Uitspraken

Echtscheiding

Rechtsmacht en toepasselijk recht

Volgens uittreksels uit de BRP hebben beide partijen de Nederlandse nationaliteit. De Nederlandse rechter komt daarom met betrekking tot het verzoek tot echtscheiding rechtsmacht toe op grond van artikel 3 lid 1 sub b van de Verordening (EU) 2019/1111 betreffende de bevoegdheid, de erkenning en tenuitvoerlegging van beslissingen in huwelijkszaken en inzake de ouderlijke verantwoordelijkheid, en betreffende internationale kinderontvoering.

De rechtbank zal krachtens artikel 10:56, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek Nederlands recht op het verzoek tot echtscheiding toepassen.

Huwelijksdatum en -plaats

Volgens de man en de vrouw zijn zij gehuwd op [huwelijksdag 1] 1974. In de BRP staat geregistreerd dat de man en de vrouw zijn gehuwd op [huwelijksdag 2] 1973. Op de zitting is met de man en de vrouw afgesproken dat in deze procedure uit zal worden gegaan van de huwelijksdatum zoals geregistreerd in de BRP. Verder zijn de man en de vrouw het erover eens dat zij zijn gehuwd in [plaats] , Marokko, zodat de rechtbank daar van uit zal gaan.

Inhoudelijke beoordeling

De man stelt dat het huwelijk duurzaam is ontwricht. Hij geeft aan dat partijen al zeven jaar ruzie hebben. Volgens de man heeft hij geprobeerd om de situatie te repareren, maar dit is niet gelukt. De man stelt verder dat hij erg ziek was en dat de vrouw hem hierin niet heeft ondersteund. Ook geeft de man aan dat zijn eigendommen door de vrouw uit het huis zijn gegooid en dat hij van de vrouw het huis niet meer in mag.

De vrouw betwist dat het huwelijk van partijen duurzaam is ontwricht. Zij geeft aan dat er enige spanningen waren, maar dat op basis hiervan niet kan worden gesproken van ontwrichting van het huwelijk. Daarnaast verzet de vrouw zich om principiële en religieuze redenen tegen de echtscheiding.

De rechtbank overweegt dat indien één van beide partijen het huwelijk niet wenst voort te zetten, dit voldoende is om de duurzame ontwrichting van het huwelijk aan te nemen. De man volhardt in zijn wens om van de vrouw te scheiden. Daarnaast is de rechtbank gebleken dat de man en de vrouw feitelijk al drie jaar gescheiden leven. De rechtbank stelt daarom vast dat er sprake is van duurzame ontwrichting van het huwelijk. De rechtbank zal het hierop steunende verzoek van de man tot echtscheiding als op de wet gegrond toewijzen.

Huurrecht echtelijke woning

Rechtsmacht en toepasselijk recht

De echtelijke woning van de man en de vrouw ligt in Nederland. Gelet op artikel 4 lid 3, aanhef en sub a van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering komt de Nederlandse rechter rechtsmacht toe om te oordelen over het verzoek ter zake van het huurrecht van de woning.

De rechtbank zal op dit verzoek Nederlands recht als haar interne recht toepassen.

Inhoudelijke beoordeling

De vrouw verzoekt het huurrecht van de echtelijke woning aan haar toe te delen. De man refereert zich aan het oordeel van de rechtbank. De rechtbank zal dit verzoek van de vrouw als niet weersproken en op de wet gegrond toewijzen.

Bevel verdeling gemeenschap van goederen

Rechtsmacht en toepasselijk recht

Nu de Nederlandse rechter rechtsmacht heeft met betrekking tot het echtscheidingsverzoek, heeft hij ook rechtsmacht met betrekking tot het verzoek om de verdeling van de gemeenschap van goederen te bevelen.

De vraag welk recht van toepassing is op het huwelijksvermogensregime van partijen dient, gelet op de datum van de huwelijkssluiting, beslist te worden door toepassing van de in het Chelouche/Van Leer-arrest (HR 10 december 1976, NJ 1977, 275) geformuleerde conflictregels. Volgens de aanknopingsladder van dit arrest wordt het toepasselijke huwelijksvermogensrecht bij ontbreken van een gezamenlijke rechtskeuze van de aanstaande echtgenoten bepaald door hun gemeenschappelijke nationaliteit ten tijde van de huwelijkssluiting. De rechtbank gaat ervan uit dat de man en de vrouw ten tijde van de huwelijkssluiting allebei de Marokkaanse nationaliteit hadden, zodat het huwelijksvermogensregime wordt beheerst door Marokkaans recht. Voor zover partijen ten tijde van de huwelijkssluiting beide (ook) de Nederlandse nationaliteit hadden, geldt op grond van de verwijzingsregels van Chelouche/Van Leer het huwelijksvermogensstelsel van het land van de eerste huwelijksdomicilie. In dat geval is het Marokkaanse huwelijksvermogensstelsel van toepassing, aangezien het eerste huwelijksdomicilie van partijen Marokko was. Uit de BRP blijkt namelijk dat partijen zich pas in 1983 in Nederland hebben ingeschreven. Ook in dat geval moet het verzoek tot verdeling worden beoordeeld naar Marokkaans recht.

Inhoudelijke beoordeling

De man verzoekt partijen te bevelen over te gaan tot verdeling van de huwelijksgemeenschap. De vrouw heeft zich verweerd tegen dit verzoek van de man. De rechtbank overweegt, zoals ook op de zitting is besproken, dat het verzoek van de man onvoldoende concreet is en dat hij dit ook niet nader heeft geconcretiseerd nadat de vrouw verweer heeft gevoerd. De rechtbank zal gelet hierop het verzoek van de man afwijzen.