelsregister van de Kamer van Koophandel is geregistreerd dat [eiser] van 15 juni 2020 tot 30 november 2020 bestuurslid van [gedaagde 2] is geweest.

1.2.

Op 23 augustus 2022 om 20.00 uur is een algemene ledenvergadering van [gedaagde 2] gepland (hierna: de ALV).

1.3.

Tussen partijen is kort samengevat in geschil of [eiser] nu nog bestuurder van [gedaagde 2] is en of hij in communicatie van ( [gedaagde 1] als voorzitter van) [gedaagde 2] als zodanig kan worden genoemd en verantwoordelijk kan worden gehouden.

1.4.

[eiser] vordert in deze procedure, zakelijk weergegeven:

1. voor zover dit kort geding niet tijdig kan worden behandeld en niet tijdig een beslissing op de andere vorderingen genomen kan worden, [gedaagde 1] en [gedaagde 2] te bevelen de geplande ALV niet te houden voordat in dit kort geding een beslissing is genomen;

2. [gedaagde 1] en [gedaagde 2] te gebieden:

1.5.

[gedaagde 1] en [gedaagde 2] voeren verweer tegen het gevorderde.

1.6.

Het gevorderde is deels toewijsbaar en zal deels worden afgewezen. Dat licht de voorzieningenrechter als volgt toe.

1.7.

De vorderingen van [eiser] zijn, zo begrijpt de voorzieningenrechter, gebaseerd op de stelling dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] onrechtmatig handelen jegens [eiser] . [eiser] stelt dat hij door toedoen van [gedaagde 1] nog wordt bestempeld als bestuurslid van [gedaagde 2] , met bijbehorende verantwoordelijkheden, terwijl hij volgens hem al is afgetreden. [eiser] stelt dat hij niet meer gepresenteerd mag worden als bestuurder van [gedaagde 2] , dat hij er hinder van ondervindt dat dat wel gebeurd en dat hij wil dat dat eindigt.

1.8.

Ter zitting is gebleken dat [gedaagde 1] als bestuurslid van [gedaagde 2] eind november 2020 heeft bevestigd dat [eiser] kenbaar heeft gemaakt dat hij geen bestuurslid meer wil zijn; het is duidelijk dat [eiser] aldus is afgetreden. Er is ook een registratie in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel waaruit blijkt dat [eiser] daadwerkelijk met ingang van 30 november 2020 uit het Handelsregister is uitgeschreven als bestuurslid. In elk geval vanaf 30 november 2020 is [eiser] niet meer betrokken bij het bestuur van [gedaagde 2] en [gedaagde 1] en [gedaagde 2] handelen onrechtmatig door uitlatingen te doen dat [eiser] tot de ALV wel bestuurslid is. Anders dan [gedaagde 1] en [gedaagde 2] mogelijk menen is instemming met een verklaring tot aftreden van een bestuurder niet vereist.

1.9.

Omdat voorafgaand aan de ALV een beslissing genomen wordt op de vorderingen van [eiser] , heeft hij geen belang bij toewijzing van de vordering onder A. Die vordering zal daarom worden afgewezen.

1.10.

De vordering onder B2 en B3 worden aldus toegewezen dat het [gedaagde 1] en [gedaagde 2] wordt verboden [eiser] te noemen in enige communicatie met derden als bestuurder van de vereniging en dat het hen wordt geboden op de website van [gedaagde 2] voorafgaand aan ALV en direct na opening van die ALV te melden dat [eiser] uiterlijk op 30 november 2020 is afgetreden als bestuurder van de vereniging. Gezien hetgeen onder 1.8 is overwogen, heeft [eiser] belang bij die beslissing.

1.11.

Alle overige vorderingen van [eiser] worden afgewezen. Ten aanzien van al die vorderingen geldt dat [eiser] het belang bij die vorderingen onvoldoende heeft onderbouwd, de vorderingen onvoldoende bepaald zijn om tot een veroordeling te kunnen leiden en ook onvoldoende is gebleken of ten aanzien hetgeen wordt gevorderd door [gedaagde 1] / [gedaagde 2] onrechtmatig wordt gehandeld. Ten aanzien van het gevorderde onder 9 geldt bovendien dat reeds is toegezegd dat de gevraagde informatie zal worden verstrekt en dat [eiser] in zijn brief van 5 augustus 2022 had gevraagd die informatie binnen één maand te verstrekken. Die termijn is nog niet verstreken.

1.12.

Oplegging van een dwangsom, als stimulans tot nakoming van het te geven verbod en gebod, is aangewezen.

1.13.

[gedaagde 1] en [gedaagde 2] zullen, als de – op het meest wezenlijke onderdeel van het gevorderde – in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van dit geding. Voor veroordeling in de nakosten bestaat geen grond, nu de kostenveroordeling ook voor deze nakosten een executoriale titel oplevert (vgl. HR 19 maart 2010, ECLI:NL:HR:2010:BL1116, NJ 2011/237).

2.1.

verbiedt [gedaagde 1] en [gedaagde 2] [eiser] te noemen in enige communicatie met derden als bestuurder van [gedaagde 2] ;

2.2.

gebiedt [gedaagde 1] en [gedaagde 2] op de website van [gedaagde 2] voorafgaand aan de algemene ledenvergadering op 23 augustus 2022 en direct na opening van die vergadering te melden dat [eiser] uiterlijk op 30 november 2020 is afgetreden als bestuurder van de vereniging;

2.3.

bepaalt dat [gedaagde 1] en [gedaagde 2] ieder voor zich een dwangsom verbeuren van € 250,= voor elke dag dat zij in gebreke zijn aan voormeld verbod en gebod te voldoen tot een maximum van telkens € 5.000,=;

2.4.

veroordeelt [gedaagde 1] en [gedaagde 2] hoofdelijk in de kosten van dit geding, tot dusverre aan de zijde van [eiser] begroot op € 1.463,45, waarvan € 1.016,-- aan salaris advocaat, € 314,-- aan griffierecht en € 133,45 aan dagvaardingskosten;

2.5.

verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad;

2.6.

wijst af het meer of anders gevorderde.