Uitspraken

De voorzieningenrechter stelt voorop dat voor toewijzing van de vorderingen van Clone in kort geding slechts ruimte is als er sprake is van een spoedeisend belang bij de gevorderde ordemaatregelen en voldoende aannemelijk is dat die vorderingen ook in de bodemprocedure toewijsbaar zouden zijn.

Hoewel de afspraken van partijen niet in een schriftelijke, door hen ondertekende overeenkomst zijn neergelegd, is tussen hen niet in geschil dat de onder 2.4 weergegeven afspraken tussen hen zijn overeengekomen. De voorzieningenrechter gaat daar dus vanuit. De voorzieningenrechter merkt verder vooraf op dat Clone de e-mail van 26 mei 2023 weliswaar in haar dagvaarding noemt en daarbij stelt dat [gedaagde] ook daarin uitlatingen in strijd met de waarheid heeft gedaan, maar zij betrekt die e-mail verder niet bij (de onderbouwing van) haar vorderingen. Omdat die e-mail ook alleen aan (medewerkers van) Clone zelf gestuurd is, gaat de voorzieningenrechter ervan uit dat de vorderingen van [gedaagde] geen betrekking hebben op de e-mail van 26 mei 2023.

De vordering onder I strekt allereerst tot nakoming van de overeenkomst, in die zin dat het [gedaagde] wordt verboden om “publiekelijk, in besloten Facebookgroepen of andere plaatsen op sociale media of waar dan ook berichten op te nemen en openbaar te maken” waarin – kort gezegd – dingen over Clone staan vermeld die volgens Clone in strijd met de waarheid zijn, en om geplaatste berichten te (laten) verwijderen.

Deze vordering wordt wegens gebrek aan spoedeisend belang afgewezen. Hiervoor is het volgende redengevend.

[gedaagde] heeft zich volgens Clone op 18 mei 2023, 25 mei 2023 en 12 juni 2023 uitgelaten in strijd met de overeenkomst. Clone stelt dat haar niet bekend is of daarna nog berichten zijn geplaatst, maar dat zij dat ook niet kan uitsluiten. [gedaagde] betwist dat er na 12 juni 2023 nog uitlatingen van hem zijn geweest. De voorzieningenrechter gaat ervan uit dat er na 12 juni 2023 geen berichten door [gedaagde] meer zijn geplaatst. Het had op de weg van Clone gelegen om dat te stellen en aannemelijk te maken. Dat heeft zij niet gedaan. De enkele stelling dat het niet is uit te sluiten dat berichten zijn geplaatst volstaat daarvoor niet.

Uit de stellingen van [gedaagde] blijkt dat hij berichten is gaan sturen over Clone, omdat Clone volgens hem niet goed is omgegaan met zijn verzoek om te stoppen met de exploitatie van zijn digitale muziekrechten. Wat daar verder ook van zij, er was voor [gedaagde] een concrete aanleiding om de berichten die onderwerp zijn van dit kort geding te versturen / plaatsen. Ter zitting heeft [gedaagde] nog verklaard dat hij nog een laatste mededeling aan artiesten wilde doen, dat hij nu alles heeft gezegd wat hij wilde zeggen en dat hij niet verder wil in de muziekwereld.

Aangezien niet gebleken is dat [gedaagde] na 12 juni 2023 nog enige uitlating over Clone heeft gedaan en uit de verklaringen van [gedaagde] ter zitting blijkt dat er geen aanleiding is te veronderstellen dat hij nog nieuwe berichten zal plaatsen, heeft Clone geen spoedeisend belang bij het treffen van een ordemaatregel tot een verbod op het doen van uitlatingen door [gedaagde] . Hierbij is ook in aanmerking genomen dat partijen in de overeenkomst al een afspraak hebben. Niet valt in te zien wat de meerwaarde van een ordemaatregel dan nog is. Dat de overeengekomen boete volgens Clone al volledig is verbeurd, vormt geen aanleiding voor het treffen van een ordemaatregel in aanvulling op de overeenkomst.

Ook de vordering onder I om geplaatste berichten te (laten) verwijderen en verwijderd te houden is niet toewijsbaar. Omdat niet is gebleken dat er andere berichten zijn verzonden of geplaatst dan de berichten van 18 mei 2023, 25 mei 2023 en 12 juni 2023 en verzonden e-mailberichten zich niet lenen voor verwijdering (althans, niet nadat de ontvanger het bericht heeft gelezen), gaat de voorzieningenrechter ervan uit dat dit deel van de vordering alleen betrekking heeft op het op 25 mei 2023 geplaatste Facebookbericht. Hierover heeft [gedaagde] – onder overlegging van een schriftelijke verklaring van [naam 2] – gesteld dat het Facebookbericht binnen 24 uur na plaatsing ervan verwijderd is. Clone heeft hier onvoldoende tegenin gebracht, zodat de voorzieningenrechter daarvan uitgaat en er geen aanleiding is [gedaagde] te veroordelen het bericht te verwijderen. Conform hetgeen onder 4.7 is overwogen is er ook onvoldoende spoedeisend belang om [gedaagde] te veroordelen het bericht verwijderd te houden. Er is geen aanleiding te veronderstellen dat [gedaagde] dergelijke berichten opnieuw zal plaatsen.

De vordering onder II houdt in dat [gedaagde] moet worden veroordeeld op te geven hoe, waar en aan wie hij de schadelijke en/of onjuiste berichtgeving over Clone heeft geplaatst of verzonden. Ook deze vordering kan niet worden toegewezen. [gedaagde] betwist dat hij behalve de in de dagvaarding genoemde berichten nog andere berichten over Clone heeft verzonden of geplaatst. Dat hij dat gedaan zou hebben, blijkt nergens uit. Het lag op de weg van Clone om dat aannemelijk te maken. Toewijzing van deze vordering zou onmiskenbaar tot executieproblemen leiden en [gedaagde] zou mogelijk veroordeeld worden tot een verplichting die hij niet na kan komen. Dit alles staat aan toewijzing van deze vordering in de weg.

Ten aanzien van het op 25 juni 2023 geplaatste Facebookbericht is hiervoor al overwogen dat de voorzieningenrechter ervan uitgaat dat dit bericht binnen 24 uur na plaatsing – en dus als sinds 26 mei 2023 – is verwijderd. Gelet op de termijn dat het bericht, binnen een besloten Facebookgroep, zichtbaar is geweest en de termijn dat het bericht al verwijderd is, heeft Clone naar het oordeel van de voorzieningenrechter geen (spoedeisend) belang bij een ordemaatregel tot rectificatie van dat bericht.

Ten aanzien van de e-mail van 18 mei 2023 geldt dat [gedaagde] daarvoor al op 10 augustus 2023 een rectificatie heeft verzonden. Rectificatie van dat bericht is dus niet meer aan de orde.

Dan resteert nog het e-mailbericht van 12 juni 2023. Die e-mail is verzonden aan bestuursleden van [Stichting] en heeft betrekking op een geschil tussen die stichting en [gedaagde] . [gedaagde] heeft onweersproken gesteld dat Clone in die e-mail niet wordt genoemd. Mede in het licht daarvan heeft Clone de onrechtmatigheid van die e-mail en haar belang bij rectificatie ervan onvoldoende onderbouwd. De stelling van Clone dat haar naam in de bijlagen bij de e-mail wordt genoemd, maakt dit niet anders. De voorzieningenrechter heeft geen kennis kunnen nemen van deze bijlagen (deze zijn voor het eerst als productie bij de pleitnotities overgelegd, en deze producties zijn buiten beschouwing gelaten, zie onder 1.3) en uit de stellingen van Clone hierover valt niet af te leiden dat en in hoeverre [gedaagde] zich hierin (negatief) over Clone heeft uitgelaten. De voorzieningenrechter neemt ten aanzien van deze e-mail mede in aanmerking dat de e-mail aan een zeer beperkte groep personen is gestuurd, die betrokken zijn bij het geschil tussen [Stichting] en [gedaagde] en die op de hoogte zijn van de achtergronden ervan. Ook gelet daarop valt niet in te zien welk (spoedeisend) belang Clone op dit moment heeft bij rectificatie.

Slotsom is dat de vordering onder III, strekkende tot rectificatie, zal worden afgewezen.

Volgens vaste jurisprudentie is ten aanzien van geldvorderingen in kort geding terughoudendheid geboden. Onderzocht moet worden of het bestaan van de vordering voldoende aannemelijk is. Dat betekent dat met een grote mate van waarschijnlijkheid te verwachten moet zijn dat de bodemrechter haar zal toewijzen. Daarnaast moet sprake zijn van feiten of omstandigheden die meebrengen dat uit hoofde van onverwijlde spoed een onmiddellijke voorziening is vereist. Voorts dient in de afweging van de belangen van partijen het restitutierisico betrokken te worden.

Clone heeft aan haar vordering onder IV, tot betaling van de overeengekomen boetes, ten grondslag gelegd dat [gedaagde] heeft gehandeld in strijd met de overeenkomst en dat hij op grond van artikel 8 van de overeenkomst de boetes verschuldigd is. De vraag is echter of de bodemrechter zal oordelen dat de boete (volledig) verschuldigd is. Immers, het e-mailbericht van 18 mei 2023 is aan een beperkte kring van geadresseerden verzonden en er is discussie mogelijk over de vraag of dat een openbare uiting is waar artikel 8 van de overeenkomst op ziet. Het Facebookbericht is binnen 24 uur na plaatsing verwijderd en van onrechtmatigheid jegens Clone ten aanzien van het e-mailbericht van 12 juni 2023 is niet gebleken. Daar komt bij dat van een spoedeisend belang ten aanzien van deze vordering niet is gebleken, schenking van de boetes aan een goed doel is dat in elk geval niet. Voor zover Clone stelt dat het spoedeisend belang er in is gelegen dat veroordeling tot betaling van deze boete eraan bij zal dragen dat [gedaagde] niet wederom in strijd met de overeenkomst zal handelen, merkt de voorzieningenrechter op dat – zoals ook blijkt uit hetgeen hiervoor is overwogen – dat geen reden is voor het treffen van een ordemaatregel in kort geding. De vordering onder IV zal worden afgewezen.

De vordering onder V treft hetzelfde lot, alleen al omdat Clone op geen enkele wijze heeft geconcretiseerd dat zij daadwerkelijk enige schade heeft geleden.

Uit al het vorenstaande vloeit voort dat er geen grond is [gedaagde] te veroordelen in de juridische kosten. De vordering tot betaling van de wettelijke (handels)rente behoeft bij deze stand van zaken geen afzonderlijke bespreking.