Uitspraken

Verzoekster acht het doel van dit voorschrift niet duidelijk. Volgens haar is BBT 11 van de BREF afvalbehandeling alleen van toepassing vanwege de opslag van gevaarlijk afval en het bewerken van hout. Bij deze activiteiten komt echter geen afvalwater vrij. Het afvalwater komt vrij bij het ontwateren van slib en het wassen van voertuigen, containers en vaten. De hoeveelheid water die daarbij vrijkomt is overigens gering, zeker ten opzichte van de hoeveelheid hemelwater die vrijkomt op de locatie. Het is naar de mening van verzoekster vreemd dat water van het ontwateren van slib en het wassen van voertuigen, containers en vaten wel plaats dient te vinden als op dezelfde locatie hout wordt geshredderd en gevaarlijk afval wordt opgeslagen, en niet als er geen hout wordt geshredderd en gevaarlijk afval wordt opgeslagen. Op deze wijze invulling geven aan genoemde BBT is volgens verzoekster daarom oneigenlijk.

In het bestreden besluit staat dat het doel van het voorschrift is om te voldoen aan het gestelde in BBT 11 van de BBT-conclusies voor afvalbehandeling. Het college heeft zich in het verweerschrift op het standpunt gesteld dat het lozen van dergelijk afvalwater een samenhangende activiteit is en daarom onder de IPPC-installatie valt. Tot de inrichting behoort een IPPC-installatie op grond van de categorie 5.5. De BBT-conclusies gaan over activiteiten uit bijlage I van de Richtlijn industriële emissies (2010/75/EU) (RIE) en vallen daarmee onder het toepassingsbereik.

Ingevolge artikel 2.14, eerste lid, aanhef en onder c, ten eerste, van de Wabo neemt het bevoegd gezag bij de beslissing op de aanvraag in ieder geval in acht dat in de inrichting ten minste de voor de inrichting in aanmerking komende beste beschikbare technieken moeten worden toegepast.

Ingevolge artikel 5.4, eerste lid, van het Besluit omgevingsrecht (Bor) houdt het bevoegd gezag bij de bepaling van de voor een inrichting of met betrekking tot een lozing in aanmerking komende beste beschikbare technieken rekening met BBT-conclusies en bij ministeriële regeling aangewezen informatiedocumenten over beste beschikbare technieken.

De BBT-conclusies afvalbehandeling zijn van toepassing op een aantal activiteiten genoemd in bijlage I van de RIE, waaronder de activiteit beschreven onder categorie 5.5, samengevat: de tijdelijke opslag van gevaarlijke afvalstoffen met een totale capaciteit van meer dan 50 ton. Niet ter discussie staat dat deze activiteit plaatsheeft in de inrichting van verzoekster. De BBT-conclusies zijn dus van toepassing. Dit betekent dat aan BBT 11 moet worden voldaan. BBT 11 luidt: “De BBT is om het jaarlijkse water-, energie- en grondstoffenverbruik en de jaarlijkse productie van residuen en afvalwater te monitoren met een frequentie van ten minste eenmaal per jaar.” Gelet op de tekst van BBT 11, heeft het college dit voorschrift naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter terecht aan de omgevingsvergunning verbonden. De voorzieningenrechter ziet dan ook geen aanleiding voor het treffen van een voorlopige voorziening ten aanzien van dit voorschrift.

Verzoekster voert aan dat er geen voorzieningen zijn gepland voor het overdekt opslaan van balen papier en dat er geen milieuhygiënische grondslag is voor deze eis. Dit voorschrift heeft alleen voor los gestort, schoon papier meerwaarde. Voor vervuild papier heeft het geen meerwaarde, voor gebaald papier ook niet, aldus verzoekster.

Het college heeft zich blijkens het bestreden besluit op het standpunt gesteld dat bij de minimumstandaard voor niet voor recycling geschikt papier en karton is aangegeven dat het hier bijvoorbeeld gaat om papier en karton dat te nat of vervuild is. Het feit dat het nat is (geworden) zorgt er dus in potentie voor dat een lagere verwerkingsstandaard moet worden gehanteerd. Het Landelijk Afvalbeheerplan 2017-2029 (LAP3) bevat een voorkeursvolgorde voor de verwerking, waarbij recycling een hogere vorm van afvalverwerking is dan hoofdgebruik als brandstof. Aangevraagd is dat het papier en karton wordt afgezet voor recycling. Om die reden moet schoon papier en karton droog worden opgeslagen, om te voorkomen dat de opslag leidt tot niet voor recycling geschikt papier en karton.

In het verweerschrift van 8 september 2022 heeft het college aangegeven met verzoeker van mening te zijn dat het inderdaad moet gaan om los gestort, schoon papier en karton. Het is daarbij aan verzoekster om in de gaten te houden voor welk doel het papier wordt aangeboden, zoals recycling of afvalverwerking als hoofdgebruik.

In het LAP3 staat in deel E de minimumstandaard per specifieke afvalstroom. De minimumstandaard geeft de minimale hoogwaardigheid aan van de verwerking van een bepaalde afvalstof of categorie van afvalstoffen. Deze minimumstandaard is bedoeld om te voorkomen dat afvalstoffen laagwaardiger worden verwerkt dan wenselijk is. Als de minimumstandaard bestaat uit verschillende be- en verwerkingshandelingen bij diverse inrichtingen kan voor de afzonderlijke bewerkingsstappen een vergunning worden verleend, mits de totale verwerking voldoet aan de minimumstandaard. In een aantal sectorplannen is vermeld dat het opnemen van sturingsvoorschriften dan noodzakelijk is.

De voorzieningenrechter stelt vast dat in bijlage 1 van het bij de aanvraag gevoegde document ‘Acceptatieprocedure & Administratiesysteem SUEZ Recycling & Recovery Alphen a/d Rijn’ van 7 februari 2020, waarin de te accepteren stromen met opslag en doorzet zijn aangegeven, onder volgnummer 4 is vermeld “Gescheiden ingezameld/afgegeven papier en karton”. Op pagina 12 van dat document staat als bestemming: “Afzet ten behoeve van recycling. Niet voor recycling geschikt papier en karton wordt afgezet voor andere nuttige toepassing (bijvoorbeeld hoofdgebruik als brandstof).” De aanvraag ziet naar het oordeel van de voorzieningenrechter dus zowel op papier en karton dat geschikt is om te recyclen als op papier en karton dat daar niet geschikt voor is.

Voor zover het gaat om het recyclen van papier en karton - hetgeen blijkens het verhandelde ter zitting het leeuwendeel betreft van het papier dat wordt ingenomen - moet het daarvoor wel geschikt zijn. Op grond van sectorplan 4 geldt dan de voorwaarde dat dat papier en karton niet in contact mogen komen met (hemel)water. Gelet hierop heeft het college dit voorschrift naar voorlopig oordeel terecht aan de omgevingsvergunning verbonden, maar moet aan dit voorschrift de voorwaarde worden toegevoegd dat dit uitsluitend geldt voor papier en karton dat voor recycling in aanmerking komt. De voorzieningenrechter zal daarom ten aanzien van voorschrift 1.4.23 de voorlopige voorziening treffen dat dit voorschrift wordt aangepast, op de wijze zoals hiervoor is vermeld.

8. Voorschrift 1.7.2 luidt:

“Vergunninghouder draagt zorg voor een actueel register van afvalstoffen, die overeenkomstig deze vergunning mogen worden geaccepteerd, waarbij per te onderscheiden afvalstroom binnen een Euralcode minimaal het volgende wordt aangegeven:

 de bij acceptatie mogelijke aanwezigheid van ZZS waarbij tevens wordt aangegeven of:

Het register dient jaarlijks op basis van de ‘Lijst van zeer zorgwekkende stoffen van het RIVM’ op actualiteit getoetst te worden en (voor zover nodig) aangepast te worden.”

Het college heeft zich in het verweerschrift op het standpunt gesteld dat het door verzoekster aangehaalde landelijke project niet relevant is voor de voorschriften die over ZZS gaan. Van verzoekster wordt gevraagd om van alle te accepteren stoffen na te gaan of er ZZS in kan zitten en of bekend is in welke concentratie dat aanwezig kan zijn. Vervolgens moet worden aangegeven welke verwerkingsroute deze afvalstoffen volgen binnen de inrichting. Dat zijn geen vergaande voorschriften, aldus het college.

Uit voorschrift 1.7.3 blijkt, anders dan verzoekster stelt, dat zowel aan dit voorschrift als aan voorschrift 1.7.2 pas binnen drie maanden na inwerkingtreding van de omgevingsvergunning invulling moet worden gegeven.

Verder is de voorzieningenrechter van oordeel dat, gelet op de complexiteit van de inhoudelijke beoordeling van hetgeen ten aanzien van deze voorschriften door verzoekster is aangevoerd, daarvoor geen plaats is in het kader van dit verzoek om voorlopige voorziening. Dit betekent dat de voorzieningenrechter geen (voorlopig) oordeel zal geven over de rechtmatigheid van dit onderdeel van het bestreden besluit. De voorzieningenrechter beperkt zich tot een afweging van de bij deze voorschriften betrokken belangen.

De belangen van verzoekster bestaan uit het beperken van de administratieve lasten en de daarmee gepaard gaande kosten. Ter zitting is namens het college verklaard dat het ongewenst is als deze voorschriften niet in werking zouden treden totdat uitspraak is gedaan in de bodemprocedure, omdat die uitspraak naar verwachting nog enige tijd op zich laat wachten en het milieubelang dan in het geding is. Daarbij heeft het college aangegeven dat de verplichting voor verzoekster om een risicoanalyse op te stellen voor ZZS-houdend materiaal als bedoeld in paragraaf B.14.4.3 van het LAP3 reeds is geschrapt.

Bij afweging van de betrokken belangen is de voorzieningenrechter van oordeel dat de belangen van verzoekster bij het schorsen van de voorschriften minder zwaarder wegen dan het belang van het college bij de tenuitvoerlegging van deze voorschriften. Verzoekster heeft niet aannemelijk gemaakt dat uitvoering van deze voorschriften leidt tot dermate hoge administratieve lasten en kosten dat die onevenredig zijn met het doel dat met de voorschriften beoogd is: de bescherming van het milieu. Voor zover verzoekster vreest dat het college handhavend zal optreden wanneer zij naar het oordeel van het college onvoldoende uitvoering geeft aan de voorschriften, geldt dat verzoekster daartegen dan afzonderlijke rechtsmiddelen kan aanwenden, waaronder een verzoek om voorlopige voorziening. In zoverre ontbreekt op dit moment een spoedeisend belang. De voorzieningenrechter ziet dan ook geen aanleiding voor het treffen van een voorlopige voorziening ten aanzien van deze voorschriften.

Verzoekster voert aan dat om te voldoen aan dit voorschrift een voorziening moet worden gerealiseerd waar kosten aan zijn verbonden.

Het plaatsen van windvanen of gelijkwaardige technische voorzieningen is naar het oordeel van de voorzieningenrechter niet dusdanig kostbaar dat bij de beoordeling van dit voorschrift voldoende spoedeisend belang bestaat. De voorzieningenrechter ziet dan ook evenmin aanleiding voor het treffen van een voorlopige voorziening ten aanzien van dit voorschrift.

Verzoekster voert aan dat aan dit voorschrift niet per definitie invulling kan worden gegeven, omdat niet altijd kan worden gegarandeerd dat binnen een half uur een personeelslid ter plaatse aanwezig kan zijn dat beslissingsbevoegd is, gelet op onder meer de woonplaats van het personeel. Dit zou kunnen betekenen dat de locatie niet in bedrijf mag zijn vanwege de woonplaats van beslissingsbevoegd personeel. De door het college gestelde noodzaak om effectief te kunnen ingrijpen bij een calamiteit is volgens verzoekster geen voorwaarde hiervoor, omdat voor het effectief bestrijden van een calamiteit andere aspecten van groter belang zijn, aldus verzoekster.

Het college stelt zich op het standpunt dat het doel van dit voorschrift is om effectief te kunnen ingrijpen bij een calamiteit. Daarvoor is het van belang dat een beslissingsbevoegd personeelslid binnen een korte termijn in de inrichting aanwezig kan zijn. Het college heeft in het verweerschrift toegelicht dat personeel de brandweer kan begeleiden bij de inzet in de vorm van informatie over de plaats van bepaalde brandbare stoffen en de op dat moment aanwezige hoeveelheid. Daarnaast kan personeel helpen bij de inzet, zoals het uitrijden (bij broei) of verplaatsen van nabij gelegen afvalstoffen, zodat die niet bij een brand betrokken raken. Het aanwezig hebben van aansturend personeel is daarvoor van belang, aldus het college.

De voorzieningenrechter ziet geen reden om dit standpunt van het college niet te volgen. Dit voorschrift draagt naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter bij aan de noodzaak om effectief te kunnen ingrijpen in geval van een calamiteit, zodat dit voorschrift terecht aan het bestreden besluit is verbonden. Voor het treffen van een voorlopige voorziening ten aanzien van dit voorschrift ziet de voorzieningenrechter dan ook geen aanleiding.

Verzoekster stelt dat in het Uitgangspuntendocument (UPD) geen brandbeheersingssysteem is aangevraagd, omdat de opslag van balen papier buiten plaatsvindt. Wel is hierin vermeld dat de opslag van gebaald papier moet voldoen aan een minimale afstand tot de gevel van het gebouw.

Op de bij de aanvraag gevoegde tekening van de inrichting van 27 januari 2020, die ter zitting is getoond, is aangegeven dat de opslag van balen papier plaatsvindt onder de overkapping die aan hal SPRT grenst. Volgens verzoekster kunnen balen papier ook buiten worden opgeslagen op het terrein in twee vakken ten noorden van hal SRS die zijn aangeduid als “opslag afvalstoffen max 1000 m2”. Naar de mening van het college hebben deze twee vakken betrekking op stoffen die niet in een van de hallen of onder de overkapping worden opgeslagen.

Aangezien op de inrichtingstekening is aangegeven dat de balen papier onder de overkapping worden opgeslagen, moet er naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter van worden uitgegaan dat de balen papier onder de overkapping worden opgeslagen en niet op het terrein in de genoemde vakken. Nu balen papier dus uitsluitend onder de overkapping mogen worden opgeslagen, is het voorschrift terecht aan het bestreden besluit verbonden. Voor het treffen van een voorlopige voorziening ten aanzien van dit voorschrift ziet de voorzieningenrechter dan ook geen aanleiding.

Ter zitting is namens het college te kennen gegeven dat er geen bezwaar tegen bestaat als de zinsnede “moet direct grenzen aan het stortvak en” uit het voorschrift wordt geschrapt. Verzoekster heeft ter zitting aangegeven dan met het voorschrift uit de voeten te kunnen. De voorzieningenrechter zal voorschrift 1.11.26 daarom bij wijze van voorlopige voorziening aanpassen, op de wijze zoals hiervoor is vermeld.

13. Voorschrift 1.11.32 luidt:

- huishoudelijk afval;

- papier en karton en

- kleding, stoffen, schoenen en lompen

Verzoekster stelt dat het aanvullend plaatsen van een thermische camera, indien een sprinklerinstallatie aanwezig is, geen meerwaarde heeft. In het UPD is aangegeven hoe een aanvaardbaar risico wordt bereikt. Een thermische camera maakt geen onderdeel uit van de maatregelen om tot een aanvaardbaar risico te komen. Naar de mening van verzoekster is er dan ook geen goede onderbouwing voor de verplichting.

In het verweerschrift heeft het college verwezen naar BBT 21 van de BREF Afvalbehandeling. De BBT om de gevolgen van ongevallen en incidenten voor het milieu te voorkomen of te beperken, is om alle onderstaande technieken te gebruiken als onderdeel van het ongevallenbeheerplan. Onder a. is aangegeven dat beschermingsmaatregelen moeten worden getroffen zoals brandbeveiligingssystemen met preventie-, detectie en blusapparatuur. Verzoekster heeft alleen repressieve maatregelen getroffen en geen preventieve maatregelen getroffen (zoals vroegtijdige detectie). In de VTH handreiking afvalbrandpreventie PZH afvalbedrijven van 21 augustus 2020 zijn via de risicomatrix van bijlage 7 beveiligingsniveaus vastgesteld. Verzoekster heeft deze risicomatrix gehanteerd en de uitkomst gedeeld via een aanvulling op de aanvraag. Hieruit blijkt dat voor een aantal in de hal opgeslagen afvalstoffen beveiligingsniveau 4 moet worden toegepast. Dit houdt in dat infraroodondersteuning als preventieve maatregel is vereist.

Naar het voorlopig oordeel van de voorzieningenrechter heeft het college daarmee in het bestreden besluit een afdoende motivering gegeven voor het stellen van dit voorschrift. Voor het treffen van een voorlopige voorziening ten aanzien van dit voorschrift ziet de voorzieningenrechter dan ook geen aanleiding.

Verzoekster stelt dat in de Activiteitenregeling milieubeheer dergelijke eisen voor opslag van matrassen niet worden voorgeschreven.

Ter zitting heeft het college aangegeven dat dit voorschrift kan worden geschorst tot de uitspraak in de bodemprocedure. De voorzieningenrechter zal dit voorschrift daarom schorsen.