Uitspraken

In de last is opgenomen dat eisers direct moeten stoppen met bouwen en dat zij pas verder mogen met bouwen als een omgevingsvergunning is verleend. Uit de foto’s bij het inspectieformulier van 13 september 2021 blijkt dat aan drie zijden planken zijn geplaatst waardoor de overkapping drie dichte wanden heeft. Dat de planken die zijn aangebracht ook weer makkelijk verwijderd kunnen worden en of er gebouwd is volgens het bouwplan is niet relevant. De vraag is of er gebouwd is. Daartoe overweegt de rechtbank dat door het aanbrengen van de planken de bouwstop is overtreden, want bij het plaatsen van planken is er sprake van bouwen.

Eisers stelling dat zij het bouwwerk wind- en waterdicht moesten maken al dan niet voor de paarden, doet daar niet aan af. Als eisers het bouwwerk veilig hadden willen stellen of een beschutting voor de paarden wilden maken, dan had het op hun weg gelegen om contact op te nemen met het college om te bespreken wat mogelijk was of om een voorlopige voorziening aan te vragen bij de voorzieningenrechter van de rechtbank.

De eventuele toezegging van een ambtenaar, wat daar ook van zij, dat het bouwwerk uiteindelijk gelegaliseerd kan worden, betekent niet dat eisers verder mochten bouwen. Uit de bouwstop blijkt duidelijk dat pas als de omgevingsvergunning verleend is, er verder mag worden gebouwd. Er is sprake van een overtreding van de last. Het college is terecht overgegaan tot invordering van de dwangsom. Deze beroepsgrond slaagt niet.

Zoals de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State eerder heeft overwogen dient bij een besluit omtrent invordering van een verbeurde dwangsom, aan het belang van de invordering een zwaarwegend gewicht te worden toegekend.2 Een andere opvatting zou afdoen aan het gezag dat behoort uit te gaan van een besluit tot oplegging van een last onder dwangsom.3 Een adequate handhaving vergt dat opgelegde sancties ook worden geëffectueerd en dus dat verbeurde dwangsommen worden ingevorderd. Slechts in bijzondere omstandigheden kan geheel of gedeeltelijk van invordering worden afgezien. Verder kan een belanghebbende in de procedure tegen de invorderingsbeschikking in beginsel niet met succes gronden naar voren brengen die hij tegen de last onder dwangsom naar voren heeft gebracht of had kunnen brengen. Dit kan alleen in uitzonderlijke gevallen. Een uitzonderlijk geval kan bijvoorbeeld worden aangenomen als vaststaat dat er geen overtreding is gepleegd of betrokkene geen overtreder is.4

Met de financiële draagkracht van overtreder hoeft in beginsel geen rekening te worden gehouden bij een besluit omtrent invordering. Voor een uitzondering op dit beginsel bestaat slechts aanleiding, indien evident is dat de overtreder gezien zijn financiële draagkracht niet in staat zal zijn de verbeurde dwangsommen (volledig) te betalen. Op de overtreder rust de bewijslast om aannemelijk te maken dat dit het geval is. Hij dient daartoe zodanige informatie te verstrekken dat een betrouwbaar en volledig inzicht wordt verkregen in zijn financiële situatie en de gevolgen die het betalen van de verbeurde dwangsommen zou hebben.

Door eisers is geen inzicht gegeven in hun financiële situatie. De rechtbank kan daarom niet beoordelen of het evident is dat eisers gelet op hun financiële draagkracht niet in staat zijn om de dwangsom te betalen. De rechtbank zal de dwangsom ook niet matigen, omdat de dwangsom zelf in principe onherroepelijk is en geen sprake is van een uitzonderlijk geval. Het feit dat later een omgevingsvergunning is afgegeven maakt immers niet dat die dwangsom in eerste instantie terecht is opgelegd en ingevorderd. Verder zijn er door eisers geen bijzondere omstandigheden aangevoerd om van invordering af te zien. Deze beroepsgrond slaagt niet.