Uitspraken

In dit kort geding moet worden beoordeeld of het [gedaagde] (voorlopig) moet worden verboden het door de rechtbank in Rome tegen [eisers] c.s. uitvoerbaar verklaarde EBB in Nederland ten uitvoer te leggen.

Met de Europese betalingsbevelprocedure, geregeld in de Verordening Europese betalingsbevelprocedure (hierna: EBB-Vo), kan een partij een executoriale titel krijgen voor de incasso van een onbetwiste geldvordering in een grensoverschrijdende zaak. Indien er geen verweer tegen het EBB wordt gevoerd, wordt het betalingsbevel in beginsel verstrekt en onverwijld uitvoerbaar verklaard (artikel 18 EBB-Vo). Het wordt dan in de andere lidstaten van de Europese Unie erkend en ten uitvoer gelegd, zonder dat een (nadere) uitvoerbaarverklaring vereist is en zonder de mogelijkheid van verzet tegen de erkenning (artikel 19 EBB-Vo). Het is niet mogelijk om hoger beroep in te stellen tegen een EBB, wel is het mogelijk om op grond van artikel 20 EBB-Vo een verzoek tot heroverweging in te dienen bij het gerecht dat het EBB heeft uitgevaardigd. Indien een verzoek tot heroverweging is gedaan, kan het bevoegde gerecht in de lidstaat van tenuitvoerlegging de tenuitvoerlegging opschorten of beperken (artikel 23 EBB-Vo).

Het staat vast dat [eisers] c.s. niet binnen de gestelde verweertermijn van 30 dagen na de exploten van 26 juni 2023 verweer hebben gevoerd tegen het EBB. Zij hebben geen feiten of omstandigheden naar voren gebracht waaruit zou kunnen volgen dat de kennisgeving van het EBB niet volgens de daarvoor geldende regels aan hen is betekend, zodat de voorzieningenrechter uitgaat van de geldigheid van de uitvoerbaarverklaring van het EBB. Dit betekent dat [gedaagde] in beginsel bevoegd is het EBB in Nederland ten uitvoer te doen leggen. De voorzieningenrechter kan de tenuitvoerlegging in Nederland beperken of schorsen, indien een verzoek tot heroverweging is ingediend.

Het feit dat [eiser 1] alsnog een verweerschrift heeft ingediend bij de rechtbank in Rome en dat [eiser 2] heeft verklaard dit op korte termijn te doen, is onvoldoende om de tenuitvoerlegging in Nederland te beperken of te schorsen. Indien tot uitgangspunt wordt genomen dat de verweren van [eisers] c.s. beschouwd kunnen worden als tijdig ingediende verzoeken tot heroverweging in de zin van artikel 20 EBB-Vo, is voorshands niet aannemelijk te achten dat de rechtbank in Rome tot heroverweging zal overgaan. Hiertoe overweegt de voorzieningenrechter het volgende.

Na het verstrijken van de termijn voor indiening van een verweerschrift heeft de verweerder slechts in bepaalde uitzonderingsgevallen het recht om heroverweging te verzoeken. Volgens vaste rechtspraak dient deze mogelijkheid terughoudend te worden toegepast. Zoals is opgenomen in randnummer 25 van de considerans bij de EBB-Vo, houdt heroverweging in uitzonderingsgevallen niet in dat verweerder nogmaals de mogelijkheid krijgt vol verweer te voeren tegen de vordering. Tijdens de heroverwegingsprocedure mag de gegrondheid van de vordering niet verder worden getoetst dan de gronden die voortvloeien uit de door de verweerder aangevoerde uitzonderlijke omstandigheden.

De stelling van [eisers] c.s. dat de rechtbank in Rome zich ten onrechte internationaal bevoegd heeft geacht, is gelet op HvJ 22 oktober 2015, nr. C-245/14, NJ 2016/234 geen grond voor heroverweging, aangezien [eisers] c.s. hiermee voor het verstrijken van de verweertermijn bekend hadden kunnen zijn en zij dit bij hun verweer in de zin van artikel 16 EBB-Vo hadden kunnen opwerpen. Dit betekent dat die stelling, wat daar verder ook van zij, hier verder onbesproken kan blijven.

Verder hebben [eisers] c.s. voorshands onvoldoende aannemelijk gemaakt dat het EBB is gebaseerd op verkeerde informatie op het door [gedaagde] ingediende aanvraagformulier. [eisers] c.s. hebben erkend dat zij de schuldbekentenis waarop het EBB is gebaseerd hebben ondertekend en hebben voorzien van een vingerafdruk. Uit de schuldbekentenis blijkt niet dat deze is gekoppeld aan de (nakoming van de) koopovereenkomst van aandelen, of dat het daar opgenomen bedrag niet verschuldigd is door [eiser 1] en [eiser 2] (als borg), maar in plaats daarvan door [bedrijfsnaam 1] . In de schuldbekentenis wordt op geen enkele manier verwezen naar [bedrijfsnaam 1] en/of de aandelen. Verder komt het bedrag van de lening ook niet overeen met de koopsom uit de koopovereenkomst van aandelen. De stelling van [eisers] c.s. dat zij het Chinese schrift onvoldoende machtig zijn en dat zij de schuldbekentenis in goed vertrouwen hebben getekend, is onvoldoende om aan te nemen dat het EBB is gebaseerd op verkeerde informatie. Gelet op de bij de ondertekening van de schuldbekentenis in acht genomen formaliteiten en de vermelde bedragen mag worden aangenomen dat [eiser 1] en [eiser 2] zich ervan bewust waren dat zij (in privé) een gewichtig document tekenden en dat zij betalingsverplichtingen op zich namen. Bij deze stand van zaken is onvoldoende aannemelijk dat [gedaagde] tegen beter weten in een EBB heeft verzocht tegen de verkeerde partijen voor een niet-opeisbare schuld en dat daarom sprake is van bijzondere omstandigheden op grond waarvan heroverweging mogelijk is. Verder valt niet in te zien waarom [eisers] c.s. dit verweer niet eerder, binnen de verweertermijn, naar voren hadden kunnen brengen, zodat het daarom de vraag is of de discussie over de schuldbekentenis nog kan leiden tot heroverweging door de Italiaanse rechter. Hierbij merkt de voorzieningenrechter op dat [eiser 1] ook niet heeft betwist dat de sommatie van 22 oktober 2022 met daarbij de schuldbekentenis hem heeft bereikt en dat hij daarin kennelijk geen aanleiding heeft gezien om de uitleg van [gedaagde] daarvan te betwisten.

Gelet op het voorgaande is de voorzieningenrechter van oordeel dat het voorshands niet aannemelijk is dat er grond is voor heroverweging van het EBB. Daar komt bij dat door [eisers] c.s. betalingsproblemen zijn gesteld, waardoor het belang van [gedaagde] bij het doorzetten van de executie evident is. Er is onder de gegeven omstandigheden dan ook geen reden de tenuitvoerlegging van het EBB in Nederland op enigerlei wijze op te schorten of te beperken. Hierbij is van belang dat de beslissing van de rechtbank in Rome niet op korte termijn te verwachten is en dat bepaald niet valt uit te sluiten dat uitstel van de tenuitvoerlegging nadelig is voor de verhaalsmogelijkheden van [gedaagde] .

De slotsom is dat de vorderingen van [eisers] c.s. worden afgewezen. [eisers] c.s. zijn in het ongelijk gesteld en moeten daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van [gedaagde] worden begroot op:

De gevorderde wettelijke rente over de proceskosten wordt toegewezen zoals vermeld in de beslissing.

De veroordeling wordt (deels) hoofdelijk uitgesproken. Dat betekent dat iedere veroordeelde kan worden gedwongen het hele bedrag te betalen. Als de één (een deel) betaalt, hoeft de ander dat (deel van het) bedrag niet meer te betalen.