Uitspraken

Deze beroepsgrond slaagt niet. De voorzieningenrechter constateert dat in de uitspraak van 18 augustus 2022 het besluit op bezwaar van 28 februari 2022 is vernietigd en het primaire besluit van 29 juli 2021 is herroepen. De voorzieningenrechter overweegt dat in de uitspraak van 18 augustus 2022 ten onrechte geen besluit is genomen ter vervanging van het herroepen primaire besluit van 29 juli 2021. Dit is wel vereist op basis van artikel 7:11 van de Awb en dit betreft daarom een onjuistheid in de uitspraak van 18 augustus 2022. Dit betekent dat er alsnog een besluit moest worden genomen ter vervanging van het herroepen primaire besluit van 29 juli 2021. Een op basis van artikel 7:11 van de Awb genomen vervangend besluit heeft te gelden als een besluit op bezwaar. In de uitspraak van 18 augustus 2022 is het college ook opgedragen een nieuw besluit op bezwaar te nemen. De voorzieningenrechter volgt daarom eisers niet in hun betoog dat het college geen inhoudelijk besluit meer mocht nemen. Met het nemen van het bestreden besluit heeft het college voldaan aan de opdracht in de uitspraak van 18 augustus 2022. Zoals het college heeft toegelicht dient het bestreden besluit te worden begrepen als vervanging van het herroepen primaire besluit van 29 juli 2021, waarbij opnieuw de omgevingsvergunning voor de activiteiten onder artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a en c, van de Wabo wordt verleend en in aanvulling daarop de afwijking van artikel 8, tweede lid, onder g, ten tweede, van de beheersverordening wordt toegestaan op basis van de kruimelgevallenregeling.

De voorzieningenrechter volgt eisers ook niet in hun betoog dat de overwegingen in de uitspraak van 18 augustus 2022, dat de omgevingsvergunning op grond van artikel 2.10 van de Wabo niet kon worden verleend wegens de strijdigheid van het bouwplan met de beheersverordening (rechtsoverweging 7.6) en het bijgebouw niet mag worden afgebouwd (rechtsoverweging 13.1), in de weg staan aan het alsnog verlenen van de omgevingsvergunning in het bestreden besluit. De voorzieningenrechter overweegt dat in de uitspraak van 18 augustus 2022 terecht is overwogen dat het bouwplan in strijd was met artikel 8, tweede lid, onder g, ten tweede, van de regels van de beheersverordening en dat dit betekent dat de omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen op grond van artikel 2.10 van de Wabo niet kon worden verleend. Hiermee is niet gezegd dat een omgevingsvergunning nooit verleend zou kunnen worden voor het bouwwerk. Het college heeft immers de bevoegdheid om af te wijken van de beheersverordening. Daarmee wordt de strijdigheid van het bouwwerk met de beheersverordening opgeheven en staat artikel 2.10 van de Wabo niet meer aan het verlenen van de omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen in de weg.

Deze beroepsgrond slaagt niet. Zoals overwogen in rechtsoverweging 3.2.1 heeft het bestreden besluit te gelden als een besluit op bezwaar, aangezien dit is genomen ter vervanging van het herroepen primaire besluit van 29 juli 2021. Het bekendmakingsvereiste voor een besluit op bezwaar is te vinden in artikel 7:12, tweede lid, van de Awb. Het betreden besluit is door het college volgens 7:12, tweede lid, van de Awb bekendgemaakt door toezending aan de derde-partij. In lijn met artikel 7:12, derde lid, van de Awb is aan eisers mededeling gedaan van het betreden besluit.

Deze beroepsgrond slaagt niet. Anders dan eisers betogen, bestaat geen grond voor het oordeel dat artikel 4:84 van de Awb niet ambtshalve kan worden toegepast. Zoals volgt uit de jurisprudentie van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State moet een bestuursorgaan zelfstandig nagaan of toepassing van beleidsregels tot een evenredige uitkomst leidt.4 De voorzieningenrechter volgt eiseres ook niet in hun betoog dat het college artikel 4:84 van de Awb heeft toegepast om van de wet af te wijken. De afwijkingsbevoegdheid is gebruikt om af te wijken van de Beleidsregels 2015. In deze beleidsregels is ook de voorwaarde te vinden dat een bouwwerk zich tegen of op minimaal een meter afstand dient te bevinden van de (zijdelingse) perceelsgrens. Dit betekent dat het college op basis van de Beleidsregels 2015 geen gebruik kon maken van de kruimelgevallenregeling. Het college is met gebruikmaking van artikel 4:84 van de Awb afgeweken van de Beleidsregels 2015 en heeft vervolgens met toepassing van de kruimelgevallenregeling van artikel 2.12, eerste lid, aanhef en onder a, sub 2°, van de Wabo, gelezen in samenhang met artikel 4, eerste lid, van bijlage II van het Bor een omgevingsvergunning verleend voor het afwijken van artikel 8, tweede lid, onder g, ten tweede, van de regels van de beheersverordening. De voorzieningenrechter is van oordeel dat het college in voldoende mate heeft gemotiveerd dat de belangen van de derde-partij bij het bouwen van het bouwwerk zwaarder wegen dan het vasthouden aan de Beleidsregels 2015. In dit verband komt doorslaggevend gewicht toe aan het gebruik van het bestaande fundament van de berging voor de bouw van het bouwwerk.

Deze beroepsgrond slaagt niet. Eisers zijn in het kader van de totstandkoming van het besluit op bezwaar van 28 februari 2022 al gehoord. Daarnaast hebben eisers in de voorlopige voorzieningenprocedures bij rechtbank Den Haag hun standpunten kenbaar kunnen maken. Hierbij zijn alle relevante standpunten van eisers met betrekking tot het bouwwerk, waaronder de afstand van het bouwwerk tot de zijdelingse perceelsgrens, aan de orde zijn gekomen. De voorzieningenrechter ziet geen aanleiding voor het oordeel dat eisers voorafgaand aan het bestreden besluit nogmaals hadden moeten worden gehoord.

Deze beroepsgrond slaagt. Uit het betreden besluit blijkt niet dat het college heeft onderzocht of de afwijking van de beheersverordening in overeenstemming is met een goede ruimtelijke ordening. Dat het afwijken van artikel 8, tweede lid, onder g, ten tweede, van de regels van de beheersverordening volgens het college mogelijk is met de kruimelgevallenregeling laat onverlet dat het college op grond van artikel 2.12, eerste lid, aanhef en onder a, sub 2°, van de Wabo moet motiveren dat de afwijking niet in strijd is met een goede ruimtelijke ordening. Daarbij hoort ook een beoordeling van de door eisers ondervonden hinder van het regenwater dat via het dak van het bouwwerk op hun perceel terecht zou komen. Dit heeft het college niet gedaan, zodat het bestreden besluit een motiveringsgebrek bevat.